Volgens classicus Jona Lendering oordelen we te makkelijk over pseudowetenschap. Misschien is pseudowetenschap wel opium van de universiteit, betoogt ze.
Het is een van de bekendste verhalen over de Oudheid: hoe de Griekse ingenieur Archimedes tijdens de belegering van Syracuse in 212 v.Chr. Romeinse oorlogsschepen vernietigde met behulp van brandspiegels. De anekdote is te absurd om waar te zijn. De Grieken en Romeinen zelf geloofden het verhaal in elk geval niet, want ze reppen in hun verslagen van de belegering niet van het wonderwapen (meer).
Het is in feite een Byzantijns sprookje, dat al is doorgeprikt in de zeventiende eeuw, toen de optica ontstond. De Franse filosoof Descartes wist bijvoorbeeld dat de benodigde spiegels onhandelbaar groot zouden zijn. Moderne experimenten, zoals van de MythBusters, bewijzen bovendien dat zelfs als Archimedes zulke spiegels had kunnen slijpen, de Romeinen zo voorkomend hadden moeten zijn hun schepen precies in het brandpunt stil te leggen. Op volle zee.
Archimedes’ brandspiegel is een schoolvoorbeeld van pseudowetenschap: naïef gebruik van bronnen gecombineerd met gebrek aan kennis van de natuurwetenschappen. De mysterieuze krachten van de piramiden, de alleen aan de Mesopotamiërs bekende planeet Niburu en de ondergang van Atlantis zijn andere voorbeelden.
Pseudowetenschappelijke theorieën zijn in hun absurditeit moeilijk over het hoofd te zien. Dat wil echter niet zeggen dat ze representatief zijn voor de bestaande desinformatie, want daarnaar is nooit onderzoek gedaan. Er bestaat andere soorten:
- slechte logica (een vak dat nog maar zelden aan studenten wordt onderwezen),
- ongecijferdheid,
- misleiding (40% van de archeologische persberichten bevat onnauwkeurigheden; de NASA weet er ook wel raad mee),
- contaminatie met religieuze aannames,
- verouderde informatie.
Van deze wonderlijke boom van verkeerde kennis is de pseudowetenschap slechts één tak. Geloof me: het gebeurt ook aan de universiteit zelf. Denk maar aan religieuze contaminatie. Astronomen die heel goed weten dat het Scheppingverhaal uit de Bijbel niet letterlijk mag worden genomen, nemen de Bijbel wél letterlijk als ze met kerstmis een stukje schrijven over de Ster van Betlehem, een metafoor waar geen enkel astronomisch feit achter schuil gaat.
Wetenschappers waarschuwen wel eens tegen pseudowetenschappen. Ik heb echter nog nooit een geleerde ontmoet die in staat was uit te leggen waarom pseudowetenschap representatief zou zijn voor de desinformatie in het algemeen. De waarschuwingen komen er daarom in feite op neer dat geleerden het eerste wat hun opvalt identificeren als belangrijk, zonder te hebben overwogen of het representatief is (de Everest Fallacy). De waarschuwing tegen pseudowetenschap is dus onwetenschappelijk.
Begrijp me niet verkeerd: pseudowetenschap kan gevaarlijk zijn en moet worden bestreden. Maar ik denk dat we de zaken breder moeten analyseren. We hebben cijfers nodig, cijfers over alle soorten desinformatie. Uit wat ik zelf zoal zie, leid ik af dat verouderde informatie veel representatiever is. We moeten niet alleen kijken naar wat er buiten de universiteiten gebeurt, maar ook naar wat academici verkeerd doen.
Waarom zijn deze cijfers er nog niet? Ik denk dat het komt doordat universitair medewerkers ook maar mensen zijn en vooral letten op wat het opvallendst is: de pseudowetenschap. Die leidt daardoor echter wél de aandacht af van andere problemen: gebrekkige logica, ongecijferdheid, overdreven persberichten, contaminatie en verouderde informatie. Zo lang academici pseudowetenschap kunnen bestrijden, hoeven ze niet bij zichzelf te rade te gaan. Pseudowetenschap is opium van de universiteit.
Lees meer van Jona Lendering op Mainzer Beobachter.
Reacties (77)
Ik lees een paar rommeligheden.
Jona Lendering is toch een man en geen vrouw?
En de anekdote over Archimedes is toch geen theorie, maar een verhaal en dus geen wetenschap?
En ook lijk je eerst te willen zeggen dat wat je beschrijft allemaal vormen van pseudowetenschap zijn, terwijl je ze later beschrijft als “boom van verkeerde kennis” waar pseudowetenschap maar één tak van is.
En wat moet ik me voorstellen bij “cijfers over desinformatie” – “alle soorten” nog wel?
Zijn de leemtes in de kennis van de (klassieke) oudheid trouwens niet altijd al zo groot dat er zonder meer sprake is van gebrekkige kennis en kun je uberhaupt dan nog wel spreken van wetenschap? Laat staan als je die ook nog eens wilt overdragen aan een algemeen publiek?
Breek me de bek niet open over wat er allemaal mis is met wetenschappelijk onderzoek, maar dit dus niet.
Een pseudowetenschap is een verzameling theorieën met claim van waarheid die niet gebaseerd zijn op geaccepteerde bewijsvoering.
Hoe kan waarschuwen daartegen onwetenschappelijk zijn? Astrologie bijvoorbeeld claimt van alles en nog wat, maar is niet gestoeld op enig zinnig mechanisme en faalt bij elke experimentele toets. Einde verhaal.
Astrologie is *een* pseudowetenschap. Er zijn er meerdere. Homeopathie is ook zo’n mooie. Ufologie, nog zoiets. Het is geen desinformatie. Het is non-informatie. Bijgelovig geleuter.
Wat het een echter met het ander te maken heeft? Het is mij een raadsel. “40% van de archeologische persberichten bevat een onnauwkeurigheid”. Het verbaast me dat dat niet 100% is. En moeten wetenschappers daarvoor waarschuwen IN PLAATS VAN voor pseudowetenschap? Nee, dat is de taak van de journalisten zelf. Reken maar dat er flink over geklaagd wordt als er weer iets doms wordt gepubliceerd. Maar wat moet je als het grote publiek waar een krant voor schrijft het liefst de horoscoop van BN’ers napluist.
Als Jona Lendering wil waarschuwen voor “desinformatie”, dan staat hem dat geheel vrij, maar waarom dat dan weer via een moreel superieur klinked bullshit argument moet waarbij pseudowetenschap vergoeilijkt wordt op de goede oude PC wijze, is mij onduidelijk.
Zo kan het ook.
@2 is homeopathie niet enigzins wetenschappelijk (of althans, niet zozeer bijgeloof) gezien ze bijv. ook daadwerkelijk kruiden en dergelijke gebruiken die daadwerkelijk kunnen helpen tegen bepaalde ziektes? En ze heb je volgens mij nog wel wat dingen die daadwerkelijk een echt effect hebben en niet alleen maar placebo’s zijn. Of schuif ik nu teveel onder homeopathie?
Pseudowetenschappelijke theorieën zijn in hun absurditeit moeilijk over het hoofd te zien.
Wat een grote (en onsamenhangende) onzin word er in dit stuk verkocht. Pseudowetenschap is juist heel gemakkelijk over het hoofd te zien, sla de krant er maar op na… Pseudowetenschap wordt niet gekarakteriseerd door haar “absurditeit” maar door verkeerd gebruik van de wetenschappelijke methode terwijl er gepretendeerd wordt dat men wetenschap heeft bedreven. Wat voor kennis van zaken heeft mevrouw (meneer?) Lendering eigenlijk op dit vlak? Er zijn hordes wetenschapsfilosofen die een studie maken van demarcatie, het onderscheid tussen wetenschap en pseudowetenschap, en u beweert dat er te weinig onderzoek naar gedaan wordt, en basseert dat ook nog eens op slechte aannames.
De indigene kennis van de Mesopotamiers als pseudowetenschap betitelen gaat echt te ver wat mij betreft; de wetenschappelijke methode was 3000 B.C. natuurlijk totaal anders als die zoals wij die nu kennen en acepteren als de norm. De basis van de huidige wetenschappelijke methode dateert uit de 17e eeuw (Bacon & Descartes). Het lijkt me niet eerlijk om kennis van ver vóór die tijd af te doen als pseudoscience.
Wat het verhaal van Archimedes hiermee te maken heeft begrijp ik ook al niet. Tenzij Lendering bedoelt te zeggen dat geschiedschrijving en archeologie van nature een lastige relatie hebben met de wetenschappelijke methode? In dat geval heeft de auteur daar gelijk in, en is ze zelf het levende bewijs ervan.
@4 Essentie van homeopathie is similia similibus curentur, of zoals anderen zeggen: wat je ziek maakt, geneest je ook. Dat is nogal een nogal onzinnig mechanisme dat de homeopathie dus in de basis al vreemd maakt.
Nog gekker is het potentiëren: verdunnen tot in het absurde, bv. bij C15 is de kans op een molecuul van de oorspronkelijk stof in de oplossing ongeveer een op een miljoen.
Homeopathie is regelmatig aan experimenten onderworpen, maar heeft nooit iets overtuigends laten zien.
Kruiden is iets heel anders. Asperine is geloof ik een synthetische variant van een stofje uit een of andere boomschors. Digitalis, nog zo’n oude bekende. In kruiden zitten gewoon stoffen die iets doen en de werking kun je testen. Als je gewone geneeskunde met kruiden wilt bedrijven, kan dat. Gewoon dubbelblind patiënten een kruidendrankje geven en een paar keer herhalen.
@3 goede link! Als ik je kon plussen had ik je geplust!
@6 mhm dacht dat veel dingen als bijv. de oude kruidenkunde ook nog onder homeopathie vielen, maar blijkbaar dus niet.
@8: ‘moderne’ geneeskunde zou dolgraag willen weten wat d’r in kruiden zit wat de geneeskrachtige werking heeft, want kruiden doen ontegenzegelijk iets. D’r zijn er alleen zo veel van, en onderzoek daarnaar kost veel tijd (je moet een selectie patienten hebben met symptomen, die moet je de juiste kruiden geven, etc). Dan heb je nog het probleem dat je moet zien te achterhalen welke stoffen het effect hebben (en dat hoeft niet een stof te zijn; het kan best zijn dat je een combi van stoffen hebt die een effect geven, of dat je een mengsel hebt waarbij het ene stofje de negatieve bijeffecten van het andere onderdrukt).
