Italiaans politiek theater

De nieuwe Italiaanse regering van premier Letta heeft het moeilijk. Ondertussen blijft de rest van Europa onverschillig voor de druk van de migratie uit Afrika waar het land bijna alleen voor moet opdraaien. Standard & Poor's verlaagde dinsdag j.l. de financiële status van Italië tot BBB. Maar wat moeten we met die ratings als de beoordelaars zelf toegeven dat we ze niet serieus moeten nemen? Opmerkelijk genoeg blijven economen de slagen in de lucht nog steeds volgen. "Italië moet niet de consumptie aanwakkeren, maar zijn ruggengraat laten zien", schrijft een gelovige in Republica. Zo kreeg het vertrouwen van de Italianen in hun nieuwe links-rechtse coalitieregering van premier Letta opnieuw een knauw. De parlementariërs van de coalitiepartijen deden er woensdag nog een schepje bovenop met een eendaagse staking uit protest tegen de laatste stappen in een juridische procedure tegen Sylvio Berlusconi. De vrees voor de val van Letta is bij zijn partijgenoten van de linkse  Partido Democratico kennelijk zo groot dat ze nu zelfs hun grootste tegenstander zijn gerechte straf voor belastingontduiking willen laten ontlopen. De partij van Berlusconi vindt dat het Hooggerechtshof overhaast te werk gaat als het al deze maand bijeenkomt voor de finale in het proces tegen hun leider. Maar uitstel zou er toe kunnen leiden dat al het werk weer opnieuw moet worden gedaan. De leider van de oppositiepartij M5S Beppe Grillo typeerde de situatie als volgt: "We zijn niet langer een parlementaire republiek en misschien zijn we wel helemaal geen democratie meer." Hij suggereerde president Napolitano nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Maar het is de vraag of hij dan op een even grote aanhang kan rekenen als bij de vorige verkiezingen, die nog geen half jaar geleden zijn gehouden. De overwinning van Grillo begin dit jaar heeft nog geen zichtbare resultaten opgeleverd in de Italiaanse politiek. Bijna negen miljoen stemmen, een kwart van het Italiaanse electoraat, kreeg Grillo’s Vijf Sterren Beweging in februari met de belofte om korte metten te maken met de oude Italiaanse politieke tradities. Maar inmiddels is er van die glorie weinig meer over. De oude partijen domineren het beeld. Grillo's compromisloze houding heeft hem veel kritiek opgeleverd, zowel binnen als buiten zijn partij. Maar hij houdt nog steeds de steun van Dario Fo (87), de wereldberoemde theatermaker die voorspelt dat zijn protégé  met een derde acte komt.

Door: Foto: Gebouw Italiaanse Tweede Kamer, Simone Ranella, Flickr.com

Méditerranée, zo grauw

Je zou in dit land met zijn aardbevingen en aanslagen bijna vergeten dat de grootste tragedie van de eenentwintigste eeuw ook nog aan de gang is. Nederland kennende waag ik een gokje en stel ik dat u daar ook niet meer bij stilgestaan hebt – het is ook moeilijk om tussen Dibi en het Songfestival door ook nog de bijzaken in het oog te houden.

Gisteren vertelden overlevenden weer van tien tot dertig doden in het Kanaal van Sicilië, tussen Libië en Italië. U kent ze wel uit de kolommen van uw favoriete blogs: gelukszoekers die alleen voor de uitkering naar Nederland willen. De eerste vier maanden van dit jaar verdronken naar schatting van de UNHCR al 81 mensen die vanuit Libië vertrokken. Het totaal van 2011 zou zo’n 1500 slachtoffers zijn. Fortress Europe heeft een nieuwsoverzicht voor u, in het Italiaans. En een statistisch overzicht:

Sinds 1988 zijn minstens 18.278 jonge mensen overleden tijdens hun poging om Europa binnen te komen*, waarvan alleen al 2.352 in de loop van 2011. Deze aantallen zijn geactualiseerd tot 26 mei 2012. We hebben de bewijzen.

Ik vraag me wel eens af wat er zou gebeuren als de afgeladen wrakke bootjes vol wanhopigen voor de kust van Scheveningen op zouden duiken. Als de lijken de Nieuwe Waterweg op zouden drijven tot aan de Maasbruggen. Als u om acht uur bij de slappe koffie getrakteerd wordt op Journaalbeelden uit de haven van IJmuiden, waar politie, brandweer en marine uit alle macht proberen snel de vluchtelingen van een zinkende tobbe te trekken. Het zou de hardste schreeuwers doen verstommen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

En Geert zag dat het goed was

Afgelopen nacht liep een zeiljachtje van een meter of twaalf in zware zee op de rotsen bij Brindisi, met aan boord vierenzeventig vluchtelingen; voornamelijk Koerden, Afghanen, Irakezen en Iraniërs. Er zijn drie doden geteld en nog dertig opvarenden vermist. De “gelukszoekers” vertrokken uit Turkije en vergingen na vijf dagen letterlijk in het zicht van de haven.

Zullen we deze vierenzeventig “illegalen” die vijf dagen doorbrachten op een bootje geschikt voor vier man eens anders framen? Zo moeilijk is dat niet – de hoofdmoot komt uit landen die volgens de PVV islamofascistische regimes hebben. En zeker in het geval Iran en Afghanistan is daar weinig op af te dingen.

Maar daar hoor je de politiek niet over; Geert Wilders weet maar al te goed dat medelijden met de slachtoffers van die verschrikkelijke islam geen drijfveer is voor zijn kiezers. De opgeknoopte homo’s in Teheran bungelen daar slechts om “links” mee om de oren te slaan. De vervolgde christenen in Irak lijden alleen maar omwille van het aantonen van het Grote Gevaar.

Doel is nadrukkelijk niet om deze mensen te helpen. Niet met het zenden van troepen, niet met het sturen van hulp, niet met het toelaten in onze landen. Mochten er revoluties – in de woorden van Wilders: burgeroorlogen – uitbreken in die landen, dan moet Nederland op slot en gaat de propagandamachine overuren draaien om vooral het slechte nieuws te benadrukken. Die Arabische lente – Wilders heeft er nooit in geloofd. Zegt hij.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Italiaanse mensensmokkelaars vermoordden tientallen vluchtelingen

Op een boot. In de Middellandse Zee:

Volgens overlevenden zijn er 180 mensen doodgestoken, doodgeknuppeld, gestikt of verdronken na overboord te zijn gegooid. […]

Aan boord was het erg onrustig, vooral in het vooronder, waar tientallen mensen in een snikhete ruimte op elkaar zaten geperst omdat er aan dek geen plek meer was. Wie problemen maakte, werd volgens getuigen keihard aangepakt door de vijf mensensmokkelaars. Sommigen werden neergestoken, anderen geslagen, weer anderen werden zonder pardon in zee gegooid.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige