Kloof laag- en hoogopgeleiden wordt kleiner

Volgens Mark Bovens en Anchrit Wille is de kloof tussen hoog- en laagopgeleiden groter geworden. Maar als het gaat om politieke belangstelling is die kloof eerder kleiner geworden. Een gastbijdrage van politicologen Armen Hakhverdian, Catherine de Vries en Wouter van der Brug. Het stuk staat ook op Sociale Vraagstukken. In hun boek ‘Diplomademocratie: over de spanningen tussen meritocratie en democratie' beschrijven Mark Bovens en Anchrit Wille de “opkomst van de diplomademocratie”, ofwel de toegenomen dominantie van hoger opgeleiden in en het vrijwel verdwijnen van lager opgeleiden uit ‘de politiek’. Enkele bevindingen uit het boek zijn dat lager opgeleiden in vergelijking met hoger opgeleiden minder vaak gaan stemmen, cynischer zijn en minder vertrouwen hebben dat ze politieke processen te kunnen beïnvloeden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Armoedige Statenverkiezingen

SaillantLOGOHet gewicht van de Statenverkiezingen leidt tot intellectuele armoede.

Gisteren tijdens het lijsttrekkersdebat tussen de lijsttrekkers voor de Eerste Kamer werd duidelijk dat alle partijen aan een gebrek aan visie lijden. Het is an sich al een vrij bizarre aangelegenheid, een verkiezingsdebat tussen landelijke lijsttrekkers voor provinciale verkiezingen. Waar moet dat precies over gaan dan?

Treurig was dat thema’s als het inzetten van dierenpolitie en wie waar hoofddoekjes mogen dragen niet tot interessante discussie kunnen leiden. Nog treuriger was dat ook het al dan niet bezuinigen op het onderwijs niet leidde tot een levendig debat. Een nog slapper aftreksel van een debat dan we de afgelopen verkiezingen hebben gezien, ontspon zich dus.

Eens te meer bleek dat links krachteloos is en niet in staat om door het pantser van optimisme van Rutte 1 heen breken. Duidelijk werd ook dat D’66 en GroenLinks nog steeds best zaken willen doen met het kabinet. Ik betwijfel of dat voor GroenLinks nog steeds geldt na de komende afstraffing, maar soit.

De campagne leidt net als het debatje van gisteren aan een chronische intellectuele armoede. De PVV moet natuurlijk iedere keer een nieuwe variant van het populaire gezelschapsspel ‘Moslimpje pesten’ bedenken, in dit geval hoofddoekjes verbieden op provinciehuizen en in het OV. D’66 wil graag naar de toekomst kijken en niet bezuinigen op onderwijs. De PvdA wil solidariteit. GroenLinks wil niet naar de toekomst kijken maar haar kiezen. Het CDA staat nergens tegen of voor en de SP voor de ‘armste’ 75% en tegen bankiers en tegen ‘rijkste’ 25%. What else is new?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Ik vecht niet meer mee

[qvdd]

Het zou raar zijn als ik terugkom van mijn opleiding en tegen collega’s zeg: zo, nu vecht ik niet meer mee.

Agent Abdul H te Kunduz legt nog even uit waarom hij, ook als dat niet mag van de trainers, na zijn Nederlandse opleiding gewoon tegen de taliban blijft vechten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende