Joodse leiders: Europese wet tegen antisemitisme en ‘intolerantie’

Behalve tegen antisemitisme is de voorgestelde wetgeving ook tegen vrouwenbesnijdenis, burkaverboden, homobelediging, polygamie, het ontkennen van genocide in het algemeen (en de Holocaust in het bijzonder). Je mag ook niet meer openlijk een totalitair regime goedkeuren. En ja, het is ook een wet tegen vrijheid van meningsuiting, want het is niet de bedoeling dat je hele groepen mensen wegzet: The proposed legislation would also curb, in the wake of the Paris attacks, freedom of expression on grounds of tolerance and in the interests of security. (...) Tolerance is a two-way street. Members of a group who wish to benefit from tolerance must show it to society at large, as well as to members of other groups and to dissidents or other members of their own group,” says the document. (....) There is no need to be tolerant to the intolerant. This is especially important as far as freedom of expression is concerned: that freedom must not be abused to defame other groups. Kunnen we nou niet eens tot overeenstemming komen? Als gelovigen mij de hel in mogen wensen omdat ik me niet naar hun god voeg, dan mag ik toch wel die gelovigen en hun god belachelijk maken? Vrijheid is immers iets wat twee kanten op gaat. Maar dat lijkt nou net weer niet de bedoeling van de voorgestelde wetten.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.