It’s curious how the linguistically most diverse country in the world is Papua New Guinea – because it’s also the place with the biggest biodiversity anywhere, one of the last places in the world where new species get discovered regularly. I wonder whether there’s a single explanation for both phenomena.
Duh, isolatie. Nieuw Guinea (want Indonesie heeft haar 2e plaats voor een belangrijk gedeelte ook te danken aan haar deel van dat eiland) is een eiland waar je nogal moeizaam doorheen reist. Veel bergen, diepe dalen, moerassen, dichte bebossing, noem maar op. Dat levert natuurlijk ook veel biotopen op, maar minstens zo belangrijk is dat mensen (en dieren en planten) die een paar kilometer van elkaar vandaan wonen, niet met elkaar in aanraking komen. Dan zorgt het toeval vanzelf voor een evolutie van talen en soorten die verschillende richtingen uit gaat.
#2
merijn
@Bismarck, Een probleem met die theorie is als ik me goed herinner dat de grootste linguistische diversiteit van Nieuw Guinea aan de kust is, wat een relatief toegankelijk gebied is. Ook verklaart het niet hoe het komt dat in Nieuw Guinea het regelmatig voorkomt dat meerdere talen in één dorp worden gesproken.
#3
Bismarck
@2: Dat zou een probleem met die theorie zijn, als je bewering klopte. De meeste talen in Nieuw Guinea behoren echter tot de groep Papua-talen (een verzamelnaam voor alle niet-austronesische talen) en daarvan worden er dan weer de meeste gesproken in de bergen. Van het regelmatige gebruik van meerdere talen binnen een dorp heb ik niet veel gehoord, maar daar zijn ook weer aanvullende verklaringen voor mogelijk (recente migraties, het samenleven van oorspronkelijke papua’s met de veel later aangekomen austronesiers en het overnemen van andere talen als statussymbool of om economische redenen).
Overigens het feit dat de kust (vanaf zee) relatief toegankelijk is, staat nog niet gelijk aan een eenvoudig of veelvuldig contact tussen aan de kust wonende gemeenschappen.
#4
larie
Kan wel zijn allemaal maar 20% van het BNP is afkomstig van giften uit Australia en 65% vanuit de USA. Enige bescheidenheid zou op z’n/haar plaats zijn.
Don’t bite the hand that feeds you.
#5
merijn
Ik heb even opgezocht waar ik de informatie vandaan heb. Ik heb de volgende informatie uit het populair wetenschappelijk boek “de grote taalatlas”, met als redactie Bernard Comrie, Stephen Matthews en Maria Polinsky (Ik weet dat Comrie een specialist is op het gebied van Papua talen maar die heeft vreemd genoeg niet het hoofdstuk over Oceanie geschreven, dat is geschreven door Polinsky met ene Geoffry Smith)
1. De verklaring van isolatie die jij noemt wordt veel genoemd maar kan nooit het hele verhaal zijn want de grootste taal, het Enga word in de binnenlanden gesproken terwijl het gebied met de meeste verscheidenheid Sepik is wat aan de kust ligt. Ook hebben anthropologen aangetoond dat verschillende stemmen contact met elkaar hadden, (hoe dit is aangetoond wordt niet vermeld).
2. Aanvullende verklaringen zijn dat die verscheidenheid komt doordatmen daar erg trots is op zijn eigen identiteit en de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken, en dat de verscheidenheid komt door het fenomeen taboewoorden; het is verboden om de naam van personen uit je schoonfamilie te gebruiken en aangezien sommige woorden ook persoonsnamen zijn kunnen die woorden snel uit de taal verdwijnen.
Ik heb niet kunnen vinden dat verschillende talen binnen een dorp worden gesproken dus totdat ik vindt waar ik het vandaan heb neem ik dat terug. Ik studeer zelf taalwetenschap maar ben meer van de syntaxis (Chomsky en zo) en weet dus niet zoveel van dit soort dingen af, maar wel waarschijnlijk meer dan de gemiddelde sargasso-reaguurder.
