Op 11 augustus jongstleden werden in Sierra Leone de parlementaire en presidentiële verkiezingen gehouden. Bij de parlementaire verkiezingen verkreeg oppositiepartij APC een meerderheid in het kabinet, en met een runoff verkiezing zal aanstaande zaterdag (8 september) de nieuwe President worden verkozen. De strijd gaat tussen Solomon Berewa van de regerende partij SLPP en Ernest Bai Koroma van de APC. De verkiezingen van 11 augustus zijn rustig en zonder noemenswaardige schermutselingen verlopen, en tot ‘free and fair’ uitgeroepen door betrokken instanties en de internationale gemeenschap. Terwijl de internationale kranten nog volstonden met felicitatie berichten over de succesvolle en democratische verkiezingen in Sierra Leone, braken in het land zelf her en der onrusten uit. Al meer dan een maand staat het sociale leven voor velen geheel in het teken van de verkiezingen en de gemoederen tussen supporters van de twee presidentskandidaten lopen op sommige plaatsen hoog op. Vorige week dreigde de zittende president, Kabbah, de noodsituatie uit te roepen als het verkiezingsgeweld zou toenemen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Ik hoor dat er binnen het kabinet wordt gesproken over het overhevelen van een deel van de Nederlandse strijdkrachten van Afghanistan naar de Soedanese provincie Darfur. Weer een miskleun in de serie: wij politici zijn te dom/laf/onvolwassen/beperkt om het probleem met onze mond en overtuiging op te lossen. Dus we trekken een blik militairen open. Mag wat kosten, als de mensen maar niet denken dat we wilsonbekwaam zijn. Dat het geld beter gebruikt kan worden om de nood te ledigen, komt niet in ze op. Net als in Uruzgan. Twintig miljoen euro voor de bevolking en een slordige 600 miljoen euro voor militair industrieel complex. Troepen naar Darfur vind ik daarom geen goed idee, maar dat zal u niet verrassen.
Darfur is groot!
De provincie is ruim 11 maal Nederland, bijna zo groot als Frankrijk. Verharde wegen zijn zo goed als onbestaand. Sinds het uitbreken van de oorlog in 2003, is het gebied nagenoeg verlaten. In een ontvolkt gebied is een regulier VN-leger in het nadeel. De aanvoerwegen naar de kampen zijn lang en ongecontroleerd.
En de buitenlandse troepenmacht is al zo klein!
Ruim 24.000 militairen en agenten wil de Verenigde Naties sturen. Dat is een druppel op een gloeiende plaat. Ze zijn een makkelijk doelwit voor hinderlagen, mijnen en beschietingen.
In tijden dat zelfs Egypte en Iran ons landje de les lezen over godsdienstvrijheid hebben we dringend nieuws nodig waar we wél trots op kunnen zijn. Gelukkig bestaat dat nieuws: op het eiland Mauritius in de Indische Oceaan verricht een Nederlandse expeditie dodo-wetenschappers momenteel iets groots. Uit het moeras van Mare aux Songes verrijst een polder: de Dodo-Polder (foto). Niet veel meer dan een stukje land van 3 bij 3 meter, maar toch …Luctor et Emergo! Dat flikken wij Hollanders toch maar weer mooi, zo middenin de tropen. En nu niet eens met de bedoeling om onszelf ten koste van anderen te verrijken maar met een heel nobel doel: de wetenschap. Groot in bescheidenheid, tóóch?!
Dodo-onderzoeker Kenneth Rijsdijk gaat met zijn team de Dodo-Polder millimeter voor millimeter analyseren op de aanwezigheid van botten, zaden, stuifmeelkorrels en fragmenten van insecten. Op deze manier hopen ze een compleet beeld te krijgen van het ecosysteem waarin de dodo zijn tragische lot tegemoet hobbelde. Gisteren was er even schrik: de opgravingen in de Dodo-Polder werden op last van de lokale regering stilgelegd en Rijsdijk werd ontboden op het Ministerie van Kunst en Cultuur. Na een gesprek van een uur viel het allemaal reuze mee: Egyptenaren (dus toch weer..) waren geïnteresseerd om een virtueel museum van de opgraving te maken en verder wilden alle ministeriële bobo’s dodo’s kieken in de polder (audiofragmenten). De expeditie is te volgen op: dodo-expeditie.nl
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In Egypte gaat de aanval op het internet onverdroten door. Werden er eerst al bloggers van Westerse en fundamentalistische signatuur gevangen gezet en is het blogklimaat er inmiddels dusdanig verziekt dat Egypte’s beste blogger: Sandmonkey zijn weblog aan de wilgen hing. Nu hebben de autoriteiten van dit populaire vakantieland een probaat middel gevonden om subversieve praktijken zoals surfen en downloaden aan banden te leggen: maak het duur en gelimiteerd. Zo lijkt het althans: Internet users will be allowed 60 hours per month. This means two hours per day or downloading 2 gegas.. Can you imagine this? The price will begin from 45 Pounds and whoever wants more hours, will have to pay more.. ..an unimagined scale in comparison to the 20 or 25 Pounds we now pay. (GlobalVoices). Maar is dit wel zo duur? 45 Egyptische ponden zijn omgerekend een slordige 5 euro. Vijf euro per maand voor een internetverbinding?! Dat is toch helemaal geen geld? Okee, wie doorleest in het artikel op GlobalVoices ziet dat er wel wat merkwaardige restricties zijn zoals één verbinding per appartement. Maar zien deze burgerjournalisten hier niet gewoon spoken?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.