De Baardigheid van het Kwaad

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Berend ter Borg die ons het volgende stuk via de mail toezond.

Karadzic in vermomming (foto news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/7519039.stm via wikipedia: en.wikipedia.org/wiki/Image:Radovan_Karadzic_2008.jpg)

Het is iedere keer toch weer een teleurstelling. Er is opnieuw een spook gearresteerd. Je doet je best om te voelen wat je zou moeten voelen: opluchting uit naam van de mensheid, blijdschap dat er eindelijk recht zal geschieden. Maar eigenlijk voel je dat de wereld weer een klein beetje onttoverd is, dat er iets van de magie en de suspense verdwenen is.

Want laten we wel wezen: wij houden van het kwaad. En dan niet zozeer het tergende, ergerlijke kwaad, het kwaad dat aangericht wordt door laffe kleine mannetjes achter bureau’s, die het ook allemaal niet zo goed weten. Nee, we houden van het vleesgeworden kwaad. Wij houden van mannen, en soms ook vrouwen, die het kwaad vertegenwoordigen, die leven om slecht te zijn, en bij voortduring tonen dat ze hier talent voor hebben.

Radovan Karadzic was een prachtig voorbeeld. Met zijn pafferige smoelwerk en zijn weelderige grijze haar gaf hij de verschrikkingen in Bosnië een gezicht. Vijf jaar lang, van 1991 tot 1996, leek hij onaanraakbaar, want de wereldgemeenschap had schijnbaar geen idee hoe de Servische moordmachine waarover hij de leiding had tot staan moest worden gebracht. Door de wol geverfde diplomaten lieten zich door hem afbluffen. ?Hij liegt, ik weet dat hij liegt, hij weet dat ik weet dat hij liegt, en toch blijft hij liegen,? verzuchtte de Britse Lord Owen. En in wezen heeft hij gewonnen, want grote delen van Bosnië die eerst door moslims werden bewoond zijn nu in Servische handen, en zullen dat waarschijnlijk ook altijd blijven. En toen het spel eenmaal uit was slaagde Karadzic erin om twaalf jaar lang volstrekt ongrijpbaar te blijven. Gedurende het hele proces tegen zijn baas Slobodan Milosevic leefde Karadzic nog ergens, in vrijheid, een teken dat dit verleden nog allerminst afgesloten was.

Maar zoals dat zo vaak het geval is, is met de arrestatie van Karadzic een deel van de mythe ontkracht. In één keer is hij verandert van het pafferige, uitgezakte, tijdloze kwaad in een rare hippie met een enorme baard. Zo willen we ons de man gewoon niet herinneren. En eigenlijk gaat het heel vaak zo. Toen Adolf Eichmann gearresteerd was, werd hij de inspiratie voor een boek met de titel ‘De Banaliteit van het Kwaad’. Saddam Hoessein bleek meer dan een jaar ergens in een kuil in Irak geleefd te hebben, waar hij zich in leven hield met het eten van Mars-repen. Betreurenswaardig, voor iemand die zo lang gezien werd als de volmaakte kruising tussen Hitler en Stalin. Augusto Pinochet wist zich zo lang verborgen te houden dat hij een incontinente oude man was geworden, totdat hij in Engeland in een cel werd gestopt.

Maar in dit soort gevallen is er altijd ook nog wel een herkansing mogelijk. Vaak herpakken dit soort superschurken zich als ze eenmaal voor het gerecht staan. Zo hebben we het zien gebeuren bij Saddam Hoessein, bij Slobodan Milosevic, en bij Hermann Göring: met niets ontziende minachting voor hun aanklagers ontkenden ze iedere verantwoordelijkheid voor wat voor wandaden dan ook. In de beklaagdenbank vonden ze plotseling de bravoure van toen ze nog de absolute macht bezaten terug. Ook voor Radovan Karadzic is er hoop. Hij heeft al aangekondigd zijn eigen verdediging te willen voeren, en het eerste verzoek dat hij na zijn arrestatie deed, is of hij alsjeblieft die belachelijke baard af mocht scheren.

Reacties (7)

#1 jan

Het eerste wat ik dacht was: shit, ik heb geen baardgroei van betekenis dus ik kan nooit fatsoenlijk onderduiken en mezelf vermommen zonder hulpmiddelen. Daarna was ik wel blij dat hij zich nu moet verantwoorden.

  • Volgende discussie
#2 Merlijn

Berend, keep them coming!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Victor

Ik ben wat dat betreft ook wel benieuwd hoe ‘Dr. Dood’ er uit zal zien als ze hem uit een of andere Chileense jungleput tevoorschijn trekken. De beste man is dik in de negentig dus hij zou ondertussen minstens zo’n lange baard moeten kunnen hebben als Karadzic en Saddam bij elkaar…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 KnapZak

Ik zeg: Rien Poortvliet

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Bismarck

Van de andere kant is Karadzic wel de mogelijkheid voor Europa om te laten zien hoe het wel moet, in plaats van de schertsvertoning die de VS en Irak van Hoessein hebben gemaakt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Berend ter Borg

Bismarck, ik blijf daar sceptisch over. Het proces tegen Saddam was inderdaad beschamend, en, nog los van de vraag of zelfs in zo´n geval de doodstraf gerechtvaardigd is, was ook de executie van Saddam een schandaal.
Maar het proces tegen Milosevic, gevoerd door Europese aanklagers, was ook weinig indrukwekkend. Ik hou eerlijk gezegd mijn hart vast voor het proces tegen Karadzic.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Domino

Saddam had dacht ik minder aandacht voor zijn slachtoffers en mag dus heel niet klagen. Bovendien stonden de rechters onder fysieke druk en werden bedreigd. Zelfs zonder rechtzaak zou hij nog netter zijn gedood dan zijn slachtoffers… Ceaucescu is ook een mooi voorbeeld. Mussolini idem.

Ze hebben allemaal gemeen dat ze een faire behandeling ‘eisen’ die ze hun slachtoffers in de verste verte niet gunden en als ze de kans krijgen saboteren ze die behandeling ook nog. Ze zijn schuldig van voor tot achter en als ze dan eindelijk voor een rechter staan spelen ze de vermoorde onschuld, maken bewijzen zoek en ontkennen stukken waar notabene hun eigen handtekening onder staat dan wel ontkennen de gang van zaken die ze in hun eigen redevoeringen hebben geuit. Ik zag zelfs een fragment voorbijkomen waarin Karadzic de moord op alles wat moslim was aankondigde. dat is ook nog de opschepper trouwens die voorspelde dat er een derde wereldoorlog zou uitbreken als ze hem en zijn prutslandje zouden aanvallen!

Op een gegeven moment houdt het op. Het mooiste voorbeeld is nog altijd de Franse revolutie, daar rolden de koppen onophoudelijk als vergelding voor honderden jaren onrecht. En dan kijk je niet op een kopje meer of minder. En hier hebben we het over de Daders en Aanstichters.

Het is maar goed dat het proces van Neurenberg direct na de oorlog is gehouden, nu zouden die schoften voor een deel zijn weggekomen met een paar jaar zitten en een taakstrafje….

  • Vorige discussie