De staat van het klimaat

Vanwege de discussie in de reactiepanelen gisteren hieronder een recensie die ik eerder voor de Delftse universiteitskrant Delta schreef over het boek van Marcel Crok, 'De staat van het klimaat'. Het klimaat is een niet goed begrepen systeem met talloze parameters. Wiskundigen weten het dan al wel: het kan net zo goed extreem stabiel zijn als bij een kleine fluctuatie ineens ontzettend uit de hand lopen. Misschien leidt de CO2-uitstoot vanwege fossiele brandstoffen tot een broeikaseffect, misschien ook niet. Sterker nog, misschien is die uitstoot wel noodzakelijk om de komst van een nieuwe ijstijd uit te stellen. Bij gebrek aan mathematische zekerheid moeten we het doen met de consensus van wetenschappers die er verstand van hebben. Die consensus is dat de aarde opwarmt door menselijk toedoen. Of wacht, consensus? Een kleine groep tegendraadse wetenschappers verzet zich tegen die conclusie en tamboereert luidruchtig op fouten in de IPCC-rapporten die de tendens van het internationale onderzoek samenvatten. Als er één journalist in Nederland recht van spreken heeft op dit terrein is het Marcel Crok. Hij heeft zich jaren vastgebeten in het onderwerp, met een reeks van artikelen in het tijdschrift Natuurwetenschap & Techniek. Zijn boek, ‘De staat van het klimaat’, is dan ook een doorwrocht betoog over methodologische fouten in de IPCC-rapporten.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 23-09-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 12-02-2022

Huhn Passion

, door

Sommige dieren hebben alles tegen. Een ervan is de kip. Moeders mooiste is ie al niet. Plomp lijfje, eng nerveus kopje, behangen met potsierlijke kammetjes en lelletjes, spiedend door naakte, wenkbrauwloze ogen die nooit enig gevoel of gedachte verraden.

Maar god, wat is de kip toch fundamenteel voor ons bestaan. Malse poten, dijen, borst, krokante vleugeltjes, z’n levertjes met ui zijn hemels. Geen dier dat zo spontaan doet watertanden als de druipende kip aan het spit. Niet voor niets drijft op z’n lijfje een daverend multinationaal firma: KFC. Miljoenen monden voedt het arme diertje, iedere dag. En wat te denken van die wonderdrol genaamd ei. Elke dag perst de kippenkont een mooi rond glad juweeltje. Een natuurkundig raadsel: kwetsbaar overdwars maar niet te breken in de lengte. Het ei is een universum. Diep van binnen zindert een zon van vloeibaar geel. Daaromheen het magma als een hemelgewelf van eiwit. Grondstof voor vrijwel al wat goed en smakelijk is; poffertjes, ijs, pannenkoeken, brood, koekjes, toetjes, noedels, foe yong hai, eindeloos is de lijst.

Zelfs is het diertje inzet als bezuinigingsmaatregel in de economische crisis. Sinds kort krijgt in het Franse dorpje Pince elk huishouden twee kippen om het groente-, fruit- en tuinafval op te peuzelen. Deze vuilniskippen ‘verminderen zo de afvalberg, zijn leerzaam voor kinderen en ze helpen de gezinnen geld te besparen, gezien de stijgende ei-prijzen’, zei burgemeester Lydie Pasteau. Het is waar, een kip kan jaarlijks 150 kilo vuil wegwerken en 200 eieren leggen.
Zo considerabel is dus de kip. Maar wat is zijn provisie? Een handje maïs, verder niets. Slechts kommer en kwel. De kip staat onderaan de pikorde van ons vee, het leidt ‘n gruwelijk bestaan in de bio-industrie, altijd de lul als er geruimd moet worden.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Griekenland de rat in het neoliberale laboratorium

, door

Als vandaag of morgen in Nederland wordt onthuld welke extra bezuinigingen de regering voor ons in petto heeft zal er een Nederlandse discussie losbarsten over Nederlandse feiten-die-ons-dwingen-tot-deze-ingrijpende-maatregelen, Nederlandse noden en Nederlandse zorgen. Ondertussen vindt in de meeste andere Europese landen iets dergelijks plaats, en soms nog veel ingrijpender dan in ons land. Het zou verstandig zijn de ontwikkelingen elders te volgen.

De zelfmoord van de 77-jarige Griekse apotheker Dimitris Christoulas vorige week was volgens zijn dochter een politieke daad. Geen wanhoopsdaad van iemand die volledig aan de grond zat, zo is ook bevestigd door oud-correspondent Ingeborg Breugel in Pauw en Witteman. Die politieke daad als protest tegen het uitmergelen van de Griekse bevolking mag ook elders wel gehoord worden, want Griekenland is misschien een extreem geval, maar het land zet wel een trend.

In Italië is sprake van een zelfmoordgolf onder kleine ondernemers. In heel Italië is het aantal zelfmoorden naar aanleiding van economische moeilijkheden tussen 2008 en 2010 met 24,6% toegenomen (van 150 in 2008 tot 187 in 2010). De schrijver Ferdinando Camon verklaart:  “De kleine ondernemer met schulden beleeft geen economische crisis, maar een totale crisis. Hij is bevreesd, moreel en mentaal. Daarom maakt hij een eind aan zijn leven. Want geld is zijn enige waarde en als die waarde in zijn leven een tekort vertoont, dan is het leven niet meer de moeite waard. Geld is een alomvattende waarde geworden”.  Veel kleine ondernemers zijn afhankelijk van de lokale en regionale markt. Als mensen minder te besteden hebben merkt de middenstand dit het vaak als eerste. Intussen vinden de werkgeversorganisaties dat premier Monti hen nog niet ver genoeg tegemoet komt en dreigt zijn missie het land weer op te kalefateren te mislukken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Wachten op Unha

, door

Nog voor we weten of Unha-3, de lange-afstandsraket van Noord-Korea, werkelijk wordt gelanceerd, heeft het ‘hermietenrijk’ bereikt wat het altijd wil: de volle aandacht van de wereldmachten en hun companen. Waarom doet Noord-Korea dit? En waarom nu?

De vragen en het gissen naar antwoorden, ze volgen onder Kim Jong-un hetzelfde patroon als onder de vorige twee Kims. Was de deal met de Verenigde Staten van 29 februari jl. toch te goedkoop, 240.000 ton voedselhulp tegen een moratorium van kern- en rakettechnologie? Of beseft Noord-Korea dat het contraproductief is om afstand te doen van het kernwapenprogramma; het geval Ghaddafi-Libië laat immers zien dat afscheid van kernwapens je je letterlijk de kop kan kosten? Of zijn wij (niet-Noord-Koreanen) toeschouwer en speelbal geworden van een binnenlandse machtsstrijd: leger versus partij? Wat dit keer wel anders is, is de relatieve openheid rond de lancering. De tamelijk precieze aankondiging en de uitnodiging van buitenlandse journalisten en hoogwaardigheidsbekleders.

Nog een paar aanvulingen rond het spektakel Unha-3 op grond van Japanse bronnen.

China’s rol. De wereld zat vandaag (12 april) vruchteloos te wachten op een lancering. Westerse media schrijven het toe aan wolkenvelden. Chinese waarnemers verwachtten de lancering van meet af aan op 14 april. Chinezen, die volgens westerlingen een nauwe relatie met Noord-Korea hebben, weten het meestal beter, of in ieder geval worden ze iets eerder op de hoogte gebracht door Pyongyang. Hier hapert het momenteel, en dat irriteert de Chinezen. Sinds het aantreden van Kim Jong-un is er nauwelijks contact met China. Er heeft dan ook geen uitwisseling over de Unha plaats gevonden. Volgens een kritisch artikel in een Chineze krant, veroordeelt China de uitgaven aan exuberant militair vertoon dat ten koste gaat van armoedebestrijding in het land. China’s grootste angst is de stroom vluchtelingen die over de grens komt, wanneer het regime ineenstort.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Wat De Winter ons vanachter zijn keukentafel schenkt

, door

Aan zijn Bloemendaalse keukentafel beziet Leon de Winter de wereld en ziet dat alles goed is in Israël en de wereld. Toen hij een keertje Zomergast mocht zijn, onttrok Joris Luyendijk hem de bekentenis dat hij al jaren geen voet meer in het Midden-Oosten heeft gezet. Maar ja, De Winter leest Elsevier en de New York Times dus wat moet je verder nog weten? Leon heeft de wereld door. Wie kritiek heeft op Israël is een anti-semiet, dat weet hij zeker.

