Today was a good day (deel 1)

Today was a good day! Ik moest de deur uit om een pakje te versturen. Een paar dagen geleden had ik een topje op Vinted geplaatst, en die was de volgende dag verkocht. Het levert weinig op; ik vroeg maar 3 euro en ik heb de gewoonte om er een klein cadeautje bij te doen als ik iets verkoop. In dit geval een paar zelfgemaakte oorbellen, die ik er wel bij vond passen. Ik maak dus dik verlies zelfs, maar het is gewoon de lol. Ik leuk het pakje ook altijd een beetje op met geinige stickers, gebruik daarvoor de papieren zakjes die ik met de bezorgde boodschappen van Appie krijg. Niet helemaal eco-friendly, want er gaat natuurlijk wel wat plastic tape, een geprint label en die plastic stickers op het pakketje. Maar ik doe mijn best om te recyclen en het ook nog leuk te houden. [caption id="attachment_345446" align="aligncenter" width="899"] Bron: eigen foto's[/caption] Daarom word ik ook altijd zo moe van die rechtsdraaiende zeikerds die oreren over de hypocrisie van milieuactivisten en ambtsbekleders die zelf vliegen, autorijden, in een groot huis wonen en wegens hun activiteiten waarschijnlijk een CO2-footprint van heb ik jou daar hebben. We zitten nu eenmaal allemaal vast in een systeem dat we zelf gecreëerd hebben. Dat was vast niet met hele kwade bedoelingen, mensen zijn – over het algemeen – gewoon kortzichtig, egoïstisch en vooral nieuwsgierig. Maar ik dwaal af; daar wil ik het helemaal niet over hebben. Want ik had juist zo’n fijne dag! Het is nu 9 uur ’s avonds en nog 25 graden, eerder was het veel warmer, maar wel met een fikse bries, dus het was goed te doen. Na het versturen van mijn pakje ben ik een stukje verderop naar de markt in Ganzenhoef gegaan. Hier in Zuidoost is het 6 dagen markt; 3 keer in de Amsterdamse Poort, dinsdag hier vlakbij bij Kraaiennest, woensdag een stukkie verder in Reigersbos en zaterdag dus op Ganzenhoef. Allemaal bereikbaar binnen 20 minuten met OV, al kan ik in die tijd ook naar Kraaiennest lopen. Doe ik vrijwel nooit, want ik word toch echt wel een dagje ouder. Maar het is wel een mooie wandeling, bovenop de Gaasperdammertunnel is een fijn park aangelegd. Die doe ik binnenkort nog wel eens, maar dan om bloemen te plukken, die ik dan kan drogen. Nieuwe hobby. Pakt niet altijd goed uit, maar het doet me wel goed om rond te kijken wat er allemaal groeit en bloeit. De markt was ook een succes. Ik heb sinaasappels en 2 rozenplantjes voor een prikkie op de kop getikt, en een XL portie kibbeling gescoord. Een van de weinige visvarianten die ik lekker vind. Dat eet ik niet in 1 keer op natuurlijk, mijn maag is - ehh - heul snel vol, zeg maar. Dus de rest vries ik in. En bij de terugtocht kreeg ik zomaar een compliment over mijn uiterlijk. De leuke variant hè, niet van “schatje kom ’s hier” of “waarom lach je niet”, maar gewoon “jij ziet er goed uit”. Well thank you very much, I try my best. Ik ben 52 en dat is op het eerste gezicht niet heel erg zichtbaar. Gelukkig heb ik geen verzakt of gerimpeld gezicht, ik ben zo slank als een den, weet ik me te kleden en vooral de onvolkomenheden goed te verbergen. Geen shorts of korte rokjes/jurkjes met blote benen, halslijn niet al te laag, niet te veel make-up, wel een grote zonnebril, schoenen meestal gehakt, maar vandaag waren lage slippers geoorloofd. And swag and a smile on my face, ‘cause I had music in my ears, the sun was shining brightly and I had good food and roses in my shopping bag. I was happy as Larry. [caption id="attachment_345447" align="aligncenter" width="602"] Bron: eigen foto's[/caption] En dan thuiskomen in mijn geweldige park, waar ik een omweggetje maakte om de bloemenpracht te bekijken. Via het verzorgingstehuis dat we hier hebben, waar een oude meneer op een bankje zat bij een struik met prachtige bloemen. Waar ik er eentje van heb gepikt, om te drogen natuurlijk, met zijn goedkeuren en wat nu ons geheimpje is. Toen ik de sleutel in het slot van het voorportiek stak, was er een andere oude man met zijn fiets en - heel verstandig - een helm op, die vroeg of ik de even deur voor hem open wilde houden, wat ik natuurlijk deed. "Jij woont hier beneden toch? Ik zie je niet zo vaak?" "Nee meneer dat kan wel kloppen, ik ben nogal op mezelf. En waar woont U?" "Op de derde." "Nou, U zult me de komende tijd zeker vaak in de tuin zien struinen, hoewel het vandaag wel heel erg warm is." "Niet als je fietst, meisje" (Op dat moment smolt ik tot een plasje ongeloof en adoratie.) "Oh ja, er stond best een stevig windje, dus dat zal wel prettig zijn geweest. Fijne avond meneer!" "Ja jij ook meid" Eenmaal binnen de katjes natuurlijk getrakteerd op een paar stukjes kibbeling – Marbles taalt er niet naar, maar die geef ik dan gewoon een andere snack. Waarna ze gelukzalig hebben liggen roly-polyen in de tuin. Ik had net geveegd voor ik wegging, maar ach… Today was a good day. [caption id="attachment_345448" align="aligncenter" width="604"] Bron: eigen foto's[/caption]

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Nationale Bijlmerramp herdenking 1993 gedicht door Jamal Khamis

‘Het was een bal van vuur, van vernietiging die naar beneden kwam.’ De kunstenaar Jamal Khamis las in De Rai in Amsterdam, bij de Nationale Bijlmerrampherdenking in 1993, het gedicht voor dat hij geschreven had naar aanleiding van wat later de Bijlmerramp is gaan heten.

Een Boeing 747 vrachtvliegtuig van de Israelische luchtvaartmaatschappij El Al  stortte op 3 oktober 1992 neer op de flats Groenewegen en Klein-Kruitberg.
Bij de ramp kwamen 43 mensen om het leven en werden veertig appartementen verwoest en 135 woningen stonden in brand.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Volentekriebels | Terug naar de Bijlmer

COLUMN - In navolging van Jan Wolkers (ik lees momenteel Terug naar Oegstgeest) keerde ik in gedachten terug naar het stadsdeel waar ik, gedwongen door omstandigheden, ruim een jaar gewoond heb.

Tegenwind. Altijd was er die verdomde tegenwind, zowel op de heen- als op de terugweg. Ik dacht lange tijd dat ik het me verbeeldde, dat zoiets niet bestond, maar Wikipedia gaf me gelijk en dus is het waar. In de ochtend staat de wind vaak noordwest, in de middag zuidwest. En omdat ik ’s ochtends naar Amsterdam fietste en ’s middags weer terug naar de Bijlmer, had ik twee keer pech.

Verder herinner ik me van die dertien maanden Zuidoost vooral de stilte. Als de zon onderging en de straatverlichting ontstoken werd, vluchtte iedereen zijn huis in. Ik had gehoopt op Caribische en Afrikaanse vrolijkheid. Uitgebreide barbecues, waarbij de kippen op straat geslacht werden. Dansende vrouwen in kleurrijke klederdracht. Rappende hangjongeren toch op zijn minst. Maar ik hoorde alleen de wegschietende konijntjes in het hoge gras, doodsbang voor het geruis van mijn wielen over het rode asfalt dat daar speciaal voor mij leek te zijn neergelegd.

Het was 2010 en de media hadden een dingetje gemaakt van de 22 schietpartijen die er het jaar ervoor plaats hadden gevonden. Dat moet je niet bagatelliseren, maar in andere jaren waren het er ongeveer net zoveel en toen hoorde je er niemand over. Nu was er een vergrootglas en daaronder werd elke kogel een enorme granaat en dus landelijk nieuws.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.