Burgerparticipatie: een mooi woord om onafhankelijk initiatief beheersbaar te houden

'Burgerparticipatie' is niet altijd wat het lijkt. Vraag iedereen met gevoeligheid voor Haags Scrabbelen naar de modewoorden van dit kabinet en grote kans dat ‘participatiesamenleving’ in de top drie eindigt. De kerngedachte daarachter mag inmiddels duidelijk zijn: de overheid kan niet meer alles doen en dus moeten burgers zelf meer verantwoordelijkheid nemen. Een woord als participatiesamenleving biedt daarbij de perfecte gelegenheid om die boodschap in een mooi papiertje te rollen. Dat geldt ook voor het vlaggenschip in de machtige vloot van de participatiesamenleving: ‘burgerparticipatie’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Participatory democracy in the EU?

Een gastbijdrage van Corporate Europe Observatory. Het stuk staat ook op zijn site.

europees verdragThe European Parliament approved last week the final deal on the European Citizens Initiative (ECI), which obliges the European Commission to consider proposals supported by the signatures of one million Europeans. The final deal is a compromise between the Commission and Council, who insisted on administrative hurdles that would have made it very difficult to collect the signatures needed, and MEPs who wanted fewer obstacles. But how much of a boost is this new instrument for democracy and citizens’ power?

The Citizens’ Initiative is presented as a tool to empower citizens. Such a tool is of course much-needed in a European Union that is suffering from a deep democratic deficit, and where citizens are largely sidelined in decision-making, contributing to a strong and deepening sense of political disempowerment. The vacuum that currently exists between citizens and the EU institutions is occupied by professional lobbyists, most of which represent big business interests. It is in this desperate context that the European Citizens’ Initiative is launched.

Introduced as a result of the Lisbon Treaty, the Citizens’ Initiative has even been referred to as a “tool for participatory democracy”. Wikipedia defines participatory democracy as processes that ensure “broad participation of constituents in the direction and operation of political systems” and create “opportunities for all members of a political group to make meaningful contributions to decision-making”.[1] Belgian Secretary of State for European Affairs Olivier Chastel, who negotiated for the Council during the EU Presidency, even claimed that “Thanks to the citizens’ initiative, we will change from representative democracy to participatory democracy!” [2]

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige