Balkenende vindt volksvertegenwoordiger zijn te min. Dat is de boodschap die de lijsttrekker van het CDA heeft voor de kiezer. Hij heeft laten weten na 9 juni alleen maar beschikbaar te zijn voor het premierschap. Balkenende zegt 'voor goud' te gaan, maar steekt zijn middelvinger op naar de kiezer. "Als jullie mij in de Tweede Kamer kiezen als jullie vertegenwoordiger, kunnen jullie doodvallen" is wat hij zegt. ChristenUnie-leider Rouvoet heeft er geen goed woord voor over. Hij noemt de opstelling van de CDA-leider merkwaardig. De Minister voor Jeugd en Gezin van Balkenende IV is veel te mild in zijn bewoordingen. De grootste partij van Nederland in de Tweede Kamer kiest een lijsttrekker die zijn neus ophaalt voor het parlement waarvoor de verkiezingen zijn uitgeschreven. Balkenende en het CDA verdienen alleen daarom al een enorme electorale schop onder hun kont. Het is merkwaardig dat de partij die al eerder op zijn schreden moest terugkomen - vanwege het nogal vroeg uitroepen van de lijsttrekker - nogmaals blundert. Was het bovendien niet juist het CDA en Balkenende zelf die verklaard tegenstander zijn van een gekozen minister-president. Zoals het CDA zelf verwoordt: [..] niet voor een gekozen premier. Ik vind dat je het parlement dan op achterstand zet. De premier is de meerdere onder zijn gelijken, en dat past ook heel goed bij ons land. Balkenende, ga je schamen!
Agnes Kant heeft het niet gehaald, en ook Balkenende lijkt nu onder vuur te liggen. Tijd voor een beetje Wisdom of Crowds: Haalt Balkenende de verkiezingen als partijleider en lijsttrekker?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Het is heel onverstandig om elkaar bij voorbaat uit te sluiten. Dat past niet in een democratie”.
En gelijk heeft Van Geel, fractievoorzitter van het CDA. Een kleine twee weken geleden, na de oproep van de PvdA om niet samen te gaan regeren met de PVV.
Het bij voorbaat uitsluiten van partijen is in het verleden altijd contraproductief gebleken. Hooguit kan je zeggen dat je op basis van het programma van een partij geen coalitie-mogelijkheden ziet. Maar wat schetst de verbazing, sluit Balkenende opeens de PvdA uit:
“Er was meer aan de hand dan de kwestie Uruzgan. Het gaat om onderling vertrouwen. De kiezer zou het ook niet begrijpen als je nu het kabinet laat vallen om een paar maanden later weer door te gaan”.
Conclusie: het CDA is dus wél bereid uit te sluiten, waarmee de partij zichzelf reduceert tot een windvaan die met de electorale wind meewaait.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Ger Bosma over Balkenende V.
Nu voor de vierde keer een kabinet dat zijn naam draagt de vier jaar niet vol maakt, is het wat mij betreft einde oefening voor Jan Peter Balkenende. De namen Balkenende V, VI VII etc worden bij deze definitief toegekend aan alle in de toekomst nog aan te schaffen sloepen van Zeeverkennersgroep Robert Baden-Powell, afkomstig uit JP’s woonplaats Capelle aan den IJssel. Ook een erelidmaatschap van deze mieters fijne scoutingclub is wat mij betreft goed bespreekbaar. Maar laat het in godesnaam daarbij blijven.
Een probleempje: de gebutste brekebeen Balkenende is inmiddels al weer door zijn trouwe CDA-lakeien als lijsttrekker op het schild gehesen, dit ongetwijfeld tot groot chagrijn van Maxime ‘Raspoetin’ Verhagen. Ook zelf wil Jan Peter maar van geen opgeven weten. Er lijkt slechts één manier om te voorkomen dat we voor de vijfde maal opgescheept worden met een autistisch Balkenende-kabinet: het CDA mag onder geen beding de grootste partij worden. En ik weet dat jullie dit niet willen horen, maar het betekent dat zowel linkse als rechtse kiezers toch een beetje strategisch zullen moeten stemmen.
Het politieke landschap is de laatste jaren onherkenbaar veranderd. De traditionele grote partijen bestaan niet meer. En dan is er ook nog de sterke groei van de rechts-nationalistische aanhang van Geert Wilders. Geen enkele partij kan bij de volgende verkiezingen derhalve op meer dan 30 zetels rekenen. Bovendien lijken maar liefst 6 partijen goed te zijn voor 20 à 30 zetels, te weten CDA, PvdA, VVD, D66, PVV en (misschien) de SP. Wie in de stoelendans om de gunst van de kiezer de grootste wordt is nu nog koffiedik kijken, maar de campagne wordt ongetwijfeld snoeihard. Door de hoog opgelaaide animositeit tussen CDA en PvdA en de grote ideologische verschillen tussen de zes partijen onderling, zijn er weinig voor de hand liggende coalities. Verder lijken er vrijwel altijd minimaal vier partijen nodig voor een meerderheidskabinet.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Balkenende IV viel eerder bij de nieuwsredactie van RTL dan bij de redactie van het NOS Journaal. Zoals GeenCommentaar eerder al vaststelde, was Frits Wester de eerste brenger van het grote nieuws. De NOS had kennelijk grote moeite dit belangrijke bericht te verifiëren. Pas toen Balkenende sprak, durfde deze met zekerheid te melden dat er nieuwe verkiezingen komen. Bijna een kwartier later dan RTL en tot ergernis van heel veel kijkers.
RTL slaagt er herhaaldelijk in om politieke scoops te brengen, terwijl de met onze belastingcenten betaalde journalisten van de NOS zelden met een belangwekkende primeur komen. Zo zwaait RTL al meerdere jaren op rij met de Miljoenennota in beeld op het moment dat ze bij de NOS nog braafjes wachten tot de stukken onder embargo naar de redactie worden gebracht. En RTL kon ons ook als eerste vertellen dat Willem-Alexander zich ging verloven met Maxima Zorreguieta.
Hoe dat komt? Eenvoudig. De commerciële zender heeft met 25 miljoen ongeveer de helft van het budget van de nieuwsvoorziening van de NOS, maar beschikt wel al jaren over één vaste waarde die bovendien zelden de plank misslaat: Frits Wester. Bij het journaal van de publieke zenders zagen wij in negen jaar tijd drie verschillende gezichten: Job Frieszo, Bram Schilham en nu Dominique van der Heyde.
Nederlandse regeringen hebben de laatste decennia bewezen ongeschikt te zijn voor het voeren van machtspolitiek.
Tot die conclusie komt defensiedeskundige en oud-Tweede Kamerlid Theo van den Doel in een column in de Volkskrant. Van den Doel voert verschillende redenen voor zijn conclusie op. In 2003 betuigde de Nederlandse regering politieke steun aan een oorlog waarvan de regering vooraf wist dat deze op politiek en militair drijfzand berustte. Anders dan andere Euopese landen die zich tegen een invasie van Irak keerden, zoals Duitsland en Frankrijk, besloot Nederland echter naar Irak te gaan. De Nederlandse regering bleek daarbij doof voor Europese argumenten tegen de oorlog.
Door wat er in 1995 gebeurd was in Srebrenica wist de regering bovendien dat de VS ons land – als er echt dringend hulp geboden was – volledig in de kou zou laten staan.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
