Bijna ieder gesprek dat ik de laatste tijd voer met mensen die ik een tijd niet heb gezien, gaat zo. Een van de twee zegt ‘hoe gaat het?’, en dan zegt de ander ‘nou, de wereld staat in brand’. Meestal volgt dan iets als: ‘Maar persoonlijk gaat het wel goed.’ De wereld staat natuurlijk al lange tijd op verschillende plekken in brand, maar de vlammen slaan nu zo hevig uit dat ze in kleine gesprekjes zichtbaar worden. [caption id="attachment_357959" align="alignleft" width="214"] Brandblusmachine, ca. 1750. Anoniem; collectie Rijksmuseum[/caption] Ik kom ook mensen tegen die ontmoedigd of somber zijn en niet goed weten waar ze moeten beginnen met blussen. Het wordt steeds minder duidelijk of die branden onze levens echt niet zullen blakeren. Formulieren Van de leiding van het land moeten we niet hebben. Zeker als wetenschappers niet. Eppo Bruins is niet alleen de minister van onderwijs en wetenschappen, maar ook een duidelijk toonbeeld van de incompetentie van deze regering: iemand die zijn naam heeft gezet onder rampzalige bezuinigingen, maar die deze nog steeds niet duidelijk in de verf heeft gezet waardoor er de hele tijd een vaag gevoel van doem over het vak blijft hangen. Zijn laatste stapje was om vrijdag ineens via de sociale media te laten weten: Het is een schokkend bericht op meerdere manieren. Om te beginnen weet iedereen wat de ‘spanningen in de wereld’ zijn waarop de minister doelt: de regering van Donald Trump die ervoor zorgt dat steeds minder intellectuelen zich veilig voelen in het voormalig land van de vrijheid. Er zijn veel spanningen in de wereld, maar Russische, Indische, Keniaanse of andere geleerden moeten niet denken dat zij nu ineens welkom zijn. Toch durft Bruins kennelijk Amerika niet met name te noemen. Vorige week werd bekend dat Nederlandse wetenschappers die met Amerikanen samenwerkten, nu formulieren kregen opgestuurd waarin ze moesten verklaren dat ze geen lid waren van bijvoorbeeld ‘marxistische’ organisaties. Het enige wat de minister hierop te zeggen had was dat de regering de VS zelf bepaalt welk wetenschapsbeleid er gevoerd wordt. Geen woord van afkeuring kwam over zijn lippen. Het leven zuur De minister maakt deel uit van een regering met een partij waarvan de aanvoerder zeer verheugd was toen Trump verkozen bleek tot president. De angst dat er bij ons ook wel eens maatregelen kunnen komen waarin onder het mom van ‘antiwoke’ wordt besloten geen geld meer te steken in bijvoorbeeld onderzoek naar de manier waarop vrouwenlichamen soms anders reageren op medicijnen dan mannenlichamen. Dat de minister weigert de garantie te geven dat de Nederlandse regering wat hem betreft nooit zulke brieven stuurt, stelt niet gerust. Minstens even verontrustend is dat de minister de problemen van onze buitenlandse collega’s alléén presenteert als ‘kans’ voor Nederland. Dat mensen zich genoodzaakt zien huis en haard te verlaten is in de eerste plaats tragisch. Alleen maar over zulke ernstige gebeurtenissen praten in termen van kansen, alsof wetenschappers geen mensen met families en vrienden zijn, maar accessoires die je makkelijk even verplaatst, toont weinig empathisch vermogen. Daar komt bovenop dat Bruins deel uitmaakt van een kabinet dat als expliciet doel heeft om alle buitenlanders die géén ‘wetenschappers van topniveau’ zijn zoveel mogelijk het leven zuur te maken en te weren. Terwijl die natuurlijk net zo goed ‘kansen voor Nederland bieden’. Er waren toch te veel buitenlanders? En alle buitenlandse onderzoekers moesten toch ineens in het Nederlands college geven? Prijzen Tot slot is het natuurlijk bizar om wetenschappers uit te nodigen in een klimaat waarin je zelf, als minister, bezig bent de wetenschap flink te korten. Het is niet alleen vrij bizar om eerst topwetenschappers te ontslaan, zoals inmiddels op een aantal plaatsen in Nederland is gebeurd, om ze vervolgens te vervangen door