“Slim dumps a small pile of powder on the coffee table. He cuts it, snorts it. He cuts it again. I snort some. I ease back on the couch and consider the Rubicon I’ve just crossed
There is a moment of regret, followed by vast sadness. Then comes a tidal wave of euphoria that sweeps away every negative thought in my head. I’ve never felt so alive, so hopeful – and I’ve never felt such energy.”
Andre Agassi bekent in zijn binnenkort te verschijnen autobiografie dat hij eind jaren negentig een regelmatig gebruiker van de drug crystal meth was. Toen hij werd betrapt vertelde hij een dicht bij de waarheid liggende leugen en werd vrijgesproken. Hij vertelt hoezeer hij schrok van het telefoontje van de doping arts, en gebruikte sindsdien nooit meer. Geen schorsing en geen vlek op zijn blazoen. Dat zouden meer mensen moeten doen.
Reacties (6)
Dit soort drugs kan en mag eigenlijk niet doorgaan voor prestatie bevorderende doping. Ergens begrijp ik het wel: overal waar je komt moet je als tennisser in je eentje presteren, het elke keer weer laten zien. Zo veel druk, terwijl je omringd wordt door nitwits en meelopers. Ik zou ook stoom willen afblazen.
Genoeg (ex-)topsporters die er zich aan bezondigen in ieder geval: Agassi, Boonen, Hingis, van Gelder, enz. enz.
Als je crystal meth nodig hebt om je huis schoon te maken.. bah ! Mietje.
crystal meth; is dat niet een enorm verslavende poor mans drug?
Belachelijk dat al dit soort drugs op de dopinglijst staat. Gebruik van meth tijdens een training of wedstrijd zou misschien nog als prestatiebevorderend aangemerkt kunnen worden, al lijkt het me een riskante aangelegenheid. Gebruik daarbuiten leidt alleen maar tot een slechtere lichamelijke conditie als het eenmaal uitgewerkt is.
@3: Een vreselijk lekkere partydrug zou ik eerder willen zeggen. De mate van verslavendheid hangt denk ik van de persoon af. Zelf kan ik prima één keer in de paar maanden wat gebruiken tijdens een party en er vervolgens weer een hele tijd vanaf blijven.
Het weinig prestatiebevorderende karakter zal ook wel de reden zijn dat de ATP het niet naar buiten heeft gebracht. Dat je EPO per ongeluk via het drankje van je assistent binnenkrijgt is een stuk minder geloofwaardig….
De Volkskrant noemt het overigens wel vrolijk doping…. snurkers
http://www.volkskrant.nl/sport/article1308602.ece/Tennislegende_Agassi_geeft_doping_toe
De Volkskrant noemt het overigens wel vrolijk doping…. snurkers.
Ach ja, de Volkskrant. Wel altijd stiekem uit de Anglosaksische pers overschrijven, en dan toch vaak niet genoeg Engels kennen.
De tennissport is overigens wel interessant, als het om dopinggeruchten gaat. Zeker bij de Amerikanen. Meerdere spelers, en speelsters, die maanden uit roulatie waren vanwege blessures, zouden eigenlijk geschorst zijn, zonder dat dit publiek bekend mag worden. Dopingverhalen kosten maar sponsoren, en dus geld.
Bij de wielerunies hebben ze bijvoorbeeld nog niet zo goed begrepen dat het telkens weer met veel lawaai aanklagen van de sporters ook het imago van de sport aantast.