Overzicht

serie

KRAS

Foto: daisy.images (cc)
Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Voorzitter

, door

Als ze Martin Bosma konden vastlijmen aan de voorzittersstoel in de Tweede Kamer, zouden onze parlementariërs misschien nog overwegen hem te kiezen als hun voorman. Het hamertje werkt bij hem immers als een handvol ritalin, waardoor niet opvalt dat hij voor de rest behoorlijk koekwaus is. Het vooruitzicht van een kamervoorzitter die in zijn eigen tijd bij DWDD gaat zitten om – ik noem maar wat – te beweren dat GroenLinks de oorlog in Syrië begonnen is om met behulp van vluchtelingen Nederland sneller te islamiseren, is minder aanlokkelijk.

Ieder ander die het wordt, zal zich weten in de schaduw van Martin. Dat is ook niet werkbaar. Dus is het waarschijnlijk het best om te proberen Jekyll Bosma en Hyde Bosma van elkaar te scheiden. Als een dagje voorzitten erop zit, wordt Martin Bosma in de mottenballen gelegd en naar de kelder van het kamergebouw gereden. Pierre Bokma neemt de rest van de publieke optredens voor zijn rekening.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Wegkijker

, door

‘Wegkijker’ vind ik een van de moeilijkste nieuwe woorden die er is. Het suggereert dat je niet bereid bent feiten onder ogen te zien, maar het betekent dat je niet bereid bent een hele groep de schuld te geven van het gedrag van een deel van hun leden. Gegeven de krakkemikkige taalbeheersing die het woord uitstraalt, is de bedenker ervan vermoedelijk te zoeken in extreemrechtse kringen.

Hoe dan ook, wegkijken is dus een lastig woord voor pathologische ijzerenheinigheid tegen het groepsdenken. Laat ik een voorbeeld geven: persoonlijk ben ik een wegkijker waar het de PVV betreft. Ik vind niet dat je dat een fascistische beweging mag noemen, enkel omdat een deel van het kader en de achterban daar aanleiding toe geeft. Dat wordt me door sommigen ongetwijfeld aangerekend, maar tegen hen zeg ik: u bekijkt het maar met uw politieke correctheid.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Arbeiderszelfbestuur

, door

Ophef aan de UvA. Wanneer u buiten Amsterdam woont, moet u waarschijnlijk nu al grinniken, maar goed, daar vinden ze het belangrijk en het is tenslotte ons aller belastinggeld dat ze er doorheen jassen met hun Maagdenhuis, dus laten we ons er toch even in verdiepen. Het punt is dit: ze krijgen daar een nieuwe baas en sommige personeelsleden (en bijbehorende studenten) eisen inspraak. In de rest van het land geldt arbeiderszelfbestuur als ouderwets, maar aan de UvA niet.

Het interessante is dat die personeelsleden dit ‘democratie’ noemen. Ze voelen zich zodanig eigenaar van de universiteit dat ze zichzelf als doorslaggevende stakeholders beschouwen. Het ministerie van onderwijs denkt daar namens een ander deel van Nederlandse democratie anders over en houdt graag via een Raad van Toezicht grip op de gang van zaken. De bottom line is deze: als er een prutser aan het roer van de UvA komt, wiens schuld moet dat dan zijn: van de docenten of van de RvT?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS |Eindejaarsdepressie

, door

Elk jaar weer trappen duizenden mensen er in. Eerst leuk sinterklaas vieren en dan de rest van de maand in depressieve toestand richting kerst. Hoewel het wetenschappelijk niet keihard is bewezen, is die treurige toestand het gevolg van de consumptie van strooigoed, speculaaspoppen en suikerbeestjes. Wie zoet is krijgt lekkers maar wordt wel depressief.

De decemberblues heeft dus niks te maken met de donkere dagen voor kerst want er is de laatste jaren licht genoeg. Naast de gebruikelijke kerstverlichting zijn er meer zonuren dan ooit.
Het heeft ook niks te maken met de stress voor de kerstdagen. Stress is zo’n alledaags verschijnsel geworden dat je het hele jaar wel depressief kan zijn.

Het kwaad moet bij de marsepeinen wortel worden aangepakt. Het wordt tijd om de goedheiligman de toegang tot het land te ontzeggen.

En ach, als we het principe toepassen van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’, dan die kerstman er ook maar uitgebonjourd. De belangrijkste factoren voor eindejaarsdepressiviteit zijn dan weggenomen.

Ik vrees dat definitieve  afschaffing van sinterklaas en kerstman nooit op de agenda komt. Terwijl dat toch de enige echte oplossing is. Minder treurige mensen en iedereen houdt geld over om meer zinnige dingen mee te doen. Wie weet gaat de opwarming van de aarde dan ook wat minder snel omdat warme chocoladedampen, brandende kerstkaarsen, hete oliebollen en vuurwerk de atmosfeer niet langer verzieken.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Nonkel Twan

, door

Binnen de familie van een vriend van mij functioneert een eenmansshariarechtbank die luistert naar de naam Nonkel Twan. Hoewel er mensen zijn die zich aan hem proberen te onttrekken, bijvoorbeeld door naar de Randstad te emigreren, gaat Nonkel Twan in principe over alle zaken binnen de familie die zijn belangstelling of – bewaar je – toorn wekken.

Je zou Nonkel Twan een traditionele katholiek kunnen noemen, maar dat doet hem tekort. Natuurlijk heeft zijn oordeel wel met traditie en katholicisme te maken, maar dat is niet de essentie. Die draait om het bijeen houden van de clan. Het handhaven van onnavolgbare en niet zelden onvoorspelbare regels zijn daartoe een middel, geen doel op zich. Op veilige afstand meent mijn vriend dat Nonkel Twan een klootzak is. Eenmaal ’thuis’ is hij daar minder zeker van. “Het blijft toch je oom, hè.”

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Participeren, luiwammes!

, door

Zoals u weet worden de steuntrekkers van Nederland al ruim twintig jaar in een ijzeren greep gehouden door een onzalige kongsi van VVD en PvdA. De eerste vindt dat werklozen per definitie lui zijn en daarom opgejaagd moeten worden. De tweede vindt dat je mensen niet mag afschrijven en daarom moet stimuleren weer aan het werk te gaan. In de praktijk betekent dat hetzelfde.

Ooit hadden lager opgeleiden in Nederland echte banen, toen kregen ze nepbanen, nu moeten ze werken met behoud van uitkering en de weg naar motiverend perspectief is nog niet gevonden. Gemeenten zwengelen steeds moedelozer aan de rondpompmachine. Als je het handig speelt, kun je dezelfde werkloze vier keer per jaar aan een baan helpen. Vier mensen naar werk begeleid! Daar wordt men in Den Haag heel gelukkig van.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Klimaattop

, door

Er wordt vergaderd in Parijs. Talloze regeringsleiders, voor een aanzienlijk deel democratisch gekozen, spraken gloedvolle woorden over hoe zeer het klimaat hun aan het hart gaat. Het kan tot weinig anders leiden dan gezwinde, vergaande actie om de grootste uitdaging voor de mensheid in deze eeuw het hoofd te bieden.

Ondertussen heeft een stelletje rijkaards, door nog gezwinder met miljarden te wapperen, leiders van zo’n twintig landen ervan overtuigd dat ze ook meer moeten doen aan energie-innovatie. Ik zou boos moeten zijn dat de overheid weer eens achter het bedrijfsleven aanhobbelt. Maar de schaamte overheerst.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Wie betaalt het hek?

, door

Sommige landen bouwen hekken of muren om andermans mensen buiten te houden, andere leggen ze aan om te voorkomen dat de eigen bevolking ontsnapt. De constante was steeds dat degene die het hek wil, dezelfde is als degene die het aanlegt en het betaalt. Dat was ooit.

