Burma gaat over op democratie

Aung San Suu Kyi komt over zes maanden vrij. Normaal gesproken is zo'n toezegging van de Birmese generaals geen cent waard, maar dat ze naar buiten komt na een ASEAN-conferentie is wel bijzonder. ASEAN is namelijk een tandeloze club die doorgaans helemaal niks naar buiten brengt waar ook maar iemand aanstoot aan kan nemen. Kennelijk heeft er iemand met de vuist op tafel geslagen. Na de monnikenopstand van vorig jaar en de natuurramp eerder dit jaar, was bij sommige landen in de regio het geduld al op. Dat werd netjes verpakt in een statement dat ieder voor gezichtsverlies behoedde. Het zal dan ook geen toeval zijn dat de Singaporese minister van buitenlandse zaken het nieuws naar buiten bracht. George Yeo zei vorig jaar al vrij duidelijk wat hij vond. Singapore is klein maar welvarend en heeft de beste ziekenhuizen van de regio, die ook door de oude generaals gefrequenteerd worden. Yeo heeft niet alleen de vrijlating van Suu Kyi losgepeuterd bij de Burmese junta maar ook de ondertekening van het ASEAN-charter waarin landen zich committeren aan democratie en mensenrechten (op zuidoost-aziatisch niveau, dat spreekt). Het kan nog steeds een dode mus zijn, maar nu terugkrabbelen betekent ASEAN gezichtsverlies bezorgen. Daar maak je in de regio zeker geen vrienden mee.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.