Politiek steun aan de inval in Irak ? de tussenstand
[i]Er is inmiddels een hoop gezegd en geschreven over een onderzoek naar de politieke steun aan de oorlog in Irak. Geencommentaar maakt een klein historisch overzicht.[/i]
![Amerikaanse soldaat in Irak (Foto: Flickr/Army.mil) Amerikaanse soldaat in Irak (Foto: Flickr/Army.mil)](https://sg-images.nl/http://www.geencommentaar.nl/media/soldaatirak.jpg)
Februari 2003: De internationale gemeenschap is verdeeld over de vraag of Saddam WMD?s heeft. De VS, VK en Spanje zetten de harde lijn in, terwijl o.a. Frankrijk en Duitsland vinden dat inspecties hun vruchten af werpen. De Nederlandse regering houdt zich op de vlakte, maar voert al wel ‘wederzijdse informerende’ gesprekken met de VS. Op 5 februari houdt Colin Powell zijn (in)fameuze presentatie voor de Veiligheidsraad, een presentatie waar hij later spijt van zei te hebben.
De inval zelf en de puinhopen die de afhandeling daarvan veroorzaakten zijn geschiedenis. Maar waar het vandaag de dag nog altijd om draait is waar de ‘politieke steun’ die Nederland aan de inval verleende vandaan kwam. De regering zei destijds namelijk informatie te hebben dat de oorlog gerechtvaardigd was, maar wilde die informatie niet delen met het parlement. Bovendien werd nog tijdens de invasie duidelijk dat Nederland toch iets meer dan alleen politiek bij de inval betrokken was toen plotseling een Nederlandse militair op het podium verscheen bij een persconferentie rond de militaire kant van de invasie.
In de VS en het VK bleek al snel dat flink gespind was om de invasie politiek rond te krijgen. Kent u Valerie Plame en David Kelly nog? Later volgden in beide landen nog onderzoekscommissies naar wat precies mis ging (zover was men al wel) en hoe het verder moest. In Nederland bleef het van regeringszijde stil.