Als het je dan gelukt is om te achterhalen wat de actieve ‘drugs’ zijn, heb je vervolgens het probleem om die dingen goedkoop te produceren op kilogramniveau. Voor spul als taxol / Paclitaxel (wikipedia) nog niet zo triviaal. Kun je organisch chemici jaren mee zoet houden.
@9: yup, maar het kan, en er is niks raars aan. Beetje hit and miss, maar wat is dat niet?
@10: oh, als inspiratiebron helpt ’t zeker. Maar tenzij d’r een hele zwik briljante ideeen komen om eea te versnellen (zoals dat in de gentechbusiness ook het geval is) is het een onmogelijk project omdat het domweg te veel werk is. Dus je zult selecties moeten maken.
En d’r verdwijnt natuurlijk ook een hoop materiaal omdat sommige planten uitsterven door klimaatverandering, culturele veranderingen (overstappen op ‘westerse’ geneeskunst ipv op bestaande tradities, zodat je niet meer weet welke planten waarvoor gebruikt worden en je ieder aanknopingspunt kwijtraakt), etc.
@8: Homeopathie is geen beschermde term of zo. Hahnemann heeft het ooit verzonnen zoals @6 aangeeft, maar sindsdien zijn gehaaide kwakzalvers als Dr Vogel er mee aan de haal gegaan, en worden ook gewone kruidenmiddeltjes als homeopathie verkocht, en is het oneindig verdunnen ‘klassieke homeopathie’ geworden.
Even een klein stukje van deze website,
infowebweistra.eu/homeopathie-wetenschap.htm
Professor Rustum Roy:
Er is overeenstemming tussen wateronderzoekers over de sterke verdunningen.
Professor Martin Chaplin:
Geheugen van water is een realiteit.
Niet-wetenschappelijke retoriek van de critici.
Zonder dat men zich er in verdiept.
Zonder dat men er verstand van heeft.
Nobelprijswinnaar Luc Montagnier:
Sterke verdunningen geen onzin.
Intellectuele terreur van onwetenden
Nobelprijswinnaar Brian Josephson:
De argumenten van de tegenstanders zijn niet valide.
Hun opstelling is “simple-minded”
@13; Tja, als je aan quote-mining doet, dan kun je een hoop bijval suggereren waar die niet is.
Zo lezen we op die site van je:
Prof. Vandenbroecke: “Gooi alle homeopathieonderzoeken in één meta-analyse en de werkzaamheid van oneindige verdunningen valt niet langer te ontkennen.”
O, dat klinkt indrukwekkend, vooral omdat Vandenbroecke een hoogleraar is in de epidemiologie. Maar als we even verder lezen in het artikel waaruit die pro-homeopathie-website van jou citeert, dan zien we al snel dat Vandenbroecke homeopathie aanhaalt als een negatieve illustratie van een veelomvattender fenomeen, namelijk dat ook wetenschappers de neiging hebben resultaten te interpreteren al naar gelang de theorie van waaruit ze werken.
“Waarom vertonen RCT’s over homeopathie dit effect? Enkele jaren geleden verscheen een overzicht over een groot aantal gepubliceerde randomized trials, waaruit bleek dat de verumgroep gemiddeld kleiner was dan de placebogroep.
Klaarblijkelijk worden patiënten vaker uit een verum- dan uit een placebogroep verwijderd, ook als de analyse zogenaamd volgens intention-to-treat was en het hele onderzoek dubbelblind. Evenzo blijken RCT’s met externe sponsoring vaker significant positieve resultaten te vertonen dan die zonder sponsoring.”
– http://www.skepsis.nl/moeras.html
‘Feiten’, zegt Vandenbroecke, zijn in de wetenschap dus helemaal niet zo dubbelzinnig, want er zit altijd een theorie achter waar men aan hecht of juist niet – ook als je alle methodologische regeltjes volgt -, en de vraag die hij opwerpt is hoe je uit dit ‘moeras van subjectiviteit’ kunt geraken.
Dat is dus helemaal geen bijval voor de homeopathie, hij laat juist zien a.d.h.v. onderzoeken naar homeopathie dat je kritisch moet zijn met het interpreteren van gegevens. Bij onderzoeken en gegeven over homeopathie zal de wetenschappelijke gemeenschap daar wel op bedacht zijn, en dus kritisch kijken, maar bij resultaten die juist bevestigen wat je al dacht een stuk minder.
In het kader van de totale eerlijkheid en de algehele desinformatie moet hier ook even vermeld worden dat veel reguliere studies ook enorme gebreken bevatten. Ioannidis stelt dat de helft van al zelfs de beste onderzoeken “onbetrouwbaar” is.
@15, linkje erbij: J. P. A. Ioannidis, “Why most research findings are false” (2005).
Juist ja, Monade, dat linkje staat ook op die site (de link die ik gaf).
Prediker, Vandenbroucke zegt heel veel. Je kunt er van alles uithalen.
Maar in dit bestek is van belang dat Vdb zegt:
ALS we het werkingsmechanisme zouden kennen, DAN zouden we deze studie accepteren als bewijs voor de therapie.
En zo kunnen we nog uren doorgaan, maar waar het mij om ging, is niet deze kwestie, maar de kwestie vd sterke verdunningen op zich.
Los vd homeopathie.
Je kunt er niet ‘heel veel’ uithalen, slimmerik. Vandenbroecke’s betoog is glashelder, en zijn punt is niet dat homeopathie werkt omdat metadata-analyse dat aantoont. Maar dat is wel wat die prut-site waar jij mee aan komt zetten ervan maakt.
Bijna-oneindige verdunningen (het principe achter homeopathie) werken niet. Het is heel simpel om dat te bewijzen: neem een druppel cobragif, verdun dat een miljoen keer in water en drink het op. Wat denk jij nu, dat het ‘geheugen’ van het water de eigenschappen van het cobragif overneemt? Lulkoek!
Ah, prut-site, het schelden neemt een aanvang.
Die prut-site citeert Vdb correct.
En Prof. Rustum Roy, prof. Martin Chaplin, prof. Montagnier en al die wetenschappers van de Girigroup zijn ook allemaal prutsers misschien?
Ze kletsen zeker maar wat.
Ene Prediker weet het beter.
Nee, die prut-site citeert Van den Broecke niet correct, maar selectief, zodat het net lijkt of hij het tegenovergestelde zegt van wat hij in zijn artikel betoogt.
Dat heb ik in #14 nu net uitgelegd. Dat jij dat niet eens doorhebt, daarvan gaat een mens dus twijfelen aan jouw intellectuele vermogens.
Tja, je twijfelt maar wat af, kan geen kwaad.
Het gaat niet om mij, ook niet om die link.
Het gaat om wat het fundamenteel onderzoek aantoont over de sterke verdunningen.
En daarover informeert die site.
Okee, gewoon de eerste de beste autoriteit uit #13 die ik naga:
Luc Montagnier, isoleerde als eerste het HIV-virus, in 1983, en ontving hiervoor de Nobelprijs.
Da’s knap. Maar het laat onverlet dat Montagnier de laatste jaren rare uitspraken doet, zoals dat een goed immuunsysteem het HIV-virus binnen enkele weken uit het lichaam kan verwijderen, en dat de AIDS-epidemie in Afrika teruggedrongen kan worden door verbetering van de voeding, het geven van antioxidanten, en verbetering van hygiëne.
O, en het verdunde DNA van pathogene organismen geeft electromagnetische signaaltjes af. Dat schreef ‘ie in een butt-papertje in een tijdschrift dat hij zelf heeft opgezet, en waarvan hij de hoofdredacteur is.
Waarom niet in een gerenommeerd tijdschrift? Met zijn reputatie als Nobelprijswinnaar zouden wetenschappers daar toch op zijn minst grond naar moeten willen kijken, toch?
Of zou ‘ie zelf ook wel doorhebben dat het de toets der kritiek niet kan doorstaan? Die nare wetenschappers toch…
En dat is dus gewoon door vijf minuten te googelen op een willekeurig gekozen ‘autoriteit’ in je lijstje.
@19: ja allemaal prutsers.
Rustum Roy: inmiddels overleden. Schreef als emeritus professor, medicus, over de honderden verschillende fases van water. Schreef er zelf bij dat het NIET over homeopathie ging. Maar de teksten (veel uitroeptekens, zinnen in hoofdletters, etc.) doen vermoeden dat de goede man al echt te oud was toen hij opschreef wat hij schreef. Niet gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift.
Martin F Chaplin, chemicus. Schreef over het geheugen van water (zijn terminology) in het tijdschrift Homeopathy. Maar: “didn’t describe anything of relevance to homeopathy”, aldus een ingezonden brief in hetzelfde tijdschrift. Wordt door de schrijver niet ontkend. Niet gepubliceerd in gezaghebbend tijdschrift.
Mogntagnier? Het veel genoemde (door de Homeopathie-gemeenschap) artikel is “Electromagnetic signals are produced by aqueous nanostructures derived from bacterial DNA” door Luc Montagnier, Jamal Aissa, Stephane Ferris, Luen-Luc Montagnier en Claude Lavallee.
http://lucmontagnierfoundation.org/montagnier/article-26-electromagnetic-signals-are-produced-by-aqueous-nanostructures-derived-from-bacterial-dna
Afgezien van de twijfels over de wetenschappelijke waarde van dit artikel dat in het eerste nummer van een obscuur Chinees tijdschrift verscheen (waar hij zelf hoofdredactuer was), staat er letterlijk in dat bepaalde genezende effecten nu juist verdwijnen bij hoge verdunningen.
Tenslotte Giri. Staat voor “Groupe International de Recherche sur l’Infinitesimal” Een studie-groep van homeopathische wetenschappers. Dat zo’n groep bestaat wil uiteraard nog niet zeggen dat homeopathie bestaat: er zijn ook verenigingen van mensen die denken dat de aarde plat is.
Groep is ook sinds 2009 niet (meer) actief.
De groep is nog steeds actief.
heeft net een congres gehouden, en daar een heleboel nieuwe onderzoeken en publicaties vh afgelopen jaat gepubliceerd.
Zal even kijken of ik het kan vinden en de link plaatsen in een volgend bericht.
En dit nog:
het is een groep wetenschappers uit heel diverse disciplines, met een paar homeopaten ertussen.
Hier de documenten/onderzoeken van 2011:
http://www.feg.unesp.br/~ojs/index.php/ijhdr/issue/current
Hier de members vd girigroupe.
farmacologie, celbiologie, pathologie, virologie, allergologie, immunologie, dermatologie, enz. enz.
http://www.giriweb.com/members/
GIRI was created in 1986 and represents today the most relevant and independent scientific international organization concerning the study of high dilutions.The aim of the GIRI is to bring together pharmacologists, biologists, physicians,chemists, physicists and other professionals to keep in touch, to exchange experiences and develop joint research projects about high dilutions, homeopathy included.
Modern scientists increasingly agree to admit the limitations of scientific knowledge. However to offer alternatives, one must provide more and more works, find new rigorous and innovating experimental models and protect oneself from any pseudo-scientific hypothesis on action mechanisms. This is the only way for us to keep our credibility and be able to open a dialogue with the scientific community.
@22
Ik vind de ideeën van Montagnier over AIDS zeer interessant. Betere voeding en hygiëne hebben ook de grote infectieziekten in Europa doen verdwijnen, niet vaccinatiecampagnes.
Bovendien bevat de conventionele theorie over HIV en AIDS nogal wat gaten. Zo is het verband tussen HIV en AIDS nooit aangetoond. Robert Gallo is de enige die ooit een poging gedaan heeft in 1983, maar zijn artikelen tonen slechts een correlatie aan. Bovendien is later bekend geworden dat hij gefraudeerd heeft met zijn resultaten.
Verder is HIV enkele orden van grootte minder besmettelijk dan veel andere infectieziekten, hiermee valt niet te verklaren waarom in sommige Afrikaanse landen meer dan 20% van de bevolking seropositief is.
En ondanks de enorme wetenschappelijke inspanningen op dit gebied (meer dan 175.000 artikelen) is nog nooit één AIDS-patiënt genezen, en is er nog steeds geen enkel inzicht hoe HIV nu precies het immuunsysteem zou moeten afbreken.
Er zijn meer Nobelprijswinnaars geweest die zich later hebben bezondigd aan vreemde theorieën, maar die hadden meestal niet direct betrekking op hun eigen vakgebied. Montagniers opvattingen over AIDS worden bovendien gedeeld door andere grootheden als Peter Duesberg en Kary Mullis. Ook mainstream-wetenschappers als Marco Ruggiero komen tegenwoordig gewoon uit voor hun dissidente opvattingen.
De reden dat er geen afwijkende opinies over HIV/AIDS in gezaghebbende tijdschriften staan heeft alles te maken met de macht van de farmaceutische industrie, en niets met de plausibiliteit van deze opinies.
Betere voeding en hygiëne hebben ook de grote infectieziekten in Europa doen verdwijnen, niet vaccinatiecampagnes.
Uhm… nee? Of: nee.
“Zo is het verband tussen HIV en AIDS nooit aangetoond.”
Als dat zo is moet Montagnier zijn Nobelprijs misschien maar weer inleveren, want hij heeft dat ding juist gekregen omdat hij als eerste het virus isoleerde waarvan de hele wetenschappelijke en medische gemeenschap overtuigd is dat het AIDS veroorzaakt.
Ten onrechte volgens jou: prima, ik zie graag de titels van peer-reviewed wetenschappelijke papers tegemoet die dat aantonen.
Wat Peter Duesberg betreft, die is een grootheid in de crackpot-community, maar onschuldig is dat allemaal niet:
“Two independent studies have concluded that the public health policies of Thabo Mbeki’s government, shaped in part by Duesberg’s writings and advice, were responsible for over 330,000 excess AIDS deaths and many preventable infections, including those of infants.” – Wikipedia: Peter Duesberg
@29
Uhm… Toch wel.
Althans volgens historici:
“Toen Nederland in 1866 voor de zoveelste keer werd getroffen door een cholera-epidemie, bleef het aantal doden in Amsterdam verrassend laag. Achteraf weten we waarom.
In 1854 had de stad een waterleidingnet laten aanleggen waarmee vers drinkwater uit de Noord-Hollandse duinen werd aangevoerd.”
En het RIVM:
“In de westerse wereld is tuberculose gedurende de 20e eeuw sterk afgenomen, wat wordt toegeschreven aan een combinatie van de volgende factoren: de algemene verbetering van de levensomstandigheden, sanering van de veestapel, een georganiseerde tuberculosebestrijding en een adequate medicamenteuze behandeling.”
En het Nationaal Crisiscentrum:
“Door onder meer de groeiende welvaart en een goede infrastructuur (zoals waterleiding en riolering) zijn infectieziekten in Nederland sterk teruggedrongen.”
En ziekenhuizen:
“Tuberculose heerst vooral in ontwikkelingslanden, waar de woon- en hygiënische omstandigheden en algemene hygiëne veelal te wensen overlaten.”
Kortom, het is geen wonder dat in de tropen zoveel mensen ziek worden, daar heb je helemaal geen HIV voor nodig.
Overigens ben ik beslist niet tegen vaccineren, maar het is nu eenmaal zo dat de loodgieter meer aan ziektepreventie heeft bijgedragen dan de medische wereld.
@28 Ter ondersteuning.
Uit de Groene Amsterdammer van 03-08-2011, “Dertig jaar aids” door Aart Brouwer: “Er is echter in dit opzicht niet genoeg verschil tussen zwarte Afrikanen en anderen om de verschillen in besmettingsgraad te verklaren.
Alternatieve verklaringen zijn er te over. Sommige liggen voor de hand, zoals het feit dat de armoede ten zuiden van de Sahara zijn immunologische tol eist. Maar ook bepaalde Afrikaanse tradities zijn ronduit riskant, weet Bonneux uit internationaal onderzoek en uit eigen ervaring als tropenarts in Congo: ‘Afrikanen die het zich kunnen veroorloven hebben vaak tegelijkertijd meerdere seksuele relaties met jonge vrouwen. Die bijvrouwen hebben op hun beurt weer meerdere suikeroompjes. Hiv is niet erg besmettelijk en plant zich voornamelijk voort in zulke circuits waarvan de leden meerdere vaste partners naast elkaar hebben. In het Westen zijn dat vooral homoseksuele subculturen. In Afrika is het vooral een verschijnsel in de maatschappelijke bovenlaag met uitlopers in de prostitutie.’
“Ook op het gebied van preventie zijn verrassende vorderingen geboekt. Een relatief simpele ingreep als het verwijderen van de voorhuid halveert maar liefst het besmettingsgevaar bij mannen, zo bleek uit een driejarige studie in de township Orange Farm in Zuid-Afrika. Door het multiplier-effect werd de besmettingsgraad onder volwassen mannen met 76 procent teruggebracht.”
“Sommige landen volgden hun eigen koers. In Oeganda bijvoorbeeld is het aantal hiv-besmettingen tussen 1992 en 2003 met tweederde teruggebracht door een nationale campagne voor gedragsverandering, van onderaf ondersteund door vrouwengroepen en andere lokale initiatieven. Daniel Halperin, medisch antropoloog en adviseur van de Amerikaanse ontwikkelingssamenwerking, publiceerde onlangs samen met Zimbabwaanse onderzoekers een vergelijkbaar succesverhaal. Het percentage besmette volwassenen in Zimbabwe daalde maar liefst van 29 in 1997 naar zestien in 2007. Veruit de belangrijkste oorzaak was, alweer, gedragsverandering, deels ingegeven door voorlichting en deels door de diepe economische depressie in het land. In de prostitutie werden meer condooms gebruikt en het aantal gelijktijdige seksuele relaties nam af met dertig procent omdat mannen zich minder bijvrouwen en commerciële seks konden of wilden veroorloven.”
@30
Als Montagnier inderdaad gelijk heeft over HIV, dan is zijn Nobelprijs niet zoveel meer waard, dat ben ik geheel met je eens.
Verder denk ik niet dat de bewijslast bij mij ligt, maar bij degenen die dure (en niet bepaald onschadelijke) hiv-remmers op de markt brengen en claimen daarmee mensen te helpen.
Wat dat betreft heeft HIV veel overeenkomsten met de homeopathie: Er wordt veel geclaimd, maar weinig bewezen.
De eerder genoemde Vandenbroucke zou eens naar het geneesmiddelenonderzoek bij HIV moeten kijken. Een placebo-controlegroep is daar niet eens aanwezig, want dat is immers “niet ethisch”. En ook hier worden de waarnemingen sterk beïnvloed door de theorie. Iemand die HIV-remmers slikt en niet doodgaat heeft dat volgens een farmaceut te danken aan de pillen, volgens Montagnier aan een gezonde levensstijl. Zolang er niet getest wordt met controlegroepen, of groepen (gezonde) personen die HIV-positief zijn en geen HIV-remmers slikken langdurig worden gevolgd, is er geen enkel bewijs voor de HIV=AIDS theorie.
Dit artikel geeft een mooi kijkje in de keuken van het HIV-onderzoek.
En als je het puur theoretisch bekijkt: Net zoals de theorie van homeopathie geen goede scheikundige basis heeft, heeft de theorie van HIV geen goede biologische basis.
Er is slechts één gevaarlijk retrovirus, HIV, tegenover duizenden onschadelijke. Het verstopt zich tien jaar of langer in een zeer klein percentage van een bepaald soort cellen, die overigens een levensduur van maar een paar dagen hebben. Daarna roeit hij die cellen in één keer uit. Hoe en waarom dat gebeurt is niet bekend. O ja, als je je laat besnijden daalt de besmettingskans aanzienlijk.
Om Peter Duesberg een crackpot te noemen gaat wel wat ver: De man heeft ondanks zijn status als denialist nog steeds een enorme reputatie als kankeronderzoeker. Reden te meer om hem serieus te nemen denk ik.
@32
Bedankt voor je bijdrage, ik kende het artikel nog niet. Het is een mooie illustratie van de vele vooroordelen die er heersen rond HIV en AIDS. Zoals dat Afrikanen promiscuër zijn dan bewoners van andere continenten. Onderzoek laat juist zien dat de promiscuïteit in geïndustrialiseerde landen geïndustrialiseerde landen hoger ligt.
Het seksuele gedrag van Afrikanen kan dus niet aan de basis liggen van enige epidemie. Bovendien zou dan vrijwel iedere Afrikaan Chlamydia, Gonorroe, etc moeten hebben en dat is niet het geval.
