PvdA kiest voor Clinton, CDA voor Obama

Benieuwd naar de voorkeur voor de Amerikaanse kandidaten van onze eigen Tweede Kamer? Den Haag Vandaag liet een enquête uitvoeren onder alle parlementariërs en vroeg ze hun voorkeur voor één van de op dit moment overgebleven kandidaten uit te spreken. De resultaten staan in dit .pdf-je, GeenCommentaar gooide het voor u in een Excel-bestandje, telde alle stemmen per partij bij elkaar op en wierp er een blik op. Hieronder de resulterende tabel en er is ook nog een mooie grafiek van gemaakt (clickable):

Partij	Obama	Clinton	McCain	H'bee	Romney	Weet niet**
CDA	17	14	6	1	0	3
PVDA	13	18	0	0	0	2
SP	20	0	0	0	0	5
VVD	5	7	4	0	0	5
PVV	0	1	5	0	1	2
GL	6	1	0	0	0	0
CU	0	0	0	1	0	5
D66	2	1	0	0	0	0
PvdD	2	0	0	0	0	0
SGP	0	0	0	1	0	1
TON	0	1	0	0	0	0
						
Totaal:	65	43	15	3	1	24
*H'bee = Huckabee
**Weet niet = 'Weet niet', 'Wil niet zeggen', 'Een democraat' etc.

Wat onze parlementariërs betreft, zijn de presidentskandidaten voor beide partijen redelijk duidelijk: Obama voor de Democraten en McCain voor de Republikeinen. Wat wel opvallend is, is dat de Partij van de Arbeid liever Hillary in het Witte Huis ziet dan Barack, terwijl dat bij het CDA andersom ligt. De Clintonistische PvdA’ers geven bijna allemaal als reden op dat ze graag een vrouw als president willen zien. Uit de Obama-CDA-hoek komt toch vooral het argument naar voren dat Barack Obama voor een ‘frisse wind’ en vernieuwing kan zoeken. Voor de derde coalitiepartij is geen van de kanditaten een optie, ze zijn ‘niet christelijk genoeg’: flauw en beangstigend tegelijk.

Opvallend en toch niet onverwacht is ook de Kamerbrede voorkeur voor een Democratische kandidaat: Alleen bij de PVV en de SGP is een meerderheid te vinden voor een Republikein. De oorlogsheld McCain scoort behalve bij de PVV ook bij de VDD heel aardig, hoewel de originele voorkeur duidelijk lag bij Giuliani. Grappig is dat Rita Verdonk voor Clinton kiest, is dat een indicatie dat ze straks bij onze eigen verkiezingen haar marketingstrategie op haar vrouw-zijn gaat inzetten?

Is het in het politieke midden nog netjes verdeeld tussen Clinton en Obama, de linkse voorkeur van GL en de SP voor Barack geeft de uiteindelijke doorslag. De laatste partij lijkt zelfs bevangen door heuse ‘Obamania’: twintig fractieleden stemmen voor hem, geen van de kandidaten gaan voor Hillary. Zo geeft het onderzoek toch een interessant kijkje in de psyche van onze volksvertegenwoordigers.