3D-projectie, the next level
We kenden projectie op gebouwen al, maar nu ook op bewegende objecten. Ongekend mooi
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland. Forensische Wetenschap is hot en 3D technologie is zo mogelijk nog hotter. Geen wonder dus dat de combinatie de kop opsteekt. De populairste televisie-vlaggeschepen van het forensisch onderzoek zijn natuurlijk CSI en NCIS, waarin boeven gevangen worden door minutieus laboratoriumwerk in plaats van snelwegachtervolgingen en shoot-outs. En in de televisieserie Dexter is de baan van de seriemoordende hoofdpersoon 'bloodspatter analyst'. Het is Dexter's taak om de precieze omstandigheden van een geweldsdelict vast te stellen aan de hand van bloedsporen. Dexter doet dit door met behulp van rode touwtjes de baan van de bloedspetters te reconstrueren. Dit ziet er op televisie natuurlijk schitterend uit, maar het leek mij altijd een erg omslachtige en tijdrovende manier. Forensisch onderzoekster Ursula Buck van het Institute of Forensic Medicine van de Universiteit Bern moet dit ook bedacht hebben. Haar oplossing is het maken van een 3D model van het plaats delict. Door middel van een laser scanner worden de afstanden in de ruimte gemeten en in combinatie met digitale foto's wordt een 3D afbeelding geconstrueerd.
We kenden projectie op gebouwen al, maar nu ook op bewegende objecten. Ongekend mooi
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Stefan Vermaat met een stuk over de bejubelde Dutch Approach in Afghanistan.
Nu de Nederlandse missie in deze vorm ten einde komt betekent dat ook het einde van de Dutch approach. Verandert er daarmee iets in Afghanistan? In hoeverre verschilt de aanpak van Nederland met die van andere landen? Kortom, hoe Dutch is de Dutch approach?
Op het eerste gezicht lijkt de Nederlandse benadering helemaal niet zo af te wijken van de buitenlandse. Het waren in eerste instantie de Britten die al in 1950 de noodzaak zagen voor een gecoördineerde aanpak tussen defensie, politie en de civiele macht. Door de focus op civiel-militaire coöperatie (cimic) waren de Britse troepen redelijk succesvol in Malaya, Kenia, Cyprus, Borneo en Oman. Hoewel ook de Britten gedwongen werd hun koloniën te verlaten konden zij, in tegenstelling tot de Nederlanders en de Fransen, de voorwaarden voor hun terugtocht bepalen. Het Nederlandse leger heeft toen bedacht, net als andere landen, dat het wel eens slim kon zijn om die aanpak over te nemen.
Ook het Provinciaal Reconstructie Team (PRT), waar altijd graag over wordt gesproken, is geen Nederlandse uitvinding. Het werd uitgevonden door de Amerikanen in 2001, na de inval in Afghanistan. En hoewel het PRT bedoeld is om de samenwerking tussen militairen en burgers te bevorderen bleven de rollen (zeker bij het opzetten van het eerste PRT tussen 2004 en 2006, in Baghlan in Noord-Afghanistan) nog steeds gescheiden. De commandant van de PRT (een militair) werkte, met zijn politiek adviseur, samen met de provinciale gouverneur. Ondertussen bezochten zogenaamde ?mission teams? delen van de provincie op districtsniveau om lokale ambtenaren en politieagenten te ondersteunen. Maar daarbij had het echte cimic-onderdeel alleen de bevoegdheid over het te onderhouden contact met de opkomende provinciale departementen in de provinciale hoofdstad. Pas recent is het besef gekomen dat cimic meer is dan alleen een ondersteuning voor de militaire missie. Om de werking van het PRT te verbeteren moesten de Nederlanders weer naar de Britten kijken. Het Nederlandse leger miste een civiele component zoals de Britten die hadden, met diplomaten van buitenlandse zaken, specialisten van ontwikkelingssamenwerking en civiele politieadviseurs.
(Bron: T.B. Zaalberg, ?The historical origins of civil-military cooperation?)
Wanneer je kijkt naar de 3D (defense, diplomacy, development) aanpak, verschilt deze in wezen ook niet zoveel van de aanpak van andere landen. Dat onderkent ook generaal Mart de Kruif, de voormalige bevelhebber van de Isaf-troepen in het zuiden van Afghanistan, die aanpak in de zomer nog ?niet uniek? voor de Nederlandse troepen noemde. En Hillary Clinton kan dan wel met zoveel woorden lovend over de Dutch Approach spreken, maar het doel van clinton op dat moment was natuurlijk om de Nederlandse troepenmacht in Afghanistan te laten blijven. Er zijn door verschillende legers verschillende termen genoemd. Er wordt gesproken over de ?comprehensive approach?, ?the integrated approach?, ?whole of government approach? of de ?effects-based approach?. Het doel is uiteindelijk het combineren van actoren uit defensie, de diplomatie, ontwikkelingssamenwerking, zowel vanuit de staat als non-gouvernmentele organisaties. Iedereen kan daar wel een leuke naam omheen verzinnen, maar uiteindelijk komt het neer op hetzelfde.
(Bron: J. van der Graag-Halbertsma, ?Civil-military cooperation from a 3D perspective?)
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Trouwe lezers zullen vast gemerkt hebben dat naast Wetenschap en Technologie, Dans ook een onderwerp is waar ik af en toe graag over schrijf. Het is daarom erg jammer dat de twee gebieden van oorsprong zeer weinig met elkaar te maken hebben. Dans (of beweging) is wellicht de oudste vorm van menselijke artistieke expressie en is in die zin ook wellicht te beschouwen als de meest fundamenteel menselijke, voor dans is immers – in tegenstelling tot veel andere kunstvormen – een fysiek lichaam nodig. Dat kan verklaren waarom dans zo lang resistent is geweest voor technologische invloeden.
Toch kent de danswereld ook zijn technologische pioniers waarvan verreweg de bekendste – Merce Cunningham – deze week overleden is op 90-jarige leeftijd. Cunningham was zonder enige twijfel één van de belangrijkste choreografen van de 20e eeuw en hij heeft het avantgardistische post-modernisme dat in andere kunstvormen al heel lang bloeide ook in de conservatieve danswereld doen doordringen. Hij was zo’n grootheid dat zelfs de machomannen van Retecool er deze week een stukje aan wijdden.
Merce Cunningham onderscheidde zich behalve door zijn choreografieën ook door zijn manier van werken, waarin hij wetenschappelijke methoden hanteerde en zich liet inspireren en ondersteunen door de nieuwste technologische ontwikkelingen. In de eerste categorie hoort zijn gebruik van het begrip ‘chance’. Geinspireerd door de I Ching zag Cunningham de wiskundige mogelijkheden van het combineren van verschillende danssequenties. Het toelaten van willekeur in de aaneenschakeling van de sequenties (soms door het rollen van dobbelstenen), zorgde voor vele nieuwe stukken choreografie. Door ‘goede’ stukken te bewaren ontstond een evolutionair process waaruit nieuwe, onverwachte choreografieën voortkwamen. Auteur Roger Copeland betoogt dat het hier niet alleen om een trucje ging, maar dat Cunningham methoden afgeleid uit die van de wetenschap hanteerde om tot zijn meesterwerken te komen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Mooie infographic laat in 3D zien wat landen uitstoten.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
An experiment presented by Francois. A new technology for 3D screens without glasses!
Meer verstrooiing bij The Presurfer.
Adrianus van Otterloo, stoer, 3d object van hout.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.