Recensie Zomergasten 2017 | Eberhard van der Laan

Over kanker wilde 'ie het duidelijk niet hebben. Ja, heel even, om de olifant maar zo snel mogelijk de kamer uit te werken. Het was een formaliteit: we hebben besloten elkaar te tutoyeren, we voeren dit gesprek niet live omdat de vermoeidheid je anders parten zou spelen. Van der Laan wilde een mooie avond neerzetten, presteren, had ik het idee. En vooral geen melodrama. Toch liet het vooruitzicht van een voortijdige dood zich natuurlijk niet helemaal wegdrukken. Aan het eind van de avond hadden beide gesprekspartners wel degelijk grote moeite hun tranen te bedwingen. Bij een fragment over de plotselinge verbroedering die het lot van de in de knop gebroken Ajacied Abdelhak Nouri opriep, kreeg Van der Laan het te kwaad. 'Waarom roept dit nou zo'n emotie bij je op?', wilde Janine Abbring weten. '.. en je eigen situatie niet!', dacht ik erachteraan. 'Jezus man, je gaat vermoedelijk op overzienbare termijn dood; da's niet niks!'

Door: Foto: Eberhard van der Laan, Zomergasten 2017 (still, VPRO)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Verhaal | Mariëlle Hageman

, door

Voor de boekenpodcast Het verhaal praat Monique Huijdink met schrijvers over hun boek, in deze aflevering met historicus Mariëlle Hageman over haar boek Amsterdam in de wereld. Sporen van Nederlands gedeelde verleden.

Over het boek

Amsterdam kon dankzij Duits bier uitgroeien tot een echte handelsstad, en de tapijtjes die je nu nog ziet in de bruine cafés vinden hun herkomst in de handel met het Turkse rijk. Amsterdammers bouwden in Brazilië de eerste synagoge van Zuid-Amerika en legden een Kalverstraat aan in India. Het waren ook Amsterdammers die Afrikanen als slaaf naar Suriname brachten, en de architect van de Zuid-Afrikaanse apartheid kwam uit Amsterdam. Het is maar een greep uit de voorbeelden van Amsterdamse invloed in het buitenland, en andersom.

Over de auteur

Mariëlle Hageman is schrijver en kunsthistoricus. In dit boek gaat zij op zoek naar sporen die Amsterdammers achterlieten in de wereld en welke sporen de wereld achterliet in Amsterdam.


Monique Huijdink is tekstschrijver. Ze heeft tevens een thriller op haar naam staan over de intriges achter de schermen van de Tour de France.

Quote du Jour

Quote du Jour | Bonuscap

, door

“Nederland heeft de bonuscap strenger gemaakt dan de rest van Europa. Als dit een reden is om niet voor Nederland te kiezen, dan moeten we dat accepteren”

De Amsterdamse economiewethouder Kajsa Ollongren probeert Britse bedrijven te kapen die vanwege Brexit een goed heenkomen binnen de EU zoeken. Banken zien het in Nederland niet zitten vanwege het hier onvoldoende ontwikkelde graaiklimaat. Ollongren, die eerder al gewaarschuwd had voor de gevolgen van de bonuscap, weet zich gelukkig in te houden om voor versoepeling van de regels te pleiten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

De Kroonboekenclub | Hel en paradijs van Bettina Baltschev

, door

Het fijne van Amsterdam is dat je er altijd lekker kunt klagen over de buitenlanders. De Duitsers waren de rolkoffertoeristen van de jaren dertig. “Ik ‘kook’ van woede als ik zie hoe Amsterdam veranderd in een Duitse stad”, schreef ‘een ontwikkelde dame’ in 1938 aan Het Liberale Weekblad. De Duitsers vormden naar schatting van de Duitse cultuurwetenschapper en journaliste Bettina Baltschev zo’n vijf procent van de bevolking van de stad, waaronder een substantiële groep van mensen die gevlucht waren voor Hitler.

RECENSIE - Ze waren soms irritant: “Ze droegen kostbare bontjassen en sieraden en plaatsten hun bestellingen in cafés, ijssalons en winkels in het Duits, dikwijls op zeer luide toon. Van de conducteur in tramlijn 24, die door de Amsterdammers nu steevast ‘Berlijn-Express’ werd genoemd, eisten ze hun kaartje op niet mis te verstane wijze in het Duits.”

Maar de Exil bracht de stad ook een ongekend literair leven gebracht. Daarover gaat Baltschevs boek Hel en paradijs. Amsterdam en de Duitse exilliteratuur. Dat in Amsterdam boeken van Klaus en Thomas Mann, van Lion Feuchtwanger, van Joseph Roth zijn uitgegeven – heeft dat nog zijn sporen nagelaten in de stad?

