COLUMN - In de discussie over vermogensbelasting hoeven de kleine spaarder en de hardwerkende Nederlander van het CDA en de VVD niets te verwachten.
Wat zijn dat eigenlijk, ‘hardwerkende Nederlanders’?
Ik denk dan aan bouwvakkers, vrachtwagenchauffeurs, politieagenten en schoonmakers. Of leraren en verplegers. Zware beroepen met hoge verzuimcijfers.
Toch vallen deze mensen voor de VVD klaarblijkelijk niet onder de noemer ‘hardwerkende Nederlanders’. Zij worden immers niet begunstigd door het douceurtje dat deze partij de afgelopen lente afdwong voor het laten vallen van de onzinwet over illegaliteit. Dit extraatje werd door Halbe Zijlstra verkocht als een beloning voor ‘hard werkend Nederland’, maar komt alleen ten goede aan mensen met een inkomen boven de 40.000 bruto per jaar. Daar vallen voornoemde mensen echt niet onder.
Wat hard werken is in VVD-jargon werd afgelopen kwartaal weer pijnlijk duidelijk door de Pavlov-reactie van de partij op de suggestie van Samsom de vermogensbelasting te verhogen. Paniekerig suggereerde Halbe Zijlstra dat ‘links’ op de zuurverdiende centen van hardwerkende Nederlanders uit zou zijn.
Hard werken is rentenieren. Dat weten we dan ook weer.
Vermogensbelasting staat momenteel echter internationaal op de agenda sinds de fransman Piketty ons heeft voorgerekend dat het oppotten van geld een stuk meer oplevert dan arbeid. En omdat Nederland volgens de beleidsmakers hard toe is aan belastingherziening gooide onlangs de PvdA het balletje maar eens op: waarom niet wat aanpassingen in het belasten van vermogens?
Niet alleen Zijlstra schoot hierbij in de verdediging. Ook Buma klom gelijk op de barricaden, en beweerde dat de PvdA op het geld van de kleine spaarder uit zou zijn.
Maar dit is een volkomen valse voorstelling van zaken.
Piketty stelt niet voor om alle vermogens hoger te belasten, maar vanaf een bepaalde grens. Het hebben van vermogen is volgens hem prima, maar hij toont aan dat grote vermogensconcentraties helemaal niet bijdragen aan de economie. Die blijken, ondanks dat Zijlstra graag het omgekeerde beweert, alleen maar schadelijk te zijn.
En daar zou de discussie dan ook over moeten gaan: een progressieve vermogensbelasting, waarbij de kleine spaarder wellicht zelfs minder gaat betalen, terwijl de grote vermogens hoger worden belast. Dat is ook precies hoe Samsom het zich voorstelde.
Zo vreemd zou dat uiteindelijk niet zijn. En al helemaal niet in Nederland. De inkomensverschillen zijn in ons land dan wel niet zo groot, de vermogensverdeling is in ons land één van de meest scheve ter wereld: een kwart van het vermogen zit bij de rijkste 1%, en die ongelijkheid neemt rap toe.
Dat heeft echt helemaal niets meer met hard werken of talent te maken. Zelfs niet met spaarzin. En dit aanpakken gaat ook echt niet ten koste van de middeninkomens of de zuinige spaarder. Integendeel. Als vermogen progressief belast wordt, gaan die daar juist van profiteren.
En dat is wenselijk, want nu door flexibilisering van de arbeidsmarkt steeds minder mensen recht hebben op WW is een flinke financiële buffer voor velen noodzakelijk. Het is onredelijk daarover dan bijna meer belasting te vragen dan er gewone rente binnenkomt.
Na het reces zal de discussie wel weer hervat worden. De positie van het CDA en de VVD is duidelijk. Het is nuttig te beseffen dat ze met die stellingname niet opkomen voor de kleine spaarder of de middeninkomens, maar puur voor het grote graaien.
Noem protest tegen de scheve welvaartsverdeling echter gewoon ‘linkse jaloezie’, en je komt een eind, electoraal gezien.
De echte hardwerkende Nederlanders zijn de dupe.
