Tijdens het Hellenisme kregen de Academie van Plato en de Peripatetische school van Aristoteles gezelschap van nieuwe filosofische stromingen, zoals het Cynisme, de Cyreense School, het Epicurisme en de Stoa. Een andere nieuwkomer was de Skepsis. Met hun oefening in het niet-oordelen lijken de sceptici op het boeddhisme, dat in de hellenistische wereld niet onbekend was. In een eerder blogje zagen we Boeddha al voorbijkomen bij Hegesias, met zijn onthechting van het leven. Met het opschorten van al het oordelen komen de sceptici wellicht nog dichter in de buurt van de centrale leer van het boeddhisme. Sextus Empiricus Skeptici bleven de filosofen tot in de Laat-Romeinse tijd uitdagen met hun grondige vragen. Een denker die we voor de volledigheid noemen, is de arts Sextus Empiricus.
Fixed::context is het laatste album dat de post-rockband Labradford maakte, ruim twintig jaar geleden. Het eerste van de vier nummers is lang, 18 minuten, maar ook het meest de moeite waard vanwege de langzame opbouw en omdat het meer is dan wat je wellicht verwacht van post-rock.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De Servische president Aleksandar Vucic en de Kosovaarse premier Albin Kurti waren gisteren in Brussel voor gesprekken in het kader van het zogenaamde Belgrado-Pristina-dialoogproces, onder toezicht van Josep Borrell, hoofd van het buitenlands beleid van de Europese Unie. In februari bereikten beide landen een akkoord met elf punten ter verbetering van hun onderlinge betrekkingen. Volgens Balkan Insight is er van de implementatie van dat plan tot nu toe weinig terecht gekomen. De Albanese premier Edi Rama, die zich al vaker heeft gemengd in het dispuut tussen Servië en de Albanese meerderheid in het buurland, meent dat Servië probeert de voortgang van de normalisering van de betrekkingen tussen Kosovo en Servië te vertragen. Kosovo heeft volgens hem ook fouten gemaakt in de afgelopen periode waarin opnieuw heftige clashes plaatsvonden tussen de Servische minderheid en de autoriteiten waar ook internationale vredestroepen in betrokken raakten. Daardoor kan Belgrado zichzelf tot slachtoffer uitroepen in de internationale arena, zegt Rama. In die internationale arena bemoeit ook de Verenigde Staten zich naast de EU actief met het conflict. Gabriel Escobar, de speciale gezant van de VS voor de Balkan riep beide partijen op alle kwesties te coördineren met de internationale gemeenschap.
In Servië zijn de Verenigde Staten nog steeds niet erg populair. De bombardementen op Belgrado in de oorlog om Kosovo in 1999 zijn nog niet vergeten. Een opinieonderzoek wees enkele jaren geleden uit dat bijna 60% van de Serviërs tegen samenwerking met de VS is. De Servische regering houdt sinds het begin van de oorlog in Oekraïne nog nadrukkelijker afstand van het westen. Servië is naast Belarus het enige Europese land dat Rusland geen sancties op wil leggen. De steun voor de ‘Slavische broeders’ in Rusland komt uit dezelfde hoek als de hardliners die elk compromis met de Kosovaarse regering trachten te blokkeren.
COLUMN - …maar bekt wel lekker voor de Bühne, meent gastauteur Harry Bleeker.
Caroline van der Plas gaat geen gemakkelijke tijd tegemoet, zegt mijn gezond verstand. Want er zijn aanwijzingen te over dat de BBB niet in staat is de deplorabele, ohh sorry zeer slechte staat, geen moeilijke woorden bij Caroline, waarin ons land zich bevindt, na 20 jaar neoliberaal beleid onder de VVD, waarin alles geprivatiseerd en “vermarkt” is, op te lossen.
Gezond boerenverstand geeft echter geen garantie op een juiste kijk op de samenleving en haar problemen. Ook de boeren zijn niks zonder de elitaire wetenschappers van Wageningen. En een samenleving die volgens Caroline van de BBB, terug moet naar de jaren 50 van de vorige eeuw, als ik haar goed begrepen heb? Heeft Caroline wel enig idee hoe de samenleving er toen echt uitzag?
Laat ik zeggen dat douches en wasmachines geen gemeengoed waren en ijskasten, oh sorry koelkasten ook niet. Wastobbes, wastafels en kelders waren de norm. Bovendien, de kerk was leidend in de hulp aan anderen, omdat de bijstandswet er nog niet was. Dat had tot gevolg dat lang niet iedereen die het nodig had bijstand kreeg. Misschien was “naboarschap”, nabuurschap in gewoon Nederlands, geen moeilijke worden immers, wel alleen het niet laten doodgaan van een arme familie even verderop, maar zeker weten doe ik het niet. Nabuurschap is van alle tijden, maar de atomisering van onze samenleving heeft dat wel onder druk gezet, want je vindt op sociale media sneller gelijkgestemden dan bij je buren.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Het album Techxodus is de epiloog van Assembling a Black Counter Culture, een boek over techno en de relatie met Zwarte geschiedenis in America van DeForrest Brown, Jr., die onder de naam Speaker Music muziek maakt. Het is ook een album in de traditie van Drexciya-mythe. Geen techno zoals ‘wij’ Europeanen het maken en luisteren, maar “Black music that sounds technological, rather than music made with technology.”
Nee, het kiesstelsel Omtzigt zou de hooggespannen verwachtingen niet waarmaken (maar kan wel helpen). Een gastbijdrage van Kristof Jacobs, eerder verschenen bij Stuk Rood Vlees.
De kogel is door de kerk: Omtzigt doet mee aan de Tweede Kamerverkiezingen. Het maakt de toch al onvoorspelbare verkiezingen nog onvoorspelbaarder, maar er bestaat een aardige kans dat Nieuw Sociaal Contract het goed gaat doen en mee aan de onderhandelingstafel gaat. Wat wil Omtzigt?
Wel, Omtzigt wil met name ‘goed bestuur’ en ‘bestaanszekerheid’. Goed bestuur moet er mede komen door een nieuw kiesstelsel, een kiesstelsel geïnspireerd door Zweden. Wat houdt het Zweedse kiesstelsel überhaupt in? Is het voorstel van Omtzigt wel Zweeds? En lost het het probleem op dat Omtzigt ermee wil aanpakken – de stem van de regio’s prominenter maken?
In haar basisdocument doet Nieuw Sociaal Contract tien voorstellen, waaronder deze:
“Een nieuw kiesstelsel met provinciale kieskringen om de band tussen kiezers en gekozenen te versterken. (…) In zo’n stelsel zullen regionale parlementariërs minder strak aangestuurd worden door hun partijleiding. De ondervertegenwoordiging van regio’s buiten de Randstad zal verdwijnen. En als een regio, zoals Groningen, niet gehoord wordt, zullen juist de parlementariërs van de regeringspartijen uit die provincie wel aan de bel trekken om bijvoorbeeld de gaswinning te verlagen.”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De transitie naar minder dierlijke en meer plantaardige voeding wordt breed gesteund onder Nederlanders. Dat blijkt uit onderzoek van Kieskompas in opdracht van ProVeg Nederland, Wakker Dier, Dier&Recht, World Animal Protection en de Dierencoalitie. Kiezers verwachten vergaande stappen van hun politieke partijen in onder andere het verkleinen van de veestapel, subsidies voor plantaardige alternatieven en een verbod op kiloknallers. Dit geldt niet alleen voor de kiezers van groene partijen, maar voor kiezers op een groot deel van het politieke spectrum. Zo zijn ook de kiezers van Nieuw Sociaal Contract zijn in grote meerderheid voorstander van dergelijke maatregelen.
Welke band droomt er nou niet van een dakconcert te geven met Bruce Springsteen als achtergrondmuzikant?
Het werd de afgelopen week al duidelijk dat het bestuur van de Partij voor de Dieren vrij geïsoleerd stond in de ruzie met Esther Ouwehand. Maar toch nog onverwacht vroeg gooit het de handdoek in de ring en stapt op.
Dat doet het bestuur niet zonder even fijntjes te melden dat het Ouwehand nog steeds niet geschikt vindt als lijsttrekker, en nu noemt het dat “meerdere factoren” daarin een rol spelen, dus niet alleen de “integriteitsschendingen”. Uiteraard zwijgt het bestuur daar verder wederom in alle toonaarden over.
Vandaag is het precies dertig jaar geleden dat in Washington PLO-voorzitter Arafat en de Israëlische premier Rabin elkaar de hand schudden bij de ondertekening van het eerste Oslo akkoord dat moest leiden naar onderhandelingen over een zelfstandige Palestijnse staat.
In een ingezonden brief schreef Berber van der Woude, voormalig diplomate en bestuurslid The Rights Forum, vorige week over het gebrek aan aandacht voor het voortdurende conflict:
Elk stuk over Israël-Palestina heeft nul nieuwswaarde. Al dertig jaar is de statusupdate: ‘Het gaat slecht, het wordt slechter’. En al dertig jaar is de internationale respons: ‘We zijn bezorgd, maar we doen niets en hopen op beterschap’. Als ons begrip van nieuwswaarde is dat dingen niet eerder gezegd mogen zijn, dan is over dit onderwerp inderdaad alles wel gezegd, op elke mogelijke manier. En hoeft het dus ook niet meer gezegd. Totdat er uiteindelijk helemaal niets meer gezegd wordt. En als ergens niet meer over wordt gesproken, dan is dat het. Het kwaad is onomkeerbaar geworden. Dát zou het nieuws moeten zijn. Niet de verandering, maar de constante. Hoe een humanitaire en internationaalrechtelijke shitshow eindeloos door kan draaien.
Hoe we hoofdschuddend zwijgend toekijken hoe Palestijnen de keel wordt dichtgeknepen. Hoe de media verveeld raken van weer een standrechtelijke executie. Weer een gesloopte school. En weer een tandeloze tweet van een dikbetaalde internationale vertegenwoordiger als enige reactie.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.