Amerikaanse topwetenschappers. Het hele idee van ’topwetenschapper’ is bizar: alsof iemand in haar eentje topwetenschap kan doen, alsof het een spelletje patience is. Alsof daar niet een goede infrastructuur voor nodig is, van mensen, laboratoria, collega’s – precies de infrastructuur die de minister op dit moment aan het afbreken is. Inmiddels is ook duidelijk geworden dat de minister helemaal geen geld heeft voor deze geste: de komst van de Amerikaanse topwetenschappers moet gefinancierd worden met de bestaande middelen. Het is dus een volkomen loze belofte – het maakt de wetenschappelijke gemeenschap waarvoor hij verantwoordelijk is ongelukkig en ongerust, en helpt uiteindelijk niemand. Eppo Bruins is de meest incapabele minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen die ik heb meegemaakt. Tot nu toe heeft hij alleen schade aangericht, en er is geen enkele aanwijzing dat dit nog zal veranderen. De wereld staat in brand, en hij schept ondertussen wat zand in een emmertje, in de hoop dat wij hem daarvoor zullen prijzen.
In de categorie ‘covers’ de oudjes van de Duitse thrashband Destruction coveren hun landgenoten Accept: Fast As A Shark. Inclusief ludiek introotje.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
COLUMN - Klimaatactiegroep Extinction Rebellion (XR) spant een kort geding aan tegen de politie. De actiegroep eist dat de politie niet langer demonstranten thuis opzoekt. Het gebeurt vaker dat agenten bij deelnemers aan demonstraties aanbellen. Een recent geval van een vrouw in Amersfoort, die het gesprek met de agenten opnam, toont een absurde conversatie tussen een vertegenwoordiger van het staatsgezag en een burger die gebruik maakt van haar demonstratierecht. Je zou het een vorm van grensoverschrijdend gedrag kunnen noemen. De agenten hebben geen enkele reden om de vrouw op te zoeken. Ze zeggen een ‘open gesprek’ te willen over de motivatie van de vrouw om aan een demonstratie tegen de oorlog in Gaza mee te doen. Wat hen totaal niet aangaat. Ze vragen ook naar haar verhuisplannen. Waar ze helemaal niets mee te maken hebben.
De politie heeft intussen excuses aangeboden voor dit specifieke huisbezoek. Maar XR eist meer. En terecht. Wat de politie doet is pure intimidatie. Terwijl het in deze rechtsstaat haar taak is demonstranten te faciliteren en te beschermen. Ook Amnesty International maakt zich al langer zorgen over de privacy van demonstranten. De huisbezoeken leiden tot het criminaliseren van demonstranten, meent AI. In een rapport uit 2023 deden mensen melding van huisbezoeken van agenten. Die zouden zijn uitgevoerd nadat hun identiteitskaart was gecontroleerd bij een demonstratie. NOS Stories sprak in 2022 met mensen die zoiets hadden meegemaakt.
ANALYSE - door Simon van Oort
Chocoladeletters in de zaterdagkrant. Mondelinge vragen op dinsdag. De oplossing graag al vorige week. ‘Niet alles kan en zeker niet tegelijkertijd’.[1] Het is een goed en wijs advies. Een verkoopbaar antwoord op een Kamervraag is het zelden. Kamerleden erkennen dit probleem.
Voormalig GroenLinks-fractievoorzitter Jesse Klaver wijdde zijn bijdrage aan de Algemene Politieke Beschouwingen van 2019 aan de oproep te stoppen met scorebordpolitiek, met, ‘bezig zijn met de vraag wie het debat wint: wie komt er als winnaar uit, in plaats van dat we kijken naar welke problemen er zijn opgelost’.[2]
Bij de algehele herziening van het Reglement van Orde in 2020 temperde toenmalig Kamerlid van Meenen (D66) de verwachtingen: niet alles liet zich via het reglement oplossen. Een echte aanpak van zaken zou een cultuuromslag vragen.[3] Klinkt mooi, wijs ook. Minder regels, meer samen, schouders eronder en hop, die cultuur veranderen. Nieuw is het niet. ‘We kunnen duizend keer zeggen dat we minder moties en Kamervragen willen, maar dat moeten we dan ook doen’, aldus Kamervoorzitter Frans Weisglas.[4] Dat was in 2004.
Nu bieden in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst, maar hoopvol stemt dit bepaald niet. Daarom een nieuw voorstel van structurele aard: laat de Tweede Kamer zelf inhoudelijke beperkingen stellen aan het vragenrecht.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Navras is de eindtune van de film The Matrix Revolutions. Het is gemaakt door het Britse gezelschap Juno Reactor in samenwerking met de componist Don Davis. Ik zou zeggen: ga er rustig voor zitten.
Zondag 23 maart 2025 was de dag waarop het dodental in Gaza de 50.000 overtrof. Volgens de plaatselijke autoriteiten bedraagt het nu 50.021, van wie ongeveer een derde kinderen. Ook liggen nog veel mensen onder het puin of op plaatsen die niet bereikt kunnen worden. Het uiteindelijke cijfer zal dus hoger uitkomen. In een eerdere fase hadden de plaatselijke autoriteiten dat cijfer al beraamd op ruim 61.000. Eén van de slachtoffers van zondag was een lid van het politbureau van Hamas, Salah al-Bardawil. Hij werd – in het kader van het vermoorden van burgerlijke leiders van Hamas – door een drone gedood in zijn tent in Mawasi, samen met zijn vrouw.
Onderwijl werden weer grote rijen mensen gesignaleerd die bijvoorbeeld te voet de noordelijke wijk al-Sultan verlieten, of die in het zuiden uit Rafah verlieten op weg naar Mawasi. Ooggetuigen bevestigden dat dit niet zonder risico was. Over hen heen vlogen drones af en aan die van tijd tot tijd schoten op iemand of op meerdere personen en op de grond waren het militairen die het vuur openden. Minister Katz van Defensie maakte intussen bekend dat hij een bureau had geopend voor ”Vrijwillig vertrek”. De bedoeling is dat het bureau verschillende corridors zal openen om mensen, die voorgoed Gaza de rug willen toekeren, te helpen te vertrekken. Het Bureau zal zijn werkzaamheden coördineren andere landen en instanties. Minister Katz volgt daarmee het plan van Trump. Binnenkort zal hij bekend maken wie het bureau gaat leiden.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Kennis- en expertisecentrum Rutgers heeft de ultraconservatieve stichting Civitas Christiana gedagvaard wegens het verspreiden van leugens en laster over de Week van de Lentekriebels. Deze jaarlijkse projectweek biedt basisschoolleerlingen lessen over relaties, seksualiteit en weerbaarheid. Rutgers heeft juridische stappen ondernomen om ouders en leerkrachten te ondersteunen en desinformatie tegen te gaan. Hieronder bekijken we kort een aantal van de claims van Civitas Christiana. En we realiseren ons direct dat de stichting het überhaupt noemen van deze dingen waarschijnlijk al indoctrinatie vindt en een schematische tekening van geslachtsdelen al pervers.
Claire Elizabeth Cottrill (‘Clairo’) is een Amerikaanse singer-songwriter die al liedjes op Facebook post sinds haar 13e. Onlangs stond ze in Tivoli.
Dure kaartjes, dat wel.
Het is alweer meer dan twintig jaar geleden dat postsorteerder Erik de Jong zichzelf heruitvond met zijn volledig zelfgeproduceerde album ‘Spinvis’.
Het werd een terechte klassieker onder Nederlandse pop/rock-liefhebbers. Geëvenaard heeft ‘ie dat album echter nooit.
1995 was het jaar dat Radiohead indruk maakte met hun tweede album The Bends.
Op slag veranderden ze in de perceptie van de critici van een rockbandje met een superhit (‘Creep’) in een band die serieus genomen diende te worden.
En dan moest OK Computer nog volgen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.