Het moet daarom ook pijn hebben gedaan toen hij in zijn geliefde New York Times een gedicht las van Günter Grass waarin de Duitse schrijver vraagtekens zet bij de hysterie rondom Iran en erop wijst dat er meer landen, in casu Israël ook niet bepaald de regionale vrede bevorderen. Uiteraard schoot De Winter in zijn Godwin-reflex en besloot een sinterklaasgedichtje te sturen aan Die Welt. De titel geeft al zijn intenties aan: Günter schenkt de Joden een gedicht. Günter heeft het nergens over joden, maar over Israël. De ‘de enige democratie in het Midden-Oosten’ is toch geen theocratie? Maar dat terzijde.

Hij zet al lekker in:

Güntertje kon het niet laten,

over oude Duitse waarheid moest hij praten:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Knuffel gezocht

, door

Goedemiddag, Sargasso Knuffel Watch hier met een opsporingsbericht. Nee we gaan er geen gewoonte van maken, maar dit geval is te schrijnend om te laten liggen. De politie in Drenthe is namelijk op zoek naar een verloren knuffel van een 10-jarig kind dat een ernstige hechtingsstoornis heeft. Pinki, de knuffel, heeft een grauw getint uiterlijk, verfomfaaid postuur en is ongeveer 30 centimeter hoog. Het laatst werd Pinki gezien op zaterdagochtend 7 april tussen de Oostersingel en de Markt in Assen (kaart). Meer is er niet bekend, C’est Ça. De eigenaar van Pinki is ontroostbaar en een vervangend exemplaar daar trapt ie niet in. Uit onze statistieken weten we dat Sargasso zelfs lezers in Drenthe heeft, dus nu allemaal ZOEF ZOEF zoeken naar Pinki en snel terugbrengen!

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-02-2022

Er zijn te weinig politici

, door

Voormalig topambtenaar Roel Bekker (veertig dienstjaren, vele premiers en ministers gediend) heeft een boek geschreven, waarover de Volkskrant hem vandaag interviewt (helaas alleen kort online). Naast een aantal onthullingen (minister Bomhoff liet een topambtenaar verwijderen om farmaceutische belangen veilig te stellen) bevat het gesprek ook een opmerkelijk pleidooi: er zijn te weinig politici.

Nederland hoort volgens Bekker tot de tien best bestuurde landen ter wereld. De meeste daarvan hebben echter veel meer politici. Het kabinet Rutte kent twaalf ministers en acht staatssecretarissen, minder dan ooit (ter vergelijking: Denemarken 23 ministers, Zweden ook 23, Luxemburg 15). De hoeveelheid werk is echter niet afgenomen. Er zijn twee gevolgen: werk blijft liggen of het wordt doorgeschoven naar ambtenaren (die niet per se gelukkig zijn met politieke taken).

Bekker geeft een aantal overtuigende voorbeelden. Het in elkaar schuiven van de ministeries van EZ en Landbouw, met één minister en één staatssecretaris, heeft ertoe geleid dat de Nederlandse landbouwbelangen in Brussel niet goed meer vertegenwoordigd worden en dat handelsbelangen (vroeger een aparte staatssecretaris die zich in het buitenland minister mocht noemen) er bekaaid vanaf komen. De druk bezette minister van Volksgezondheid was onlangs vijf uur kwijt aan een flauwekuldebat over de Olympische Spelen, waar ze vroeger een staatssecretaris van sport had kunnen sturen.

Vorige Volgende