Reacties (21)
“Noem protest tegen de scheve welvaartsverdeling echter gewoon ‘linkse jaloezie’, en je komt een eind, electoraal gezien. De echte hardwerkende Nederlanders zijn de dupe.’
Apart inderdaad dat de VVD ook zoveel stemmers heeft onder die niet 40.000 per jaar verdieners. Op de een of andere manier doen ze het de laatste verkiezingen steeds heel slim met simpele edoch zeer effectieve one-liners.
Realiseert de schrijver zich dat Piketty juist een gigantische verlaging van de Nederlandse tarieven van de vermogensrendementsheffing voorstelt?
Het is nu in NL 1,2% boven de 20.000. Piketty stelt het volgende voor:
“A wealth tax of 0 percent on fortunes below 1 million euros, 1 percent between 1and 5 million euros, and 2 percent above 5 million euros. ” (Hoofdstuk 15 in Capital in the Twenty-First Century)
Kortom een afschaffing van de vermogensbelasting voor normale mensen die minder dan 1 miljoen euro aan netto bezittingen hebben. Ik hoop van harte dat er iemand binnen de PvdA is die daadwerkelijk het boek gelezen heeft en het hier dus mee eens is.
Een 2e voorstel van PIketty is om als je dan toch per se een beetje belasting wilt heffen bij mensen met minder dan 200.000 euro aan bezit je de onroerendzakbelasting dan ook moet afschaffen:
“It would make sense to tax net wealth below 200,000 euros at 0.1 percent and net wealth between 200,000 and 1 million euros at 0.5 percent. This would replace the property tax, which in most countries is tantamount to a wealth tax on the propertied middle class.”
Maar ik ben zo bang dat er niemand binnen de PvdA dit daadwerkelijk gaat voorstellen.
De modale rechtse burger in nederland vertrouwt de agressieve voorvechters van ongelimiteerde vermogensgroei, maakt niet uit van wie, meer dan elk alternatief, omdat empathie, delen en solidariteit met de omarming en adoratie van de vrije markt vogelvrij zijn verklaard. Een vrije markt die ingegeven is door het recht van de sterkste, dictatuur, slavernij, technocratie en met name de aard van de psychopaat, die zich alles wenst toe te eigenen, zonder met -het welzijn van- anderen rekening te hoeven houden. Er is haast geen ander basisch rolmodel dan dat het antisociale, dat eigenwaarde enkel toekent op basis van verworven macht en bezit, in plaats van op de eigen waarde binnen gemeenschap of samenleving. In een land waar de vraag “maar wat schiet ik er mee op” het mantra van ons über-ich is geworden, zijn demagogen als Zijlstra het glijmiddel dat alles wat niet past, passend maakt.
@0
Ik denk dat het niet verstandig is onderscheid te maken tussen werkende Nederlanders en dan een selecte groep “hardwerkend” te noemen want iedereen vindt zichzelf hardwerkend (kun je je voorstellen wat voor bestuurlijke nachtmerrie het was geworden als het plan was ingegaan om mensen met “zware beroepen” eerder met pensioen te laten gaan…) en daar maken partijen als de VVD en CDA ook handig gebruik van wanneer ze zulke woorden in de mond nemen, het is verdeel en heers politiek, niets meer of minder en let’s face it, we zijn een land van kantoorlui, internationaal en historisch gezien werkt de Nederlander helemaal niet zo hard of lang, wel efficient.
En ja, de kleine spaarder bang maken voor een vermogensbelasting is ook weer typische verdeel en heers politiek, al moet ik er wel bij zeggen dat dit lang niet zo effectief was geweest als meer linkse partijen de lat voor wat ze “hoge inkomens” noemen in het verleden wat hoger hadden gelegd, en wat meer naar renteniers hadden gekeken, feit blijft namelijk dat in Nederland het hoogste belastingtarief al rond de 50.000 euro ingaat, er vanaf 20.000 euro spaargeld al 1,2% belasting wordt geheven en in de discussie rond het leenstelsel heel wat linkse politici van mening waren dat een “hoog inkomen” al ver onder de 40.000 euro per jaar begon (of tenminste dat is wat je moet concluderen uit het feit dat ze vonden dat studeren betekent dat je een hoog inkomen krijgt). Ook linkse politici hebben hun poten nauwelijks gebrand aan de renteniers maar kozen in het verleden vaak eieren voor hun geld door de lasten op arbeid te verhogen en dat kunnen de VVD en CDA nu aangrijpen om mensen bang te maken.
@2: Ja, dat realiseert de schrijver zich wel degelijk :). Het gaat inderdaad om een progressieve vermogensbelasting waarbij de kleine spaarder (onder een miljoen) vooruit gaat en met name de echt grote vermogens worden aangepakt.
De grenzen die je hier noemt vind ik inderdaad te ruim (ik had die inderdaad niet zo gelezen, dank dat je ze hier noemt), maar ik vind een vermogensbelasting van effectief 1,2% over het vermogen boven 20.000 euro te snel en te hoog. Het fictieve rendement van 4% wordt over kleine vermogens meestal niet behaald. En juist in deze tijd zijn er mensen die een buffer nodig hebben, omdat voor hen de sociale zekerheid is verdwenen. (Ik had een edit op de tekst hiervoor klaar staan – ik vermoed dat deze nadat je de tekst las is doorgevoerd, waarvoor excuses.)
@Derpjan: Daar maak je twee hele goede punten, dank.
Inderdaad, bijna iedere Nederlander vindt dat hij hard werkt. Daarom spreekt de term ook zo aan en wordt hij zo graag gebruikt door politici. Het lijkt me dan wel nuttig aan te stippen wie daar niet mee bedoeld worden. Overigens denk ik dat het noemen van die beroepen nog wel nuttig is, omdat het echt de beroepen zijn met het hoogste verzuim, en dat zegt toch wat. Maar inderdaad, het was niet de bedoeling daarmee te zeggen dat een manager niet hard zou werken. Ik heb ook in die scene rondgelopen en weet dat die gasten juist keihard werken en hun hele privé-leven eraan geven (mede vandaar dat ik zelf ook een carrièreswitch heb gemaakt: hard werken, prima, maar dan liever vanuit huis – dat combineert beter met alles).
Overigens werken we in Nederland helemaal niet zo efficiënt als het lijkt. Wij zijn een gratis-overwerk-land. Overwerken zit diep in onze cultuur. Daardoor lijkt het alsof we korter werken, en in de korte tijd meer doen. Maar dat is dus niet zo.
(Ik wil daar nog meer over schrijven, maar in deze column wordt dit punt ook al aangestipt.)
@1: Ik denk dat heel veel VVD-stemmers zich ook spiegelen aan mensen die meer verdienen. Bijvoorbeeld studenten, die menen dat ze later een groot vermogen zullen vergaren, maar ook kleine ondernemers, die het nu wellicht niet makkelijk hebben maar natuurlijk dromen van hun toekomstige succes. The American Dream is een prima methode om arm te onderdrukken, want de foutieve stelling dat wie hard werkt vanzelf succes heeft, houdt impliciet ook in: wie arm blijft heeft dat aan zichzelf te wijten.
@5, maar dat is natuurlijk flauw. Veel progressieve schrijvers hebben de afgelopen maanden geschermd met Piketty zonder precies door te hebben gehad wat hij precies voorstelt aan getallen en percentages
Piketty laat ons juist zien dat we in Nederland en veel te hoge belastingen heffen op zowel arbeid als op vermogen. Beide moeten volgens Piketty omlaag voor 80-90% van de Nederlandse bevolking.
Kortom de voorstellen van Piketty zijn een droom voor iedereen:
– 50%-belastingsgrens voor arbeid op inkomens vanaf 200.000 dollar (in NL ongeveer 56.000 euro).
– Vermogensbelasting van 0,1% onder de 200.000 euro
– Afschaffing OZB en eigenwoningforfait.
Dat is het beste voor ons allemaal, alleen dit durven de meeste politici niet voor te stellen.
@6, Piketty duid dit probleem ook en die legt de schuld niet zozeer bij de kiezers maar juist bij de economen die dit beleid blijven verdedigen:
“The experience of France in the Belle Époque proves, if proof were needed, that no hypocrisy is too great when economic and financial elites are obliged to defend their interests—
and that includes economists, who currently occupy an enviable place in the US income hierarchy. Economists have an unfortunate tendency to defend their private interest while implausibly claiming to champion the general interest.”
@8
Dat klinkt inderdaad best leuk, maar de inkomsten moeten natuurlijk wel in verhouding tot de uitgaven staan. Daar gaat het meestal mis.
@10, Piketty laat juist zien dat die bij zijn voorstellen hoog genoeg blijven om aan alle sociale verplichtingen te blijven voldoen.
Praten over één willekeurige belastingverlaging is altijd zo onzinnig: de een wil minder belasting op auto’s, de ander op vermogen en de derde op inkomen. Ik wil ook graag de belastingdans ontspringen, maar ik wil tegelijkertijd dat de lantaarnpaal blijft branden en m’n kinderen goed onderwijs krijgen. Daarom wil ik uiteindelijk vooral een zo eenvoudig mogelijk stelsel, dat onze collectieve voorzieningen betaalt en waarin het niet de moeite loont om te zoeken naar belastingontwijking (de free rider-mogelijkheden).
Maar zo’n systeem scoort politiek niet, dus het zal wel een wens blijven.
Dat is het mooie – zo links is die niet. Maar zoals gezegd, de exacte getallen kende ik zelf nog niet, dus blijf posten. Mijn vraag is: is de situatie zo te kopiëren naar Nederland, uitgaande van ons hoge voorzieningenniveau, dat de meeste Nederlanders ook niet graag achteruit zien gaan (het zal vast op de VS en Frankrijk van toepassing zijn, maar vooral in de VS is de sociale zekerheid nu eenmaal lager).
De ellende met iedere belastingstelselaanpassing is dat er altijd iemand achteruit gaat, daar moet dan weer reparatie wetgeving voor bedacht worden en voila, meteen weer een loophole waar fiscaal juristen in kunnen springen om zoveel mogelijk belastingbetalers in te krijgen, ook voor diegene voor wie de reparatie eigenlijk niet bedoeld was. En voor je het weet heb je een complex stelsel waar je genoeg moet verdienen om een expert in te kunnen huren om het systeem te kunnen gamen.
Je politici moeten hebben die het aandurven een stelesel in te voeren zonder reparatie wetgeving. Een goed en rechtvaardig stelsel zou zonder moeten kunnen. Maar goed daarvoor heb je naast sterke politici ook redelijke burgers voor nodig die niet meteen in de stress schieten als er op2 keer modaal 50 euro minder per maand binnen komt.
Hoe verging het Den Uyl destijds met de Vermogensaanwasdeling?
Onbaatzuchtige mensen zijn tegenwoordig nog maar op één hand te tellen onder renteniers .Tenzij ze Bill Gates heten .
Mensen die niets hebben willen graag alles delen; dat noemen wij in de westerse wereld Socialisme en die Bill Gates heeft er wel heeeel lang over moeten nadenken.
@17:
Voordat je iets kan delen moet je iets hebben en dat heeft niets met socialisme te maken.
@18: Compassie, liefde, genegenheid. “iets” dat niets kost. Want dat is wat je met je reactie eigenlijk wil zeggen. Dat je geld moet hebben voor je het kan delen. Maar je kan dus meer dan geld delen.
@7:
Dit eigen schuld dikke bult theorie over rijkdom en armoede, doet mij sterk aan Thatcher denken:
´Poverty is people not knowing how to budget and is a really hard fundamental character-personality defect’.
Dat budgetteren een stuk moeilijker is als je een zeer laag inkomen hebt, ongeacht je persoonlijkheid, liet ze buiten beschouwing.
Hard klagen doe je in de reageerkolommen van De Teleklaag. Muil wijd open en alle luiken gesloten – behalve voor het bevel tot die totale Amerikanisierung, dan.
En dat terwijl de hardwerkende Amerikaan doorgaans keihard genaaid wordt:
http://www.abovetopsecret.com/forum/thread915392/pg1