The Poor: air-conditioned and happy

Any society has a lot of cultural narratives that provide ready explanations for common phenomenon. These narratives, or commonsense explanations, are never questioned, never examined, taken for granted and become part of our stock of knowledge (to use Alfred Schutz’s formulation). It does not mean they are true. Their strength is not based on their truth value but on their embeddedness into our minds and culture and their resistance to examination. For instance, narrative 1 - the poor are happy as they are (often heard regarding the poor in the Global South – see the link): “The happy poor argument is appealing as many richer people dislike feeling guilty about their relative wealth (Toynbee and Walker, 2008/2009, p.33). Denying that inequality is problematic, based on happiness being important and the poor being happy, offers a pretext for not thinking more deeply about the impacts of inequality. (…) Happiness clearly does matter. However, the notion that the poor are happy needs to be challenged.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Links zuur? De zuurgraad van de Nederlandse politiek berekend

, door

Het is tegenwoordig heel eenvoudig. Alles wat links is, is zuur. Punt. En alles wat je niet zint is links. Rechters, politici en kogels, links. En zuur. Maar hoe objectief is dat? Natuurlijk kan je zo’n blogje als GeenCommentaar makkelijk categoriseren. Je hoeft de voorpagina maar door te nemen, en het linkse vitriool spat van het scherm af. Simpel. GeenCommentaar is links. En zuur. Maar hoe zit dat eigenlijk met de politieke partijen? Dat is niet zo makkelijk te bepalen, toch? Hoe zuur zijn ze echt?

GeenCommentaar besloot dat te onderzoeken door middel van een *kuch* op en top wetenschappelijke methode: Google. Vergelijk hoe vaak partijen voorkomen in combinatie met de termen blij, boos en woedend, bereken een coëfficiënt en je hebt de officieuze zuurgraad van de partijen. En wat blijkt?

De eerste conclusie: de PVV is met een straatlengte de zuurste partij in Nederland. Niet geheel onverwacht, maar de partij is toch wel opmerkelijk zuur.
Zuurgraad Nederlandse partijen (GeenCommentaar)

Voor elk positief bericht dat er van de partij komt zijn er volgens Google bijna 40 negatieve berichten. De overige partijen vallen er totaal bij in het niet. Om wat meer inzicht te krijgen in de zuurgraad van die partijen moeten we de PVV er zelfs uitfilteren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant: Cohen kan beter opstappen

, door

SaillantLOGO “De PvdA moet nu over een opvolger nadenken.”

Volgens de laatste peilingen gaat het dramatisch met de PvdA: slechts 17 virtuele zeteltjes. Dat zijn er 13 minder dan afgelopen juni en zelfs 1 minder dan de SP. Cohen doet zijn best, maar zijn optreden mist veel van wat een politicus anno (bijna) 2011 nodig heeft. Een vlotte babbel en passie zijn noodzakelijk voor een positieve beeldvorming. Roemer en Wilders denken en dromen in jip-en-janneketaal. Als Emile het heeft over een huilende bijstandsvrouw, dan zie je dat vrouwtje voor je. Als Wilders het heeft over uitslapende inburgeraars, dan weet je wat hij bedoelt. Kortom: hun boodschap komt over. Natuurlijk is een genuanceerde boodschap, zoals die van de PvdA, moeilijker over het voetlicht te brengen. En natuurlijk is niet iedereen een natuurtalent. Acteren kun je leren. Ik ben echter bang dat Job geen moderne politicus is en ook nooit zal worden. In het debat over de regeringsverklaring sprak Job over Nederlanders die ‘graag een goed belegde boterham verdienen.’ Een prima tekst voor Emile of Geert, maar uit de mond van Job klonk het ongeloofwaardig. Job mist de X-factor die nodig is. De tijdgeest staat niet aan zijn zijde.

ps. Ook Sybrand van Haersma Buma en het CDA hebben een probleem…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Revolutie Iran verbaast niet

, door
Voormalig president Khatami steunt Mousavi tijdens een bijeenkomst (Foto: Flickr/eshare)

In een beschouwing van de revolutie in Iran en de communicatie over de revolutie via de vele sociale platformen, beschrijft Jaron Gilinsky van het weblog MediaShift hoe de Israëli’s hierop reageerden. Gilinsky is een Amerikaanse freelance journalist die woont en werkt in Jeruzalem.

Het viel Gilinsky op dat Israëli’s verwonderd reageerden op de aanhang voor Mousavi, ontegenzeggelijk de gematigde kandidaat in het Islamitische land. Volgens hem dachten veel Israëli’s voor aanvang van de revolutie vooral als volgt over Iran:

“Iran = Ahmadinejad = Crazy = Holocaust Denier = Hamas and Hezbollah Financier = Finger on Red Button = Nuclear Armageddon = Mommy, I’m Scared = Vote for a Right Wing Government to Assuage Fears”


De revolutie en ontsluiting van de schokkende beelden en informatie via sociale media, opende de ogen echter van veel inwoners van Israël. Dat er ook mensen in Iran waren die vóór meer vrouwenrechten en vrijheid waren, dat wisten ze niet. Dat die Iraniërs daarnaast ook nog eens in opstand kwamen, dat zorgde voor extra veel verwondering. Het heersende beeld van Iran werd vakkundig bijgesteld tijdens de revolutie.

Homogene bevolking
Wat wil je ook als er jarenlang een beeld is gevormd van Iran als een politiek-islamitische staat met een homogene bevolking. Een gevaarlijk oorlogszuchtige, bloeddorstige groep baardmannen die homo’s en afvalligen ophingen. Allah en Mohammed heersten er en de enige mensen die kritiek hadden op het Iraanse beleid, die leefden in het buitenland (bijvoorbeeld de Nederlander Afshin Ellian).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour

Quote du Jour – Gewipt

, door

”Maar nu wordt de basis wel heel wankel. Uiteindelijk zal het De Telegraaf en Elsevier wel lukken om hem weg te krijgen.” (Parool)

Een paar dagen voor het vertrek van Wijnand Duyvendak voorspelde politicoloog André Krouwel dat de basis van Duyvendak te wankel was geworden en dat ze hem ten val zouden brengen. Nu hebben de Telegraaf en Elsevier heus hun steentje bijgedragen, maar ere wie ere toekomt: telt u even mee? GeenStijl en haar aanhang heeft verreweg de meeste (kern)energie gestoken in het wippen van de man die vandaag nog een spermacocktail [.pdf] in zijn nek kreeg. De stijlloze reaguurders kwamen zelfs op bezoek in onze open democratische Sargassale omgeving om hun stem uit te brengen in een Duyvendak-poll. Op een paar verwijderde bedreigingen uit de rechtse hoek na verliep deze ‘ideologische kruisbestuiving’ wonderwel relatief rustig.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige