In drie gastbijdragen presenteert Jasper Soetendal op verzoek van Sargasso enkele opvallende resultaten uit Weetwaar.com. Weetwaar.com is een onderzoeksinitiatief van Braxwell Labs waar geografische, demografische, politieke en economische informatie gecombineerd wordt in verrassende visualisaties. In hoeverre bepaalt je banksaldo je politieke voorkeur? En hoe verandert dit in een ontzuilde, polariserende samenleving? Voor alle Nederlandse gemeente heeft Weetwaar.com het besteedbaar inkomen vergeleken met de resultaten van de Europese Verkiezingen van 2009. Onderstaande figuur toont dat voor vrijwel alle partijen er geen of nauwelijks correlatie bestaat tussen belastbaar inkomen in een gemeente de de lokale verkiezingsuitslag. Alleen voor D66 en VVD geldt: hoe hoger het belastbaar inkomen, hoe hoger de verkiezingsuitslag.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Ik vind dit een verschrikkelijke beslissing. Het is duidelijk een politieke overweging. Ik zie geen andere rationele reden waarom ze dit zouden doen.”
Cheney reageert op het besluit van de regering Obama een onderzoek te openen naar de harde ondervragingsmethoden door de CIA van de vorige regering. Verder zegt hij:
“Ik denk dat hij aan het proberen is zijn verantwoordelijkheid te ontduiken. En ik denk dat dat verkeerd is.”
Wie welke verantwoordelijkheid nou ontduikt blijft echter wat onduidelijk.
Sargasso biedt regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Gastbijdragen vanuit de politiek zijn altijd meer dan welkom, mits de auteurs zich ook mengen in de discussie. Vandaag een bijdrage van Marietje Schaake, lid van de fractie van D66 in het Europees Parlement.
Gisteren (31-8) heeft een aantal hoogleraren van de UvA de Universiteit aangespoord Tariq Ramadan aan te nemen in Amsterdam om duidelijk te maken dat ´de UvA niet meedoet aan de hetze tegen moslims die vinden dat de Islam voor hen ook van belang is buiten de privésfeer´. Het koppelen van het ontslag van Ramadan als individu aan een hetze tegen Moslims als geheel is een gevaarlijke redenering. Het wordt tijd individu en groep te ontkoppelen en de scheiding tussen kerk en staat te herstellen in het Nederlandse integratiedebat en -beleid.
Het aannemen van een orthodoxe, Engelssprekende Moslim als integratieadviseur van Rotterdam laat het failliet zien van het vertrouwen op de eigen oplossingskracht vanuit diverse Nederlanders. Hoe dicht stond Ramadan bij de gemiddelde Rotterdammer? En hoe kon hij juist sceptici over Islam bereiken terwijl hij steeds als orthodoxe Moslim spreekt? Ook legt de keuze voor Ramadan de geleidelijke verschuiving van de scheiding tussen kerk en staat bloot die integratie via religie veroorzaakt. Ramadans observaties en adviezen aan Moslimjongeren kunnen nog zo nuttig zijn, het is niet de taak van de overheid om een Moslimtheoloog en -activist in te huren om integratie te stimuleren. Hoewel Ramadan wellicht sommige Moslims aanspreekt, voelen anderen zich door de keuze voor Ramadan juist vervreemd en onbegrepen door hun gemeente die zo voorkeur voor een bepaalde religieuze visie geeft.
Voor D66 is integratiebeleid vooral participatiebeleid, de overheid moet mensen vrij laten in hun geloof, dat persoonlijk en nooit objectief meetbaar is. Door gemeenten en nationale overheden in Nederland wordt echter via religie een integratie en anti-radicaliseringsbeleid geformuleerd. De rol van religie, Islam, krijgt hierdoor een te prominente rol in de manier waarop de overheid haar burgers categoriseert en benadert. Het werken vanuit orthodoxie door de overheid, in de strijd tegen extremisme, is hiervan de meest vergaande. Ook veronderstelt het dat “Islam” een onlosmakelijk ingrediënt van probleem en oplossing zou zijn. Die aandacht is te eenzijdig.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Ik vroeg me altijd af wat de evolutionaire verklaring voor blankheid was….
Met dank aan pedro voor de tip.
De Zuid-Afrikaanse atlete Caster Semenya loopt de laatste tijd erg goed. Zo liep ze de beste seizoenstijd op de 800 meter. En waar iemand succes heeft is er al snel jaloezie. Normaliter volgen dan bijna vanzelf de dopingbeschuldigingen, maar in dit geval is er een andere stok om mee te slaan. Semenya ziet er nogal mannelijk uit, wat mensen laat twijfelen aan haar geslacht.
Zoveel zelfs dat de internationale atletiekunie (IAAF) een kleine twee weken geleden besloot tot een test. De uitslag is nog niet bekend, en het is de vraag of de sportorganisatie wel kán bepalen of Semenya wel of geen vrouw is. Kijken of ze de uiterlijke kenmerken van een vrouw heeft is namelijk niet voldoende en alles wat daarna komt is eigenlijk vooral een filosofische vraag. Is ze genetisch gezien een vrouw, maar heeft ze mannelijke hoeveelheden testosteron? Moet je haar dan diskwalificeren? En als ze genetisch gezien een man blijkt te zijn, maar een vrouwelijke hoeveelheid testosteron en oestrogeen aanmaakt? Is ze dan geen vrouw?
En als je haar diskwalificeert op deze kenmerken, wat is dan de drempelwaarde waarop je deze mensen gaat diskwalificeren? En wat betekent dit alles voor de aangeboren afwijkingen of ’talenten’ van andere atleten? Iedereen produceert andere hoeveelheden testosteron en oestrogeen. Het zou best eens kunnen zijn dat deze waarden bij veel topatleten afwijkend zijn, en zo zou het kunnen dat naar aanleiding van deze zaak opeens veel meer vrouwelijke atleten, die het geluk hadden er vrouwelijker uit te zien, tot man worden verklaard.
“Foreigners pay better. Plus you don’t have to worry about losing your life. Sometimes we fight over foreign clients. Around 60% are from abroad. In the best cases they’ll be German or French and in the worst, Arab or Turkish. Clients from Western Europe are the nicest. Clients from Poland and other former Soviet countries, they’re similar to Ukrainians – are often bastards”. (Observers France24)
Iryna: prostituee in Kiev legt uit dat buitenlandse klanten in veel gevallen juist gewild zijn vanwege hun betere manieren en forsere liquiditeit. Dit is in tegenspraak met de teksten van de FEMEN activisten die zich juist keren tégen het seks-toerisme in Oekraïne. FEMEN ziet deze illegale beroepsgroep en haar buitenlandse klanten liever vertrekken en laat dit merken via opvallende straatacties (klik & scroll). Los van de discussie of prostitutie verboden zou moeten worden lijkt er uit de woorden van Iryna een verband op te maken tussen het emancipatieniveau van de klant en het gevoel van onbehagen bij de prostituee. Klanten uit moslimlanden worden als ‘de ergste’ ervaren, maar ook de klanten uit Oosteuropese landen -waar na de val van het communisme emancipatie door de kerk is teruggedraaid- zijn niet geliefd. De FEMEN actie waarbij een lokale vrouwenhater werd getaart (foto) is op de lange termijn misschien dus wel effectiever dan het op straat aanspreken van buitenlandse mannen (foto)?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Volle stembussen bij opengaan stembureau
Afghaanse verkiezingen niet geheel zuiver
