Het lichaam als staatsbezit

Nederland heeft een erkend onpraktisch en kostbaar systeem voor orgaandonatie, waarin mensen zich moeten laten registreren als donor. Waarom niet andersom? Waarom is niet iedereen automatisch donor, met een registratiesysteem voor de weinigen die er bezwaar tegen hebben? Niet alleen is dat eenvoudiger, er komen zo ook meer organen ter beschikking, waardoor de wachtlijsten korter kunnen. Dat simpele systeem is wel eens voorgesteld. Ik denk dat het in 1994 is geweest. De kwestie speelde al een tijdje, en CDA-leider Elco Brinkman wilde – nogmaals: als ik het me goed herinner – instemmen met een voorstel om een systeem in te voeren waarin artsen zouden aannemen dat iemand donor was tenzij hij als niet-donor was geregistreerd. Het was echter verkiezingstijd en de leider van de oppositie, Frits Bolkestein (VVD), had aan een half woord genoeg. Brinkman, zo zei hij, wilde onze lichamen “tot staatsbezit maken”. Onzin natuurlijk, maar hij bereikte ermee dat Brinkman kort voor de verkiezingen zijn standpunt aan de eigen achterban moest uitleggen. Het was één van de redenen waarom de christendemocraten de verkiezingen zó gigantisch verloren dat een paars kabinet de enige oplossing was.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

10 Of History’s Most Beautiful Typewriters

Typewriters are intricate machines – complex little boxes that require an abundance of ingenuity to produce. They are often beautiful, and they occasionally find wildly imaginative ways to conduct the delicate dance between the hammers and the keys.

So much of the way we interact with machines today directly links to the innovations pushed forth by typewriters in the late 19th century. In fact, it’s hard to chart the progression of technology without considering the typewriter. So here’s a look at 10 of the most beautiful typewriter designs of all time.

Meer zondagse verstrooiing bij The Presurfer

Beeld: Wikimedia commons

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomergasten | Lidewij Edelkoort

VOORBESCHOUWING – Vanavond is modegoeroe en trendwatcher Lidewij Edelkoort de vierde Zomergast van Jan Leyers. Een mooi moment om het even over het fenomeen mode te hebben.

Mode is een eigenaardig fenomeen. Dankzij mijn werk bij een voormalig postordebedrijf ben ik daar veel meer mee bezig dan voorheen. Zoals dat gaat als je ergens wat meer vanaf weet, zie ik ineens veel meer. Pas nu ik weet dat pastelkleuren een trend zijn, zie ik dat het stikt van de pastelkleuren in het straatbeeld. Om maar iets te noemen.

Ik zie ook ineens hoeveel slachtoffers er rondlopen. Vooral onder vrouwen, maar ook steeds meer onder mannen. Mijn hart bloedt als ik weer eens een seksegenoot zie rondwandelen op mannenuggs met daarboven peperdure jeans die zorgvuldig van gaten voorzien zijn, een vintage armyjasje, een knaloranje T-shirt en een zorgvuldig getrimde baard. Heb je pak ‘m beet 600 euro uitgegeven om er als een designzwerver uit te zien. 

Als baarddrager steekt het me dat de baard een trend aan het worden is. Ik had eigenlijk gedacht dat ie nooit meer modieus zou zijn en dat ik dus lekker als een anachronisme door de Westerse samenleving kon wandelen. Maar de baard is verdomme terug. En dan ben je, als baarddrager, ineens iemand die de mode volgt. Terwijl ik me daar juist aan wilde onttrekken. Afgelopen donderdag nog zat ik in de trein met een modieuze baardaap. Hij had knalgele schoenen van New Balance aan, donkere jeans, een gewatteerde donkerblauwe jas, een Scandinavian trekkersrugzak, een met zijn gele schoenen matchende koptelefoon… en een volle baard. Hij knikte even, in de veronderstelling dat wij gelijkgestemden waren. Ik begon te huilen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Veel lijstduwers gaan Kamer sowieso niet in

RIJSWIJK (ANP) – Veel lijstduwers van de politieke partijen gaan de Tweede Kamer sowieso niet in, ook als ze daarvoor op 12 september genoeg stemmen zouden krijgen. Dat blijkt uit een rondgang langs de kandidaten op de laatste plek van de lijsten.

De Limburgse VVD-gedeputeerde Erik Koppe, wethouder Hugo de Jonge in Rotterdam (CDA) en historicus Maarten van Rossem (PvdA) laten onomwonden weten de Kamer niet in te zullen gaan. Koppe werd recent benoemd als provinciaal bestuurder, De Jonge meldde dat ,,zijn ambities expliciet in Rotterdam liggen”. Van Rossem, die ook al lijstduwer was voor de PvdA bij de raadsverkiezingen van 2009 en toen genoeg stemmen kreeg voor een zetel, laat evenals toen weten zijn zetel niet in te zullen nemen.

Er zijn ook lijstduwers die hun zetel alleen innemen als ze de kiesdeler halen, maar niet naar Den Haag komen als de zetel uitsluitend aan voorkeursstemmen is te danken. ,,In dat geval weet ik wel betere kandidaten”, aldus Jan-Willem Benschop (nummer 30 op de SGP-lijst). Ronald Sørensen (PVV) gaat ook alleen als hij de kiesdeler haalt: ,,Dan zal ik mijn vrouw ervan moeten overtuigen mijn pensioen uit te stellen.

De lijstduwers van de SP, D66, GroenLinks zijn de enigen die zonder voorbehoud zeggen hun zetel in te zullen nemen. Rineke Gieske (D66, plaats 50) staat op de lijst om zoveel mogelijk stemmen te trekken. ,,Maar zoveel stemmen dat het een zetel oplevert, lijkt me stug. Maar als het gebeurt, dan ga ik er in.” Haar collega bij de SP, de Groningse politicus Jos van der Horst, denkt ook niet genoeg stemmen te halen, maar heeft wel de ambitie in de Kamer te komen. ,,Niet per se bij deze verkiezingen, maar ik heb nu al behoorlijk wat ervaring als raadslid en Statenlid, dan zit het wel in de lijn der verwachting.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Logo Overheid & Internet copyright ok. Gecheckt 13-02-2022

Online journalistiek hanteert eigen codes

Wat moet de overheid met internet? Waarom zou zij zich er überhaupt mee moeten bemoeien? De Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO) heeft zich er de afgelopen tijd mee bezig gehouden. Op Sargasso vertellen een aantal experts de komende weken over de kansen en bedreigingen en over de vraag wat de overheid met internet moet.

De meeste traditionele massamedia werken binnen de ethische gedragscodes van het journalistieke bedrijf. Voorbeelden zijn het kenbaar maken van bronnen en het toepassen van hoor en wederhoor. Verstandige regels die hun nut in de afgelopen decennia hebben bewezen en die de bedrijfstak zichzelf heeft opgelegd. Ze stammen uit een tijd dat mediabedrijven een select clubje bedrijven vormden dat het gehele medialandschap beheerste. Met de regels konden de bedrijven laten zien dat ze ook het algemeen belang in het oog hielden. Verstandig beleid voor een zeer winstgevend oligopolie. Vrijwel alle spelers die er toe deden, accepteerden de regels en de Raad voor Journalistiek (RvJ) die op de toepassing toezag.

De afgelopen jaren is daar echter de klad in gekomen. Enkele kranten en tijdschriften hebben zich van de Raad afgewend. Zoals Elsevier, die door de RvJ op de vingers werd getikt toen een columnist Hero Brinkman in verband bracht met een Twitter knokploegje. De Raad voor Journalistiek vond dat hier wederhoor had moeten worden toegepast. Volgens Elsevier was de Raad alle contact met de realiteit kwijt.

Kunst op Zondag | Vrouwen

Vrouwen. Wat we ook doen, het verschil met mannen krijgen we nooit de wereld uit. Een verschil dat op schitterende wijze is te benutten, in plaats van een ‘schitterend ongeluk’ te zijn. Het schiet ook niet op als het dichtstbijzijnde mysterie wordt gepasseerd om een karretje op het veel verder gelegen Mars te parkeren.

Tsss, zult u reageren, maar galante ridders hebben bedacht dat zoiets ongepast is jegens vrouwen en dus verboden moet worden. Het is ook diep triest, en de mens onwaardig, dat welk verschil dan ook, wordt gemanifesteerd in maatschappelijke ongelijkheid en bizar gedrag.

In de kunst gaat het niet anders. Er is een glazen plafond, als je in aanmerking neemt dat in de top 40 duurst geveilde schilderijen geen één vrouw voorkomt en in de top15 rijkste kunstenaars op de dertiende plaats maar één vrouw staat.

En vrouwen zijn nog steeds een apart thema.

Variërend van Penseelprinsessen, een project dat de ontwikkeling van schilderende vrouwen uit de 19e eeuw in beeld brengt, tot het instellen de Theodora Niemeijer prijs, omdat “vrouwelijke kunstenaars, in vergelijking met hun mannelijke collega’s, nog steeds in de minderheid zijn in tentoonstellingen en museale collecties”. Van het thema ‘Art Decoding Violence’ op de Biennale Donna, de enige vrouwenkunst biënnale tot een rondreizende tentoonstelling “Vrouwen, een leven vol pijn”, een kunstzinnige confrontatie over vrouwelijke genitale verminking.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Mussolini

Het Mausoleum van keizer Augustus is een van de indrukwekkendste ruïnes van Rome. Mussolini liet het oude gebouw vrij leggen en er een vierkant plein omheen bouwen. Of het mooi is, laat ik in het midden, maar het is wat het moet zijn: een etalage voor de ruïne.

En een ruimte voor fascistische propaganda. Aan de noordzijde zijn reliëfs aangebracht waarin een parallel wordt getrokken tussen de tijd van Augustus en die van het fascisme. In oktober 1982 stond ik, tijdens het gymnasiumreisje, licht geschokt te kijken naar de moderne inscriptie die er was aangebracht: weliswaar had iemand met cement geprobeerd de tekst weg te werken, maar echt succesvol was hij daarbij niet geweest, zodat de naam “Mussolini” nog duidelijk zichtbaar was.

Mijn docent, meneer Johannesma, had een leuke kwinkslag: was dit niet een mooi symbool voor het naoorlogse Italië, dat zijn fascistische verleden wel had geprobeerd weg te werken, maar daarbij nou niet bepaald het vuur uit de sloffen had gelopen? Ik heb de grap later ook door andere gidsen horen maken, ik heb me er zelf ook wel eens aan bezondigd, en ik ben niet de enige die het jammer vindt dat ergens in de jaren negentig iemand het cement heeft weggehaald. De schoongemaakte inscriptie is een tekst waarvan er in Rome dertien in een dozijn gaan, de half-weggewerkte was uniek en symbolisch, en hoorde daarom eigenlijk – ik schrijf dit zonder ironie – op de monumentenlijst.

Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

De Borgia’s

Natalia Nowakowska is universitair docent Middeleeuwse geschiedenis aan Oxford, met een interesse in de Renaissancepausen. Alleen daarom al kon ze de DVD-set van The Borgia’s niet onbekeken laten.

Met ietwat brutale timing werd op Paaszondag 2012 de eerste aflevering van seizoen 2 van The Borgias uitgezonden in Noord-Amerika, een weelderige serie van Showtime met Jeremy Irons in de hoofdrol. Ik had met Kerst de DVD-doos gekregen van de eerste serie/seizoen 1, en ik heb deze in de weken voor Paaszondag zoveel en zover als ik kon doorgekeken.

Het beruchte pontificaat van de mollige en lustige Rodrigo Borgia, paus Alexander VI (1492-1503), heeft lange tijd in het middelpunt van mijn belangstelling als historicus gestaan, sinds ik het (nu helaas opgeheven) speciale onderwerp van Rome onder de Renaissancepausen bestudeerde in mijn laatste jaar aan Oxford.

De vragen over de vijftiende eeuw die me het meest interesseerden toen ik mijn masterfase aanving, zijn in wezen dezelfde als degenen die ten grondslag liggen aan mijn huidige onderzoek: welke krachten in de middeleeuwse kerk brachten een pausschap voort van zulke gevierde schunnigheid, seksuele schandalen en militaire bruutheid. Hoe werd er naar de strapatsen van de Borgiadynastie in Rome in het wijdere Christendom gekeken, in koninkrijken als Polen, en welk effect hadden ze daar op de kerk en de wijze waarop die zich ontwikkelde?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende