Overzicht

serie

Woonopstand

Closing Time | De Buurt

, door

Vandaag waren duizenden mensen bijeen in Rotterdam om een beter woonbeleid te eisen, en in Den Haag (13 november), en Groningen (28 november) zijn al demonstraties gepland. De Woonopstand-demonstratie van vandaag mag dan voorbij zijn, de strijd gaat door. Als afsluiter in onze reeks een klassieker van Willy Alberti, die met weemoed zingt over een buurt die ooit was.

En ook toen al vond men dat ‘bepaalde’ mensen niet goed genoeg waren voor de stad en moesten wijken. De volgende regels uit het nummer zijn nog daarom nog altijd actueel:

Closing Time | Huisjesmelkers

, door

Morgen is de Woonopstand in Rotterdam, en dit is alweer het laatste lied dat we voor het protest plaatsen. “Utrecht, vertel me, waarom ben je zo pleurisduur?” vraagt Onkruid zich af. En terecht, ook studenten worden hard getroffen door de wooncrisis. Inmiddels is het zo erg dat sommige studenten hun scriptie niet inleveren omdat ze dan uit hun studentenkamer moeten, en zijn er internationale studenten die van bank tot bank gaan omdat ze geen plek om te wonen kunnen vinden.

Closing Time | Kraak maar (b)raak

, door

Nog twee dagen tot de Woonopstand van 17 oktober in Rotterdam! Vandaag een protestlied van Drukwerk, een band die u waarschijnlijk vooral van hun hits Schijn’n lichtje op mij en Je loog tegen mij kent. Maar ze maakten ook Kraak maar (b)raak, een lied over de noodzaak van kraken en de daaropvolgende harde confrontaties tussen krakers en de politie in de jaren 80. Naar verwachting zal de woningnood in Nederland de komende jaren alleen maar toenemen. Zullen de jaren 80 herleven?

Closing Time | Speculanten Parasieten

, door

Over Kunsttranen is niet veel bekend, behalve dat hij op twitter en insta zit en zichzelf ‘zolderkamermuzikant’ noemt. Speciaal voor De Woonopstand van 17 oktober in Rotterdam (en een beetje voor Sargasso) zette hij dit nummer op Youtube.

Spinvis meets fijne electropop. En de tekst laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Wat kan je nog meer verwachten van protestmuziek?

Closing Time | Mokum aan de Maas

, door

Er zullen vast Rotterdammers zijn voor wie de eerste regel van het refrein van dit nummer als, eh, muziek in de oren klinkt, maar direct daarna waarschuwt Isha van der Burg dat dit in deze wooncrisis op zijn best een pyrrusoverwinning is. Want nu komen ‘ze’ naar Rotterdam, met als mogelijk  schrikbeeld dat de stad eindigt als Mokum aan de Maas: een stad waar geen huis meer te krijgen is voor mensen met een kleine beurs. Een impliciete oproep om aanstaande zondag 17 oktober naar de Woonopstand In Rotterdam te komen natuurlijk! Het refrein van deze ‘protestliedkroegmeezinger’ staat hieronder, zodat u lekker mee kan blèren. De complete tekst vindt u bij de clip.

Closing Time | Leegstand is misdaad

, door

Nog vijf dagen en dan is het Woonopstand. Tot dan is onze dagsluiter een fijn stukje woongerelateerde protestmuziek. Na Hang Youth, Sophie Straat en Rubberen Robbie vandaag ‘Leegstand is misdaad” van de punkband Blafkat. Afkomstig van hun album ‘Lubbers crisiskabinet’, dus ten tijde van het CDA-VVD kabinet Lubbers I.

De band zou van 1982 tot 1984 bestaan hebben, maar in de jij-buis archieven troffen we ze nog aan bij een optreden op 3 juni 2016 in café Pitcher in Haarlem (dat vier maanden later de deuren sloot).

Closing Time | Twee mobiele ogen

, door

Sargasso plaatst in de aanloop naar de Woonopstand, 17 oktober in Rotterdam, dagelijks een Nederlandstalig lied dat te maken heeft met de huidige of eerdere wooncrises. Vandaag eentje over kraken. Eigenlijk heet dit nummer ‘Twee mobiele ogen die keken de kraker aan’, maar dat ziet er in onze layout niet uit, en Rubberen Robbie is de artiest. Wie? Rubberen Robbie! Een Nederlandse muziekformatie, die tussen 1978 en 1983 enkele hits scoorde met medleys van persiflages van bekende Nederlandstalige liedjes. Dit – overigens volgens wikipedia geflopte – liedje uit 1980 is gebaseerd op de toenmalige hit ‘Twee reebruine ogen‘, iets wat ik u aanraad direct weer te vergeten.

Closing Time | Geluk

, door

In de aanloop naar de Woonopstand plaatsen we de gehele week woongerelateerde protestmuziek. Vandaag Sophie Straat, die dit jaar met ’t Is niet mijn schuld’ een Edison voor het beste album won. Terecht, want ze weet als geen ander de smartlap de actualiteit in te trekken. Dit nummer gaat over haar hoop ooit nog eens een betaalbare plek in Amsterdam te kunnen vinden. Ze ziet het somber in.

Closing Time | (Ge)woonbeleid

, door

Volgende week zondag is de Woonopstand, het protest tegen de wooncrisis. Het is de tweede aflevering in een reeks van (tot nu toe) vier protesten. In de aanloop hiervan plaatsen we vanaf nu tot aan zondag dagelijks een Nederlandstalig protestlied, gerelateerd aan de huidige (of eerdere) wooncrisis.

We trappen af met Hang Youth, dat de soundtrack maakte voor het eerste protest. Punk zoals punk bedoeld is: kort en krachtig.