Imploderende campagnes

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar 's lands keuze, dagelijks over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: Imploderende campagnes en een opvallende politieke advertentie. Verkiezingen in Amerika? Nou, dat duurt nog wel even - op dinsdag 6 november is de planning. Toch is Amerika nu al in rep en roer. De kandidaat voor de Democratische Partij staat vast: Barack Obama. De kandidaat voor de Republikeinse Partij allerminst. Zeven mannen en één vrouw dingen daar naar de nominatie om de handschoenen tegen de huidige president op te nemen: Michele Bachmann, Herman Cain, Newt Gingrich, Jon Huntsman, Ron Paul, Rick Perry en Mitt Romney. En de campagne van drie kandidaten staat op imploderen: De kop van deze post is misleidend. De strijd om de eerste plaats in het GOP-veld gaat tussen Herman Cain: Wie is eerste: Bachmann, Huntsman of toch Perry?. Daar kon het langverwachte banenplan van Perry niet veel aan veranderen. Zijn electorale achterstand, na zijn komeetachtige begin, begint alle vormen van een vrije val aan te nemen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Freakshow 2012

Nog iets meer dan een jaar duurt het nog: op 6 november 2012 wordt bepaald of Obama nog 4 jaar mag President blijft of dat er een Republikein in het Witte Huis komt. Wie dat zal zijn moet nog blijken want de Republikeinen moeten nog een kandidaat kiezen. Volgend voorjaar weten we wie het zal zijn.

Tot nog toe is het Presidentschap van Obama geen groot succes, maar vergeleken met zijn voorganger is hij een hele verbetering. De regeerperiode van Bush was een aaneenschakeling van mislukkingen en machtsmisbuik. Het begon al meteen door de manier waarop hij aan de macht kwam: niet door de stem van het volk maar door de stem van 5 conservatieve rechters in het Supreme Court. Daar zeurde natuurlijk niemand meer over na 11 september 2001 toen de grootste terreur aanslag ooit plaatsvond. Als Al Gore President was geweest dan hadden de Republikeinen waarschijnlijk geprobeerd hem af te zetten. Clinton is door het Republikeinse Congres bijna afgezet voor minder. Democraten doen dat niet, die zijn daar veel te netjes voor. Dat Bush deze aanslag misschien had kunnen voorkomen wordt hem niet verweten.

Door de aanslag veranderde alles. Vanaf dat moment hadden de neoconservatieven in de regering de vrije hand om te doen wat ze al jaren geleden hadden gepland: eindelijk konden ze hun oude wens in vervulling brengen en de “klus in Irak” afmaken. Wat niemand ooit had verwacht gebeurde onder Bush: door de hoogste functionarissen in zijn regering, met mede weten van de President, werd opdracht gegeven om krijgsgevangenen te martelen. Er werd een systeem van geheime gevangenissen opgezet waarin mensen in “nacht und nebel” verdwenen. Ook hier geldt weer: niemand is vervolgd, de President kon zijn termijn uitzetten, en de betrokken functionarissen zijn of nog in functie of hebben een leuke baan als hoogleraar op een prestigieuze universiteit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Crowding Out

Muurschildering van William Groper (1939). De constructie van een damAls ik beweer dat in Amerika, de welvaartsstaat onder vuur ligt zal dat de lezers van dit blog niet verrassen. De bij de New Deal ingevoerde hervormingen worden door veel conservatieve ideologen nog steeds niet geaccepteerd. Tijdens de Grote Depressie en in de de decennia daarna kon conservatief Amerika dit niet veranderen: de herinnering aan die tijd was nog te vers en de beweging had alle geloofwaardigheid verloren. Maar met het verstrijken der jaren is herinnering aan de Depressie aan het vervagen.

Movement Conservatism heeft natuurlijk niet stil gezeten en na jaren van propaganda voeren tegen “Big Government” begint er steeds meer draagvlak te komen voor afbraak van de New Deal. De conservatieve wederopstanding die begon in de jaren 70 begint nu haar vruchten af te werpen. De in de jaren 30 ingevoerde werkloosheidsuitkeringen en Social Security (het equivalent van onze “AOW”) en de latere uitbreidingen in de jaren 60 (Medicare, een “ziekenfonds” voor gepensioneerden boven de 65) liggen steeds meer onder vuur. Het grote begrotingstekort, note bene een gevolg van conservatief beleid, wordt gebruikt als argument om te bezuinigen op deze voorzieningen.

Over het algemeen zijn deze regelingen, met name Medicare en Social Security geliefd, ook onder conservatieve kiezers: zelfs Tea Party leden roepen: “Keep Your Goddamn Government Hands Off My Medicare!”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoop in bange dagen

Tot mijn verrassing had ik afgelopen week succes (*) op Twitter. Het ging om de volgende tweet:

Mijn hoop dat het nog goed komt in de US geef ik niet op. Kijk maar eens hier. Deden we dat maar’ vaker in Nederland

Ik linkte naar deze video:

[youtube=4×3]SrzTu6fK0mk[/youtube] Hoop is denk ik het kernwoord in deze tweet waar mijn volgers op Twitter op reageerden, want het is moeilijk nog te hopen dat het ooit nog goed zal komen met de politiek in Amerika. Het is iedereen die de politiek in Amerika ook maar een beetje volgt, duidelijk dat de democratie daar niet goed functioneert. Mij wordt wel eens gevraagd waarom ik nou juist de politiek in de US volg, want zelf komt er niet aan toe: je wordt er zo depressief van.
In 2008 hoopte weldenkend Nederland dat Barack Obama een andere koers zou gaan varen dan zijn voorganger, George Mission Accomplished Bush (**). Maar het mocht niet zo zijn. Het blijkt dat hij vooral een echte centrist is die probeert compromissen te sluiten met een tegenstander die kost wat kost uit is op het mislukken van zijn presidentschap en “radicaal” links die wat wil doen aan de hoge werkloosheid en een einde wil maken aan de oorlogen en de afbraak van de rechtsstaat.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Meer banen dan jij

[qvdd]

Michael Dukakis created jobs three times faster than you did, Mitt.

Well, as a matter of fact, George Bush and his predecessor created jobs at a faster rate than you did, Governor.

Rick Perry en Mitt Romney bestookten elkaar tijdens het eerste grote debat tussen Republikeinse presidentskandidaten. De belangrijkste observatie was dat de andere zes deelnemers er nauwelijks aan te pas kwamen (video hier).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende