Closing Time | Renaissance Of The Sun
Van het album ‘Better late than never’ (omdat we vandaag weer eens vreselijk laat zijn) ‘Renaissance Of The Sun’ van de AndersonPonty Band, met violist Jean-Luc Ponty.
Hoe kun je een massa kunstenaars van alle tijden en stromingen in één tentoonstelling bij elkaar zetten? Da’s makkelijk want één thema hebben ze bijna allemaal gelijk: zichzelf. En omdat er dus een schat aan zelfportretten is, pimpen musea, curatoren en recensenten de zelfafbeelding op door het van deze tijd te maken. Jawel, dankzij de ‘selfie’ zou het zelfportret razend populair zijn. Hoe je een trend met smoel maakt. Ook de kunstenaars die in de vorige twee afleveringen (hier en hier) aan bod kwamen deden (en doen) aan zelfafbeelding. Diego Rodríguez de Silva y Velázquez (1599 - 1660) – Zelfportret, 1645. Het traditionele zelfportret, de 'oerselfie', kunnen we zowel bij Velázquez als bij Charlotte Salomon (1917 - 1943) zien als veredelde pasfoto. Francis Bacon trekt zijn eigenaardige stijl door in zijn zelfafbeelding.
Van het album ‘Better late than never’ (omdat we vandaag weer eens vreselijk laat zijn) ‘Renaissance Of The Sun’ van de AndersonPonty Band, met violist Jean-Luc Ponty.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
ACHTERGROND - Op 20 mei 1498 bereikte een Portugese handelsdelegatie onder leiding van Vasco da Gama havenstad Calicut. In hun zoektocht naar specerijen hadden de Portugezen een lange zeereis rondom de Kaap afgelegd en nu waren ze eindelijk aangekomen in India. De bereidheid van de Portugezen om deze riskante zeereis te ondernemen voor een lading specerijen illustreert goed het belang van de specerijenhandel. Het handelsnetwerk rondom de Indische Oceaan was destijds het belangrijkste handelsnetwerk ter wereld. Eeuwen voordat Vasco da Gama in Calicut landde werden langs de kusten van de Indische Oceaan al volop goederen en ideeën uitgewisseld. De komende weken verdiep ik me in de vraag hoe dit handelsnetwerk tot stand is gekomen. Het eerste deel is gewijd de vroegste migraties langs de kusten van de Indische Oceaan, voordat de eerste beschaving tot stand kwamen.
Al sinds mensheugenis is de mens te vinden in kustgebieden. Het klimaat is er mild, er is voldoende regenwater en bovendien leven langs de kusten volop vissen, die een belangrijke bron vormen voor Vitamine D en Omega 3. Het mooie aan vissen is dat ze eenvoudig te vangen zijn, bijvoorbeeld door op doorwaadbare plaatsen fuiken aan te leggen. Om ook de vissen in diepere wateren te kunnen vangen ontwikkelde men al vroeg eenvoudige boten. Te voet en per boot trok men langs de kust, de vissen achterna. Soms raakte een boot op dreef en ontdekte men nieuw land. Zodoende stak een groep jagers-verzamelaars zo’n 70.000 jaar geleden de Straat van Aden over.
De kalme burger is het beu, sprak een kamerlid dat ik voor het laatst meende gezien te hebben in een aflevering van ‘Allo ‘Allo, en daarna stelde hij nog voor van Nederland een haatzaaiparadijs te maken, maar mij was hij al kwijt bij de combinatie van ‘kalme burger’ en ‘beu’. Ik stelde mij bij een kalme burger tot dan toe eerder iemand voor die het allemaal hoofdschuddend aankijkt en dan zijns weegs gaat.
Kalme burger zet zijn auto dwars op een snelweg bij Dokkum. Kalme burger vindt dat roetmoppen niet moeten zeiken. Ik vind het raar klinken, maar ik zal er wel aan moeten wennen, net als die gewone Nederlander die bij nader inzien een van argwaan schuimbekkende belastinghater met de schurft aan politici bleek te zijn. Hoofdschudden zal wel niet helpen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dit is het Sargasso-café van zaterdag 02-12-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
ELDERS - Er lijkt een akkoord te zijn over het bedrag dat het Verenigd Koninkrijk na de Brexit aan de EU moet betalen. Het volgende agendapunt, een regeling voor de grens tussen Noord-Ierland en de Ierse republiek, wordt een stuk lastiger. Het rakelt oude conflicten op.
De Britten zeggen te streven naar een frictionless border. Geen rijen voor controleposten, zo min mogelijk verandering ten opzichte van de huidige open grenzen. Dat wil iedereen natuurlijk. Maar hoe realistisch is dat?
De Ierse republiek wil er graag aan meewerken. De Ierse minister van Buitenlandse Zaken Simon Coveney, na het aftreden van Frances Fitzgerald kandidaat voor het vice-premierschap, ontkent dat Ierland met de grenskwestie het buurland extra onder druk wil zetten. ‘Wij zijn altijd bij ons standpunt gebleven dat we streven naar handhaving van de huidige onzichtbare grens tussen de republiek en Noord-Ierland’, zei hij woensdag. Volgens hem verschilt Noord-Ierland als deel van het Verenigd Koninkrijk van Schotland en Wales omdat hier de zee de grens met Engeland markeert. Het is aan Londen om, rekening houdend met dit feit, een begaanbare oplossing voor te stellen. Zijn suggestie is duidelijk: gebruik de grens tussen Engeland en Noord-Ierland als praktische EU-grens en handhaaf het vrije verkeer tussen Noord-Ierland en de Ierse republiek.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 01-12-2017. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Een prachtige cover van Townes van Zandt door de Be Good Tanyas kwam eerder al voorbij in Closing Time. Tijd om ’s mans eigen stem eens te laten horen. De drugs, drank, gokpartijen, depressies en andere ellende waarover hij zingt deden hem op 53-jarige leeftijd de das om. Ellendig, maar ook bewonderd en bemiddeld, dankzij het geld dat binnenkwam door covers van bewonderaars als Emmylou Harris en Willie Nelson.
In Senegal zetten jongerenwerkers hiphop in als alternatief voor de radicale islam.
Met steun van de Nederlandse ambassade.
Rapartiesten en jongerencentra gebruiken de muziek om kansarme jongeren uit de banlieus bewust te maken van radicalisering.
“Hiphop leert je op een andere manier met boosheid om te gaan. Als je in de buitenwijken van Dakar met de jongeren praat, hoor je natuurlijk dat ze kwaad zijn. Zij zien grote auto’s, terwijl ze zelf moeten sappelen om genoeg te kunnen eten. Uiteindelijk ligt die boosheid aan de basis van veel radicalisering en als je de jongeren de kans geeft om er iets over te zeggen in hun muziek, lucht dat in ieder geval enorm op.”
COLUMN - In een column voor Energia probeert Remco de Boer wat realiteitszin in de discussie over de energietransitie te brengen.
Hoewel Nederland nog lang aardgas nodig heeft, neemt de roep van bestuurders en politici toe om de winning ervan te stoppen. Want we gaan over op duurzaam. Want fossiel is niet meer nodig. Zouden ze de transitie écht een warm hart toedragen, dan zouden ze het eerlijke verhaal vertellen en hun verantwoordelijkheid nemen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.