De Mars en het vruchtbare misverstand

Deze gastbijdrage is geschreven door Patrick van der Hijden en is ook te lezen op zijn website. In 1992 verzorgde Edy de Jongh, emeritus hoogleraar kunstgeschiedenis, de Huizinga-lezing. Inderdaad, genoemd naar de wonderlijk-geniale historicus van voor de oorlog. De titel was: Kunst en het vruchtbare misverstand. Ik heb de tekst vandaag maar eens herlezen. Want kunst en misverstanden: ze horen deze zomer bij elkaar als namiddaghitte en stortregens. Wat is het misverstand volgens De Jongh?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Snoeien is goed, maar dan wel met liefde

, door

Een gastbijdrage van Arjo Klamer, hoogleraar Culturele Economie.

Deze week bleek dat de bezuinigingen op kunst en cultuur gewoon doorgaan. Daar zitten goede kanten aan. Een tuin bloeit als je zo nu en dan goed snoeit. De culturele sector is nu te afhankelijk van de overheid en wordt nu eindelijk gedwongen om zich veel zelfbewuster te richten op ons, potentiële liefhebbers. Maar snoeien op manier van staatssecretaris Zijlstra is onzorgvuldig en ronduit schadelijk voor de noodzakelijke aanwas. Ook het dedain waarmee de regering over de culturele sector spreekt, is schadelijk. Een goede tuinman heeft toch liefde voor zijn tuin?

In de podiumkunsten en in de beeldende kunsten is het aanbod te groot en de belangstelling te gering. De sector is ook te afhankelijk geworden van de financiering van de overheden. Typerend voor die afhankelijkheid zijn klagende reacties over een overheid die geen waardering heeft voor al het moois dat wordt gemaakt en die te weinig steun verleent. Dit zijn de reacties van het miskende kind. Ik wijzig de metafoor iets. De overheid wordt de ouder die moet zorgen voor het wel en wee van zijn kroost. De ouder moet zijn kroost waarderen, belonen en steunen. Maar de overheid is geen mens. De overheid kan niet waarderen. Als deze staatssecretaris zijn waardering uitspreekt, doet hij dat functioneel. Persoonlijk zal het hem een worst zijn wat de kunstensector doet. De overheid is een afstandelijk doorgeefluik. Je hoeft de overheid niet te bedanken voor haar steun. Voor een warme waardering is het beter om zelfbewust en zeker van het waardevolle van jouw kunsten af te stappen op ons, potentiële liefhebbers, om onze waardering te krijgen en om ons betrokken te maken. Onze waardering is per slot van rekening echt.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er zijn geen redenen tot bezuinigingen

, door

Na een aantal grotere demonstraties tegen de bezuinigingen (cultuur, het pgb en de GGZ), zal het vanaf morgen wel wat rustiger worden in Den Haag. Het zomerreces begint en de vakanties breken aan. Misschien dat de hobbydemonstrant op zomerkamp in Griekenland of Spanje gaat. De door het kabinet gestelde vakantiedoelen worden vooralsnog geheim gehouden.
Misschien dat de rust iedereen tot bezinning brengt. De demonstranten kunnen zich bezinnen op de halsstarrige houding van het kabinet en zich afvragen: hoe nu verder? Het kabinet kan zich bezinnen en zich afvragen: kiezen we voor een heet najaar of komen we de hardwerkende Nederlanders van dit prachtige land een beetje tegemoet?

De demonstranten zijn opgekomen voor hun eigen toko. Ze droegen vooral argumenten aan, waarom juist hun sector gespaard zou moeten blijven. Op een enkele SP-politicus na, roept niemand op de handen ineen te slaan en gezamenlijk op te trekken. Het kabinet houdt vol dat de bezuinigingen noodzakelijk zijn en vaart nog steeds op de koers dat iedereen er wel wat van zal voelen. Toezeggingen om op een enkel punt tegemoet te komen, zijn budgetneutraal. Er zal een andere post de dupe worden.
Niemand vraagt zich af of de bezuinigingen echt nodig zijn. Alsof die vraag niet relevant zou zijn. Maar de tijd staat niet stil en wellicht zijn er redenen de omvang van de bezuinigingen te herzien. Misschien kunnen de bezuinigingen wel volledig van de baan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bezuinigingen zijn legitieme reden voor staking

, door

Bezuinigingen zijn legitieme reden voor staking

[qvdd]Het is immers voldoende aannemelijk dat de kabinetsplannen aanzienlijke gevolgen hebben voor de werkgelegenheid, zodat het de onderhandelingspositie van de werknemersbonden in het komende overleg over collectieve arbeidsvoorwaarden ernstig zal verzwaren.

De rechtbank te Amsterdam vaardigt geen verbod uit tegen de staking in het Rotterdams openbaar vervoer. De argumentatie is bijzonder. De vraag of de geplande staking onder het stakingsrecht valt heeft de rechter bevestigend beantwoord. Het bijzondere van deze staking is dat die zich weliswaar richt tegen de bezuinigingsplannen van het kabinet, maar dat de werkgevers erdoor worden getroffen. Toch vallen dergelijke stakingen onder omstandigheden onder het stakingsrecht. Waarna bovenstaande quote volgt.

Dat had het VNG moeten weten, toen ze onderhandelde over het Bestuursakkoord. Maar wie weet geeft dit de zes gemeenten moed, die het Rijk voor de rechter willen slepen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kunst een aftrekpost op je belastingformulier?

, door

Vandaag debatteert de vaste Kamercommissie van OCW met staatssecretaris Zijlstra over de toekomst van de kunstensector. Die sector zal sterk afhankelijk worden van uw gulle giften en u wordt daarbij gesteund door de overheid.
Het kabinet heeft een sterke cultuursector voor ogen en bezuinigt dus fors (sic). Toch wil het kabinet de sector niet geheel aan haar lot overlaten en belooft een handje te helpen de kunsten “ondernemend, innovatief en minder afhankelijk van de overheid” te maken. “Het kabinet wil dat culturele instellingen en kunstenaars ondernemender worden, een groter deel van hun inkomsten zelf verwerven en daarbij sterk gericht zijn op hun publiek”, aldus een brief aan de Tweede Kamer (pdf).

De rol van het publiek moet niet alleen bestaan uit het bezoeken van musea en theaters. Het publiek krijgt de rol van mecenas toebedeeld. Het kabinet wil een geefcampagne lanceren, om de kunstinstellingen en publiek bewust te maken van de Geefwet. Met gulle giften voor cultuur kun je leuke belastingvoordeeltjes in de wacht kan slepen.
Het kabinet gaat daarom ook een duurzaam partnerschap aan met de filantropische sector. De staatssecretarissen Teeven (Veiligheid en Justitie), Weekers (Financiën) en Zijlstra (OCW) en de SBF (Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie) tekenden het convenant ‘Ruimte voor Geven’, waarin een structurele samenwerking is afgesproken “op de vele publieke terreinen (…) van gezondheidszorg, sport, cultuur, natuur, milieu, onderwijs, wetenschap, ontwikkelingssamenwerking, leefbaarheid en welzijn”.
In de brief wordt duidelijk wat dit kabinet verstaat onder de eigen verantwoordelijkheid van de burger: “In een tijd van heroverweging van overheidsuitgaven is van belang dat particulier geven wordt  bevorderd”. Je mag dan belasting betalen om de ‘vele publieke terreinen’ te bekostigen, je betaalt iets minder als je donateur, sponsor of mecenas wordt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ruttes roede

, door

Terwijl bijna alle belangengroep argumenten aandragen waarom juist zij gespaard moeten blijven van Ruttes bezuinigingen, raakt de discussie over de eigenlijke noodzaak op de achtergrond.  Juist in die discussie zouden al die verschillende belanghebbenden de gemeenschappelijke noemer tegen de bezuinigingen kunnen vinden. Er wordt immers nog steeds verwezen naar de kredietcrisis? Dat is het verhaal waarmee Rutte zijn mega-operatie verdedigd. Maar klopt dat wel helemaal?

