De Europese samenwerking is voortgekomen uit de grootste crisis op aarde tot nu toe: WOII. Daarna is er in Europa regelmatig vooruitgang geboekt in tijden van crisis. Want onder druk wordt alles vloeibaar. We moeten er dus niet van opkijken dat onder druk van de huidige financiële crisis Europa weer een groeistuip doormaakt. Want alhoewel het er soms op lijkt dat de euro en alle andere Europese solidariteit zomaar uit elkaar kan spatten zijn de pro-Europese krachten machtig en vastberaden. Dit blijkt niet alleen uit de toespraak van Franse president Nicolas Sarkozy in Toulon waar hij pleitte voor een nieuwe Europees verdrag maar ook uit de open brief van vijf Nederlandse top-ondernemers vandaag in het Financieel Dagblad.
Sarkozy vindt dat ‘Europa moet vaker beslissingen kunnen nemen bij meerderheid van stemmen’. Hij stelt dat er in Europa meer solidariteit nodig is, maar ook meer discipline en strengere straffen. Het F-woord heeft Sarkozy tegengesproken maar de strekking van zijn woorden gaan wel richting een Federatie. Ondertussen krijgen de pro-Europese politici bijval van bedrijven. De bestuurders Frans van Houten (Philips), Paul Polman (Unilever), Peter Voser (Shell), Hans Wijers (AkzoNobel) en Feike Sijbesma (DSM) benadrukken het belang van een daadkrachtige aanpak van de eurocrisis. Zonder de euro zouden hun winsten verdampt zijn in valuta-schommelingen van de lire en drachme. Het project Europa is bedacht door idealisten en daarna vormgegeven door politici en bedrijven. Nu deze twee groepen nu weer stevig het roer grijpen krijsen nationalisten moord en brand, maar denken zij werkelijk dat terug kruipen achter de dijken ons zal helpen?
Reacties (34)
Is uiterst rechts nu wel of niet pro-bedrijfsleven? Als het bedrijfsleven grotendeels pro-europa is, waarom uiterst rechts dan niet?
Over het algemeen zijn ze pro-bedrijfsleven, alleen hebben ze dat zelf niet altijd in de gaten. Het bedrijfsleven spant ze met alle liefde voor hun karretje, maar er zijn ook wel enkele punten waarbij hun belangen botsen.
De essentie ligt voor uiterst-rechts niet bij de vrije markt maar bij sociaal-culturele thema’s.
Dat vind ik een vreemde spagaat. Van de SP kun je ’t zelfde zeggen, maar die gaan dan uit van het arbeiderscollectief als motor achter het sociaal-economische welbevinden. Gooi de grenzen maar dicht en samen redden we ons wel.
Waar gaat uiterst-rechts van uit als economische motor als het niet de verfoeide georganiseerde arbeiders zijn en ook niet het verfoeide eurofiele bedrijfsleven? Tovert iemand als Wilders dan elke avond de stamppot-met-jus op tafel?
De PVV heeft vooral opvattingen over culturele thema’s. Palletbreed is er geen visie. De sociale visie van de PVV is met een aardappelschilmesje losgestoken uit het SP-program. Het is typisch een (one-man) one-issue partij.
En pappa VVD mag het economisch beleid voeren.. PVV blij dat ze mee mogen stampen en hun culturele stokpaardjes mogen berijden, VVD blij dat er een horde stemmers achter de neoliberale agenda komt te staan die anders voor een groot deel iets linksigs zouden stemmen. Eigenlijk best een slimme constructie zo.
@Loupe
De vraag is hoe lang de constructie houdt. Als Wilders de partijdemocratie invoert explodeert de PVV. Voert hij de partijdemocratie niet in implodeert de PVV vroeg of laat. Set to self-destruct zeg maar.
Voor een socialist zijn sociaal-culturele en economische thema’s onlosmakelijk verbonden. Voor rechts is dat minder het geval.
Sociaal-cultureel rechts is in theorie economisch neutraal, maar door alleen solidariteit binnen de eigen groep te propageren in plaats van solidariteit binnen de gehele klasse kun je nooit een echte vuist maken tegen de belangen van het bedrijfsleven en is het dus wel duidelijk wie er in de praktijk met de buit vandoor gaat.
Het is een kwestie van verdeel en heers: de fascist verdeelt, de kapitalist heerst.