#6
merijn
wordt moet met dt
stammen ipv stemmen
doordat men ipv doordatmen
en er bestaat de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken ipv en de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken
ik vind ipv ik vindt
(en dat voor een taalkundige, je kunt wel merken dat op de meeste fora waar ik op het internet verblijf je kunt editen.)
#7
Bismarck
@5: Altijd oppassen met exemplarische verklaringen. Zo is er misschien veel diversiteit in Sepik (dat trouwens wel aan zee ligt, maar het nodige moeilijk begaanbare achterland kent en waar pas in de jaren 1880 voor het eerst westerlingen doordrongen), maar er worden daar maar zo’n 100 verschillende talen gesproken, terwijl de trans-nieuw-guinea-groep, die met name de echte binnenlanden omvat, bestaat uit een kleine 600 verschillende talen. Daar zit het genoemde veelgesproken Enga bij (wel zo’n 200.000 sprekers), maar ook de nodige talen met nog geen 100 sprekers. Verder blijkt uit onderzoek dat er nogal grote genetische verschilen zijn over kleine geografische afstanden (dat ondersteunt lijkt me toch wel sterk dat er sprake is van isolatie) en dat de genetische verschillen vrij aardig overeenkomen met de linguistische verschillen (hetgeen, zoals je vast in je studie ook geleerd hebt, voor bijvoorbeeld Europa veel minder vanzelfsprekend is). Daar kun je natuurlijk het kip of ei op afdingen (zorgde de isolatie voor taalverschillen of de taalverschillen voor isolatie?).
#8
Bismarck
Hmmm, ik spam blijkbaar weer. Is mijn vorige post nog uit de filter te vissen?
PS. Overigens baseer ik mijn taalverhalen over Nieuw Guinea op Wurm’s onderzoek (toegegeven dat is alweer een paar decennia oud). Ik ben ook geen linguist van huis uit, dus baffle me with your knowladge!
#9
Steeph
@Bismarck: Bij deze.
#10
Bismarck
@9: Mijn dank is groot!
#11
Bismarck
Papua Nieuw Guinea is antropologisch gezien natuurlijk razend interessant, aangezien het al veel langer bevolkt is dan bijvoorbeeld Europa en de Amerika’s (al een jaar of 50.000, tegen Amerika en belangrijke delen van Europa pas dik 10.000) en het tot vorige eeuw relatief ongestoord is door uitheemse prikkels (de Austronesiers, die 4-5 duizend jaar geleden aankwamen beperkten zich veelal tot de kustgebieden), in tegenstelling tot bv. Afrika (dat oa. fors verstoord is door slavenhandel in de afgelopen 500 jaar).
#12
merijn
@Bismarck, Ik denk dat jij er meer over weet dan ik. Ik wist dan ook niet bijvoorbeeld dat de genetische verschillen zo groot waren. Wel een kleine kantekening, de Trans-Nieuw-Guinea groep wordt wordt door heel Nieuw-Guinea heen gesproken, afgaande op de kaarten van ethnologue. De talen in Sepik vanzelfsprekend alleen daar. De taaldichtheid van Sepik is dus groter dan grote delen van de gebieden waar de Trans-Nieuw-Guinea groep wordt gesproken, ook al worden er maar 100 talen gesproken in Sepik en bestaat de Trans-Nieuw-Guinea groep uit zo’n 560 talen.
#13
Bismarck
@12: Daar heb je gelijk in, al moet je de kaart met een korreltje zout nemen. Er zijn in de binnenlanden nogal wat gebieden waar gewoonweg niemand woont en waar dus ook geen taal gesproken wordt. In gebieden waar meer mensen wonen, kunnen natuurlijk ook meer talen gesproken worden (want per taal heb je nu eenmaal mintens 2 mensen nodig).
#14
Bismarck
@4: Ik ben bang dat je die steun en giften moet zien als steekpenningen, om de roof van complete bergen uit het land wat te smeren, die door mijnbouwbedrijven uit deze twee landen wordt gepleegd.
Reacties (14)
It’s curious how the linguistically most diverse country in the world is Papua New Guinea – because it’s also the place with the biggest biodiversity anywhere, one of the last places in the world where new species get discovered regularly. I wonder whether there’s a single explanation for both phenomena.
Duh, isolatie. Nieuw Guinea (want Indonesie heeft haar 2e plaats voor een belangrijk gedeelte ook te danken aan haar deel van dat eiland) is een eiland waar je nogal moeizaam doorheen reist. Veel bergen, diepe dalen, moerassen, dichte bebossing, noem maar op. Dat levert natuurlijk ook veel biotopen op, maar minstens zo belangrijk is dat mensen (en dieren en planten) die een paar kilometer van elkaar vandaan wonen, niet met elkaar in aanraking komen. Dan zorgt het toeval vanzelf voor een evolutie van talen en soorten die verschillende richtingen uit gaat.
@Bismarck, Een probleem met die theorie is als ik me goed herinner dat de grootste linguistische diversiteit van Nieuw Guinea aan de kust is, wat een relatief toegankelijk gebied is. Ook verklaart het niet hoe het komt dat in Nieuw Guinea het regelmatig voorkomt dat meerdere talen in één dorp worden gesproken.
@2: Dat zou een probleem met die theorie zijn, als je bewering klopte. De meeste talen in Nieuw Guinea behoren echter tot de groep Papua-talen (een verzamelnaam voor alle niet-austronesische talen) en daarvan worden er dan weer de meeste gesproken in de bergen. Van het regelmatige gebruik van meerdere talen binnen een dorp heb ik niet veel gehoord, maar daar zijn ook weer aanvullende verklaringen voor mogelijk (recente migraties, het samenleven van oorspronkelijke papua’s met de veel later aangekomen austronesiers en het overnemen van andere talen als statussymbool of om economische redenen).
Overigens het feit dat de kust (vanaf zee) relatief toegankelijk is, staat nog niet gelijk aan een eenvoudig of veelvuldig contact tussen aan de kust wonende gemeenschappen.
Kan wel zijn allemaal maar 20% van het BNP is afkomstig van giften uit Australia en 65% vanuit de USA. Enige bescheidenheid zou op z’n/haar plaats zijn.
Don’t bite the hand that feeds you.
Ik heb even opgezocht waar ik de informatie vandaan heb. Ik heb de volgende informatie uit het populair wetenschappelijk boek “de grote taalatlas”, met als redactie Bernard Comrie, Stephen Matthews en Maria Polinsky (Ik weet dat Comrie een specialist is op het gebied van Papua talen maar die heeft vreemd genoeg niet het hoofdstuk over Oceanie geschreven, dat is geschreven door Polinsky met ene Geoffry Smith)
1. De verklaring van isolatie die jij noemt wordt veel genoemd maar kan nooit het hele verhaal zijn want de grootste taal, het Enga word in de binnenlanden gesproken terwijl het gebied met de meeste verscheidenheid Sepik is wat aan de kust ligt. Ook hebben anthropologen aangetoond dat verschillende stemmen contact met elkaar hadden, (hoe dit is aangetoond wordt niet vermeld).
2. Aanvullende verklaringen zijn dat die verscheidenheid komt doordatmen daar erg trots is op zijn eigen identiteit en de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken, en dat de verscheidenheid komt door het fenomeen taboewoorden; het is verboden om de naam van personen uit je schoonfamilie te gebruiken en aangezien sommige woorden ook persoonsnamen zijn kunnen die woorden snel uit de taal verdwijnen.
Ik heb niet kunnen vinden dat verschillende talen binnen een dorp worden gesproken dus totdat ik vindt waar ik het vandaan heb neem ik dat terug. Ik studeer zelf taalwetenschap maar ben meer van de syntaxis (Chomsky en zo) en weet dus niet zoveel van dit soort dingen af, maar wel waarschijnlijk meer dan de gemiddelde sargasso-reaguurder.
wordt moet met dt
stammen ipv stemmen
doordat men ipv doordatmen
en er bestaat de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken ipv en de neiging om verschillen tussen bevoorbeeld dorpen te benadrukken
ik vind ipv ik vindt
(en dat voor een taalkundige, je kunt wel merken dat op de meeste fora waar ik op het internet verblijf je kunt editen.)
@5: Altijd oppassen met exemplarische verklaringen. Zo is er misschien veel diversiteit in Sepik (dat trouwens wel aan zee ligt, maar het nodige moeilijk begaanbare achterland kent en waar pas in de jaren 1880 voor het eerst westerlingen doordrongen), maar er worden daar maar zo’n 100 verschillende talen gesproken, terwijl de trans-nieuw-guinea-groep, die met name de echte binnenlanden omvat, bestaat uit een kleine 600 verschillende talen. Daar zit het genoemde veelgesproken Enga bij (wel zo’n 200.000 sprekers), maar ook de nodige talen met nog geen 100 sprekers. Verder blijkt uit onderzoek dat er nogal grote genetische verschilen zijn over kleine geografische afstanden (dat ondersteunt lijkt me toch wel sterk dat er sprake is van isolatie) en dat de genetische verschillen vrij aardig overeenkomen met de linguistische verschillen (hetgeen, zoals je vast in je studie ook geleerd hebt, voor bijvoorbeeld Europa veel minder vanzelfsprekend is). Daar kun je natuurlijk het kip of ei op afdingen (zorgde de isolatie voor taalverschillen of de taalverschillen voor isolatie?).
Hmmm, ik spam blijkbaar weer. Is mijn vorige post nog uit de filter te vissen?
PS. Overigens baseer ik mijn taalverhalen over Nieuw Guinea op Wurm’s onderzoek (toegegeven dat is alweer een paar decennia oud). Ik ben ook geen linguist van huis uit, dus baffle me with your knowladge!
@Bismarck: Bij deze.
@9: Mijn dank is groot!
Papua Nieuw Guinea is antropologisch gezien natuurlijk razend interessant, aangezien het al veel langer bevolkt is dan bijvoorbeeld Europa en de Amerika’s (al een jaar of 50.000, tegen Amerika en belangrijke delen van Europa pas dik 10.000) en het tot vorige eeuw relatief ongestoord is door uitheemse prikkels (de Austronesiers, die 4-5 duizend jaar geleden aankwamen beperkten zich veelal tot de kustgebieden), in tegenstelling tot bv. Afrika (dat oa. fors verstoord is door slavenhandel in de afgelopen 500 jaar).
@Bismarck, Ik denk dat jij er meer over weet dan ik. Ik wist dan ook niet bijvoorbeeld dat de genetische verschillen zo groot waren. Wel een kleine kantekening, de Trans-Nieuw-Guinea groep wordt wordt door heel Nieuw-Guinea heen gesproken, afgaande op de kaarten van ethnologue. De talen in Sepik vanzelfsprekend alleen daar. De taaldichtheid van Sepik is dus groter dan grote delen van de gebieden waar de Trans-Nieuw-Guinea groep wordt gesproken, ook al worden er maar 100 talen gesproken in Sepik en bestaat de Trans-Nieuw-Guinea groep uit zo’n 560 talen.
@12: Daar heb je gelijk in, al moet je de kaart met een korreltje zout nemen. Er zijn in de binnenlanden nogal wat gebieden waar gewoonweg niemand woont en waar dus ook geen taal gesproken wordt. In gebieden waar meer mensen wonen, kunnen natuurlijk ook meer talen gesproken worden (want per taal heb je nu eenmaal mintens 2 mensen nodig).
@4: Ik ben bang dat je die steun en giften moet zien als steekpenningen, om de roof van complete bergen uit het land wat te smeren, die door mijnbouwbedrijven uit deze twee landen wordt gepleegd.