COLUMN - De boeren zijn de overheid gaan wantrouwen, het werd afgelopen week breed uitgemeten. Nog maar 2 procent van de veehouders vertrouwt de overheid, 70 procent heeft geen fiducie meer in de regering of in overheidsinstanties. Ook het CDA, de partij die van oudsher op hun stem kon rekenen, heeft afgedaan: nog 4 procent zou, waren er nu verkiezingen, op die partij stemmen.
Sindsdien vraag ik me af hoe dat bij andere groepen zit. Waarom zou je die vraag naar het vertrouwen per slot van rekening alleen aan boeren stellen, er zijn wel meer bevolkingsgroepen die het zwaar te verduren hebben. Wat te denken van huurhuiszoekers? Betaalbare huurwoningen zijn uiterst schaars, huurcorporaties moeten elk jaar een deel van hun woningbezit verkopen omdat de overheid hen via de verhuurdersheffing leegzuigt. Ondertussen kopen investeerders en huisjesmelkers die panden, gebouwd met publiek geld, massaal op en bieden ze ver boven de oude prijs te huur of te koop aan. Voor hen is het snel geld. Maar wie een huis zoekt, moet lijden – en wachten. Hoe is het met hun vertrouwen in de overheid gesteld?
De zorgsector: van hetzelfde laken een pak. Al jaren is duidelijk dat Nederland te weinig ic-bedden heeft, dat wachtlijsten oplopen, dat de jeugdzorg wankelt en deels ten prooi is gevallen aan investeerders – daar heb je ze weer – en dat de mensen die het werk opknappen, te weinig verdienen, in elk geval niet genoeg voor een huurhuis in een grote stad. En terwijl het kabinet beweert het beslag op de zorgcapaciteit als voornaamste criterium in de coronabestrijding te hanteren, negeert het keer op keer de zorgen van de zorg. De uitval daar is groter dan ooit, en de hoeveelheid mensen die de zorg de rug toekeren, stijgt. Op welke politieke partij willen zij niet meer stemmen?
Het vertrouwen van de mensen die getroffen zijn door de toeslagenaffaire, die nu nog steeds geen recht zijn gedaan, terwijl ze van het kastje naar de muur worden gedirigeerd, zal geheid ver onder nul zijn. Hetzelfde zal gelden voor Groningers die al jaren tobben met aardbevingsschade; ook zij worden van de ene loze belofte naar de andere gestuurd.
De overheid laat steeds meer burgers in de steek. Het is de prijs die we betalen voor het succes van de VVD – de prijs van het marktdenken, van het heilige geloof in ‘je invechten’ en van de grove veronachtzaming van iedereen die het niet in zijn eentje redt – ook omdat zij de overheid tegenover zich treffen, diezelfde overheid die hen eigenhandig heeft gedupeerd.
Ondertussen schaft minister Dekker (ook VVD) de rechtshulp systematisch af, die nota bene vooral wordt gebruikt door burgers die tegen de overheid moeten procederen om recht gedaan te krijgen.
Ik maak me zorgen over de Nederlandse politiek, grote zorgen. Ja, dit was een gaaf land, maar de overheid presteert steeds slechter en verspeelt eigenhandig het vertrouwen van haar burgers. En Rutte maar grijnzen.
Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.
Reacties (4)
– Huizen; ik denk dat mensen, meer dan over het algemeen in Amsterdam wordt aangenomen, de huizenmarkt als een vrije markt zien, waardoor ‘er niet slagen’ toch ook wel een beetje de eigen schuld is. En ergens is dat ook wel zo. Goedkope huizen zat, alleen niet in de Randstad. En in 2008 klaagde iedereen over hoe de hypotheek onder water stond. Het kan verkeren, dus.
– De zorg; ik denk dat iedereen die ook maar een beetje de krant leest, weet een departement waar de laatste twee decennia per jaar wel tien tot twintig miljard bij is gestopt, een zorgenkindje is. Dit is niet vol te houden. Niemand weet hoe het wel moet, maar op deze manier gaan we failliet.
‘de prijs van het marktdenken, van het heilige geloof in ‘je invechten’ en van de grove veronachtzaming van iedereen die het niet in zijn eentje redt’
Ik denk dat Rutte, hoezeer ik ook wil dat de man vertrekt (en hoezeer je ook gelijk hebt over de toeslagen-affaire), een van de linksere VVD-ers is. Ik zou maar in je handjes knijpen.
Ongeveer de helft van de Nederlandse bevolking woont in de Randstad. Een niet onaanzienlijk deel van de andere helft in andere verstedelijkte gebieden, waar het probleem niet heel veel kleiner is. Wat denk je zelf, kunnen al de mensen die daar nu een goedkope woning zoeken wel terecht in Noord-Groningen of Zeeuws-Vlaanderen, als ze daar zouden kijken?
Mensen stemmen op politieke partijen in de hoop dat die het wel weten. En als ze het ook niet weten, dan mogen we verwachten dat ze gaan zoeken naar een oplossing. In plaats van er alleen maar de toverspreuk van “de markt” op los te laten en de kiezer wijs te maken dat ze daarmee wel een oplossing hebben. Zeker omdat we zo langzamerhand toch zouden moeten weten dat die toverspreuk de problemen niet zomaar laat verdwijnen.
Mijn waarneming is dat je ook met zo’n “linksere VVD-er” blijkbaar snoeihard, kneiterrechts beleid krijgt. Zelfs als die met de PvdA regeert (zie: verhuurdersheffing). Het lijkt me vooral een argument tegen verdere verrechtsing. Laten we hopen dat de kiezers dat zo langzamerhand ook eens gaan beseffen. Ik ben er nog niet helemaal gerust op.
Klopt, bijvoorbeeld zorg met stijgende kosten wordt het wat tien jaar geleden 100 was nu 110. Met andere woorden als je het op 100 wil houden moet je bezuinigen. Dat zie je op lokaal niveau ook al. Veel mensen begrijpen dat niet.
Wat men vergoeilijkend ‘de markt’ noemt, is uiteindelijk een laag afromers die zich ertussen wringt en niets aan het product of de sector bijdraagt. Als je ergens op moet bezuinigen, dan op die koekoeksjongen.