Kunst op zondag Archives - Page 41 of 57

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Kruisweg

5 april 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Leuk hoor, zo’n Passion in Enschede. Mooi ook, die jaarlijkse Mattheüs Passie. Maar het echte, diep religieuze Pasen zit in de kruiswegstaties. De Via crucis, ook Via Dolorosa genoemd. Veertien momenten uit de finale lijdensweg van Jezus zijn gevat in ontelbare kunstwerken. Een serene live opvoering vond plaats op Goede Vrijdag in Rome. De afgelopen dagen werden wereldwijd de kruiswegstaties uitgebeeld in processies en passiespelen.

Barnett Newman – The Stations of the Cross – Lema Sabachthani.

In dit filmpje zie je Newmans staties iets beter.

Kate McCrickard –statie 7 uit 15 Stations of the Cross.

Petra van Empelen – Kuiswegstatie.

Robert Wilson – 14 Stations.

Hermann Nitsch

Xylor Jane – Via Crucis VIII “D.O.J.” 2009.

Prettige Pasen verder.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Marc Quinn

29 maart 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Vandaag lichten we Marc Quinn uit het archief van Kunst op Zondag. De man van vooral grote beelden. Een beeldhouwer? Dat label heeft zijn beste tijd wel gehad. Natuurlijk zijn er nog kunstenaars die met hamer en beitel te werk gaan, maar tegenwoordig zie je vaker beelden gevormd uit allerlei andere materialen.

Marc Quinn is beeldhouwer, beeldgieter, beeldvormer die met marmer, brons, klei, kunststoffen, vlees en bloed werkt.

In 1991 maakte hij voor het eerst zijn zelfportret gemaakt van zijn eigen bevroren bloed. “Self” is een doorlopend project. Quinn maakt om de vijf jaar een “Self”, hier de laatst gemaakte uit 2011.

In Nederland werd hij in 1993 bekend door de installatie 12,5% Proof. Op de achtste internationale beeldententoonstelling in Park Sonsbeek plaatste Quinn een telefooncel vlak voor een kerk. Daarin stond een replica van Quinn een rode vloeistof te urineren. De installatie werd regelmatig belaagd door boze Arnhemmers. Het ding staat nu in de tuin van Museum Arnhem.

Verder is hij wereldwijd bekend geraakt door het marmeren beeld van zijn collega kunstenaar Alison Lapper, dat een tijdje op Trafalgar Square (2005 – 2007,Londen) was te zien en waarvan later replica’s verschenen bij de opening van de Paralympics (2012) en de Biënnale in Venetië (2013).

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Super surrealisme

22 maart 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Schatplichtig aan, onder andere, Max Ernst, Joan Miró, René Magritte en Salvador Dalí kunnen we het werk van hedendaagse surrealisten ‘super surrealisme’ noemen. Al dan niet geholpen door fotografisch gereedschap, neemt men de werkelijkheid niet zo nauw, of misschien wel tot in het absurde, uiterst nauw.

Emil Alzamora – Afterlife Afterthought.

Vladimir Kush – Metamorphosis.

Ben Goossens – “over-built coast”.

Erik Johansson – Arms break, vases don’t.

Jeremy Geddes – titel onbekend.

Adam Martinakis – the city men.

Matt Roussel – Juicy Head.

Kris Kuksi – Church tank.

Andre Muniz Gonzaga – street art in Cuba.

Jean-François Rauzier – Versailles.

Prettige zondag.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Marx

15 maart 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Karl Marx was een Duitse schilder. Voor een paar miljoen euro kocht verzamelaar Erich Marx “Das Kapital” van Joseph Beuys.

Vandaag een kapitaal aan kunst van Marx.

Annette Marx – do you believe in red moments?

Aaron Marx – Builders of the Universe.

Robert Ernst Marx – No.

Mieke Marx – Installatie in de der Aa-kerk, Groningen, i.s.m. Martin Fenne.

Lesley Patterson-Marx – Little Lady Harmonica Book.

Joachim Marx – untitled.

Max Marx – Angry bird.

Kate Marx – Remnant #5.

Gerhard Marx – Fire Walker (i.s.m. William Kentridge).

Kristine Marx – video bij ‘Littoral’ van componist John Supko (waarin o.a. teksten van Cees Nooteboom). Muziek uitgevoerd door het fluit/percussie duo Due East.

Meer Marx?

Roberto Burle Marx was landschapsarchitect en schilderde ook niet onverdienstelijk. Enid Marx, een ver nichtje van de grote Karl Marx, was schilderes en ontwerpster. Hellmuth Marx was een Oostenrijkse beeldhouwer.

De Zuid-Afrikaanse Maja Marx maakt onder andere kunst in de openbare ruimte. Bijvoorbeeld: Pedestrian Poetry. Stefan Marx maakt statements in prints en drukwerk, zoals “Dawn is mine but I will share it”.

Oh ja, en Harpo Marx schilderde ook.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Drones

8 maart 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Drones zijn hot. Voor een betaalbaar prijsje schaf je in de speelgoedwinkel al een vliegend gevalletje aan. Was de drone eerst vooral in het nieuws als middel waarmee de overheid je kan bespioneren of zelfs doden, nu lijkt de drone een ingeburgerd machientje, waarmee het vliegen alleen al menigeen dikke pret verschaft.

De ingebruikneming van bijna alle nieuwe technologie heeft, bijna altijd, positieve en negatieve kanten. Drones kunnen een uitkomst zijn als hulpmiddel om op moeilijk bereikbare plekken reparaties uit te voeren. Maar ze kunnen ook dodelijke wapens vervoeren of een gevaar zijn omdat ze door onbekwame piloten worden bestuurd. Met drones kan de overheid de laatste minieme plekjes privacy vernietigen. Drones kunnen ook een uitbreiding zijn van het creatieve gereedschap van beeldend kunstenaars, toneelmakers, choreografen, filmers en fotografen.

Het kabinet wil de wettelijke mogelijkheden voor beroepsmatig gebruik van drones verruimen. Vanaf 1 juli zouden politie en brandweer meer bevoegdheden moeten krijgen. Reken er maar niet op dat dit geldt voor kunstenaars of bedrijven die met drones pizza’s bezorgen of koeriersdiensten leveren. In Amerika zijn regels in voorbereiding om commercieel gebruik van drones aan banden te leggen.

De drone is inmiddels goed in het bewustzijn van kunstenaars doorgedrongen. Enerzijds een groep kunstenaars die vooral focussed op het wangebruik van deze technologie door overheden. Anderzijds de kunstenaars die het als een fraai onderdeel van hun werk zien.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | about blank

1 maart 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

“Wit is een oude meester”

U zult vorige week wellicht de wenkbrauwen hebben gefronst bij het “lezen” van een nagenoeg lege aflevering van Kunst op Zondag. Een aflevering zonder titel (en dan ook écht zonder titel), gevolgd door veel wit dat plots eindigde in Grrr…

Eén van de bijgevoegde tags deed vermoeden dat het om een inspiratieloze aflevering ging en dat de auteur zich daar over kwaad maakte (Grrr…). Het viel niemand op dat het juist om een uiterst geïnspireerde aflevering ging, die handelde over het wit in de kunst.

Het was een visueel gedicht. Eerst het ijskoude wit dat even voortduurde en afsloot met het Grrr… dat in deze context van alles kan betekenen: het rijmt op het ijskoude of het is zelfkritiek op dit staaltje conceptuele kunst of de puntjes geven aan dat de kijker/lezer er zelf iets aan kan toevoegen.

Ik vreesde een scheldkanonnade in de reactievelden. Waar ik het lef vandaan haalde zo maar ruimte leeg te laten. Sommigen lezers dachten misschien dat Kunst op Zondag door een virus getroffen was en daarom een “about blank”-pagina te zien was. Of men reageerde helemaal niet, bang besmet te raken.
Niets van dat alles. De vorige Kunst op Zondag was “about blank”, omdat het over het wit in de kunst ging.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag |

22 februari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Een verslag

15 februari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Zondag 8 februari vond een totaal mislukte ‘Kunst op Zondag Live’ plaats in Park te Tilburg. Dat wil zeggen: mislukt omdat geen van de Sargasso-lezers op de uitnodiging inging een mooie tentoonstelling en een boeiende ontmoeting met kunstenaars mee te maken.

We nodigden u uit naar de tentoonstelling ‘Lakens, kranten en walvisvet’ te komen en het werk van Alexander Korsmit (Lakens), Harry Haarsma (Kranten) en Waldo Bien (Walvisvet) te bekijken. Bij voldoende opkomst zouden de kunstenaars aanwezig zijn, zodat u met hen over het werk kon praten. Dat ging dus niet door. Toch was het een uiterst geslaagde middag. Uw KoZ-redacteur was er natuurlijk wel. Een verslag.

De expositieruimte is een voormalig kapel. Als je binnenkomt is daar nog iets van te zien als je naar het gewelfde plafond kijkt. Verder is het een doos van 11 meter breed, 22 meter lang en 6 meter hoog. De tentoongestelde werken hangen en staan er recht voor je raap. De kunstwerken worden geëxposeerd zoals ze zijn. Geen fraai uitgelichte wanden, geen paaltjes en draden die je op afstand houden, geen suppoosten. Wel een meneer die koffie aanbiedt.

Dat maakt dit soort exposities veel leuker dan een bezoek aan een groot museum. Natuurlijk moet je de grote musea niet mijden, maar wat een verademing is het om kunst te bekijken in ruimtes waar het direct en eerlijk hangt en je je weg niet door drommen toeschouwers moet banen.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Voyeurisme

8 februari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

De staat gluurt. Kijkt u even mee?

Franck Vervial – Le voyeur (naar een origineel van street art kunstenaar JR).

Stephen Fairey, ofwel ‘Obey Giant’, bekend van de Obama ‘Hope’ –poster. Fairey schijnt er overigens een dubbele moraal op na te houden bij gebruik van beeldmateriaal.

CCTV (Closed-circuit television).

