Alle drugs de wereld uit, te beginnen bij…

Na alle verkiezingsretoriek rondom het referendum en de gemeenteraden is er weer ruimte om eens rustig naar de grote thema's te kijken die onze maatschappij aangaan. Bijvoorbeeld het gebruik van drugs. Volgens velen loopt dit volledig uit de hand en infiltreert de criminele wereld voor het drugsgeld zelfs die net benoemde gemeenteraden. Om nog maar niet te spreken van weer een hele generatie jeugd die naar de knoppen gaat! Daar moet toch echt wat aan gebeuren! Afijn, u kent de uitspraken inmiddels wel. Maar zoals vaker ontbreekt het vaak aan onderbouwing met cijfers. En dat terwijl WODC en Trimbos toch al zeker 20 keer een jaarlijkse drugsmonitor hebben gepubliceerd. Dus laten we het publieke debat dan maar een beetje faciliteren door al die cijferbrij in dikke stapels papier op een iets overzichtelijker manier te presenteren. Om te beginnen het actuele gebruik van de afgelopen jaren.

Closing Time | Alcohol And Pills

Laat het maar aan de country / Americana artiesten over om live, tijdens hun concerten, tussen de songs door, de boel aan elkaar te babbelen. (En kunnen ze, het is toch pauze, even een slokje nemen en een snaar  stemmen.)

Ik herinner me een concert van The Secret Sisters, waarin elke eventuele stilte moeiteloos werd opgevangen door een anekdote, iets over de oorsprong van het liedje, een review over het hotel waar ze hadden overnacht, een recensie over de maaltijd of over het toetje (‘how is it called, the flaflip?) dat ze was voorgeschoteld in poppodium van de avond ervoor.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Szymon Kochański (cc)

Geld geven aan allerarmsten leidt niet tot meer alcohol- en tabaksgebruik

ACHTERGROND - Onder veel westerlingen heerst de gedachte dat het zomaar geven van geld aan mensen in de armste landen leidt tot een toename van alcohol- en tabaksconsumptie.

Het geven van goederen en het leveren van diensten zou een veel betere oplossing zijn, zo luidt de communis opinio. Maar volgens de onderzoekers van de Wereldbank bestaat hier geen bewijs voor. Dat stellen zij in het recent verschenen onderzoeksrapport Cash Transfers and Temptation Goods: A Review Of Global Evidence.

Bestedingspatroon

Zoals in Nederland vaak gesteld wordt dat uitkeringstrekkers beter een mand vol boodschappen dan een toelage kunnen ontvangen, bestaat er eenzelfde scepsis over het bestedingspatroon van geldontvangers in ontwikkelingslanden. Hoewel uit verscheidene onderzoeken blijkt dat in het westen de alcoholconsumptie toeneemt zodra inkomsten stijgen, doet deze trend zich niet direct in derdewereldlanden voor.

Tot deze conclusie kwamen wetenschappers van de Wereldbank die besloten de stelling over het uitgavepatroon van de armste geldontvangers te toetsen. In werkelijkheid blijkt de situatie veel rooskleuriger dan door velen wordt gedacht. Onderzoekers David K. Evans en Anna Popova bestudeerden in totaal l19 papers, gepubliceerd tussen 1997 en 2014, met daarin 44 ramingen van de effecten die het ‘gewoon’ geven van geld in diverse ontwikkelingslanden in Afrika, Azië en Latijns-Amerika op de consumptie van alcohol en tabak heeft. Uit 42 van deze ramingen blijkt dat het verstrekken van geld niet leidt tot een bewezen toename van de consumptie van alcohol en tabak. In slechts twee van de onderzoeken was er significant bewijs dat het gegeven geld wel aan drank en sigaretten is uitgegeven, al waren dit allebei grensgevallen.

Foto: epSos .de (cc)

Er is een pilletje tegen verslaving, maar de dokter schrijft het niet voor

ACHTERGROND - Een veelbelovend medicijn tegen verschillende vormen van verslaving wordt nauwelijks voorgeschreven. Toeval, of is er meer aan de hand?

Ik schreef al eerder een stuk over de manieren waarop het bedrijfsleven ondersteund door de overheid consumenten systematisch naait. Alles draait om winst, ongeacht de consequenties. Daarom worden er bijvoorbeeld geen medicijnen ontwikkeld voor zeldzame ziekten. Die markt is gewoon te klein om de enorme kosten voor onderzoek en testen te kunnen terugverdienen. Soms zijn de gevolgen van dat streven naar winst wel bijzonder schrijnend. Zo is er een medicijn tegen alle soorten van verslaving dat aantoonbaar werkt bij ten minste 60% van de patiënten, maar dat desondanks niet op recept verkrijgbaar is.

Medicijn tegen verslaving?

Yep. Of je nu verslaafd bent aan alcohol, cannabis, gokken, roken of shoppen, Baclofen helpt. Het is een spierverslapper die al jaren succesvol en veilig werkt tegen spastische aanvallen en spierspanningen. Een Franse cardioloog, Olivier Ameisen, ontdekte dat het ook zijn zucht naar alcohol wegnam. Ameisen, zwaar alcoholist, gebruikte zichzelf als proefpersoon. En inderdaad, na het steeds verder verhogen van de dosis Baclofen, verdween zijn ‘dorst’. Hij kon zonder problemen stoppen met drinken. Sterker, na langdurig gebruik van Baclofen bleek hij zelfs gewoon af en toe een wijntje te kunnen drinken zonder terug te vallen in zijn oude verslaving.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Wij gooien wat MDMA bij Kees van der Staaij in de karnemelk

Grapperhaus richt zich op partydrugs, niet op alcohol. Nu begrijp ik best dat je om te overleven op het ministerie van Justitie – de Bermudadriehoek van het Binnenhof – af en toe een flinke neut nodig hebt, maar inmiddels is toch wel volstrekt duidelijk dat alcohol en niet xtc de grote killer is onder de genotsmiddelen? Misschien moeten we Grapperhaus eens de geneugten van een pilletje laten ervaren. En niet alleen hem, nee: heel politiek Den Haag.

We gooien bij Kees van der Staaij wat MDMA in de karnemelk, zetten hem op een boot tijdens de Gay Pride en binnen een uur aanschouwen wij hoe Kees de Nashville-verklaring dansend aan stukken scheurt. We sturen Thierry Baudet met een kwartje in zijn donder naar het Kwaku Festival. Moet je eens opletten hoe vlug hij zich omdoopt tot Cherry Bouquet, terwijl hij ergens in een hoekje de rijkdom en vreugde van de homeopathische verdunning ervaart.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Slapende wet

“A frivolous, dormant law got significantly more publicity in local and international media than these larger issues.”

Afgelopen week kwam Sri Lanka even in het nieuws doordat de minister van financiën de wet wilde afschaffen die het vrouwen verbiedt om alcohol te kopen, wat na een ingreep van de president niet doorging. Verontwaardiging alom, in het land zelf en daarbuiten. Maar waarom, wil advocaat Selyna Pieris weten, is dit ineens een issue, terwijl men zijn schouders ophaalt bij zaken die er werkelijk toedoen voor vrouwen, zoals gelijke betaling en gelijke kansen op de arbeidsmarkt?

Amerikaanse toestanden

Via nu.nl:

Ruim 10 procent van de Nederlandse scholieren fraudeert naar eigen zeggen wel eens met een identiteitskaart om aan alcohol te komen. […]

66 procent van de ondervraagden kent wel iemand die identiteitskaarten vervalst en een vijfde van de jongeren gebruikt wel eens de pas van iemand anders om aan alcohol te komen.

En bijster effectief lijkt de verhoging van de leeftijdsgrens om alcohol te mogen kopen niet te zijn:

“I killed a man”

Dapper? Oprecht? Gaat hij voor strafvermindering? Hoe dan ook, wel een indrukwekkende video.

Hij is inmiddels gearresteerd:

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Volgende