In dagblad Trouw betoogden de economen Harm Schelhaas (CDA) en Teunis Zuurmond (VVD) dat de regering een crisissfeer creëert, terwijl het nog steeds heel goed gaat in Nederland. Ze vinden dat “vergeleken met vele andere landen de overheidsschuld met circa 66 procent van het nationaal inkomen niet groot is”.
De economen zijn niet tegen bezuinigen, maar niet op Ruttes manier. Ze opperen het idee om de Zalm-doctrine (meevallers niet gebruiken om bezuinigingen te verlichten) vier jaar lang niet toe te passen bij bepaalde posten. Ze noemen als voorbeeld btw-meevallers, winsten op hulp aan banken en hogere gasbaten, waardoor de staatsschuld zal dalen van 66 naar 64 procent. De meevallers kunnen ook worden gebruikt “om de bezuinigingsplannen voor de zwakste groepen bij te sturen en te investeren in projecten die voor de toekomst waardevol zijn”, aldus deze CDA- en VVD-economen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zelf sparen voor latere zorg

, door

Dit stuk hebben we overgenomen van Me Judice.

De kosten van de gezondheidszorg blijven sterk doorgroeien, onder andere door de vergrijzing. Een slinkende groep werkenden moet daardoor de zorgkosten dragen van een groeiende groep gepensioneerden. Dat kan anders, namelijk door de zorg minder via een omslagstelsel te betalen. Door mensen verplicht te laten sparen voor latere zorg worden de zorgkosten meer door de zorggebruikers gedragen. Dat vereenvoudigt de uitdaging de stijgende zorgkosten te financieren, stellen Werner Brouwer, Arjen Hussem, Niels Kortleve, Martin van Rijn.

Grenzen betaalbaarheid en solidariteit in zicht
De oplopende zorgkosten blijven de gemoederen bezighouden. Minister De Jager noemde ze onlangs zelfs zijn grootste financiële zorg. Groter nog dan de huidige financiële crisis. Maar bijna elke maatregel om zorgkosten te besparen stuit vanwege de gevolgen op maatschappelijke en politieke bezwaren. Want wie wil er nu een kleiner zorgpakket, een hogere eigen bijdrage of langere wachtlijsten? Alhoewel ook aan (sommige van) deze zaken ongetwijfeld niet valt te ontkomen, lijkt een verdere kostenstijging onafwendbaar.

Tegelijkertijd lijken de grenzen aan de betaalbaarheid van en de solidariteit binnen de zorg in zicht te komen. Dat komt mede door de manier waarop we de zorg nu financieren. Het invoeren van een (verplichte) vorm van zorgsparen voor latere zorg kan een deel van de oplossing bieden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Halbe Zijlstra voor het eerst in museum

, door

[speld]

‘Scheefgroei in culturele sector aanpakken’

Halbe Zijlstra (bron: Flickr/Marjon Zijlstra Fotografie, Stichting Kennisnet)Staatssecretaris Halbe Zijlstra van Cultuur bezocht vanochtend in alle vroegte een museum. Het ging om zijn eerste museumbezoek. Zijlstra: “Ik ben met de familie wel eens naar de Efteling en Eurodisney geweest, dat was heel leuk. Ik wilde de Nachtwacht graag toch een keer zien, voordat ik wellicht de subsidiekraan dichtdraai. Ik kan u wel zeggen: ik vond die oude plaatjes best leuk. Toch snap ik wel dat de mensen tegenwoordig liever in de Python zitten dan dat ze naar een paar oude verfstrepen kijken, dat is toch meer van deze tijd.”

De politicus benadrukt dat hij staatssecretaris van alle cultuur is. “Ik wil de scheefgroei in de culturele sector aanpakken. Het kan toch niet zo zijn dat iemand met een kaart van een paar tientjes het hele jaar alle musea kan binnenlopen, terwijl iemand anders voor één bezoekje aan de laven in Kaatsheuvel hetzelfde bedrag kwijt is? De kunstsubsidies stroomden de laatste decennia wel heel eenzijdig naar de Randstad, en dat terwijl Anton Pieck ook best een groot kunstenaar was. Als hij zichzelf kan bedruipen, waarom Rembrandt dan niet?”

Het werkbezoek aan het Rijksmuseum is het eerste in een nationale museumtour. “Volgende week ga ik naar het Frans Halsmuseum, het Oranjemuseum en het Seksmuseum, daarna staat onder andere een bezoek aan het Nederlands Politiemuseum op het programma, daar heb ik écht zin in. Na afloop van de tour bepaal ik wie de subsidie verdient. Helaas kan ik niet ieder museum hoogstpersoonlijk bezoeken. Eigenlijk hebben we gewoon te veel musea in Nederland.”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende