Overzicht

serie

KRAS

Foto: daisy.images (cc)
Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Ritueel

, door

Moet je een persoonlijk belang hebben bij een ritueel om eraan mee te doen? De vraag dringt zich op sinds de hashtag #geen4meivoormij op Twitter rondwaart. Het argument is dat het ritueel van de dodenherdenking voor sommigen geen betekenis heeft, omdat ze zich over andere dingen opwinden. Als het rumoer ergens een teken van is, dan van een samenleving waarin de individuele beleving boven alles gaat.

Nu gaat het om 4 mei, maar het fenomeen is breder. Veel Nederlanders hebben bijvoorbeeld geen gevoelens bij de herdenking van het slavernijverleden. Er is niet eens een actiegroep die tijdens Keti Koti aandacht eist voor de Duitse en Zwitserse landverhuizers die in de negentiende eeuw door Nederlandse kapiteins in Amerika werden aangeboden “zodat ze hun schulden konden afbetalen”. Ieder zijn eigen pijn, zijn eigen herdenking, zijn eigen ritueel.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Hongersnood

, door

Het Rode Kruis heeft een gironummer geopend in verband met de op handen zijnde hongersnood in Afrika. Niet om een extra hoog hek aan de Middellandse Zee op te trekken, maar voor voedselhulp. Het linkse complot in deze is uiteraard dat de overlevende Ethiopiërs aangezogen zullen worden door de gedachte dat er in Europa genoeg te eten is.

Of wacht, het linkse complot is dat de hongersnood het gevolg zou zijn van El Niño, een klimaatverzinsel. Er zijn dus helemaal geen hongerige Ethiopiërs. Die voedselpakketten zijn bedoeld als rantsoen voor de Saharareis die ze naar de Libische kust moet brengen, vanwaar ze snel naar Nederland reizen om hier in 2017 op de PvdA te kunnen stemmen. Of zoiets.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Ingenieurs van de jihad

, door

Fundamentalisme is wat je krijgt als je religie in handen van rationalisten geeft. Die lezen een oud boek en denken vervolgens dat je alles wat erin staat systematisch moet gaan doorvoeren, terwijl de doorsnee gelovige er wat pragmatischer (of hypocrieter, als u dat woord graag gebruikt) mee omgaat. De gewelddadige jihad is dan ook eerder een product van de moderne tijd dan een vijand ervan – maar dat had u al eens bij John Gray gelezen.

Hoe dan ook, ik kwam hierop door een nieuw boek dat probeert te verklaren waarom er zoveel hoger opgeleiden, met name ingenieurs, bij Al Qaida en IS zitten. Er worden allerlei sociale en economische redenen bijgesleept die academici extra vatbaar zouden maken voor radicale gedachten. Leuk geprobeerd, denk ik dan. Maar het toont vooral dat hedendaagse westerlingen zich niet meer kunnen voorstellen dat een bloedige aanslag de consequentie kan zijn van rationeel handelen.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS – Naar de mallemoer

, door

De vrijheid van meningsuiting (u weet wel, het recht om iedereen en z’n moeder de tyfus te wensen op Twitter) is weer eens naar de mallemoer, deze keer omdat een Duitse komiekeling na wat heisa vrijgesproken gaat worden van Erdoganocide. Het is toch een beetje alsof het Nederlandse voetbal is ingestort omdat er ergens een Marokkaan met zijn onderbroek onder de douche betrapt is.

Ik ga niet nog een keer zeggen dat het allemaal commotie om niks is. Eerder iets anders: ik zou zo graag willen dat onze minister president eens pisnijdig werd om een cartoon, een hekeldicht of desnoods een mopje van Hans Teeuwen. Weglachen, schouderophalen, de professionele reactie van onze eigen politici op venijnige satire heeft ook iets verontrustends.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Relletje over mocro’s

, door

Er was weer eens een relletje. Het relletje bestond eruit dat die gast met die snor die op teevee altijd moppert over voetballers deze keer iets gemopperd had over Marokkaanse voetballers. Die zouden op een voetbalteam hetzelfde effect hebben als corpsballen op een collegegroepje: heb je er teveel, dan gaan ze klitten en de sfeer verzieken. Zoals altijd kletste de snor maar wat raak, alleen wonden nu ook mensen buiten de voetbalwereld zich erover op.

De snor overdreef een beperkt en deels achterhaald effect. De gebeten honden overdreven weer wat de snor gezegd had tot het klonk als ‘minder minder minder’. En zo had iedereen zijn portie verontwaardiging om niets weer gehad. Het probleem is niet een al dan niet vermeend cultuurverschil, maar onze permanente behoefte aan commotie.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Kerk en staat

, door

Toen Nederland nog massaal gelovig was, betekende scheiding van kerk en staat dat de overheid blind was voor welk geloof je aanhing. Je kon bij de overheid dus zichtbaar katholiek, zwaar gereformeerd of wat dan ook zijn, als je je werk maar goed deed. Met de opkomst van het secularisme is de interpretatie ontstaan dat de staat zich dient te identificeren met ongelovigen. Dat wringt.

De discussie laait dezer dagen meestal op als er een ambtenaar met een hoofddoek wordt gesignaleerd, of een juf met een hoofddoek op een openbare school. Gek genoeg zijn degenen die vinden dat dit niet kan, vaak dezelfden die menen dat je wél openlijk homo moet kunnen zijn op een orthodox christelijke school. Terwijl het in wezen om dezelfde vraag gaat: heb je als mens het recht om jezelf te zijn, ook als je mensen met een tegengestelde identiteit bedient?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Gezelschapsspel

, door

Nou mensen, nog 24 uur en dan is het nationale gezelschapsspel referendumpje ook weer geweest. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik erger me inmiddels meer aan de linkse dan de rechtse tegenstanders van het associatieverdrag. De laatsten zijn eerlijk: de Oekraïne kan ons niet bommen, we willen gewoon een rel schoppen. In bepaalde linkse kringen meent men campagne te moeten voeren met als argument dat ons nee ook beter is voor de Oekraïne zelf.

Hallo, mogen ze dat zelf bepalen, ja? Het zal wel een traditionele socialistische bevoogdingsreflex zijn of zo, maar wij zouden toch raar staan op te kijken wanneer Nederland buiten een verdrag gehouden wordt omdat de Belgen vinden dat we te dom zijn om de consequenties ervan te doorzien. Vooral omdat we dan ook wel weten wat er eigenlijk aan de hand is: die Belgen willen de fokking Hollanders pootje lichten. Dat is de inzet vandaag. Stem vooral tegen, als je wilt, maar laat die messiaspretenties alsjeblieft achterwege.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Oekraïense middelvinger

, door

Schande! Schande! Ook als Nederland nietes wilnie zegt tegen het associatieverdrag gaat de Oekraïne lekker door met het bestrijden van corruptie en met andere Europese dingetjes, dreigt een van de perfide lobbyisten die op ons afgestuurd is. Zo steekt het land nu alvast de middelvinger op naar de soevereine wil van het Nederlandse volk. Zul je zien dat die cryptorussen ook nog werk gaan maken van dierenwelzijn, alleen maar om Marianne Thieme te zieken.

En dat terwijl het nee-kamp met creatief subsidiegebruik juist laat zien dat de Oekraïense financiële mores een lichtend voorbeeld voor ons zouden moeten zijn in plaats van omgekeerd. Het toffe prikkeldraad waarmee ze een grens hebben gemaakt die er eerst niet was – we kijken er in Nederland met grote jaloezie naar. We roepen vanuit onze Brusselse gevangenis dat het voor hen het beste is als ze buiten blijven. Maar ze willen niet naar ons luisteren.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Magisch wereldbeeld

, door

De EU doet te weinig tegen terrorisme, las ik vanochtend in de krant. Ik wed dat mensen daar boos om zijn. Ik wed ook dat mensen op de referendumvraag ‘Wilt u dat Brussel meer bevoegdheden krijgt op het gebied van justitie en veiligheid?’ een hartgrondig nee laten horen. Het is het lot van de moderne mens: zoveel te eisen hebben dat er geen mentale ruimte blijft voor een tegenprestatie.

Turkije en Mexico moeten de migranten stoppen, maar de kosten dienen ze voor eigen rekening nemen. Wij mogen bommen gooien op Syrië zoveel als we willen, maar zijn verbijsterd als er bommen terug komen. We willen roken, zuipen en vreten, maar de zorg moet universeel en betaalbaar blijven. Het is een magisch wereldbeeld, maar als we democratisch besluiten dat het bestaat, dan is het zo.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Paaseitjes

, door

Mij treft u aanstaande zondag aan bij de Mattheus Passion in Rotterdam. Steeds meer mensen niet, want die zijn atheïst en doen daarom niet aan sprookjes (althans, dat zeggen ze). Begrijpelijk dus dat paaseitjes uit de schappen verdwijnen ten faveure van chocolade-eitjes, voorjaarseitjes, verstopeitjes of hoe je ze nog meer kunt noemen. Als zelfs een symboolwetje als de zondagswet achterhaald wordt verklaard, dan geldt dat toch zeker voor paaseitjes, zou je zeggen.

Toch is er commotie om de ondermijning van de paaseitjes. Dat zou een aantasting zijn van de joods-christelijke waarden van de Nederlandse samenleving. De commotie is niet afkomstig uit joods-christelijke kringen. Christenen malen niet om paaseieren. Streng gereformeerden vinden ze heidens. De “joods-christelijke waarden” zijn een gelegenheidsargument om moslims mee te kunnen slaan voor mensen die zelf niks met die waarden hebben.

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Slowexit en Brexit

, door

Vijftentwintig jaar geleden woonde ik in Praag, dat indertijd de hoofdstad van Tsjecho-Slowakije was. Er werd campagne gevoerd voor een referendum om het land op te splitsen. Het initiatief kwam uit Slowakije, dat zich onderbedeeld voelde, maar de grap ging rond dat de Tsjechen zo onderhand ook voor waren, om van het gezeik af te zijn.

Dezer dagen moet ik wel eens aan de sfeer van indertijd denken. Alle juridische bezwaren even negerend: als we een referendum kunnen houden over een simpel associatieakkoord met de Oekraïne, kunnen we de Nederlanders toch ook vragen of ze nog trek hebben in de Britten in de EU?

Foto: daisy.images (cc)

KRAS | Ombutsman

, door

Eigenlijk begon ik aan dit stukje in de gedachte dat ik een geinige woordspeling zou maken met ‘gebutst’ en ‘ombudsman’, maar na een halve zin was de lol daar wel van af. Het is natuurlijk te triest voor woorden dat het instituut dat bedacht is om het vertrouwen van burgers in de overheid te versterken, nu zelf in diskrediet geraakt is.

Op zich was natuurlijk duidelijk dat, na het parlementaire gehannes rond de mislukte benoeming van de vorige, niet de grootste lichten zich voor het ambt zouden melden. Maar – sorry hoor – Reinier van Zutphen heeft wel heel weinig gevoel voor intermenselijke en politieke verhoudingen. Dat lijkt me een ontzettende pre voor een rechter, maar de ombudsman is iets anders dan de Hoge Raad.

Vorige Volgende