Banksy – CCTV mobiel.

SpY – Cameras, Madrid.
“Installation of 150 fake security cameras on building facade with the intention of not watching over anything”.

Zabou– Privacy, 2014.

Istanbul Street Art.

Het heeft allemaal hier mee te maken.

Tja, wat doe je er tegen?
Xylo – cctv paste up London.

Er moet meer terug gegluurd worden.
JR – portret uit ‘Portrait of a generation’.

Tot ziens.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Huisdieren

1 februari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Per vandaag is het toegestaan deze 100 dieren (pdf) als huisdier te houden, aldus het Ministerie van Economische Zaken. Het gaat niet alleen om de welbekende hond en kat, ook de oostelijke grijze reuzenkangoeroe en de schattige Cheesman’s gerbil mag u in en om het huis houden.

Kunst op Zondag voegt er een lijst aan toe met dieren die u gegarandeerd thuis mag houden. Omdat ze al dood zijn of namaak. U kunt zo nooit van het toebrengen van dierenleed worden beschuldigd. In onderhoud ook een stuk makkelijker en ze kakken de boel niet onder. Klik vooral op de links voor meer prachtige dieren.

Als uw hond komt te overlijden kunt u hem of haar nog langer bij u houden. Voor opgezette dieren kunt u ook bij kunstenaars terecht. Damien Hirsch, die er al een aardige verzameling beesten op na houdt, kocht bij de Nederlandse kunstenaars/taxidermisten een verzameling beestenspul. Jaap Sinke en Ferry van Tongeren modelleren de meest bijzondere dieren naar 17e eeuwse meesters. Voor opgezette dieren geldt wel dat beschermde soorten voor dit werk niet gerbuikt mogen worden. “Zelfs geen veertje of botje”, lieten de makers ons weten.

Darwin.SinkevanTongeren – Snake Heraldy (waarin verwerkt: een cobra, black mamba, ratelslang, woestijnhoornadder, groene boomboa en een anaconda).

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Live

25 januari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

Uw zondagse bezoek aan Sargasso’s virtuele kunstgalerie is natuurlijk bedoeld om u van het computerscherm naar de musea en galeries te krijgen waar de kunst in werkelijke proporties en verschijningsvormen bekeken kan worden.

Eén ding mist u dan: de gedachtenuitwisselingen die hier de reactiekolommen vullen. Dat kan wel bij Kunst op Zondag Live. Een vrijblijvende, ongedwongen ontmoeting met kunstenaars, in bijzijn van uw gedienstige KoZ-redacteur. Als er genoeg belangstelling voor is, organiseren we elk kwartaal een Kunst op Zondag Live.

Zondag 8 februari ga ik de tentoonstelling ‘Lakens, kranten en walvisvet’ bekijken, in Park te Tilburg. Het zou erg mooi zijn als Sargasso-lezers dan ter plekke meekijken. Bij voldoende opkomst zullen in ieder geval twee van de drie exposerende kunstenaars aanwezig zijn, zodat je jouw reacties live tot de kunstenaars kunt richten. Wie Kunst op Zondag Live wil meemaken kan zich aanmelden door te mailen naar [email protected]

In ‘Lakens, kranten en walvisvet’ zijn drie kunstenaars bij elkaar gebracht: Alexander Korsmit (Lakens), Harry Haarsma (Kranten) en Waldo Bien (Walvisvet).

Voor de buurt waar hij woont maakte de Tilburgse kunstenaar Alexander Korsmit in 2011 ‘Mevrouw Holle Different Sheets’.

In ‘Lakens, kranten en walvisvet’ combineert Korsmit een aantal lakens met pigment schilderijen.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Destructie

18 januari 2015 , 08:00 , door P.J. Cokema

De vorige Kunst op Zondag ging over de vernietigende maar vooral creatieve kracht van vuur. Kunst is immers een constructieve bezigheid? Hoe paradoxaal het moge zijn, ook destructie kan kunst zijn.

“Ik weet nu wat het mooist is: kapotte abstractie en kapot realisme”, zo keek Gerard Jan van Bladeren terug op zijn vernielingen van Barrett Newman’s Cathedra en Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III. De man werd ontoerekeningsvatbaar verklaard, maar hij vond zelf dat hij de kunst aanzienlijk had verbeterd.

Van Bladeren is nooit erkend als kunstenaar. Vreemd, want het is niet de eerste keer in de kunstgeschiedenis dat doeken met messen zijn bewerkt. Lucio Fontana bewerkte zijn doeken ook met een paar stevige halen van het mes. Het was onderdeel van zijn concept van ruimtelijk werk (concetto spaziale).

Lucio Fontana – Le Jour ni l’Heure 5351, Concetto spaziale, 1963.

Ja maar, zult u zeggen, Fontana ging zijn eigen werk te lijf.

Van Bladeren vernielde kunst van een ander. Wat dacht u dan van Erased De Kooning Drawing? Robert Rauschenberg nam een tekening van Willlem de Kooning en gumde er net zo lang op los tot er zo goed als niets meer van het origineel was te zien.

serie

Kunst op zondag