Media, modern en oud

Onderstaande gastbijdrage van Karin Spaink hebben we overgenomen van haar weblog. Facebook was natuurlijk belangrijk: de pagina ‘We are all Khaled Said’ mobiliseerde jongeren, en vanaf die pagina werd de oproep gedaan om op 25 januari te gaan demonstreren. Weblogs waren belangrijk: al jarenlang bloggen veel Egyptenaren over de politiek. Reporters Sans Frontières meldt al jarenlang dat nergens zoveel burgerjournalistiek wordt bedreven als in Egypte, maar ook: dat nergens zoveel bloggers gevangen zitten als daar. En Twitter was belangrijk: een geweldig medium om informatie snel door te geven. Maar uiteindelijk is dit ook de revolutie waarin de televisie zich bewees. Zonder Al Jazeera was dit niet gebeurd. Wanneer ze precies begonnen met de verslaggeving van deze opstand weet ik niet; wel weet ik dat ik op 28 januari begon te kijken en sindsdien de zender niet meer heb uitgezet. Dag in, dag uit deed Al Jazeera verslag. Soms herhaalden ze stukken en ‘s nachts ging het ook wel ‘s over iets anders, maar ze hebben twee weken lang bijna fulltime aan de opstand in Egypte gewijd. Verslaggevers ter plekke vertelden wat er gebeurde, soms – voor hun eigen veiligheid – anoniem. En al die tijd waren ze de enigen die via een massamedium de Egyptenaren van minuut tot minuut vertelden wat er in hun eigen land gebeurde.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tweespalt | Arabische zenders in de ban

Marokko doet al-Jazeera in de ban Deense Volkspartij wil ban Arabische zenders De kritische verslaggeving door journalisten van al-Jazeera over politiek gevoelige zaken in Marokko is de regering in Rabat al jaren een doorn in het oog. Pia Kjaersgaard, beschuldigt de zenders van het zaaien van haat tegen de Westerse maatschappij in migrantengemeenschappen.

 
Te kritisch over Arabische overheden maar toch niet geschikt voor immigranten in het Westen: Al-Jazeera kan het nergens goed doen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Witness – The Bomber

Vandaag een wat langere documentaire.

Op 17 juli 2009 liep een jongen van 18 jaar de lobby binnen van het JW Marriot hotel in de Indonesische hoofdstad Jakarta en blies zichzelf op. Vijf anderen vonden de dood en velen raakten gewond. De Indonesische politie stelde al snel vast dat de dader Dani Dwi Permana was, een jongere zonder strafblad, die geen geschiedenis van geweld had. De vraag wat Dani dreef om zo’n daad te verrichten, hield de oudere broer van Dani, Jaka Karyana, bezig. Een jaar na de aanslag ging hij op zoek naar antwoorden.

De filmmakers Lynn Lee en James Leong volgden Jaka op zijn emotionele zoektocht om uit te vinden hoe zijn broer getransformeerd was in een suicide bomber. Meer informatie over hun beweegredenen is te lezen op Al Jazeera.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The top 1 percent

An excellent video from Al Jazeera, how the US got a stratification system worthy of semi-peripheral countries:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Tactische tegenslag

“In the short term it would be a tactical setback because Uruzgan is a major transit route for the Taliban insurgency and it would mean a reallocation at least of troops to Uruzgan province.”

Waar Nederlandse media vooral kijken naar de gevolgen in eigen land van de val van het kabinet, kijkt Al Jazeera naar de gevolgen voor Afghanistan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende