BNN luisterde Albert Verlinde af
BNN luisterde Albert Verlinde af
“koekje van eigen deeg” leidt tot aangifte en kort geding.
De huidige, vlakke etappes in de Tour saai? Enerzijds wel, want laten we eerlijk zijn: honderdtwintig kilometer lang kijken naar een kopgroepje dat zal worden teruggepakt, is voor de sportliefhebbers nu niet het summum van spektakel. Zelfs de grootste wielerliefhebbers vinden het maar lastig. Zelfs Michel Wuyts, de grand old man van het Vlaamse wielercommentaar, beklaagde zich over de lage spektakelwaarde van de wedstrijd. ‘Welgeteld hebben de groten deze hele Tour de France maar twee kilometer gekoerst’, meende hij en hij wist ons te vertellen dat zijn Italiaanse collegae van de Rai zich afvroegen wat ze in Frankrijk bleven doen. ‘Hier gebeurt niets’, schijnen zij te morren, ‘wat zijn wij dit jaar al verwend met de Giro.’ Volgens Hans Prakke is dit gewoon het metier van de fullprof wielrenner. De oud-parlementair journalist versloeg in de jaren zeventig en negentig een aantal maal de Tour de France en ziet heel veel parallellen tussen de politiek en de wielrenner. Sterker nog: volgens Prakke ís wielrennen politiek, en is politiek wielrennen.
BNN luisterde Albert Verlinde af
“koekje van eigen deeg” leidt tot aangifte en kort geding.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Afgelopen maand hebben een groep Europese nieuw uitgevers de z.g. ‘Hamburg Declaration‘ opgesteld. Hierin eisen zij dat de Europese overheid maatregelen neem om het hergebruik (zij noemen het diefstal) van ‘hun’ content. Ze willen geld kunnen vragen voor hun nieuws zoals ze dat gewend zijn bij de papieren versie.
Het staat de uitgevers natuurlijk vrij om hun artikelen en andere content achter een alleen-voor-betalende-abonnees-muurtje te verstoppen. Het staat ze ook vrij om hun content niet door zoekmachines te laten indexeren (en dus opslaan). Het staat ze zelfs vrij helemaal geen website te hebben en slechts een krimpende en vergrijzende doelgroep per papier te bedienen. Je hoeft echter geen twitterende iPhone bezitter te zijn om te voorspellen wat er gebeurt met een nieuwsorganisatie die een abonnees-only website begint of helemaal offline gaat. Voor de groeiende doelgroep van online nieuwslezer bestaat zo’n organisatie eenvoudig weg niet meer en er zijn vele, vele andere die staan te trappelen om de informatiehonger van deze doelgroep gratis en 24×7 te stillen.
De uitgevers claimen dat zonder betaalmodel zij hun redacties niet op peil kunnen houden en dat daarmee hun belangrijke rol als waakhond van de democratie op het spel staat. De stelling bevat twee onderdelen die beide twijfelachtig zijn:
In deze serie kijk ik naar aanleiding van het advies van de commissie-Brinkman naar innovatie binnen de krantensector. Eerder ging ik in op de innovatietheorien van Christensen en Bhide en keek ik in hoeverre zij toepasbaar waren in concrete innovatiesituaties in de Nederlandse krantenwereld. Ook hebben we gekeken naar het interview met Nu.nl oprichter Kees Zegers. Hij eindigde met de conclusie dat het grootste probleem voor innovatie interne barrieres binnen de kranten zijn. Vandaag kijk ik wat daaraan te doen is en welke mogelijkheden kranten hebben om nieuwe markten aan te boren.
Zegers, overigens furieus over het advies van Brinkman, geeft overduidelijk aan dat de innovatiebarrieres intern zitten. Ook Christensen waarschuwt daarvoor. Als je dus als perssector wil innoveren, zul je eerst je organisatie op innovatie moeten inrichten.
Uit de vorige afleveringen van deze serie kan je afleiden dat de perssector onder andere de volgende stappen en principes zal moeten nemen en toepassen:
1. Zorg dat het ideeënmanagement goed op orde is. Hoe gemakkelijk bereiken initiatieven van buiten de krant? Hoeveel besluitvormingsmomenten zijn er nodig voordat een nieuw initiatief gestart wordt? Zijn er in de organisatie budgetten beschikbaar om de mogelijkheden van nieuwe initiatieven te testen? Worden afgewezen ideeen eens in de zoveel tijd nogmaals tegen het licht gehouden? Praat elke dag met willekeurige mensen, ook die jouw krant niet lezen, over waar zij informatie voor gebruiken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Moet het embargo inderdaad af van de publicatie van de miljoenennota? En als u toch bezig bent, wat voor een soort toespraak zou Trix moeten houden?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Slechte implementatie Electronische Patienten Dossiers kost levens
Da’s weer eens een ander soort dodelijke “kinderziekte.”
Goldman Sachs draait op subsidie
Zo is het makkelijk 11 miljard aan bonussen uit te keren.
“In buitenlandse klinieken zijn er uit ontdooide eicellen inmiddels negenhonderd kinderen geboren. En er zijn geen aanwijzingen dat er met deze kinderen iets mis is.”
Aldus Sebastiaan Mastenbroek, medewerker op het fertiliteits-laboratorium van het Amsterdams Medisch Centrum (AMC). De coalitiepartijen CDA, ChristenUnie en de PvdA hebben vragen gesteld over het voornemen van het AMC om zonder medische reden de eicellen in te vriezen.
Eigenlijk vind ik dit nog de orgineelste oplossing voor het taxiprobleem. Iemand nog andere suggesties?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.