Een bal op TV | Slot
COLUMN - Mijn wekelijkse impressie over wat ik op de televisie zag, zal niet meer verschijnen. De reden is simpel: ik heb er geen lol in. Dat heeft met een paar dingen te maken.
TV-programma’s geven een scheef beeld van de Nederlandse politiek. Programma’s worden gemaakt door journalisten, maar ze hebben voor de TV een technisch ingewikkelde klus. Even een verhaal doorbellen of mailen naar de krant is simpel: het thuisfront doet de rest. Maar een programma maken is veel ingewikkelder. Dat gaat ten koste van de inhoudelijke investering.
Wat is politiek nieuws?
Journalisten hebben een simpele opvatting van nieuws: als er ergens rotzooi is. Politiek conflict: “Hmm.” Bloedende koppen: “We komen er aan!” Mijn maatje uit de collegebanken, Hans Polak, zei het letterlijk: “Geen bloedende koppen in de Amsterdamse Raad, dus inrukken met die cameraploeg.” Nieuws moet sensatie zijn.
De TV heeft ernstige beperkingen: politiek nieuws is ongeveer gelijk aan hetgeen in en rond de Tweede Kamer gebeurt: de kaasstolp rond het Binnenhof. Ik ben verslingerd aan “De fractie”, maar politieke programmering moet informeren en inzicht verschaffen. Het politieke nieuws is vooral de benauwende omhelzing van politiek en journalistiek.
Gebeurt dat dan helemaal niet, informeren en inzicht verschaffen? Eerlijk gezegd: weinig. Wie mij las, zag dat ik vooral schreef over politieke praatprogramma’s, aan Buitenhof, aan Tegenlicht, soms Jinek of Pauw. Het zijn programma’s met redacties, die iets voorstellen en iets proberen bij te dragen aan informatie van het publiek, buiten het hijgerige theater van alle dag om.