PvdA Amsterdam Zuid-Oost: van kwaad tot erger

De PvdA in Amsterdam Zuid-Oost heeft door de krampachtige bescherming van haar eigen fractieleden niet alleen het vertrouwen in de integriteit van de politiek beschadigd, maar ook nog eens verschillende ondersteunende instanties tegen elkaar uitgespeeld. Hoe eigenbelang de publieke zaak kan schaden. Het verhaal is bekend. Na geluiden over gesjoemel met subsidies en belangenverstrengeling, vroeg de PvdA in Amsterdam Zuid-Oost om een onafhankelijk onderzoek. Met steun van de deelraad ging de Rekenkamer toen aan de slag. Eind juni vorig jaar kwam ze met haar rapport. Zeven raadsleden, waarvan 4 actieve PvdA'rs blijken niet zuiver geweest te zijn. Drie worden zelfs beticht van zelfverrijking. De PvdA zet de drie onder grote publieke druk op non-actief. Maar in plaats van zich er dan verder bij neer te leggen, te accepteren dat dit in het belang is van geloofwaardige politiek, schakelen ze BING in voor een zogenaamde Second Opinion. De term Second Opinion is echter zeer misleidend. Het suggereert namelijk dat het onderzoek van de Rekenkamer met een verse blik wordt overgedaan. Dat is dus niet zo. Bij onderzoeken is het altijd van belang goed naar de opdrachtformulering te kijken. Ook nu levert dat een interessant perspectief: "De bevindingen hebben ertoe geleid dat drie op de lijst van de PvdA gekozen raadsleden niet langer deel uitmaken van de PvdA-fractie. Vanuit de behoefte om zorgvuldig met personen om te gaan en om de grondslag voor deze beslissing te waarborgen, heeft de fractie van de PvdA Amsterdam Zuidoost besloten de betrokken personen de gelegenheid te geven hun verweer door een onafhankelijk bureau aan een second opinion te onderwerpen."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.