Donald Trump wil een hek aanleggen en de rekening naar de Mexicanen sturen. Angela Merkel wil dat de Turken een hek bouwen en de rekening naar haar sturen. De meest innovatieve geesten zien het als een morele plicht van de Turken om ons te vrijwaren van Syrische vluchtelingen en laken daarom Angela’s betaalplan. Onze problemen moeten gratis door anderen opgelost worden. Wij willen dat, dus we hebben er recht op.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Boze oude man

, door

Er stond een foto van Jean-Marie le Pen in de krant. Een boze oude man die weet dat hij er niet meer toedoet, maar weigert zich daarbij neer te leggen. Je ziet de verbetenheid op zijn gezicht en weet dat daarachter onpeilbare jaloezie schuil gaat, bittere verwijten aan een generatie die geen respect heeft voor de standpunten waarmee hij vergroeid is. Ach was hij nog maar jong, dan zouden ze niet durven zeggen dat hij zijn beste tijd gehad heeft.

Machteloze schurken op leeftijd hebben altijd iets tragisch over zich. Ze weten dat hun levenswerk hun dood niet lang zal overleven. Soms is onder hun neus de afbraak al begonnen. Jean-Maries dochter heeft hem zijn partij afgepakt en jaagt nu opzichtig op stemmen van joden en moslims. De fiscus zit achter hem aan. Het is onrechtvaardig, het is zo ontzettend onrechtvaardig. Daarover zal hij weigeren te zwijgen, tot zijn laatste snik. Zijn eigen gelijk is zijn grootste bezit geworden.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Klimaat

, door

Uit piëteit zal ik geen namen noemen, maar er was gisteren een politieker met een kort lontje op den twitter die zich verontwaardigd afvroeg waarom het KNMI zich in ’s hemelsnaam met het klimaat bemoeide. Kamervragen! De opwarming van de aarde is immers een politieke kwestie, waar een verondersteld neutraal wetenschappelijk instituut zich verre van dient te houden.

Alles wat niet in één minuut inzichtelijk te maken valt, is alleen daardoor al geen feit maar een mening. Het is een prachtig uitgangspunt, waarmee je iedereen met een attention span onder de zestig seconden aan je zijde weet. Ik geef toe: ik ben daar wel eens jaloers op. Mijn eigen leven zou ook veel draaglijker zijn wanneer ik meer op een goudvis leek.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Dark Side

, door

Op diverse fora zag ik afgelopen weekend dat als linksmensen na de gebeurtenissen van Parijs nog steeds niet de schellen van de ogen waren gevallen, ze officieel staatsgevaarlijk verklaard mochten worden of woorden van die strekking. Ik geef mezelf bij deze aan. Al pleegt IS tien aanslagen in Nederland, dan nog kan de terreur onze maatschappij niet fundamenteel bedreigen, evenmin als Al Qaida New York eronder heeft gekregen.

Het grootste gevaar voor onze vrijheid, cultuur en democratie ligt in onszelf, in zelfdestructie uit blinde woede over ons verlies, in het gegeven dat volgens de jongste peilingen inmiddels een kwart van de bevolking voor de Dark Side dreigt te bezwijken. Ooooooh, dat mag je helemaal niet zeggen. Sorry, je hebt gelijk. Dat was behoorlijk onkies. Sterker nog, die vergelijking was volkomen misplaatst en ik zal het nooit meer doen. Nogmaals, sorry. Gelijk oversteken?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Kalief Poetin

, door

Sinds de instroom van moslims in de jaren zeventig goed op gang kwam, zijn abortus en euthanasie gelegaliseerd, is de legging een normaal kledingstuk geworden en kwam het homohuwelijk tot stand. Ja, zult u zeggen, maar wat hebben die twee met elkaar te maken? Dat is precies mijn punt: niets. De ijzingwekkende islamisering van Nederland heeft geen noemenswaardig effect gehad op de aanhoudende secularisering.

Dat wordt binnenkort allemaal anders, schijnt. De horden die nu aanspoelen gaan de trend keren. Ga maar na: wanneer hun aantal verdriedubbelt, wonen er in Nederland percentueel ongeveer evenveel moslims als in Rusland en iedereen weet hoe dat land er onder kalief Poetin aan toe is. Probeer dezer dagen in Moskou nog maar eens aan een fles wodka te komen. Het einde van Europa is in zicht, maar het lukt me nog steeds niet om onrustig te slapen. Dat is vermoedelijk een kwestie van oefenen.

Vorige Volgende