FBI creëert eigen terreurcomplotten

Als we de FBI mogen geloven, verijdelt ze terroristische samenzwering op terroristische samenzwering. Volgens critici infiltreert de FBI echter niet zozeer terreurcellen om samenzweringen te stoppen, maar creëert ze die samenzweringen zelf, om er vervolgens goede sier mee te maken voor de pers. Afgelopen week was het wederom raak. De FBI arresteerde de 26-jarige Rezwan Ferdaus uit Massachusets. Deze zou het plan hebben opgevat om het Pentagon aan te vallen met drie op afstand bestuurbare vliegtuigen vol explosieven. Hij zou dit plan uiteen hebben gezet op twee USB-sticks die hij aan undercoveragenten zou hebben overhandigd. De New York Times bericht dat de arrestatie "het resultaat was van een undercoveroperatie van de FBI waar de medewerking van een getuige met een strafblad mee was gemoeid (..). Volgens de dagvaarding begon dhr. Ferdaus in 2010 plannen te beramen om "gewelddadige jihad" tegen de Verenigde Staten te plegen, door mobiele telefoons zo aan te passen dat ze dienst konden doen als ontstekers en deze in handen te spelen van undercoveragenten waarvan hij dacht dat ze banden hadden met Al Qaeda."

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dure olie uit de diepzee

We kunnen maar beter stoppen met olieboring op diepzee, stelt gastauteur Hans Verbeek. De praktijk is te complex geworden en levert te weinig op.

Joseph Tainter en Tadeusz Patzek hebben zich verdiept in de ramp met de Deepwater Horizon in de Golf van Mexico in april 2010. Samen schreven ze daar een boek over: Drilling Down: The Gulf Oil Debacle and Our Energy Dilemma. Tainter en Patzek plaatsen de ramp in een breder perspectief van de almaar moeilijker wordende energiewinning. Dankzij goedkope fossiele energie hebben wij een complexe samenleving opgebouwd, waarin we niet zuinig hoeven te zijn met grondstoffen. De complexe samenleving heeft de neiging verder te groeien en steeds complexer te worden. Er is steeds meer energie nodig.

Tegelijkertijd daalt het rendement van energiewinningsprojecten (EROEI: energy return on energy investment). Honderd jaar geleden leverde een kleine investering van energie (boren naar aardolie) vaak een honderdvoudig rendement op. Nu de makkelijk winbare energiebronnen uitgeput raken, dalen de rendementen. Oliewinning uit teerzand heeft naar schatting een rendement van 1:4.

Deze beide ontwikkelingen leiden tot riskante projecten zoals de winning van aardolie in de diepzee. De benodigde technologie is dermate complex, dat er maar weinig mensen het gehele proces overzien. Bovendien bevat de machinerie zoveel onderdelen dat die inherent onveilig is geworden. Ieder onderdeel heeft een zeer kleine faalkans. Maar als je miljoenen onderdelen hebt, zal er toch vaak iets misgaan. Voor een uitgebreide bespreking van dit boek verwijs ik naar Our finite world, het weblog van Gail Tverberg.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onthullende journalistiek in De Vloek van Osama

In het veldhospitaal waar de gewonden worden opgelapt die Saleh’s troepen nu en dan maken onder de duizenden demonstranten in de Jemenitische hoofdstad, spreekt Rudi Vranckx met twee moslima’s, die de nieuwe vrijheden bejubelen die vrouwen zich sinds de revolutie permitteren. Zou er vroeger een grote scène gemaakt worden thuis, als een vrouw later dan acht uur ’s avonds thuiskwam, nu kunnen ze de hele nacht wegblijven omwille van de goede zaak.

“Je ziet dat vrouwen in Jemen zich anders gedragen sinds de revolutie.”

“We krijgen nu eindelijk het respect dat we verdienen.”

“Zou jij je anders kleden?”, vraagt Vranckx aan de zelfverklaarde verpleegster, geheel gehuld in zwarte niqaab.

“Ja, het is maar traditie. Ik kan mijn niqaab afdoen. [Werpt gezichtssluier af.] Thuis draag ik hem niet. Maar ik vind het gewoon fijn. Zie je? [Doet gezichtssluier weer voor.] Het is een persoonlijke keuze. [Doet gezichtsluier weer af.] Maar toen ik in Mekka was, had ik hem niet eens aan.”

De Vloek van Osama heet de vijfdelige Vlaamse documentaireserie die journalist Rudi Vranckx maakte voor Canvas. Vranckx reisde de hele wereld af en praatte zo’n beetje met iedereen: van de veiligheidsmedewerker die George W. Bush het bericht gaf dat een tweede vliegtuig het World Trade Centre had geraakt tot een Egyptische protest-organisator die in het voormalig Joegoslavië had geleerd hoe je effectief actie kunt voeren tegen een dicatuur, en alles daar tussenin.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Naar een dienstbare financiële sector

Hoe kan de financiële sector dienstbaar gemaakt worden aan een duurzame reële economie? Deze vraag staat centraal bij het Sustainable Finance Lab van ondermeer oud-Rabo topman Herman Wijffels. In een serie van vijf lezingen wordt deze vraag uitgediept Sargasso doet verslag van deze lezingen.

In de eerste lezing werden meteen een aantal prangende en soms ook verrassende vragen opgeworpen (de lezing is hier terug te kijken) Herman Wijffels constateerde dat de financiële sector compleet dysfunctioneel is geworden. De krantenkoppen spreken voor zich. Woekerproducten, onverantwoordelijke speculatie, de totaal onevenwichtige handel in derivaten en de enorme crisis die het gevolg hiervan is. Weliswaar wordt op (internationaal) politiek niveau aan maatregelen gewerkt. Er komen meer regels, meer toezicht en hogere solvabiliteitseisen voor financiële instellingen. De focus blijft echter op het bestaande systeem. De incentives in de sector komen niet wezenlijk anders te liggen. Dat is onhoudbaar.

Wijffels twijfelt erover of het wezenlijk anders kan. Het fundamentele debat wordt volgens hem in Nederland niet gevoerd, terwijl dat in andere landen, zoals Engeland, wel gebeurt. Hij stelt daarom een aantal prangende vragen die hij met het Sustainable Finance Lab hoopt te agenderen.

Relatief actuele vragen zijn:

  • Moeten we aansturen op een bankenbelasting en/of op een financiële transactiebelasting zoals is voorgesteld door de Europese Commissie. Vraag is alleen te beantwoorden aan het criterium wat levert het meeste maatschappelijke nut op?
  • Moet er nu wel of niet een scheiding komen tussen retail- en zakenbankieren in termen van aansprakelijkheid van de belastingbetaler?
  • Zijn we er nu met het zelfregulering in beloningsbeleid? Bonnussen zijn er nog steeds en in aanzienlijke mate en die werken nog steeds overwegend in dezelfde richting als voor de crisis.
  • Hoe zit het eigenlijk met de ethische vorming van werkers in de financiële sector? Welke conclusies moeten straks verbonden worden aan het lopende parlementaire onderzoek naar de financiële crisis. Het onderzoek nogal smal gedefinieerd.
  • Wat is maatschappelijk gezien de meest wenselijke toekomstige positionering van ABN Amro. Moeten we mikken op een beursgang en daarmee de staatsschuld terugbrengen?
  • Is het wel zo verstandig om bij het beleggen op onze pensioenbesparingen op zeer speculatieve financiële markten, zoals nu in het akkoord is voorzien?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

No Facebook without the Dutch

Laten we blij zijn met elkaar! Laten wij optimistisch zijn! Laten we zeggen: Nederland kan het weer! Die Facebook-mentaliteit, musea die over grenzen heen kijken, dynamiek!

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende