Fragmenten uit het danboek van Penelope Bijtring | 15-06-2019

Obama is verstandig genoeg geweest om Hillary Clinton te parkeren op het State Department, het Amerikaanse ministerie van buitenlandse zaken. Hij veronderstelt, terecht, dat ze daar niet veel kwaad kan. Immers, de buitenlandse politiek van Amerika verkeert in een dusdanig dal dat er eigenlijk niets meer aan te verpesten valt. Bovendien kan ze als minister van buitenlandse zaken goede sier maken. In de buitenlandse politiek rekent Obama erop dat leiders van andere mogendheden onder de indruk zullen zijn van celebrity-persoonlijkheden. Een goede, saaie, professionele diplomaat (denk Warren Christopher) zou misschien de betere beslissingen nemen, maar veel minder indruk maken op de Sarkozy’s en J.-P.- Balkenendes van deze wereld.

Obama heeft Hillary in ieder geval niet de belangrijkste baan gegeven. Zestien jaar geleden heeft Hillary zich al een keer te pletter gelopen op de hervorming van de Amerikaanse gezondheidszorg, en ze hoeft het niet nog een keer te proberen. Ondanks de economische crisis en de vele andere problemen blijft het feit dat twintig procent van de Amerikanen geen ziektekostenverzekering heeft misschien wel de grootste uitdaging voor de regering van Obama. Hiervoor heeft Obama een stille, rustige, ervaren, geslepen man benoemd. Sta op, Tom Daschle!

Tijdens de eerste termijn van Bush was Daschle de belangrijkste Democraat in het Congres, en was hij een eenzame vertegenwoordiger van de redelijkheid in de VS. Velen hadden hem graag als president of vice-president gezien. Het was even slikken toen hij in 2004 zijn Senaatszetel verloor (als Democraat in het zeer conservatieve South Dakota). President zou hij wel niet meer worden. Maar misschien is de nieuwe baan van Daschle wel vele malen belangrijker dan het presidentschap. Nu bevindt hij zich in een positie waar hij, vanuit de luwte, een echt verschil voor mensen kan maken.