Verder groeit de bevolking van zuidelijk Afrika explosief. Dat kan helemaal niet als op enig moment 29% van de bevolking een dodelijke ziekte onder de leden heeft. Die percentages worden vaak bepaald door een bepaalde groep te testen (bijvoorbeeld zwangere vrouwen) en de resultaten te extrapoleren naar de gehele bevolking. En juist bij zwangerschap is de kans op een vals-positieve HIV-test veel groter, net zoals overigens bij malaria en tuberculose. En dat zijn nu juist drie zaken die in Afrika veel voorkomen.
Kortom, bij een diepere beschouwing van het fenomeen HIV komen er meer vragen op dan er beantwoord worden, reden te meer om deskundige dissidenten als Montagnier en Duesberg serieus te nemen.
@31: cholera en tbc zijn bacteriële ziektes waartegen je niet eens *kan* vaccineren. nee hè hè voor het uitbannen van deze infectieziektes was hygiëne belangrijker dan vaccinatie. maar welke zeep beschermt je tegen polio en pokken?
@34 “Het seksuele gedrag van Afrikanen kan dus niet aan de basis liggen van enige epidemie.” zeg je, maar dat staat er niet. In deze Afrikaanse gevallen was er dus wel degelijk een AIDS epidemie die samenhing met een vorm van sexueel gedrag. Lees het hele artikel maar!
Ik stel voor dat Mozzarella en andere HIV-veroorzaakt-AIDS-ontkenners de proef op de som nemen en zichzelf onder laboratoriumomstandigheden laten besmetten met HIV-1 om hun afwijkende hypothese te bewijzen.
Een klein offer als Mozzarella en de zijnen gelijk hebben, en hoeveel mensenlevens kunnen daarmee niet gered worden van de nachtmerrie van giftige AIDS-remmers en hun bijwerkingen?
Ik wil ‘m wel vooraf waarschuwen. De meeste HIV-veroorzaakt-AIDS-ontkenners gaan gewoon jong dood aan AIDS-gerelateerde ziekten…
@9 gronk : Misschien een late reactie maar dit is wel hoe tot zeg maar tien jaar geleden de zoektocht naar geneesmiddelen werkte. Je wil niet weten hoeveel werk het is om chemische componenten zonder biologische oorsprong te testen dat loopt echt in de honderden moleculen. Dat kan je tegenwoordig doen met NMR (MRI maar dan op vloeistoffen en vaste stoffen ipv lichamen), maar vroeger zeg maar tot tien jaar terug niet. En natuurlijk de analogen die we uit beesten halen zoals insuline voor suikerpatienten.
@35: Zeep (als metafoor voor hygiënische maatregelen) vermindert de kans op besmetting met een infectieziekte en geeft dus bescherming, maar kan natuurlijk niet geheel voorkomen dat je ziek wordt. Het is inderdaad de verdienste geweest van vaccinatiecampagnes dat polio en pokken (zo goed als) verdwenen zijn, maar de grote winst qua sterftecijfers was al bereikt ver voordat de eerste vaccins werden ontwikkeld. Cholera is bijvoorbeeld ook vrijwel verdwenen uit Europa, terwijl daar geen vaccin voor bestaat zoals je al opmerkte.
@37: “Ik stel voor dat Mozzarella en andere HIV-veroorzaakt-AIDS-ontkenners de proef op de som nemen en zichzelf onder laboratoriumomstandigheden laten besmetten met HIV-1 om hun afwijkende hypothese te bewijzen.”
Dit is al eerder voorgesteld, en bij mijn weten niet toegestaan. Het is ook niet nodig, voor een test met HIV+ mensen die geen HIV-remmers nemen zijn er kandidaten genoeg. Gek genoeg zijn er geen organisaties te vinden die zo’n test willen uitvoeren. Ook in landen waar domweg geen geld is voor hivremmers zou je de dissidente (vind ik beter klinken dan afwijkende) hypothese misschien kunnen testen. Dit gebeurt bij mijn weten evenmin.
Als je eenmaal HIV+ bent wordt elke ziekte die je krijgt daaraan toegeschreven, zelfs al is het geen infectieziekte. In sommige staten van de VS wordt automatisch AIDS op je overlijdensformulier geschreven, zelfs al heb je zelfmoord gepleegd of een ongeluk gehad. Ik kan niet oordelen over de individuele gevallen die in je link worden beschreven, wel enige tegenvoorbeelden geven van mensen die juist beter werden na gestopt te zijn met de hivremmers.
@36: Ik heb nog geen gelegenheid gehad om het artikel te lezen, maar ik heb wel andere artikelen van Bonneux gelezen. Zijn bewering dat in bepaalde Afrikaanse landen de hiv-incidentie hoger ligt door bepaalde seksuele patronen is vergezocht en in strijd met andere publicaties. Bovendien kloppen zijn cijfers niet. Het percentage besmette volwassenen kan in tien jaar nooit van 29 naar 16 dalen. Aangezien je levenslang positief blijft betekent dat dat minstens 13% van de volwassenen moet zijn overleden. Dit is op geen enkele manier terug te vinden in de statistieken.
Als iemands beweringen zo slecht tegen eenvoudige logica bestand zijn word ik al snel wantrouwend. Dit vind ik zelf een betere verklaring voor de verspreiding van HIV in Afrika.
@40; een link naar de hoofdpagina van een AIDS-ontkennersforum is geen lijstje tegenvoorbeelden.
Verder kan ik vast ook wel voorbeelden vinden van mensen die tijdelijk beter werden na het stoppen met chemotherapie of bestraling. Daar wordt je namelijk hartstikke ziek van!
Natuurlijk kunnen Chaplin en anderen niet beweren dat homeopathie werkt op grond van de ontdekking van de sterke verdunningen.
Het omgekeerde is wel het geval:
Je kunt homeopathie niet meer aanvallen op grond van het gebruik van sterke verdunningen.
Want die zijn een realiteit, zoals Chaplin en vele anderen hebben aangetoond.
HET (belangrijkste) argument tegen homeopathie is hiermee dus vervallen.
@42: Op die site staan genoeg voorbeelden als je even zoekt, maar daar gaat het mij verder niet om.
Het gaat mij erom dat te veel van de officiële HIV=AIDS theorie niet klopt. De meeste mensen geloven erin, domweg omdat ze nooit iets anders hebben gehoord.
Maar biochemisch gezien is het een wankele theorie, met nauwelijks ondersteunend bewijs. Er is nooit bewezen dat HIV tot AIDS leidt, er zijn geen gedocumenteerde gevallen van besmette hulpverleners die op die manier AIDS hebben opgelopen, er zijn zelfs weinig tot geen bewijzen dat HIV seksueel overdraagbaar is. Er is geen standaard voor HIV-tests, in elk land worden andere criteria gehanteerd. Verder is nooit bewezen dat het eiwit waar de HIV-test op reageert, alleen voorkomt in HIV. Ook uit demografische en epidemiologische gegevens kun je niet afleiden dat HIV/AIDS een infectieziekte is.
Veel HIV-remmers verhinderen de DNA-synthese, waardoor je beenmerg geen afweercellen meer aanmaakt. Door deze medicijnen lang te slikken krijg je dus vanzelf AIDS. AZT is al in de jaren ’60 ontwikkeld tegen kanker, maar is toen niet op de markt gekomen vanwege te grote giftigheid. Er is nog nooit iemand beter geworden van het langdurig nemen van HIV-remmers.
Het peer review systeem is bovendien niet geschikt om nieuwe theorieën op hun waarde te schatten. Dat vindt zelfs de hoofdredacteur van The Lancet. Ook de manier waarop de hele theorie de wereld in is gekomen had helemaal niets met wetenschap te maken.
Kortom, er is reden genoeg om de zaken ook eens van een andere kant te bekijken. Een paar eenvoudige experimenten moeten er wel vanaf kunnen met dat enorme budget. Al zal dit voorlopig wel niet gebeuren denk ik, de hele zaak is gewoon too big to fail geworden.
@44: je kraamt absolute lariekoek uit: “Er is nooit bewezen dat HIV tot AIDS leidt, er zijn geen gedocumenteerde gevallen van besmette hulpverleners die op die manier AIDS hebben opgelopen, er zijn zelfs weinig tot geen bewijzen dat HIV seksueel overdraagbaar is”. Lever mij een artikel in een gerenommeerd tijdschrift waar dat in staat. Nee geen verwijzing naar Wikipedia, een artikel.
@24-27: ga jij er van uit dat homeopathie werkt vanwege “het geheugen” van water? Die theorie zegt dan dat je water flink schudt met een bepaald middel er in, dat dan verdunt en nogmaals herhaalt en herhaalt. In het eindproduct zou dan misschien wel of niet een molecuul zitten van het betreffende middel, maar dat is niet erg, want het water zou zich dat herinneren. Is dat de theorie?
@44 Wat is het probleem nou eigenlijk?
Niemand zal inmiddels toch zeker ontkennen dat er omgevingsfactoren en hygiene een rol spelen bij de verspreiding van ziektes, of het nou cholera, verkoudheid of aids is.
Als blijkt dat je aidspatienten succesvol kunt behandelen als hebbende een virus, en als het ook duidelijk samenhangt met bepaald sexueel gedrag, wat heeft het dan voor zin om daar tegen in te gaan?
Heeft het dan niet veel meer zin om je twijfel om te zetten in een onderzoek naar de mate waarin het virus een rol speelt bij de besmetting en de wel/niet ontwikkeling van de ziekte en welke eventueel andere virussen e.d. daarbij een rol spelen?
Speciaal voor Mozarella heb ik een paar cruciale stukjes uit het boek ‘Debunking Delusions’ over de AIDS-ontkenning door de regering van Thabo Mbeki, naar het Nederlands vertaald. De wetenschappelijke basics van en bewijzen voor HIV-AIDS worden er helder en duidelijk in uitgelegd.
“Virussen ontberen de chemische componenten om zichzelf te reproduceren. Ze moeten daartoe de reproductieve machinerie van een cel gebruiken, bijvoorbeeld een menselijke cel. Nogal wat virussen die mensen infecteren, zoals herpes en pokken, zijn gemaakt van DNA. Maar anderen, zoals de griep en polio, zijn gemaakt van RNA in plaats van DNA.
Er bestaat een subset van RNA-virussen die retrovirussen wordt genoemd. Deze werken door hun virale RNA te converteren naar viraal DNA, die vervolgens wordt ingebracht in het DNA van zijn gastheer. Er is een virus-enzym dat dit voor elkaar krijgt. Omdat het RNA converteert naar DNA, de omgekeerde richting van het proces zoals het in mensen en de meeste andere organismen plaatsvindt, heet dit omgekeerde transcriptase.
Het werd ontdekt in de late jaren ’70. Françoise Barré-Sinoussi, Luc Montagnier en hun team bij de Virale Oncologie Eenheid op het Pasteur Instituut in Parijs beseften dat de gezwollen lymfklieren van mensen met AIDS naar alle waarschijnlijkheid de besmettingsagent bevatte die er door Jaffe’s team van werd verdacht de oorzaak van AIDS te zijn. De lymfkliegen bevatten grote aantallen witte bloedcellen waaronder die van het type CD4 en patiënten verloren CD4-cellen, dus mogelijk viel het virus of de bacterie deze aan.
Ze groeiden – of kweekten, zoals wetenschappers zeggen – witte bloedcellen. Terwijl ze deze cellen van mensen met symptomen van AIDS kweekten, ontdekte het Pasteur Instituut omgekeerde transcriptase aan het werk, hetgeen hen op het idee bracht dat AIDS wel eens veroorzaakt zou kunnen worden door een retrovirus. Dit was opmerkelijk, aangezien retrovirussen ongebruikelijk waren in mensen.
De activiteit van omgekeerde transcriptase stopte telkens, tenzij er nieuwe, gezonde cellen werden toegevoegd aan de kweek. Dit suggereerde dat het virus cellen infecteerde, en hen gebruikte om te reproduceren maar hen doodde tijdens het proces. Wanneer een virus een lichaam binnendringt, dan genereert het immuunsysteem anti-lichamen om ze te vernietigen. Barré-Sinoussi en Montagnier ontdekten antilichamen die specifiek waren voor een nieuw retrovirus. Ze toonden aan dat gezond bloed geinfecteerd kon worden door dit nieuwe virus en noemden het Lymphadenopathy Associated Virus, of eenvoudig: LAV.” (Nathan Geffen, Debunking Delusions, The Inside Story of the Treatment Action Campaign , Jacana Media, 2010, p20/21)
Geffen vertelt vervolgens hoe een ander team retrovirussen isoleerde van tweelingen met hemofilie, waarvan de een symptomen van AIDS vertoonde, en hoe Robert Gallo en zijn team in 1984 vier papers in Science publiceerde waarin hij bewees dat AIDS wordt veroorzaakt door het nieuwe retrovirus. “De drie groepen realiseerden zich al gauw dat ze alledrie werkten met hetzelfde virus. In 1985 werd dit het Human Immunodeficiency Virus, genoemd, of HIV.” (Geffen, Debunking Delusions, p22)
“In tegenstelling tot de meeste andere virussen, infecteren retrovirussen je voor het leven. Je immuunsysteem kan ze niet helemaal uit je lichaam zuiveren. De reden hiervoor is dat ze zich in het DNA van sommige van je cellen invoegen. Wanneer geïnfecteerde cellen proteïnen creëren, creëren ze daarmee ook nieuwe kopieën van het virus. Wanneer deze cellen reproduceren, wordt het virale DNA samen met het menselijke DNA gekopieerd in de gerepliceerde cellen.” (Geffen, Debunking Delusions, p22)
En uit hetzelfde werk:
“Door de jaren heen heeft zich een enorme schat aan bewijs opeengehoopt die bevestigt dat HIV AIDS veroorzaakt. Hier is een zeer kleine selectie van dit bewijs.
– Drie laboratoriumwerkers, die niet blootstonden aan andere risicofactoren, ontwikkelden AIDS nadat ze geïnfecteerd werden met HIV tijdens ongelukken in het laboratorium.
– Een tandarts droeg HIV over aan zijn patiënten en zij ontwikkelden AIDS. Genetische analyse toonde aan dat het virus dat zijn patiënten hadden naar alle waarschijnlijkheid van hem kwam.
– Gezondheidsverzorgers die zichzelf hebben verwond aan naalden die waren besmet met HIV, en die niet blootstonden aan andere bekende risicofactoren, hebben AIDS gekregen.
– Vele hemofiliepatiënten die bloedtransfusies ontvingen die waren besmet met HIV, ontwikkelden AIDS. Degenen die geen besmette transfusies ontvingen, ontwikkelden geen AIDS, tenzij ze blootstonden aan andere risicofactoren.
– Epidemiologische studies in de VS, Europa, Oeganda en Zuid-Afrika hebben aangetoond dat mensen die HIV-positief zijn veel waarschijnlijker AIDS-gerelateerde ziekten krijgen en jonger sterven dan mensen bij wie het virus niet gedetecteerd kan worden.
– HIV wordt regelmatig gefotografeerd met electron-microscopen. De genen van het virus zijn in kaart gebracht. Wetenschappers hebben een gedetailleerde, zij het incomplete, verklaring, die wordt bevestigd door experimenten, van hoe het het lichaam binnendringt, CD4-cellen aanvalt en langzaam maar zeker het immuunsysteem vernietigt. HIV wordt dagelijks in laboratoria over de hele wereld geïsoleerd.
– Tests kunnen de hoeveelheid HIV vaststellen in een druppel bloed die van iemand is afgenomen. Er is een sterke correlatie tussen de hoeveelheid HIV en de gezondheid van een persoon. Daarnaast is het zo dat als mensen antiretroviralle medicijnen slikken de hoeveelheid HIV daalt tot bijna nauwelijks waarneembare niveaus. Als de hoeveelheid HIV weer stijgt, is dat een teken dat het de medicatie niet langer werkt.
Men kan gerust stellen dat er geen andere besmettelijke ziekte is waarvan de oorzaak zo grondig is bevestigd, als HIV.” (Geffen, Debunking Delusions, 22/23)
@45: Hier is een voorbeeld van een grote studie naar de seksuele overdraagbaarheid van hiv (Nancy Padian, 1997). Er werd geen enkele seroconversie gevonden!
Op de andere zaken ga ik in een ander comment in.
@46: HIV lijkt seksueel overdraagbaar te zijn, maar studies wijzen dat niet uit (zie mijn vorige comment). Als HIV al besmettelijk is, dan is het veel minder besmettelijk dan iedere andere ziektekiem. Over dat laatste zijn de geleerden het wel eens.
Men dacht vroeger ook dat scheurbuik besmettelijk was, het kwam immers vooral voor op schepen, in gevangenissen en bij belegeringen. Ondanks verhalen van scheepskapiteins dat voeding een factor was duurde het heel lang totdat de werkelijke oorzaak bekend werd.
Die arts waarnaar je verwijst kan wel “honderden patiënten succesvol behandeld” hebben, maar dat zegt niets over de gevaarlijkheid van HIV. Als HIV namelijk niet gevaarlijk is was de bahendeling ook succesvol geweest!
Er is, integenstelling tot wat Geffen beweert, nog erg weinig bekend over HIV. Een paar citaten uit “HIV and the Pathogenesis of AIDS” van D. Griffiths (2007):
A central point is the “Unresolved Mystery” of CD4 cell loss (p. 327)
“What causes a decrease in IL-2 (CD8 cell anti-viral factor) production is not known” (331)
“The process leading to a reduction in anti-HIV immune responses, mirrored by the loss of CD4 cells and CD8 cell responses, are not yet well defined. Most likely, multiple factors are involved in CD4 cell loss” (328)
“[R]elatively few infected cells show sufficient virus replication that would lead to cell death” (329)
“The exact mechanism toward CD4 cell depletion and immune deficiency are not yet well defined, and its cellular latency, as well as several other features of HIV infection, remain mysterious” (429)
“The mechanism for anti-body mediated neutralization of HIV has not yet been well-defined” (239)
“The clinical relevance of neutralizing antibodies remains unclear” (246)
“Why certain laboratory strains (of HIV) passaged for months or years in vitro, are very sensitive to neutralization by a variety of heterologous sera is not clear” (240)
“[T]he true nature of the envelope structure of an infectious virion has not been resolved” (10)
“Studies with individual HIV isolates may not provide the correct conclusions relating to in vivo pathogenesis” (328)
“The reasons for this disconnect between viral load and CD4 cell count are not known” (333)
“Thus, how, where, and when HIV emerged in human populations and existed in various groups and clades are not clearly evident” (21)
“While current anti-viral drugs have had substantial effects on HIV infection and development of disease, the side effects can be very harmful to the infected individual. These include abnormalities in body fat distribution and in lipid and glucose metabolism, cardiac disease, and pancreatic, liver, and kidney disorders” (381)
HIV is inderdaad een retrovirus, zoals Geffen schrijft. Nu bestaat een groot deel van het menselijk genoom uit retrovirus -materiaal. Dat krijg je inderdaad nooit meer weg, maar dat hoeft ook niet. Retrovirussen zijn volkomen onschadelijk. Nou ja, behalve ééntje dan, die tien jaar nodig heeft voordat je ziek wordt. Vreemd toch?
Volgens mij heeft Luc Montagnier als eerste HIV geïsoleerd, de eerste persoon die beweerde dat HIV de veroorzaker was van AIDS was Robert Gallo. Zijn artikelen in Science (1984) geven echter een correlatie, geen bewijs:
“Retroviruses belonging to the HTLV family and collectively designated HTLV-III were isolated from a total of 48 subjects including 18 of 21 patients wih pre-AIDS, three of four clinically normal mothers of juveniles with AIDS, 26 of 72 adult and juvenile patients with AIDS, and from one of 22 normal male homosexual subjects.”
Toen Montagnier ontdekte dat Gallo’s experimenten met “zijn” virussen waren uitgevoerd, is hierover een controverse ontstaan, die uiteindelijk op hoog niveau is opgelost. Er zijn in de jaren ’90 door het Office of Research Integrity meerdere onderzoeken uitgevoerd naar de handel en wandel van Gallo als wetenschapper. Deze onderzoeken hebben er uiteindelijk toe geleid dat Gallo zijn baan bij het NIH moest opgeven.
Een paar voorbeelddocumenten:
Doc 1
Doc 2
Doc 3
Doc 4
Later heeft de onderzoeksjournalist Janine Roberts in haar boek Fear of the invisible aangetoond dat Gallo zijn hele onderzoek bij elkaar heeft verzonnen.
