"En tegelijk werd ik allergisch. Allergisch voor opgeklopt schuim. Want schuim is het niet laatste woord." Aldus de afsluiting van de bijdrage van Geert Mak in de reeks "Over hun ongelijk" in het NRC dit weekend. Geert Mak, toch een duidelijke representant van de babyboomers is van zijn geloof in grote helden gevallen. De helden uit zijn vroege jaren, Che Guevara, Ho Chi Min, de RAF-leden, etc, bleken toch niet zo zuiver. Liever de stille, kleine helden dan maar. Een ontboezeming die de vraag oproept, waarin heeft u uw ongelijk gezien dit afgelopen jaar? Persoonlijk voel ik mijn ongelijk het sterkst in het erkennen dat ik beroerd ben in het maar bij benadering goed inschatten van ontwikkelingen in de wereld, ook al zie ik de juiste signalen. Maar dat zal me in de toekomst niet weerhouden jullie daarmee lastig te vallen.....
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Naast de hoge amusementswaarde zit er ook een wijze les verscholen in de politieke crisis die België nog altijd in haar greep heeft. En dat is die van de moeizame rol van de koning. Constitutionele monarchieën blijken niet goed opgewassen tegen het langdurig stil liggen van het democratisch proces. En dat is natuurlijk ook logisch. Formeel hebben vorsten weliswaar een grote rol in constitutionele regeringen (onder andere door het aanstellen en ontslaan van de bewindspersonen), maar in de praktijk worden zij geacht hierin het advies van de meerderheid van de in het parlement vertegenwoordigde partijen te kiezen. Maar wat als die partijen het onderling niet eens kunnen worden?
Nu de zoveelste regeerpoging van Leterme is gestrand, ligt het initiatief om de Belgische politiek los te trekken feitelijk bij de koning. Die lijkt echter weinig meer te willen of kunnen doen dan de zoveelste oud-politicus een rondje langs de coalitiepartijen laten maken of te zien of ze het toch niet nog eens een kansje willen geven. En wat zou de koning ook kunnen doen? Op papier heeft hij misschien enige macht maar als ongekozene heeft hij geen enkel mandaat. Hij is niet eens populair.
In zo’n geval zou een verkozen president uitkomst kunnen brengen. En dan niet het Amerikaanse model waarin de president het feitelijke bestuur van het land op zich neemt, maar veel meer het Duitse model, waarbij de rol van de president -net als die van de koning- grotendeels ceremonieel is. Behalve in het geval van een fundamentele crisis in het democratisch bestel (waar de Duitsers wel enige ervaring mee hebben). Dan kan de president als constitutionele waakhond wèl een rol van belang spelen. Hij heeft daarvoor mandaat, want is immers ook zelf voortgekomen het het democratische stelsel.
De geestelijk vader van bovenstaande kaart (hier scrollen) is niet meer: de Amerikaanse politicoloog Samuel Huntington, de auteur van het boek ‘The Clash of Civilizations’, is op 24 december op 81-jarige leeftijd overleden (DeTijd).
Toen begin jaren ’90 de Amerikaanse filosoof Francis Fukuyama ‘Het einde van de geschiedenis en de laatste mens’ aankondigde waarin de seculiere vrije markt-democratie wereldwijd zou zegevieren en gewapende conflicten tot het verleden zouden behoren weersprak Huntington deze analyse. Met zijn daarna uitgebrachte boek Clash of Civilizations voorspelde hij juist een opleving van gewapende conflicten tussen volkeren en staten. De scheidslijnen voor de toekomstige conflicten zouden grotendeels bepaald worden door verschillen in religie en maar ook door verbondenheid in taal en geografie.
Wat er daarna gebeurde mag bekend zijn: Ariel Sharon banjerde over de Tempelberg, in New York vlogen er twee vliegtuigen het WTC in, op de Afghaanse berghellingen regenden het daisy cutters, in Bali, Madrid en Londen ontploften er bommen met als doel zoveel mogelijk burgerslachtoffers te maken. Ondertussen werd in Nederland een recalcitrante cineast afgeslacht om z’n woorden en vloog in Syrië de Deense ambassade in de fik vanwege een cartoon. En last but not least trilde Bagdad onder een Shock & Awe campagne die tienduizenden burgerslachtoffers maakte, werd ‘onthoofdingsvideo’ een normaal woord en voerde de nieuwe Iraakse regering een grondwet in die dichterbij de sharia lag dan de oude grondwet van de inmiddels opgehangen (ooit seculiere) dictator.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Even verder bordurend op het concept Does Humor Belong On Canvas kom je -als trotse Belg- snel uit bij een merkwaardig figuur. Iemand die vlotjes het symbolisme en het surrealisme combineerde en voorspelde.
Elke gek heb se voordeel.
De naam van wackoman is Antoine “Wierd” Wiertz, woonachtig te Dinant, Rome, Parijs, Luik en Brussel.
Persoonlijk motto: ‘Hoogmoed: de deugd die grote werken inspireert en de eigenliefde van anderen kwetst‘.
Ahem.
In wat een homerisch/hilarische deal was heeft hij bedongen dat voor het eeuwige recht van mijn land op zijn werk(en), hij een gigantisch atelier kreeg in wat toen dè place to be-buurt was, en nu de Europese Unie als buur heeft. Mijn volk kon dan ook niets anders doen dan er een museum van te maken, en daar staat het, als surrealistisch voorbeeld van het surrealisme, inclusief een afgrijselijke website die ik niet eens wil linken.
Zoals zoveel Belgoschilders haalde hij het meeste invloed en opdrachten niet uit de kerk maar uit de loge -nog zo’n bizar fenomeen met een unieke Belgische variant – en geroemd om haar nutcases. (ik kreeg ooit les van een logebroeder – hij bleek niet zo goed met mijn spotprenten om te kunnen).
Bon: the works! Laat me voor één keertje het plezier om de werken woordelijk te omschrijven, waarbij ze zichzelf in al hun pracht voor u kunnen onthullen onder de klik en na de:bewijsstuk 1:
Zijn vader was soldaat onder Napoleon geweest, misschien dat er daarom enig ambiguïteit bestaat in deze smeersels op doek: het moet een scène uit de hel tonen, maar er staat een onverzettelijke, ietwat last van een kater hebbende Bonaparte, omringd door zeer schreeuwlelijke lieden van diverse kunne die niet echt duidelijk kunnen maken of ze nu voor of tegen de Empereur zijn, laat staan wat ze in godsnaam in de hel doen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
‘Clash of civilisations’ kent vele volgers.
“Geweld tegen terreur is zelden buitenproportioneel”
Geert Wilders in reactie op de Israëlische aanval op de Gazastrook.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
