KRAS | Bezinning

Kerst 2020 zal eens een keer niet de boeken ingaan als een alcoholisch gourmetfestijn met knuffels en gekibbel. In plaats daarvan kijken we met een klein gezelschap in bezinning voor ons uit, hopend op sterrenlicht aan het eind van de tunnel. De goede boodschap hangt in de lucht, de engelen zingen klaar, de beltrom klinkt en de drie wijzen kunnen ieder moment arriveren met hun vaccin. Ha ha ha, echt niet. Waarom zouden wij ons moeten bezinnen omdat anderen voortdurend in de fout gaan? Maandag staat bijvoorbeeld in de kranten dat veel kerken tóch Kerst gevierd hebben. En al die ouwetjes worden ook nog eens beloond met voorrang in de spuitrij. Het is onrechtvaardig. Dat is wat we zullen meenemen, dat we onrechtvaardig behandeld zijn door het jaar 2020, dat wij genoegen moesten nemen met de stal terwijl anderen losbolden in de herberg. Ja, er is alle reden om wrokkig te zijn, om met de smoor het nieuwe jaar in te gaan. Maar wie zich concentreert op het licht heeft uiteindelijk toch een prettiger leven.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.