Hoe schrijf je een verhaal dat je eigenlijk niet wil schrijven? Dan schrijf je over mensen die er wel over schrijven. Snapt u het nog? Het gebeurde vorige week in de Volkskrant. Onder de kop Geniale doofpot of grootste karaktermoord? laten Toine Heijmans en Elsbeth Stoker het antwoord op die vraag in het midden (goede kop dus). Ze brengen keurig het netwerk van Demmink-onderzoekers in beeld. Ze hoppen langs de knooppunten en zo stuiten we op een (de redacteuren schrijven ‘bonte’- waarom?) verzameling uiteenlopende mensen (waaronder Klaas Langendoen – de rechercheur met de integraalhelm, de ‘held’ van de IRT. Beide redacteuren vergeten zijn ‘cv’). Je zou het een ‘tweede orde-artikel’ kunnen noemen. Nergens slaan de redacteuren een nagel in Demminks doodskist. Meta-journalistiek zou je kunnen zeggen: een onderzoek naar een onderzoek. En dat is als eerste opstap niet verkeerd. Wat mist is een hypothese van de Volkskrant. Een hypothese die de Demmink-onderzoekers wel hebben, tenminste, schrijven beide redacteuren: ‘Blogs als De Demmink Doofpot, Demmink Facts, maar ook het Katholiek Nieuwsblad volgen elk detail vanuit het perspectief dat de topambtenaar de hand boven het hoofd wordt gehouden door een netwerk dat reikt tot de hoogste regionen van de samenleving.’
Vrij Nederland zet de politieke affaires van 2016 op een rijtje:
Bij de VVD kwamen afgelopen jaar vijftien nieuwe integriteitsaffaires in het nieuws. Het CDA had er vier, de PvdA drie, D66 vijf. In totaal waren het er 46. Dit zijn de meest spraakmakende zaken.
Voor wie verder wil lezen: de startpagina van de serie artikelen over politieke integriteit.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“88 voor altijd. M.”
Ranzig ranziger ranzigst. Zo ongeveer met met het Vlaams Blank omschrijven. De vorige voorzitter Frank Van Hecke, gedwongen vrijwillig af te treden, is gisteren door het Europarlement van zijn rechten ontheven – en nu komt zijn stijve verleden opspelen. Wat iedereen wist wordt nu door de bioloog (!) van Knack met zoveel woorden uitgebracht. Misschien door de ranzige overloper Verstrepen aangeboden, misschien door eigen volk eerst, brengen de liefdesmails de partij nog maar eens een slag toe. Onder water, want daar vertoeft het morele peil tegenwoordig.
Lees hier het verslag van iemand die zich ver in de sores van het mores heeft verdiept. Let op: bij de volgende verkiezingen vallen ze met een kwart terug. [ linkt nu reeds naar juni 2009 ]
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.