Gisteren sloot de militaire junta van Birma het internet af en begon ze met het in beslag nemen van mobieltjes. In de dagen daarvoor hadden Birmese bloggers via weblogs, email, sms en zelfs electronische wenskaarten nieuws over de geweldadige onderdrukking van de vreedzame volksopstand naar buiten gebracht. Zo zijn de beelden van het bloedbad in het Ngwe Kyar Yan klooster via een blog over de wereld verspreid. Hier op Sargasso hebben we dit nieuws weer doorgegeven en voegde Birma zich in het rijtje recente (gelukte en mislukte) grassroots omwentelingen waarbij lokale burgerjournalistiek een belangrijke rol speelde: de Oranjerevolutie in Oekraïne, de Cederrevolutie in Libanon, de fluwelen revolutie Georgië en de protesten in Wit-Rusland. In den beginne hadden weblogs een voorsprong op de professionele media met het signaleren en doorgeven van deze nieuwe vorm van verslaggeving. Inmiddels hebben de kranten en de journaals Blogspot en Flickr ook ontdekt en bezitten burgerjournalisten niet langer deze exclusiviteit. Maar de geëngageerde blogger zal hier niet mee zitten want het gaat immers om het verspreiden van de boodschap voor de Goede Zaak onder zoveel mogelijk mensen en de professionele media zijn daar nog steeds ook een geschikt kanaal voor. Maar dragen grassroots boodschappen via blogs en mobieltjes nu significant bij aan het verdedigen van de mensenrechten?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Woensdag en donderdag is het Birmese leger twee kloosters binnengevallen. Op Birmese blogs verschijnen de eerste foto’s: wat rest is ravage, bloedspatten en in de paniek achtergelaten gewaden. Waarschijnlijk zijn er tenminste achthonderd monniken opgepakt. Op het Birmese blog MMEDwatch verschijnt een ooggetuigeverslag: they are treating the sangha like terrorist – they took cash and food away from the monastry not just the monks – that’s robbery! – armed robbery! – we belive the soldiers were given ampetemine tablets – i am sure no soldier will dare do like this – the most hit monastry is Ngwe Kyar Yan – other monatries were also sieged – they are trying to instill fear so that the protest will stop – and dragged the monks out and beat them up – they are showing thier strenght – and for the sangha we should not stop – coz if we do it will all be in vain – but i am sad – as most ppl think the UN will come – they won’t – UN has no teeth – China=UN – they can’t do anything without China’s consent – Very sad indeed (MMEDwatch). De monniken zouden op hun beurt vandaag een functionaris van de militaire junta hebben gegijzeld (nu.nl).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
“Wij zijn doorgewinterde vechters”, zegt een vooruitgestuurde Ghurka op de Nederlandse basis bij Tarin Kowt.
“Ghurka’s vechten in de frontlinies, doen hun werk goed en willen hun reputatie hooghouden.” (NRC)
De Ghurka’s: Nepalese strijders in Britse dienst met een geduchte reputatie komen de Nederlandse militairen in Uruzgan te hulp. In Argentinië wordt tot op de dag van vandaag nog met ontzag over deze harde strijders met hun kapmessen gesproken. Er doet daar zelfs een urban myth de ronde dat Gurkha’s tijdens hun offensief op de Falkland Eilanden de oren van gedode Argentijnen afsneden en als trofee aan een koord om hun nek regen. Zouden de Ghurka’s qua hardheid en opofferingsgezindheid in dezelfde morele categorie vallen als de Taliban? En zo ja ligt hierin de oplossing van de problemen in Uruzgan?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Ja daar is ie weer uw blogger met niet te verifiëren foto’s uit Iran die ergens tussen vermeende anti-Iraanse propaganda en oprechte interesse in een land in zweven. Vandaag presenteert hij u: Iraanse Heavy Metal.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