Er zijn zelf wetenschappers die hebben gevraagd om intrekking van Gallo’s artikelen door Science.
Bij mijn weten zijn de artikelen van Gallo de enige wetenschappelijke documenten die een verband tussen HIV en AIDS trachten aan te tonen, en die zijn op zijn zachtst gezegd controversieel. Als er betere documenten zijn, zouden ze ongetwijfeld zijn ingezet door strijders tegen “denialists”.
“Een tandarts droeg HIV over aan zijn patiënten en zij ontwikkelden AIDS. Genetische analyse toonde aan dat het virus dat zijn patiënten hadden naar alle waarschijnlijkheid van hem kwam.”
Dit is de bekende Florida Dentist Case. De patiënten van deze tandarts zijn waarschijnlijk overleden aan de grote hoeveelheden AZT die toen werden voorgeschreven. Bovendien is moeilijk te bepalen of iemand een ander persoon besmet heeft. Stephen Barr heeft deze zaak onderzocht en heeft grote twijfels.
Volgens een recente bron (p.6) is dit geval het enige in de hele tandartsenbranche.
“Drie laboratoriumwerkers, die niet blootstonden aan andere risicofactoren, ontwikkelden AIDS nadat ze geïnfecteerd werden met HIV tijdens ongelukken in het laboratorium.”
Dit gebeurde in een laboratorium van Robert Gallo (kennen we die niet ergens van?). In het artikel wordt alleen van een besmetting gesproken, of de betrokken personen gezond zijn nog niet, of overleden zijn wordt niet vermeld. Bovendien zit er een verhaal aan dit geval vast.
Ik ken geen andere gedocumenteerde gevallen van besmetting. Weer geldt dat als ze er zouden zijn, ze wel door iemand gebruikt zouden zijn.
Hoe meer ik over HIV/AIDS lees en nadenk, hoe minder ik overtuigd raak van de officiële verklaring. Om terug te gaan naar het artikel:
– slechte logica (een vak dat nog maar zelden aan studenten wordt onderwezen),
– ongecijferdheid,
– misleiding (40% van de archeologische persberichten bevat onnauwkeurigheden; de NASA weet er ook wel raad mee),
– contaminatie met religieuze aannames,
– verouderde informatie.
kom ik allemaal in ruime mate tegen.
@52; je doet het voorkomen alsof die papers van Gallo niet deugen, maar waar dat onderzoek van de integriteitscommissie van het National Institute of Health over gingen, is dat Robert Gallo het deed voorkomen alsof hij zijn eigen virus had geïsoleerd (belangrijk in verband met patenten op de HIV-test), of dat hij gewoon een virus van het Pasteur instituut had gebruikt.
Overigens zijn zowel Gallo als Popovic in hoger beroep van alle blaam gezuiverd.
Janine Robert schrijft in haar boek ‘Fear of the Invisible’ dat virussen een wetenschappelijke fictie zijn; dat ze niet van buiten het lichaam komen, maar dat ze ‘boodschappen’ zijn die door cellen zelf worden aangemaakt, en dat ondervoede of vergiftigde cellen virussen aanmaken omdat ze niet goed werken. Polio, mazelen, HIV – allemaal niet de oorzaak van virussen.
Dan zou je dus denken dat mevrouw Roberts een medisch-wetenschapper of arts is of zoiets, maar nee, ze is een
“film maker, environmentalist, writer, investigative journalist, philosopher , theologian and sociologist academically, but my work since has taken me deeply into biology, history, spirituality, blood diamonds and civil rights work for 15 years across the Outback with Australian Aborigines
but that is not all, there is also scary stuff like owning up to hugging trees and talking to plants, to dancing my gender path between the worlds, to alchemy and mysticism; to being in love with the wild life that flows through me, that surrounds me, the intelligence that engulfs me; who is finally happy and proud to be a child of the earth’s dust..”
Ik geloof daar geen reet van, dat ze een afgestudeerd filosoof, theoloog en socioloog is (daar zou ze voltijd namelijk twaalf jaar over doen), en verder ruik ik het gezwatel en de zelffelicitaties van honderden kilometers afstand.
Roberts voert pagina’s aan met kritisch commentaar en verbeteringen van Gallo, maar hoe denk jij dat een gemiddeld proefschrift tot stand komt? Als hoofd van het lab is Gallo verantwoordelijk voor de publicaties van papers die uit zijn lab komt (die bepalen mede de research grants die hij krijgt). Wat jij niet hebt aangetoond – en dat zou zulke flagrante fraude zijn dat het inmiddels een enorm schandaal zou zijn geworden – is dat Gallo zomaar wat verzon.
Mr. Ooyer, 45;
@24-27: ga jij er van uit dat homeopathie werkt vanwege “het geheugen” van water? Die theorie zegt dan dat je water flink schudt met een bepaald middel er in, dat dan verdunt en nogmaals herhaalt en herhaalt. In het eindproduct zou dan misschien wel of niet een molecuul zitten van het betreffende middel, maar dat is niet erg, want het water zou zich dat herinneren. Is dat de theorie?
Reactie van mij:
Ik denk dat het iets ingewikkelder zit, denk je ook niet?
Lees bijv. wat Chaplin daar over zegt, of andere wetenschappers die ik heb genoemd.
Professor Martin Chaplin is wateronderzoeker. Hij was voor zijn pensionering Professor of Applied Science aan de London South Bank University. Chaplin is kritisch over de ‘niet-wetenschappelijke retoriek’ van sommige wetenschappers die het idee van het geheugen van water verwerpen ‘zonder enig begrip van het onderwerp, zonder enig onderzoek en zonder beoordeling van het totale pakket aan bewijzen’. Hij is het met hoofdredacteur Peter Fisher van het tijdschrift Homeopathy eens dat het huidige bewijs het vinden van een verklaring voor de claims van de homeopathie een stap dichterbij brengt en dat het geheugen van water een realiteit is.
http://www.ntvg.nl/publicatie/volledig-tijdschrift-gewijd-aan-39het-geheugen-van-water39/volledig
@56: Dus jij wilt beweren dat in het lichaam de receptoren op cellen waaraan normaliter moleculen binden om ze te activeren of deactiveren dat je daar het ‘geheugen’ (een lege ruimte dus) voor kan gebruiken? En dat dus niet de contacten (fysieke) contacten tussen verschillende aminozuren belangrijk zijn? En dat geheugen van water blijf ik een vreemd idee vinden als je weet dat water H2O dus, een mengsel van H en O atomen in verhouding van 2:1 omdat die atomen constant met elkaar wisselen en er geen statische H2O moleculn bestaan.
@55/56: Over verdunning en het geheugen van water. Volgens diverse homeopatische sites gaat het om een verdunning die ze 30C noemen. Je komt ook nog wel sterkere tegen, 55C en zelfs 200C. Hoe sterk is dat? Wel, 30C is een verdunning van 10^60, dus een getal van 60 cijfers. Om dat in perspectief te zien: stel je een bol voor vol met water, met middelpunt de zon en de aarde op de rand. Als daar één molecull in zit van een bepaalde substantie, is dat een 30C verdunning.
Bij 200C is er meer verdund dan er atomen in het heelal zijn, dus de kans om daar nog iets in aan te treffen is praktisch gesproken nul.
Nou wist de bedenker van homeopathie dat allemaal nog niet, want hij (Hahnemann) leefde in een tijd dat men niet precies wist wat atomen waren, en zeker niet hoeveel atomen er in een glas water zitten, want de constante van Avogadro was nog niet bekend.
Het idee dat water een geheugen kan hebben heeft grote conceptuele gaten. Als een 10^60-ste verdunning goed genoeg is, omdat al die watermoleculen zich iets herinneren, hoe raken ze die herinnering dan weer kwijt? Want water kent een cyclus. Je plast het uit, het gaat via oppervlaktewater naar zee, daar verdampt het, het slaat neer, en het komt weer in het drinkwater terecht, Het kan lang duren, maar al die moleculen in dat homeopatische flesje hebben een geschiedenis van heb ik jou daar. Er zijn moleculen die in de gifbeker van Socrates hebben gezeten, moleculen waar de lijken in de Ganges langs zijn gedreven, en dat miljoenen jaren lang; zo’n molecuul moet zich wel heel veel stoffen kunnen herinneren waar het mee in aanraking is gekomen. Waarom raakt het dan al die herinneringen kwijt en begint het door homeopatisch schudden en verdunnen met een schone lei?
Het gaat niet over het ermee in aanraking komen.
Het gaat om de procedure van het schudden.
Alleen maar ermee in aanraking komen, en alleen maar sterk verdunnen, heeft geen effect.
Het effect van het “geheugen” ontstaat alleen door het stapsgewijs schudden en verdunnen.
Schijnt te maken te hebben met oppervlaktespanning, voor meer uitleg daarover moet je niet bij mij zijn, ben geen deskundige op dat gebied.
Wat citaten/info van de website dokterrutten.nl
(Rutten is arts/homeopaat en onderzoeker).
Inmiddels heeft een nieuw onderzoeksveld zich in de discussie gemengd, de materiaalwetenschap. Vooraanstaande onderzoekers in dit veld, Rustum Roy en W.A. Tiller, stellen dat het beroep op de onverenigbaarheid van homeopathie met bekende natuurwetenschappelijke theorie onzin is. Er zijn voldoende aanwijzingen dat de werking van homeopathie verklaard kan worden door veranderingen in de structuur van het oplosmiddel door het schudproces.
Dat je dan de oorspronkelijke stof kwijtraakt is waar, maar het schudden brengt een verandering in de structuur van het oplosmiddel teweeg. Hiervoor zijn verschillende theorieën waarover de website van Martin Chaplin meer vertelt:
Hydrogen Bonding in Water:
http://www.lsbu.ac.uk/water/hbond.html
In de materiaalwetenschap is dit fenomeen bekend als epitaxy (de microscopisch aantoonbare structuurverandering van materiaal na bombarderen met ander materiaal).
Onderzoek in Duitsland wijst uit dat het schudproces van de homeopathie een effect op de oplossing heeft dat met luminescentie te meten is (Tschulakow AV, Yan Y, Klimek W. A new approach to the memory of water. Homeopathy 2005;94:241-247).
Als homepoaat zou ik ook zeggen dat ’t werkt. Geheugen van water, seriously.
