Voorpagina

Zoekresultaten voor

'internetconsultatie'

Foto: Tom Davidson (cc)

De digitale keukentafel van de Rijksoverheid

, door

ANALYSE - Niet zeuren, maar meedoen. Zo nodigde minister Schippers in het tv-programma Buitenhof de belanghebbenden in de zorgsector uit zelf bezuinigingsvoorstellen te doen. Blijkbaar heeft de online  ‘keukentafeldiscussie’, die de minister vorig jaar is begonnen, niet veel opgeleverd. 

Doe mee, roept de Rijksoverheid haar burgers toe, want ze ‘is geïnteresseerd in meningen, ideeën en initiatieven vanuit de samenleving.’ De Rijksoverheid doet aan E-volksraadpleging, met opmerkelijke inhoudelijke en kwalitatieve verschillen tussen de diverse online initiatieven, waar burgers en organisaties hun stem mogen laten horen.

Het kan allemaal zonder af te moeten reizen naar inspraakbijeenkomsten met lauwe koffie. Reageren op wetsontwerpen op internetconsultatie. Met online formulieren Green Deals voorstellen of ideeën ter vermindering van de regeldruk insturen. Lid worden van LinkedIn-groepen en meepraten over een nieuwe Elektriciteits- en Gaswet of over het Europese landbouwbeleid. En via Facebook kun je minister Schippers aan briljante ideeën helpen om de zorg betaalbaar te houden.

Ooit een overheid meegemaakt die zo intensief het volk raadpleegt? Het kan natuurlijk makkelijker dan vroeger, dankzij deze vormen van e-consult. Het volk reageert enthousiast, zou je denken.

Dat lijkt af te hangen van de mate waarin dat onderwerp in de publiciteit is én van het internetmedium dat is ingezet. Een overzicht (details in dit exceldocument):
Sargasso Rijksoverheid Econsulting

Foto: Michiel S. (cc)

Het einde van het briefgeheim

, door

Het briefgeheim gaat op de schop in de grondwet. Dat levert een groot probleem op, want veel ontzag heeft de wetgever niet voor de grondwet en van ICT heeft hij weinig kaas gegeten. De schrijver heeft dan ook weinig vertrouwen in een goede afloop. Deze bijdrage is ook verschenen als Webwereld column.

ANALYSE - Er komt een nieuw grondwettelijk artikel over het briefgeheim (artikel 13) om dit artikel klaar te maken voor de 21ste eeuw en de komende maanden mogen burgers hun visie op deze zaak geven.

Veel van de juridische discussies over deze voorgestelde grondwetswijziging zullen de komende maanden gebaseerd zijn op een aantal veronderstellingen;
1. Er een relatie is tussen wet en grondwet in Nederland
2. De Staat der Nederlanden houdt zich aan aan haar eigen wetten
3. De Nederlandse wet nog steeds relevant is voor dit vraagstuk

Al deze veronderstellingen zijn op z´n minst twijfelachtig.

Wetten worden in Nederland niet structureel aan de grondwet getoetst zoals dat bijvoorbeeld in Duitsland wel gebeurt. Daarnaast heeft het relevante artikel 13 allerlei uitzonderingen ingebouwd: de overheid mag het briefgeheim niet schenden tenzij er een wettelijke uitzondering is die zegt dat dat wel mag, een rechter er toestemming voor geeft of iemand van een veiligheidsdienst besluit dat het nodig is voor het garanderen van de nationale veiligheid.

Foto: Romtomtom (cc)

KSTn | Briefgeheim wordt telecommunicatiegeheim

, door

ANALYSE - Er ligt een voorstel tot het wijziging van de grondwet. Het verouderde artikel over briefgeheim krijgt een update om ook “telecommunicatie” te omvatten. Maar er zit nog een wijziging in. Is dit een zinnig voorstel?

Het is bijzonder om te zien dat met alle wetten die de afgelopen jaren zijn aangenomen die de privacy van burgers met voeten treden er een poging wordt gedaan de grondwet op dit punt te verbeteren.
Maar laat ik niet op de zaak vooruit lopen. Hier eerst het oorspronkelijke artikel 13 uit de grondwet:

  • Het briefgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, op last van de rechter.
  • Het telefoon- en telegraafgeheim is onschendbaar, behalve, in de gevallen bij de wet bepaald, door of met machtiging van hen die daartoe bij de wet zijn aangewezen.

    • U ziet, telefoon en telegraaf was alles wat men kende. Laatste revisie stamt dan ook uit 1983. En daarom ziet de tekst die nu ter consultatie ligt er als volgt uit:

  • Ieder heeft recht op eerbiediging van zijn brief- en telecommunicatiegeheim.
  • Beperking van dit recht is mogelijk in de gevallen bij de wet bepaald met machtiging van de rechter of, in het belang van de nationale veiligheid, met machtiging van een of meer bij de wet aangewezen ministers.
    • Foto: Logo Overheid & Internet copyright ok. Gecheckt 13-02-2022

    De (on)mogelijkheden van ‘user generated’ beleid

    , door

    Wat moet de overheid met internet? Waarom zou zij zich er überhaupt mee moeten bemoeien? De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) heeft zich er de afgelopen tijd mee bezig gehouden. Op Sargasso vertellen een aantal experts de komende weken over de kansen en bedreigingen en over de vraag wat de overheid met internet moet.

    Overheden experimenteren met online medezeggenschap op beleid, maar de ervaringen zijn wisselend. Het wereldwijd meest bekende voorbeeld van cocreatie via het internet is de herziening van de IJslandse grondwet. Een commissie van 25 burgers heeft een nieuw ontwerp gemaakt en daarbij IJslandse burgers de gelegenheid gegeven via onder meer Facebook en Twitter voorstellen aan te dragen. Dit heeft geleid tot belangrijke voorgestelde wijzigingen, onder meer over het private eigendom op visgronden. De nieuwe grondwet moet echter nog door het Parlement worden aanvaard. Het referendum vindt daarover deze maand plaats, tegelijk met de presidentsverkiezingen.

    De interactieve overheid, de term alleen al wekt de suggestie van daadkracht en bedrijvigheid. In het buitenland zijn er voorbeelden te over en ook in Nederland timmeren we hard aan de weg op dit vlak. Cocreatie van burger en overheid blijkt echter knap lastig in elkaar te steken. Hoe komt het dat de ervaringen zo wisselen? Wat zijn de lessons learned?

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Nieuwe wet is ramp voor transparantie

    , door

    De nieuwe ‘Wet aanpassing Wob’ wordt een ramp voor journalisten en burgers op zoek naar transparantie. Er zitten een aantal venijnige veranderingen in die effectieve democratische controle nagenoeg onmogelijk maken.

    De nieuwe wet wordt gepresenteerd onder het mom van aanpakken van misbruik van de Wob. Inderdaad zijn er (commerciële) partijen die ambtenaren via de Wob aan het werk zetten om er zelf (vooral financieel) beter van worden. Ze mikken op incasseren van de dwangsom, of ze willen grote datasets voor commerciële toepassingen. Daarnaast is er de categorie verzoekers die een overheidsorgaan bewust wil frustreren door het met onredelijk veel werk op te zadelen.

    Maar de nieuwe wet is niet het juiste antwoord. Het zal ‘misbruik’ blokkeren, maar en passant alle overige informatievragers op onoverbrugbare afstand zetten. Het wordt namelijk aan de overheid gelaten om te beslissen of een verzoek is gericht op het verkrijgen van informatie (en dus valide is), of dat het andere doelen dient (en dus terzijde gelegd kan worden).

    Daarnaast is het voortaan ook aan het bestuursorgaan om te beslissen of de ambtelijke capaciteit die nodig is om informatie te verzamelen en te verstrekken, ‘evenredig is ten opzichte van het belang van openbaarheid’, zoals het in de Memorie van Toelichting staat omschreven.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Hoeveel risico wilt u lopen?

    , door

    In de serie De Praktijk komen professionals aan het woord. Vandaag weer OV-man die de veiligheid in het reizen onder de loep neemt. ,,We hebben te maken met een vorm van erosie; het mag niets meer kosten”.

    Veiligheid is zo normaal dat we het er helaas niet meer over hebben. Natuurlijk zit iedereen onder de trap met een vergiet op zijn hoofd tegen het terrorisme, maar verder hebben we alles goed voor elkaar in Nederland. We wonen veilig achter de dijken, bruggen en viaducten storten niet zomaar in en in het openbaar vervoer kan je helemaal niets gebeuren; aan alles is gedacht. Heel Nederland is geschokt als blijkt dat we niet altijd en overal veilig zijn. Toch hebben we te maken met een vorm van erosie; het mag niets meer kosten.

    Ik citeer letterlijk een manager binnen het bedrijf: ,,Als we kijken naar de schadeclaimcultuur in Nederland kunnen we niet verantwoorden dat we zoveel geld in veiligheid steken’’. Met andere woorden: slachtoffers zijn goedkoper dan veiligheid.

    Laat ik eerst vertellen wat veiligheid is. Voorkom dat er een ongeval kan plaatsvinden (procedures, normen), grijp in als een ongeval toch dreigt te gebeuren (systemen), beperk gevolgen bij een ongeval (passieve veiligheid).

    Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

    KSTn | Wijzigingswet financiële markten

    , door

    ANALYSE – Na jarenlang gedoe over woekerpolissen en andere financiële producten waar vooral de dienstverlener beter werd en niet de consument, komt de regering nu met een voorstel voor het aanpassen van de wet op dit punt. En dan nog magertjes ook.

    Het gaat in deze ronde nog om de internetconsultatie. Op zich goed, maar ik vrees dat juist bij zoiets complex als financiële regelgeving vooral de dienstverleners zullen proberen de tekst te veranderen. De toch al magere aanpassingen zouden dan nog wel eens verder afgezwakt kunnen worden.
    Het valt me sowieso op dat de wetsteksten best wollig zijn. Begrijp nu ook beter waarom er zoveel juridisch adviseurs een goede boterham kunnen verdienen aan het vinden van gaten in dit soort teksten.
    Ik ga aanbevelen dat financiële tussenpersonen nooit op provisiebasis mogen werken. Ze moeten gewoon per uur betaald worden voor hun diensten. Dat is pas transparant.

    Maar dan nu even iets heel anders. Al enige jaren lees ik de kamerstukken mee. En met name de wetswijzigingen zijn een regelrechte ramp om te lezen. Leest u even mee met dit voorbeeld:
    “Artikel 4:12 wordt als volgt gewijzigd:
    1. Het tweede lid wordt als volgt gewijzigd:
    a. In onderdeel b wordt de puntkomma vervangen door: ; en.
    b. In onderdeel c wordt “; en” vervangen door een punt.
    c. Onderdeel d vervalt.
    2. Er wordt een lid toegevoegd, luidende:
    8. De artikelen 4:13 en 4:17 zijn niet van toepassing op premiepensioeninstellingen.    ”

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Verboden geld te verdienen met je hobby?

    , door

    De politiek mag dan op reces zijn, de democratie werkt door. Wie op vakantie graag een hengeltje uitgooit, moet ook eens gaan vissen op internetconsultatie.nl (pdf). In het kader van de kabinetsambitie de regeldruk te verminderen, zijn er een aantal wijzigingen op komst voor de binnenvisserij, waarover je natuurlijk mag meepraten. Je hebt een maand de tijd (tot 15 augustus) om je vakantie hier aan op te offeren.

    Voor hobbyvissers verandert er een kleinigheid: “Als nieuw artikel 3 wordt een algemeen verhandelingsverbod voor de sportvisserij geïntroduceerd. (…) Met het verbod wordt de verkoop van vis gevangen op de binnenwateren beperkt tot (…) geregistreerde beroepsvissers en tot vissers met een IJsselmeervergunning. Verkoop door andere partijen is derhalve niet toegestaan”.

    Stoten hobbyhengelaars soms het brood uit de mond van beroepsvissers? De voorgestelde wetswijziging is bedoeld om de regels voor binnenvisserij gelijk te trekken met de regels voor zeevisserij. Op zee mogen amateurs ook vissen, Kijk maar eens naar de uitvarende boten in Scheveningen, waar je als liefhebber of in het kader van een bedrijfsuitje de zee op mag om je hengel uit te gooien. De vangst mag je echter niet verkopen.
    Tot nu toe was die regel er niet voor de binnenvisserij, dus alles wat je uit het IJsselmeer haalde, mocht je wel verpatsen. Niet dat je zoveel binnenhaalt, dat je ook maar enige bedreiging voor de beroepsvissers kan betekenen. Die vissen immers met heel andere middelen.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Meldcode helpt zorgvuldig handelen

    , door

    Een gastbijdrage van Marie-José van Hoof en Linda Vogtländer, beide van de werkgroep trauma- en kindermishandeling van het Landelijk Kenniscentrum Kinder- en Jeugdpsychiatrie. Het stuk is overgenomen van Sociale Vraagstukken.

    Het verplicht toepassen van een meldcode huiselijk geweld of kindermishandeling is nog iets anders dan het invoeren van een meldplicht. Voor het bieden van goede hulp volstaat het stappenplan van de meldcode. Het is overbodig om alle vermoedens van mishandeling te melden.

    Onlangs heeft de rechtszaak Riagg Rijnmond versus de gemeente Rotterdam gediend en vond in verband hiermee op deze site een debat plaats. Wat mij als professional in de gezondheidszorg opvalt bij lezing van deze artikelen is de grote verwarring die is ontstaan, zowel over de inhoud van de meldcode als over en het verschil tussen een meldcode versus een meldplicht. Appels, peren en citroenen worden geregeld voor hetzelfde fruit aangezien.

    Bij de recente bespreking van de Wet Herziening Kinderbeschermingsmaatregelen in de Tweede Kamer heeft deze zich onder andere uitgesproken voor verplichte toepassing van de meldcode kindermishandeling, maar de door de Onderzoeksraad en motie Dille/Van der Burg voorgestane meldplicht heeft het gelukkig niet gehaald. Dit mede dankzij een flinke lobby vanuit het veld van gezondheidsprofessionals.

    Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

    Liever grondig onderzoek dan snelle sociale media

    , door

    Een gastbijdrage van Gijs van Oenen, politicoloog en cultuurfilosoof aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Het stuk is ook te lezen op Sociale Vraagstukken.

    De lust van de emancipatie en participatie wordt in toenemende mate een last, met opgeschroefde verwachtingen van de politiek. Sociale media zullen dat probleem verergeren. Een uitweg: een grotere rol voor onderzoek in de politiek.

    Onderzoek naar de temperatuur van de samenleving levert al een jaar of vijf een constant, duidelijk beeld op. De burger is gelukkig, maar ontevreden. Dat wil zeggen: gelukkig met het eigen leven, maar ontevreden over de samenleving. Recent onderzoek naar de maatschappelijke beleving van en door de jeugd complementeert dit beeld: die is zelfbewust hedonistisch en onkritisch. Dertigers schijnen op hun beurt onzeker en gestrest te zijn.

    Hoewel er ongetwijfeld meerdere verklarende factoren voor deze opvallende ontwikkelingen bestaan, meen ik dat een belangrijke factor tot nog toe niet of onvoldoende wordt onderkend: ‘de tragedie van de geslaagde emancipatie’.  Centraal in deze verklaring staat de stelling dat het proces van emancipatie in Nederland geslaagd is. Een ieder is tegenwoordig in staat en behoort daarom de moed op te brengen voor zichzelf te denken. Niemand heeft leiding of bevoogding van anderen of van instituties nodig om zijn verstand te gebruiken. De laatste en beslissende fase van dit emancipatieproces, dat zich vanaf eind 18e eeuw langzaamaan heeft doorgezet, brak aan in de jaren ‘60 en ‘70 van de 20e eeuw. Gevestigde autoriteiten en instituties kwamen toen onder vuur te liggen. Mensen werden mondig en kwamen, individueel of in groepsverband, voor hun belangen op. In Nederland gebeurde dit alles ook nog eens sneller en radicaler dan elders. Dit wellicht mede doordat het bestuur zich snel aanpaste aan de gewijzigde verhoudingen, al dan niet met behulp van zogenaamde repressieve tolerantie.

    Vorige Volgende