Angst en zelfbewustzijn
“Abstracties zijn mazen waar de werkelijkheid door heen zakt”: het is de openingszin van Vasalis, in de biografie over haar. Dat is een mooie observatie: wat betekenen de “war on terror”, de Libische opstand waar Al Queida achter zou zitten, de angst voor Islamitische revoluties, de Arabische Lente, in het licht van de buitengewoon concrete terechtstelling in Abottabad? Zijn het allemaal politieke abstracties, die nieuwe werkelijkheden gaan tegenkomen?
De dood van de middeleeuwse Anti-Jesus, Osama bin Laden, heeft nogal wat betekenis in de sociale psychologie, in de eerste plaats van Amerikanen, maar ook in de wereld waar hij zijn aanhang zocht. Een vloek is afgeschud.
Amerika
Obama wordt over het algemeen geprezen voor zijn terughoudendheid; helemaal kon hij het niet volhouden, getuige zijn bezoek aan “ground zero”, maar dat mag hem worden vergeven. Het denken aan de drieduizend onschulige slachtoffers van de Twin Towers en de brandweer is genoeg om het doden van Bin Laden gerechtvaardigd te noemen. Je kunt je ook een soort Eichmann-proces voorstellen en dat liever gehad hebben, maar lievere koekjes worden niet gebakken. En dan kun je juichen over het doden van Bin Laden toch ook nog wel ongepast en ongemakkelijk vinden.