@60: en ga eens in op mijn argumenten.
Marian, jij schreef:
1. Dus jij wilt beweren dat in het lichaam de receptoren op cellen waaraan normaliter moleculen binden om ze te activeren of deactiveren dat je daar het ‘geheugen’ (een lege ruimte dus) voor kan gebruiken?
Antw: Nee, dat beweer ik niet.
Homeopathie werkt niet op die manier.
2. En dat dus niet de contacten (fysieke) contacten tussen verschillende aminozuren belangrijk zijn?
Antw: Dat beweer ik niet.
3. En dat geheugen van water blijf ik een vreemd idee vinden als je weet dat water H2O dus, een mengsel van H en O atomen in verhouding van 2:1 omdat die atomen constant met elkaar wisselen en er geen statische H2O moleculn bestaan.
Antw: Zie de link (reactie 60) naar de uitleg die Chaplin, materiaalwetenschapper, wateronderzoeker, geeft.
Dan vind je het misschien wat minder vreemd.
Algemeen:
Jij denkt in termen van de reguliere geneeskunde. Detaillistisch/reductionistisch.
En dan denk je dat homeopathie hetzelfde doet, maar dan met “lege ruimte”.
Een volkomen manke vergelijking.
Dat neem ik je niet kwalijk, maar hieruit blijkt dat je geen flauw benul hebt van hoe (compleet anders) homeopathie werkt.
Homeopathie heeft een compleet anders aangrijpingspunt.
Op deze site meer info, bijv. over:
– complexiteitsdenken, reductionisme,
– constitutiemiddel/behandeling,
– ontstaan homeopathie (= therapeutisch inzetten van het fenomeen syndroomverschuiving),
– kritisch artikel internist prof. Groen over syndroomverschuiving,
– en last but not least de zeer interessante ontwikkeling in het kankeronderzoek ivm Danny Hillis/ David Agus.
Dit alles en meer, te vinden op deze site:
infowebweistra.eu/homeopathie-wetenschap.htm
@59. Oh ja hoor, standaard ritmisch schudden zou alleen maar volgens Hahnemann het effect vergroten, hij heeft nooit gezegd dat het essentieel is. Met oppervlaktespanning kan het niets te maken hebben, want dat is geen eigenschap van een individueel molecuul.
En met je beroep op mensen met een universitaire titel kun je nu beter maar ophouden, want die titels hebben de tegenstanders van homeopathie ook in ruime mate en ze zijn ook nog in een meerderheid van 1000 op 1.
Overigens: er is 1 miljoen dollar te verdienen met het bewijs voor de effectiviteit van homeopatische verdunning. Zie http://www.zqcentral.com/index/movie/show/290
Dus doe je best.
“Although there is much support for water showing properties that depend on its prior processing (that is, water having a memory effect), the experimental evidence indicates that such changes are due primarily to solute and surface changes occurring during this processing. The experimentally corroborated memory phenomena cannot be taken as supporting the basic tenets of homeopathy although they can explain some effects” – Martin Chaplin, Memory of Water.
Dat zegt ‘ie twee zinnen na jouw citaat in #56. Maar dat vermeld je er niet bij.
Wat Chaplin in dat artikel beschrijft is ook in lijn met een materialistisch-reductionistisch wereldbeeld, dat er vanuit gaat dat de werkelijkheid is opgebouwd uit deeltjes en dat de eigenschappen van die deeltjes en hun onderlinge inwerking op elkaar alle verschijnselen verklaren die we om ons heen waarnemen.
Wat het ‘geheugen van water’ betreft, dat is een concept dat is opgeworpen door Jacques Benveniste. Hij deed een experiment waarmee hij menselijke antilichamen oploste in water tot op het punt dat ze niet meer waargenomen zouden moeten kunnen worden. Toen hij daar basofielen aan toevoegde, reageerden die net zo alsof ze antilichamen tegen kwamen.
Zijn artikel werd in 1988 geplaatst in het tijdschrift Nature, met een redactioneel commentaar dat het onderzoek bona fide leek, maar enige skepsis toch wel op z’n plaats was omdat dit de uitgangspunten van de chemische wetenschap en natuurkunde op z’n kop zet.
Ze hebben vervolgens het experiment overgedaan. Aanvankelijk bevestigde het experiment de bevindingen van Bonaviste, maar toen ze het dubbelblind uitvoerden, zodat ook de onderzoekers niet wisten welk reageerbuisje de antilichamenoplossing bevatte en welke gewoon water, viel het effect weg. Conclusie: blijkbaar is de verwachting dat er misschien wel een effect optreedt voldoende om de interpretatie van de testresultaten zo te beïnvloeden, dat het net lijkt alsof die basofielen specifiek reageren.
http://en.wikipedia.org/wiki/Water_memory
@54: Het eerder aangehaalde ORI-rapport bevat een groot aantal aanklachten van “Scientific Misconduct”. “22 incorrect statements concerning LCTB research” in een artikel van drie en een halve pagina is niet best.
Goed, hieruit volgt nog niet direct dat de conclusies van zijn artikelen niet deugen, al maakt het e.e.a. niet waarschijnlijker. Maar
“Despite intensive research efforts, the causative agent of AIDS has not yet been identified,”
veranderen in
“That a retrovirus of the HTLV family might be an etiologic agent of AIDS was suggested by the findings.”
is gewoon regelrechte fraude. Dat heeft ook niets meer te maken met hoe een proefschrift tot stand komt. Bovendien geeft dit wél aan dat Gallo’s artikel eigenlijk waardeloos is.
De reden dat dit allemaal niet tot een enorm schandaal heeft geleid (en voorlopig ook niet zal leiden) heeft te maken met hoe de wereld in elkaar zit. Kijk maar naar hoe het klokkenluiders in het algemeen vergaat.
Thomas Kuhn heeft dit soort processen uitgebreid beschreven. Een paradigma-verandering is geen rationeel, maar eerder een sociaal proces. Zolang er genoeg aanhang is voor een paradigma zal het blijven bestaan. En gezien het enorme aantal HIV-onderzoekers en de enorme belangen die op het spel staan zal het HIV=AIDS paradigma niet veranderen.
@63: Leg dan eens uit hoe het wel werkt. Blijkbaar heeft de regulire geneeskunde/wetenschap een heel fout beeld van hoe de wereld in elkaar steekt.
These hydrogen bonds can rapidly rearrange in response to changing conditions and environments (for example, solutes).
Hydrogen bond lifetimes are 1 – 20 ps [255] whereas broken bond lifetimes are about 0.1 ps with the proportion of ‘dangling’ hydrogen bonds persisting for longer than a picosecond being insignificant [849]. Broken bonds are basically unstable [849] and will probably reform to give same hydrogen bond (as shown by the slow ortho-water/para-water equilibrium process [410]), particularly if the other three hydrogen bonds are in place; hydrogen bond breakage being more dependent on the local structuring rather than the instantaneous hydrogen bond strength
@63: Snap jezelf dat artikel ui 60 want hierboven twee citaten: met daarbj de opmerking dat ps staat voor pico seconde en dat houdt in 10 E-12 seconde. Dat artikel beschrijft dus wat ik zei. Misschien moet je je iets meer in scheikunde verdiepen.
@63: En nog even over dat laatste stuk in het artikel dat zegt niets over de werking van homeopathie. Zelf een test gezien met verdunningen van histamine en hun invloed op cellen. Dat werkte ook niet. Dat is nl. het probleem. Ik zou het zelfs op mijn werk kunnen uttesten. Ik werk nl. op een lab. Kijken of mijn oplossingen nog werken als ik ze op een homeopathische manier maak en verdun.
@66; “Maar “Despite intensive research efforts, the causative agent of AIDS has not yet been identified,” veranderen in “That a retrovirus of the HTLV family might be an etiologic agent of AIDS was suggested by the findings.” is gewoon regelrechte fraude.”
Als die eerste zin de conclusie van dat paper was, en Gallo die vervangen had voor de tegenovergestelde conclusie, dan zou dat inderdaad schandalige fraude zijn geweest.
Maar die bewering is lulkoek. Hier is dat doorgestreepte zinnetje.
Huh? Maar waar staat nu die zin die Robert Gallo er volgens Janine Roberts van gemaakt heeft? Die staat hier helemaal niet bij!
Verder is dit niet de conclusie van Popovic’ paper, maar zijn inleiding, en is de portee van “Ondanks intensieve onderzoekspogingen, is de veroorzaker van AIDS nog niet vastgesteld”, dat dit tot nu toe niet het geval was, maar dat Popovic en co. denken hem te hebben gevonden.
Dat blijkt wel uit wat er op volgt, want dan gaat Popovic de hypotheses van het team op het NIH presenteren, en hoe die bevestigd worden door het onderzoek.
Popovic: “Although patients with AIDS are often chronically infected with cytomegalovirus () or hepatitis 8 virus (), we have proposed that a [doorgestreept] causing AIDS is a retrovirus from a family of HTLV.”
Gallo: “Although patients with AIDS are often chronically infected with cytomegalovirus () or hepatitis 8 virus (), we have proposed that the cause of AIDS [onleesbaar] be a T. Lymphotropic [onleesbaar] we suggested that virus may be one of the retroviri of the HTLV-family.”
Nou, wat een wereldschokkende verandering door Gallo.
Er staat trouwens letterlijk in die eerste versie van Popovic dat de isolatie van retrovirussen en sero-epidemiologische gegevens suggereren dat HTLV (zoals dat toen nog heette) verband houdt met acquired immune deficiency syndrome.
De rest van het paper laat zich bepaald niet lezen als een beschrijving van hoe dit helaas door de onderzoeksgegevens ontkracht wordt.
Je laat je dus stevig in de luren leggen door een zweefteef zonder medische of biologische achtergrond, die beweert dat virussen niet bestaan en die zo’n deskundige is op het gebied van HIV-AIDS, dat ze denkt dat AIDS: “autoimmuun deficiëntie syndroom” betekent.
Prediker 65.
In nr. 43 had ik al dit antwoord gegeven:
Natuurlijk kunnen Chaplin en anderen niet beweren dat homeopathie werkt op grond van de ontdekking van de sterke verdunningen.
Het omgekeerde is wel het geval:
Je kunt homeopathie niet meer aanvallen op grond van het gebruik van sterke verdunningen.
Want die zijn een realiteit, zoals Chaplin en vele anderen hebben aangetoond.
HET (belangrijkste) argument tegen homeopathie is hiermee dus vervallen.
Het ware verhaal van Benveniste, gedocumenteerd:
Inleiding:
Benveniste zegt in 1988 de werking van de sterke verdunningen te hebben aangetoond.
Prof. Madeleine Ennis doet in 2000 een poging te bewijzen dat dit niet kan kloppen.
Maar, ze is geschokt: ook haar onderzoek wijst uit dat de sterke verdunningen effect hebben!
Een rehabilitatie voor Benveniste!
Het hele verhaal:
Benveniste, een gerespecteerd viroloog/immunoloog, zei dat zijn onderzoek aantoonde dat de sterke verdunningen, zoals bereid in de homeopathie (stapsgewijs schudden en verdunnen), een biologisch effect hadden. Hij wilde dit onderzoek publiceren in het wetenschappelijke tijdschrift Nature. Maar ja, zodra het om homeopathie gaat, gelden er opeens andere wetten. Heel ongebruikelijk stelde de redacteur, John Maddox, extra eisen: (1) het resultaat moest ook nog in andere laboratoria worden aangetoond, en (2) een delegatie moest in Benveniste’s laboratorium het onderzoek nog eens overdoen. Benveniste ging hiermee akkoord. Punt 1 ging goed: in andere laboratoria was het resultaat hetzelfde, en het onderzoek werd gepubliceerd in Nature. Toen kwam de delegatie in zijn laboratorium. Dat waren geen mensen uit het vak, maar Maddox zelf (een theoretisch natuurkundige), samen met de goochelaar/illusionist James Randi. Beiden dus geen deskundigen op dit gebied, en beiden felle tegenstanders van de homeopathie. Zij zijn vreselijk tekeer gegaan in het laboratorium van Benveniste, hun “onderzoek” mislukte uiteraard, ze kregen niet hetzelfde resultaat als Benveniste. Maddox publiceerde hierover een artikel in Nature, waarin hij Benveniste afschilderde als een een halve gek, die aan zelfmisleiding deed. Hiermee eindigde de tot dan toe glanzende carrière van de wetenschapper Benveniste.
Bron: website extraordinarymedicine.org
Zie daar het artikel: Intellectual terrorism in science
Je vindt daar ook een link naar een video over de ravage die men had aangericht in het laboratorium van Benveniste.
Hier het verhaal over Benveniste in VPRO Noorderlicht:
http://noorderlicht.vpro.nl/artikelen/19450753/
En hier een artikel van Benveniste, waarin hij beschrijft dat het onderzoek geen incident was, maar was ingebed in research van jaren. Dat hij, samen met veel andere onderzoekers, deze ontdekking al lang op het spoor was in zijn laboratorium:
http://www.anomalist.com/commentaries/magician.html
Ook heeft hij het in dit artikel over de terreur in zijn laboratorium en de rol van Randi.
Het lijkt een beetje op het verhaal van de Britse klokkenmaker uit 1714. Hij had een goed werkende klok ontworpen, maar omdat dat niet kon volgens de theorie uit die tijd, heeft een wetenschapper zijn klok vernield. Later bleek dat de wetenschap fout zat, de klok was goed, maar de theorie moest worden bijgesteld, in plaats van andersom. Prof. Vandenbroucke verhaalt ook over dit voorval, zie: http://www.skepsis.nl/moeras.html
Onderzoek prof. Ennis
Prof. Ennis probeert met haar onderzoek het resultaat van Benveniste’s onderzoek onderuit te halen. Maar in plaats daarvan is, tot haar verbijstering, haar onderzoek een ondersteuning voor wat Benveniste aantoonde.
Het verhaal over prof. Ennis staat in The Guardian van 15 maart 2001
Zie: http://www.guardian.co.uk/Archive/Article/0,4273,4152521,00.html
Meer: http://noorderlicht.vpro.nl/afleveringen/7319296/
Het onderzoek van mevr. Ennis was uitgevoerd in diverse laboratoria, en is gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift (Inflammation Research). Daar gaat altijd een beoordeling aan vooraf, om te kijken of het onderzoek aan alle criteria voldoet. Het is beoordeeld en goedgekeurd, het was een deugdelijk onderzoek. Maar ook nu kwam de goochelaar James Randi in het geweer. Hij had van alles aan te merken op het onderzoek. En hij heeft een proef laten doen tijdens een televisie-uitzending in de studio van de BBC. In die proef werd dan weer bewezen dat Benveniste en mevr. Ennis niet gelijk hadden. Er zijn niet veel mensen die erg onder de indruk zijn van die proef in de studio, zowel voor- als tegenstanders van de homeopathie hebben er kritiek op.
Het onderzoek van Ennis:
http://www.springerlink.com/content/e5kt2v0fjrwy65kh/
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10350142
Korte samenatting van het onderzoek:
http://www.vhan.nl/informatie-professionals/fundamenteel-onderzoek/30-onderzoek-met-hoge-verdunningen
Het verhaal van Benveniste hier:
http://www.extraordinarymedicine.org/2011/01/14/intellectual-terrorism-in-science/
http://www.extraordinarymedicine.org/2011/01/14/media_skeptics/
En hier nog wat Benveniste:
http://www.extraordinarymedicine.org/2011/01/14/high-dilution-studies/
http://www.extraordinarymedicine.org/2011/03/01/new-homeopathic-scientific-research/
Randi, de goochelaar met z’n miljoen is een oplichter en charlatan:
extraordinarymedicine.org/2011/01/14/media_skeptics/
extraordinarymedicine.org/2011/01/14/intellectual-terrorism-in-science/
Herhaling van zetten, daarom eindig ik hier mee:
Of ik nu veel of weinig afweet van scheikunde,
of Marian nu in een lab werkt of niet,
of er veel tegenstanders met titels zijn of niet,
ik neem op gezag van (o.a.) de volgende geleerden aan dat de sterke verdunningen een realiteit zijn,
hoeveel moeite jullie ook hebben dit te erkennen:
Professor Rustum Roy:
Er is overeenstemming tussen wateronderzoekers over de sterke verdunningen.
Professor Martin Chaplin:
Geheugen van water is een realiteit.
Niet-wetenschappelijke retoriek van de critici.
Zonder dat men zich er in verdiept.
Zonder dat men er verstand van heeft.
Nobelprijswinnaar Luc Montagnier:
Sterke verdunningen geen onzin.
Intellectuele terreur van onwetenden
Nobelprijswinnaar Brian Josephson:
De argumenten van de tegenstanders zijn niet valide.
Hun opstelling is “simple-minded”
Die video (zelfs een langere versie ervan) is gewoon op Youtube te vinden. Waarom niet even linken?
De video laat zien dat Maddox en Randi helemaal geen “ravage” hebben aangericht in het lab van Benveniste.
Verder laat de video de hoofdredacteur van Nature, dr. John Maddox aan het woord.
Maddox: “Benveniste sent us a paper, which seemed to us quite extraordinary. We sent it out to referees. They all said, to a man, that they thought the work was very impressive; they didn’t believe a word of it.”
Dus ze vroegen Benveniste om meer informatie, en hadden een aantal kritische vragen en kanttekeningen. Na 2 jaar kwam Benveniste met een nieuwe, herziene versie van zijn artikel. Maddox zat er mee in zijn maag:
“I thought and thought a lot about it and said: alright, we’re not going to publish. I wrote and told him that. And he called up, very angry, saying: you’re suppressing one of the great discoveries of the twentieth century. Now, I forget whether it was then or later, that he compared himself to Galileo, and he harangued me again, about the importance of the work, and the prejudice of journals like Nature against it, and I said: Okay, we’ll publish – on this condition: that you let us come to your lab and see what’s actually going on.”
Daaruit blijkt zonneklaar dat Benveniste inmiddels een gelovige in het geheugen van water was geworden. Hij heeft niet langer de houding van iemand die zegt: hé, verrek, moet je nou eens kijken wat een uitzonderlijke vondst ik heb gedaan! Dit kán eigenlijk helemaal niet, maar ik kan die onderzoeksresultaten ook niet zomaar negeren, daarvoor zijn ze te overtuigend; kom eens kijken in mijn lab om te zien of het aan de methode ligt of dat het werkelijk zo is. Nee, hij heeft er nu zes jaar in geïnvesteerd, en zich emotioneel en intellectueel gecommitteerd, en ziet zichzelf al als de grote ontdekker van een revolutionaire vondst.
Maddox: “To be frank, I talked this whole Benveniste problem over with some colleages of mine in America, whom had been concerned with scientific fraud. And they took the view that Benveniste was not a fraud, but it could well be that somebody in his lab was playing a trick on him. What we found was that his whole team was playing a trick on itself. They very rarely made these measurements blind, which meant that anyone who knew what he was looking for could bias his own counting, to get the kind of answer he expected. Now worse than that, his assistent, a woman called Elizabeth, kept the neatest notebook. But she filled it in, only after the experiments were done, and didn’t enter the experiments that didn’t work”
Dat is natuurlijk niet zo proper, om de resultaten van experimenten die niet het gewenste resultaat hebben buiten de boeken te houden.
@70:
“Despite intensive research efforts, the causative agent of AIDS has not yet been identified”
De zin is in de tegenwoordige tijd, en geldt ook voor het paper zelf. Anders zou Gallo hem niet geschrapt hebben. Die nieuwe zin van Gallo staat er wel degelijk bij, dat wil zeggen in het gepubliceerde artikel.
De ondertekenaars van deze brief denken daar hetzelfde over, toch een heel rijtje deskundigen. Een citaatje:
Popovic’s final conclusion was that the culture he produced “provides the possibility” for detailed studies. He claimed to have achieved nothing more. At no point in his paper did Popovic attempt to prove that any virus caused AIDS, and it is evident that Gallo concealed these key elements in Popovic’s experimental findings.
Ik ben trouwens nergens in haar boek tegengekomen dat Roberts gelooft dat virussen niet bestaan. En dat er ergens “autoimmuun deficiëntie syndroom” staat wil nog niet zeggen dat ze niet weet wat AIDS betekent, het lijkt mij gewoon een foutje.
Kortom, in denk niet dat ik me in de luren heb laten leggen, ik denk eerder dat de academische gemeenschap zich in de luren heeft laten leggen door Robert Gallo. Zie ook dit boek van John Crewdson, een winnaar van de Pulitzerprijs.