De klimaatzaak
COLUMN - Afgelopen woensdag was de uitspraak in de rechtszaak die Urgenda aangespannen had tegen de Nederlandse staat om beter klimaatbeleid af te dwingen. Caroline van Leenders was aanwezig als bezorgd burger en schreef op verzoek van Sargasso een impressie van de bijeenkomst.
Jippie we hebben verloren (ik ben ambtenaar en dus onderdeel van de Staat). Wauw we hebben gewonnen (ik ben ook verontruste burger). Tranen in m’n ogen en kippenvel op m’n armen. Gevoelens van ongeloof en trots. Trots op de rechter die tot dit vonnis is gekomen. We hebben niet alleen een held in het Vaticaan maar ook in de Haagse rechtbank.
Daar werd tussen 10 en 11 uur de spanning langzaam opgebouwd. Een paar weken geleden zat ik nog te klappen na het pleidooi van Roger Cox, die sprak namens Urgenda en honderden verontruste Nederlandse burgers, en werd ik boos aangekeken door collega ambtenaren, die er waren namens de staat. Dit keer ging ik met een minder goed gevoel de overvolle rechtszaal binnen. ’s ochtens had ik nog tegen m’n zoon gezegd dat het vast zou uitdraaien om een uitspraak waarbij de rechter zou stellen zich niet met politieke zaken te kunnen bemoeien. Dat was ook de redenering van de journalist van The Guardian, die een paar rijen voor me zat. Hij had zijn tekst al klaar: ‘rechter wijst zaak af’. Maar het liep anders. En niet zomaar anders; het werd een spannend verhaal in 3 bedrijven.
Bedrijf 1. Is het klimaatvraagstuk urgent en bedreigt het Nederlandse burgers?