Roman

Baltschev denkt van wel. In haar boek  gaat ze na wat die sporen precies zijn. Ieder hoofdstuk begint met een beschrijving van een locatie in Amsterdam die nog op de een of andere manier aan die jaren dertig doet denken (antiquaar Kok, café Scheltema, het Waterlooplein), als het decor voor haar hoofdpersonen, dat zijn vooral de redacteur Fritz Landshoff, de schrijver Klaus Mann en de uitgever Emanuel Querido. Waarom ze precies deze drie heeft uitgekozen, wordt niet helemaal duidelijk. Het brengt iets onevenwichtigs in het boek: waarom krijgen we over de concurrerende Amsterdamse exil-uitgeverij Allert de Lange vooral te horen dat Querido er een hekel aan had en dat Mann ervoor werkte?

Foto: copyright ok. Gecheckt 22-02-2022

Kunst op Zondag | Hermes in Amsterdam

, door

ACHTERGROND - Amsterdam is de stad van dominees en kooplieden. Die laatsten hebben gezorgd voor een van de officieuze symbolen van de stad: de alom aanwezige Hermes, de Griekse god van de handel, kooplieden, dieven, boodschappers en reizigers.

De god – door de Romeinen aangeduid als Mercurius – wordt meestal afgebeeld als een naakte jonge man met twee attributen: de herautenstaf en een gevleugelde helm. Dit standbeeld maakt deel uit van de decoratie van het Tropenmuseum.

mercurius_tropenmuseum

De beeldhouwers die de sculptuur verzorgden van de Beurs van Berlage hadden wat meer moeite met naaktheid en gaven Hermes een mantel over de schouders en een nogal onpraktisch ogende rok die, zo te zien, permanent met de arm moest worden opgehouden.

amsterdam_beurs_mercurius1

Een derde attribuut van Hermes is de goed-gevulde beurs. Deze mies kijkende Hermes siert het herbouwde V.O.C.-schip ‘Amsterdam’, dat voor anker ligt bij het Scheepvaartmuseum.

voc_amsterdam_mercurius

Niet zelden heeft Hermes ook laarzen met vleugels. In de Griekse oudheid kon hij ook worden afgebeeld als een oude man, maar die is in onze eigen traditie bij mijn weten nooit aangeslagen. Ook de ‘herme’, een zuil met alleen een portret en een fallus, is niet erg populair geworden (zelfs niet op de Wallen). De ‘Hermes-als-kleuter’ is het dan weer wel, zoals dit guitige kereltje op het dak van het huis aan de Keizersgracht 64.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Hendrik Ploeger (cc)

Fossielvrij beleggen

, door

ELDERS - Europese steden gaan verder dan nationale regeringen en de EU bij het terugdringen van fossiele energie.

De stad Stuttgart heeft deze week besloten niet langer te beleggen in de fossiele industrie. De stad trekt investeringen terug uit zo’n 75 beursgenoteerde bedrijven, die betrokken zijn  bij de exploitatie van kolen, gas of schaliegas, waaronder EnBW, EON, RWE, BASF en Bayer. Stuttgart volgt hiermee het beleid van andere Duitse steden, zoals Münster en Berlijn.

De Gemeenteraad van Stockholm heeft vorige maand ook al afscheid genomen van beleggingen in olie en gas. Het is een deel van de plannen die Stockholm sinds 2014 heeft gemaakt om de stad fossielvrij te maken. Een ander onderdeel is de hele gemeentelijke organisatie fossielvrij te maken in 2030. Stockholm had eerder al investeringen in de tabaksindustrie, alcoholische dranken, pornografie en wapens in de ban gedaan. Op initiatief van de Groenen, de een na grootste partij in het stadsbestuur, en met de steun van de milieubeweging zijn daar nu fossiele brandstoffen aan toegevoegd.

Volgens Fossil Free Europe was Oslo eind vorig jaar de eerste stad ter wereld die een einde maakte aan investeringen in fossiele brandstoffen. Een niet onbelangrijk teken in Noorwegen, een land dat leeft van olie en gas. Fossiele brandstoffen gaan tot het verleden behoren, zei een woordvoerder van de Noorse milieubeweging.  Lan Marie Nguyen Berg, van de Noorse Groenen in Oslo, verdedigde de maatregel ook uit financieel oogpunt. Met investeringen in fossiele brandstoffen lopen we een steeds groter risico dat we straks onze pensioenen niet meer kunnen uitbetalen.

Foto: Miroslav Petrasko (cc)

Pact van Amsterdam

, door

ANALYSE - De agenda voor een Europees stedelijk bondgenootschap zoals onlangs uiteengezet door de burgemeesters van de Europese hoofdsteden klinkt wel fraai, maar wordt te weinig concreet.

Op 21 april gaven de burgemeester van de EU-hoofdsteden een verklaring uit over de Europese Agenda en de vluchtelingencrisis. Het stuk is de voorbereiding voor een Pact van Amsterdam, te sluiten op 30 mei a.s. tussen de EU ministers, die verantwoordelijk zijn voor het stedenbeleid in hun landen. Het is een van de profileringen van het Nederlandse voorzitterschap.

Zij zijn het op 21 april eens geworden over 25 punten. Verwacht mag worden dat de ministers daar, eind volgende maand, ongeveer zo over zullen denken. Omdat er veel geklaag is over een EU, die zo slecht luistert naar de burgers, vestig ik er maar eens de aandacht op. Moeten we blij zijn met een initiatief als dit? Het beeld is gemengd.

Metropolen

In de opening (1) staat dat onze steden altijd gericht zijn geweest op Europa en samenwerking in Europa.

Dat lijkt me nogal gezocht. Londen was vooral het centrum van het Britse Gemenebest en niet erg gericht op Europa. Parijs is de bakermat van het Franse chauvinisme en cultureel autisme. Misschien kan Berlijn het meeste pochen op een internationale en Europa gerichte houding, maar daar zit een lastige historische breuklijn. (Speer kreeg de opdracht van Hitler om Berlijn mooier te maken dan Parijs.)

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Ronald Rugenbrink (cc)

Kunst op Zondag | Gevelstenen

, door

ACHTERGROND - Blader in boeken over de geschiedenis van de kunst en je ziet schilderijen, architectuur en beelden uit ’s wereld beste musea. Typische volkskunst staat er zelden bij, terwijl die vaak net zo leuk is en een eigen verhaal vertelt. Vandaag iets over gevelsteentjes.

Het genre is vrijwel uniek voor de Lage Landen: je vindt gevelsteentjes eigenlijk vooral in de Nederlandse en enkele Belgische steden, hoewel er elders in West-Europa ook enkele zijn. Dat ik hieronder alleen Amsterdamse gevelstenen toon, mag u uitleggen als hoofdstedelijke arrogantie maar is in feite omdat ik daar nou eenmaal woon en ik mijn camera niet bij me heb in Hoorn, Zutphen, Middelburg, Maastricht of Antwerpen – al weet ik dat ook daar leuke steentjes zijn.

Eerst maar even iets over de functie. Vroeger, voordat er straten met huisnummers waren, hadden de huizen namen die konden zijn afgeleid van bijvoorbeeld een ambacht dat er werd uitgeoefend. Deze gevelsteen, te vinden op het pleintje voor de Brakke Grond, was van het kantoor van de stedelijke vleeskeuringsdienst.

gevelsteen28

Veel systeem zit er niet in de huizennamen en ik heb het vermoeden dat het ook niet altijd waar is dat ze dienden als adresaanduiding. Je vindt ze ook als er geen enkele twijfel kon zijn over de bewoners en bovendien zijn er veel doubletten. Dit is een koning David op een school aan de Oude Schans, maar in de Lindenstraat zitten, op een steenworp afstand van elkaar, nog drie koningen David. Dat maakt een functie als adresaanduiding onwaarschijnlijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zedendelicten Vluchtelingen Amsterdam!!!

, door

Het aantal zedendelicten in Amsterdam ligt per jaar op ongeveer 1000. Met twee zedendelicten is in de hoofdstad het aantal zedendelicten gepleegd door vluchtelingen vooralsnog niet afwijkend van het stedelijk gemiddelde. Maar de media vermelden dat niet. 

Ik heb hierboven de kop van het artikel van de Telegraaf overgenomen, en er voor het effect nog maar drie uitroeptekens aan toegevoegd. Uitgebreid staan in het artikel de twee incidenten omschreven waar de burgemeester van Amsterdam over bericht. Dit in een brief als reactie op de suggestie dat de autoriteiten zaken met asielzoekers onder de pet zou houden.

Onderaan het artikel weet de Telegraaf nog net een referentie te maken naar het eigenlijke onderwerp van de brief, en vermeldt het citaat dat “het ongebruikelijk is te communiceren over alle incidenten die zich in een stad met 825.000 inwoners vanzelfsprekend in groten getale voordoen”.

Een artikel over hetzelfde onderwerp in het Parool (de kop: “Van der Laan: Twee zedendelicten met vluchtelingen in laatste half jaar”), is al een stuk gematigder van toon. Er wordt sneller in het artikel vermeld wat het eigenlijke onderwerp van de brief was, namelijk dat de burgemeester wil benadrukken dat niets onder de pet wordt gehouden en dat zedendelicten topprioriteit hebben. Daarbij wordt er aandacht gegeven aan de opmerking van de burgemeester dat er een verband zou zijn tussen incidenten en het langdurige verblijf van grote groepen in kleine ruimten met weinig privacy. Verder kunnen we bij het artikel ook de desbetreffende brief downloaden.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende