Na een avondje facebooken wil ik af en toe nog wel eens gezellig ouderwets een half uurtje de televisie aanzetten. Op die manier kreeg ook ik lucht van het verjaardagsfeestje van Merthe. Drie dagen lang tetterden het journaal en de actualiteitenrubrieken het op voorhand uit de hand gelopen feestje van Merthe rond. Ik op vrijdagavond natuurlijk met een borrelnootje achter de TV. Want die tweets, dat is toch een stuk minder dan de echte beelden.
Hoezo achter de geraniums zitten? Je bent oud en je hebt weinig te verliezen, dus waarom zou je er het niet van nemen? Hunter S. Thompson, aan de kant graag.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
COLUMN - Met de komst van het bloggen kwam ook de mogelijkheid om snel evidente fouten te corrigeren. Goede bloggers doen dat. Met het starten van blogs door oude-media-journalisten raakt deze goede gewoonte snel in ongerede.
Een paar regels zijn van toepassing op bloggen en corrigeren:
Gewoon fatsoenlijk gedrag dus. Iets waar een aantal oudere journalisten niet mee opgegroeid zijn. De oude media hadden immers niet de directe interactie, laat staan de mogelijkheid om een reeds uitgegeven stuk dode boom bij de mensen thuis nog te corrigeren.
Kennelijk hoort Gerard Driehuis van het niet zo Welingelichtekringen tot die categorie. Schrijven en niet meer naar omkijken. En zo schoot hij dus een heus stuk rioolblog de wereld in:
Artikel over Femke Halsema zoals het oorspronkelijk verscheen.
Even los van de rest van de tekst, het gaat hier om de uitspraak “(die ruim een ton wachtgeld krijgt)“. Die krijgt ze niet. En Driehuis wordt er van verschillende kanten op gewezen.
Duurde even, maar hij paste toch het artikel aan. Dit was het resultaat:
Een reactie op de vorige KoZ (Spiegel) van Rigo Reus inspireerde tot het thema van vandaag: het zelfportret.
De geachte reacteur stipte een technische kwestie aan: “Er zijn nogal wat zelfportretten van schilders die dus via een spiegel geschilderd zijn. Interessant is dan, hoe lost me dan het verschijnsel van de linkshandigheid op als de schilder rechtshandig is? (Escher, Rembrandt?)”.
Dat ‘probleem’ losten veel kunstenaars op door de handen niet af te beelden. Met name in het ‘pasfoto-zelfportret’. Niets meer en minder dan het hoofd.
Ook de nieuwe vormgeving van Sargasso inspireerde tot het thema van vandaag. In de nieuwe omgeving kun je een afbeelding aan je reactie toevoegen: de gravatar. Tot nu toe zagen we cryptische plaatjes, foto’s van de pasfotograaf of ‘nickname look a likes’. Maar geen zelfportretten. Misschien dat het thema inspireert tot het maken van even fraaie zelfafbeeldingen, als menig kunstenaar voor u deed. Het zou de gravatar veel persoonlijker en interessanter kunnen maken.
De regelmatige bezoeker van Sargasso’s virtuele kunstgalerie is gewend dat de redactie de beelden bij de thema’s verzamelt en tentoonstelt. Dat pakken we vandaag anders aan. Een virtuele galerie biedt immers, meer dan een gewone galerie, de mogelijkheid tot interactie.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De vrijheid van meningsuiting is een principiële waarde van het Westen. De vrijheid van meningsuiting is één van de pijlers onder de democratie. De vrijheid van meningsuiting is voor ons Westerlingen net zo heilig als de Koran in de islamitische wereld.
Als je het aanhoudende opiniërende gekwetter van de commentatoren in kranten en op blogs zo leest over de bestormingen van ambassades in diverse islamitische landen naar aanleiding van het slechtste Youtube-filmpje ooit, dan zou je bovenstaande bijna gaan geloven.
Waarom snappen die moslims nou zo weinig van de Vrijheid van Meningsuiting? Wanneer gaan ze dat credo van Voltaire eindelijk eens overpeinzen: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen verdedigen tot de dood!’?
Achterlijke moslims
Dat het gros van de mensen die nu zo luidkeels lippendienst bewijzen aan de Vrijheid van Meningsuiting daar in werkelijkheid niet om malen zodra iemand iets zegt wat hun eigen maag doet omdraaien, bleek afgelopen week, toen het nieuws naar buiten kwam dat de voorzitter van de pedofielenpartij, Marthijn Uittenbogaard, bij verscheidene banken geweigerd werd toen hij daar een persoonlijke rekening wilde openen.
Zelden heb ik zo’n overduidelijk staaltje discriminatie op grond van politieke activiteiten en meningsuiting gezien. Toch stond er niemand op om het op te nemen voor Uittenbogaards recht gewoon deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer, om het even wat hij allemaal roept. Doodse stilte. Waar was de verontwaardiging op deze evidente inbreuk op Uittenbogaards recht op vrijheid van meningsuiting?
ACHTERGROND - Wat heeft Maarten Keulemans van de Volkskrant gemeen met God? Meer dan je denkt, laat godsdienstfilosoof en theoloog Taede A. Smedes met een gedachte-experiment zien.
Het is een veelgehoorde claim: de CSR (cognitive science of religion) legt de mechanismes bloot die ten grondslag liggen aan het geloven in God, en daarmee is God een illusie geworden. De CSR bestrijdt dus niet direct het bestaan van God, maar ondermijnt de geloofwaardigheid van het bestaan van God door de mechanismen van godsgeloof bloot te leggen. Maar volgt die conclusie wel werkelijk uit de CSR? Is God een illusie als je het mechanisme achter geloof in God snapt? Een kleine filosofische exercitie.
Maarten Keulemans, wetenschapsjournalist bij de Volkskrant, deed op Twitter een interessante gevolgtrekking, die intuïtief nogal aantrekkelijk aandoet en je regelmatig bij (andere) atheïsten tegenkomt.
Klopt deze conclusie?
Twee manieren van input
Neurowetenschappers weten waarom een stok die dwars in het water steekt geknakt is. De stok is recht, maar lijkt geknakt. We zien dus een illusie. We snappen het mechanisme, en weten nu dus dat de geknakte stok een illusie is. Ja, de geknakte stok is een illusie, maar de stok en het water natuurlijk niet. Onze hersenen krijgen bepaalde informatie binnen van buitenaf, die geïnterpreteerd wordt door onze hersenen, en daardoor ontstaat het beeld van een geknakte stok. Met andere woorden, onze hersenen werken met input van buitenaf. Zonder die input gebeurt er niets. Hoe zit het dan met geloof in God? Wat is daarvan de input?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Het is vanaf nu mogelijk om als ingelogde gebruiker het automatisch openen van een nieuwe pagina bij het klikken op een externe link uit te zetten. Voor de mensen die bewegende sliders irritant vinden is het nu ook mogelijk geworden deze uit te zetten.
DOCUMENTAIRE - Vergeet de crisis: we beleven de beste jaren uit onze geschiedenis. Nederland staat in alle leuke lijstjes bovenaan. We komen om in rijkdom, gezondheid en geluk. Maar wat doet die overvloed met ons? Worden we er gelukkig van? En wat voor geluk is dat? Zijn we wel gebouwd op zoveel welvaart? En weten we eigenlijk wel hoe goed we het hebben?
Deze week start in De Balie en op Sargasso de filmserie De Grote Verwenning – op zoek naar antwoorden op die vraag. Met elke maand een film-met-voorgesprek in De Balie Cinema en elke week korte films met bijschrift op Sargasso.
Woensdag 26 september openen we in De Balie Cinema met Lucky, een documentaire uit 2011. Filmmaker Jeffrey Blitz reist door de VS, zoek naar loterijwinnaars. Wat is er met hun levens gebeurd? Waar verlangden ze naar? Zijn de beloften uitgekomen? De verhalen zijn verrassend, schokkend en meeslepend en gooien de bekende schema’s over geluk en mazzel overhoop.
Vooraf een gesprek met gelukswetenschapper Ad Bergsma over de spanning tussen luck en happiness en over de overeenkomsten tussen de mentale staat van de loterijwinnaar en die van de doorsnee Nederlander.
Sargassolezers kunnen met korting naar de film, door ‘sargasso’ te vermelden bij de reservering.
DOCUMENTAIRE - Surpriseville is een stadje waar al het toeval is weg ontworpen en waar alles verschrikkelijk in orde is. De bewoners zijn geen acteurs, maar mensen van vlees en bloed, die het paradijs hebben gevonden.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.