Dit lijkt me nu echt een zaak waar niemand het mee oneens kan zijn. Destijds om zeep geholpen door zelfstandige denkers binnen de PvdA-fractie. Van Dam, Dijsselbloem, Douma, Van Heemst en Smits. Bedankt nog jongens!
#2
HJ
Ik zie ook de bezwaren niet van een het omdraaien van het donor systeem. Wil je geen donor zijn moet je dat gewoon even aangeven, simpel toch?
En alle luie mensen die vergeten het aan te geven dat ze geen donor willen zijn, dank voor u organen, er worden levens mee gered !!
Lees de blogs maar van mensen die nieuwe longen hebben gekregen op http://www.longtransplantatie.nl
Of beter, lees een blog van iemand die op de wachtlijst staat, zoals bv Tamara Magedelijns.
#3
Gezellig
Vreemd dat dan toch bijna alle politieke partijen tegen zijn, op drie na.
Ik ben tegen. Het is diefstal, misleiding en segregerend.
Misleiding omdat er niets actiefs is aan die donorregistratie, het is juist passief: wie zwijgt stemt toe.
Het is diefstal omdat hun voorstel impliceert dat ieders lichaam van de staat is tenzij je het terugclaimt.
Dat van die segregatie berust op mijn vermoeden dat mensen uit lagere sociale klassen passiever zijn en minder vaak uit zichzelf voor of tegen zullen zijn. Dat zal er toe leiden dat vooral “hogere donoren” hun lichaam terugclaimen en er daarom vooral “lagere organen” zullen worden geoogst.
#5
esgigt
Uitgaan van het automatisch donorschap na iemands overlijden is in strijd met het principe dat de overledene mag bepalen wat er met zijn/haar lichaam gebeurt, immers de overheid eigent zich het stoffelijk overschot toe en alle rechten die daarop rusten. Daarmee schoffeert de overheid niet alleen de nabestaanden in hun gevoelens en hun rechtspositie, maar ook het zelfbeschikkingsrecht van de overledene dat imho niet ophoudt bij zijn/haar overlijden.
En wat zou de overheid eigenlijk het recht geven zich een stoffelijk overschot toe te eigenen? Het enige dat de overheid tijdens diens leven heeft gedaan is financieel “uitmelken”, is dat een rechtsbasis om iemands organen na overlijden te mogen verdelen? Dit zou inhouden dat wij van vrije burgers een soort lijfeigenen van de overheid worden.
En wat heeft een eventuele transplantatie-gegadigde gedaan dat hij/zij meent rechten te kunnen laten gelden op iemand anders zijn organen? Het recht om te leven reikt zover niet, dat gaat hoogstens tot de grenzen van het eigen lichaam en de behandeling daarvan.
Orgaandonor wordt je uit vrije wil, niet uit dwang. Een wettelijke regeling die uitgaat van een opt-out markeert een fundamentele verandering in de verhouding van de overheid en de burger, een verandering waarvoor ik nooit of te nimmer verantwoordelijk wil zijn.
#6
Ultrabas
@5: mooi hoor, die drogredeneringen.
Ten eerste, de overheid eigent zich helemaal niks toe. Als je dood bent, is jouw lijk van je familie en die bepaalt wat ermee gebeurt. Je familie kan te allen tijde zeggen: nee, ondanks dat het hem zelf blijkbaar niks uitmaakte wat er met zijn organen gebeurde, willen wij niet dat er wat met zijn lichaam gebeurt. En dan gebeurt het ook niet. Alsof de overheid zegt: nee, nu is het ONS lijk. WIJ gaan er nu alle organen uitsnijden. Kom op.
Ten tweede, orgaandonor word je inderdaad niet “uit dwang” (of onder dwang). Niemand dwingt je om je organen af te staan.
#7
Bismarck
@5: “het zelfbeschikkingsrecht van de overledene dat imho niet ophoudt bij zijn/haar overlijden.”
Ik ben benieuwd wanneer het dan wel ophoudt en hoe jij zo’n zelfbeschikkingsrecht na de dood precies ziet. Een overledene kan immers niet meer beschikken.
#8
Marian
Het enige waar je mensen op die manier tot verplicht is een keer te gaan nadenken over dit onderwerp en actie te ondernemen. Want je mag nee zeggen tegen het afstaan van je organen, maar laat je dan eens registreren. veel mensen doen dat niet eens.
#9
Lex de Jong
Het is inderdaad zoals Marian zegt (@8). Wij dwingen niemand donor te worden, iedereen is baas over zijn eigen lichaam en moet dat wat ons betreft ook na zijn dood blijven. We respecteren daarbij ieders keus.
Met de actieve donor registratie willen wij IEDEREEN verzoeken minstens 1x in zijn leven na te denken over het al dan niet donor willen zijn. Wie daar geen bezwaren tegen heeft doet niets, wie dat niet wil kan eenvoudig via internet aangeven dat hij dat niet wil. Waarom wel bepalen of je begraven of gecremeerd wilt worden en niet of je donor wilt zijn. Natuurlijk blijft het een lastig en eng onderwerp, maar daarom niet minder belangrijk.
@4 Het actieve zit hem erin dat iedereen gevraagd wordt, vervolgens een herinnering krijgt en daarna nog een bevestiging. Heeft men 3x niets gedaan dan wordt met geregistreerd als donor. Mocht je daarna toch besluiten geen donor te willen zijn kun je er altijd weer vanaf.
Vaak wordt dit systeem vergeleken met het Belgische systeem. Daar ben je echter gewoon donor tenzij je het aangeeft. Daar wordt je niks gevraagd, dan is ons voorstel in onze ogen een stuk vriendelijker.
Reacties (9)
Dit lijkt me nu echt een zaak waar niemand het mee oneens kan zijn. Destijds om zeep geholpen door zelfstandige denkers binnen de PvdA-fractie. Van Dam, Dijsselbloem, Douma, Van Heemst en Smits. Bedankt nog jongens!
Ik zie ook de bezwaren niet van een het omdraaien van het donor systeem. Wil je geen donor zijn moet je dat gewoon even aangeven, simpel toch?
En alle luie mensen die vergeten het aan te geven dat ze geen donor willen zijn, dank voor u organen, er worden levens mee gered !!
Lees de blogs maar van mensen die nieuwe longen hebben gekregen op http://www.longtransplantatie.nl
Of beter, lees een blog van iemand die op de wachtlijst staat, zoals bv Tamara Magedelijns.
Vreemd dat dan toch bijna alle politieke partijen tegen zijn, op drie na.
http://www.2miljoenhandtekeningen.nl/2miljoen/waarom/waarom/politiek/Standpunten-per-politieke-partij
Ik ben tegen. Het is diefstal, misleiding en segregerend.
Misleiding omdat er niets actiefs is aan die donorregistratie, het is juist passief: wie zwijgt stemt toe.
Het is diefstal omdat hun voorstel impliceert dat ieders lichaam van de staat is tenzij je het terugclaimt.
Dat van die segregatie berust op mijn vermoeden dat mensen uit lagere sociale klassen passiever zijn en minder vaak uit zichzelf voor of tegen zullen zijn. Dat zal er toe leiden dat vooral “hogere donoren” hun lichaam terugclaimen en er daarom vooral “lagere organen” zullen worden geoogst.
Uitgaan van het automatisch donorschap na iemands overlijden is in strijd met het principe dat de overledene mag bepalen wat er met zijn/haar lichaam gebeurt, immers de overheid eigent zich het stoffelijk overschot toe en alle rechten die daarop rusten. Daarmee schoffeert de overheid niet alleen de nabestaanden in hun gevoelens en hun rechtspositie, maar ook het zelfbeschikkingsrecht van de overledene dat imho niet ophoudt bij zijn/haar overlijden.
En wat zou de overheid eigenlijk het recht geven zich een stoffelijk overschot toe te eigenen? Het enige dat de overheid tijdens diens leven heeft gedaan is financieel “uitmelken”, is dat een rechtsbasis om iemands organen na overlijden te mogen verdelen? Dit zou inhouden dat wij van vrije burgers een soort lijfeigenen van de overheid worden.
En wat heeft een eventuele transplantatie-gegadigde gedaan dat hij/zij meent rechten te kunnen laten gelden op iemand anders zijn organen? Het recht om te leven reikt zover niet, dat gaat hoogstens tot de grenzen van het eigen lichaam en de behandeling daarvan.
Orgaandonor wordt je uit vrije wil, niet uit dwang. Een wettelijke regeling die uitgaat van een opt-out markeert een fundamentele verandering in de verhouding van de overheid en de burger, een verandering waarvoor ik nooit of te nimmer verantwoordelijk wil zijn.
@5: mooi hoor, die drogredeneringen.
Ten eerste, de overheid eigent zich helemaal niks toe. Als je dood bent, is jouw lijk van je familie en die bepaalt wat ermee gebeurt. Je familie kan te allen tijde zeggen: nee, ondanks dat het hem zelf blijkbaar niks uitmaakte wat er met zijn organen gebeurde, willen wij niet dat er wat met zijn lichaam gebeurt. En dan gebeurt het ook niet. Alsof de overheid zegt: nee, nu is het ONS lijk. WIJ gaan er nu alle organen uitsnijden. Kom op.
Ten tweede, orgaandonor word je inderdaad niet “uit dwang” (of onder dwang). Niemand dwingt je om je organen af te staan.
@5: “het zelfbeschikkingsrecht van de overledene dat imho niet ophoudt bij zijn/haar overlijden.”
Ik ben benieuwd wanneer het dan wel ophoudt en hoe jij zo’n zelfbeschikkingsrecht na de dood precies ziet. Een overledene kan immers niet meer beschikken.
Het enige waar je mensen op die manier tot verplicht is een keer te gaan nadenken over dit onderwerp en actie te ondernemen. Want je mag nee zeggen tegen het afstaan van je organen, maar laat je dan eens registreren. veel mensen doen dat niet eens.
Het is inderdaad zoals Marian zegt (@8). Wij dwingen niemand donor te worden, iedereen is baas over zijn eigen lichaam en moet dat wat ons betreft ook na zijn dood blijven. We respecteren daarbij ieders keus.
Met de actieve donor registratie willen wij IEDEREEN verzoeken minstens 1x in zijn leven na te denken over het al dan niet donor willen zijn. Wie daar geen bezwaren tegen heeft doet niets, wie dat niet wil kan eenvoudig via internet aangeven dat hij dat niet wil. Waarom wel bepalen of je begraven of gecremeerd wilt worden en niet of je donor wilt zijn. Natuurlijk blijft het een lastig en eng onderwerp, maar daarom niet minder belangrijk.
@4 Het actieve zit hem erin dat iedereen gevraagd wordt, vervolgens een herinnering krijgt en daarna nog een bevestiging. Heeft men 3x niets gedaan dan wordt met geregistreerd als donor. Mocht je daarna toch besluiten geen donor te willen zijn kun je er altijd weer vanaf.
Vaak wordt dit systeem vergeleken met het Belgische systeem. Daar ben je echter gewoon donor tenzij je het aangeeft. Daar wordt je niks gevraagd, dan is ons voorstel in onze ogen een stuk vriendelijker.
Vergeet behalve te discussiëren niet de petitie op http://www.2miljoenhandtekeningen.nl te tekenen ;)
Lex de Jong
Stichting 2 Miljoen Handtekeningen