Geen expert hier, maar volgens mij heeft uiterst rechts in welke gedaante dan ook altijd al een spagatische verhoudinggehad met bedrijfsleven. [enter Godwin] De NSDAP was aanvankelijk ook “iets linksig, socialistisch in de zin van pro-arbeiders, maar anderzijds werden ze gesponsord door enkele industriëlen toen het ze +/- na 1930 de S n de A uit hun partij namen zo goed als ideologisch afgeschud hadden hadden ze goede banden met het bedrijfsleven. Met name uiteraard alles wat mee kon produceren aan de oorlogsindustrie. Geen idee meer welk boek maar het economisch systeem van Duitsland tijdens WW2 was iets tussen liberaal kapitalisme en socialistische plan-economie in, met helaas voor Duitsland de nadruk op de nadelen van beide systemen en niet de voordelen. [/exit Godwin]
Hedendaags extreem rechts in de vorm van Wilders maken ook een spagaat. Soms zijn werkgevers de grote boosdoener en schurken ze heel hard aan tegen het SP gedachtegoed: vasthouden van de huidige constellatie van de welvaartsstaat. Anderzijds, wordt het Nederlandse bedrijf met name de internationale succesvolle naar voren geschoven als toonbeeld en dragers van Hollands trots, waarden, superieur arbeidsethos, ondernemerschap en algemeen de superioriteit van onze roomblanke cultuur.
tot zover mijn spontane gedachten hierover
Je klinkt bijna enthousiast. Dat kan ik toch niet echt worden van de aanstaande ondemocratische neoliberale machtsgreep (voor zover die niet al heeft plaatsgevonden).
Het probleem van de moderne wereld is dat het gaat om de bedrijven, de corporaties en niet om de mens. Dat is voor Europa een [stijl]breuk sinds de Franse revolutie en de socialistische experimenten. Maar als we hier het luxe levensniveau willen handhaven en de concurrentie op de wereldmarkt om de resources aan willen gaan dan moet Europa wel.
Er is geen keus meer, de dwang in de richting van de andere wereldmachten ligt daar. Iedereen rent in een richting. Tot het echt klapt. maar dat zien we dan wel weer.
Wat kan een weldenkend mens nou hebben tegen één Europa voor alle burgers?
Maar als de maffia pleit voor open grenzen, dan wordt ik tóch wantrouwig.
Ik heb als het gaat om grondrechten meer vertrouwen in Europese technocraten dan in nationale regeringen waar zomaar allerlei fascisten in gekozen kunnen worden. En welvaart voor iedereen ligt aan de basis van een rustige samenleving (= geen genocide) en daarom kies ik ook voor Europa. Dus ja ik zie graag dat Europa nu de leiding pakt, maar ik ga er wel vanuit dat daarna geregeld wordt dat alle Europeanen hun gezamenlijke regering kunnen kiezen. Zo niet dan bestormen we Brussel, allemaal schouder aan schouder: Finnen, Spanjolen, Fransen, Duitsers, Slowaken, Ieren en Nederlanders. En regelen het alsnog. Uiteraard kan er vervolgens een Europese dictator worden geholpen, maar het alternatief levert geheid gedonder op.
Alsof de Fascisten niet al aanbeland zijn in Brussel. Dit is all-out klassenoorlog, en de arbeider is de sjaak. Weg arbeidsrecht, weg sociale zekerheid, weg pensioen.
Maar waar gaat dat pensioengeld dan naartoe? Toch niet allemaal in die bonussen? Er is de massa gewoonweg een riant pensioen belooft op basis van beleggingen, nu dat systeem in elkaar lazert keren de pensioenen terug naar het niveau wat je in je werkende leven opzij kan leggen (en dat is te weinig om ook na pensioen op hetzelfde niveau door te leven)
Zelfs een verminderd pensioen is beter dan niks. Of gewoonweg een ander indeling van het sociale leven om vergrijzing te mitigeren zou een uitkomst zijn. Maar de realiteit is dat alles, maar danook alles, ondergeschikt wordt aan de economische machten. De veranderingen komen niet doordat in geheel Europa de proletariaat de straat op gaat omdat ze financieel worden uitgekleed, maar omdat de fat cat bankiers en industrialisten het willen. Die bepalen op dit moment wie wint en wie verliest. En je kunt er donderop zeggen dat ze zelf niet bij de verliezers willen horen.
Dat is misschien de situatie in Nederland, maar in grote delen van de EU lopen de pensioenen volledig via de overheid. Daar is geen pensioengeld, alleen maar overheidsuitgaven die van Europa teruggeschroefd moeten worden. Ik kan me voorstellen dat de gemiddelde 60-jarige italiaan, Fransman of Spanjaard er niet op zit te wachten vanuit Brussel te horen dat hij zijn pensioen met 5 jaar moet uitstellen en dat hij dan 25% minder kan verwachten dan hem door zijn eigen regering beloofd was toen hij vanaf zijn 20ste belasting afdroeg voor andermans pensioenen.
De internationale arbeidersbeweging heeft ook de Eerste Wereldoorlog voorkomen. Men zou namelijk eensgezind de wapens niet tegen mekaar opnemen.
Dit verhaal in de Groene Democratie was nooit de bedoeling is wel relevant voor deze discussie. Helaas achter paywall …
Daarom een wat uitgebreider citaat:
WAT NOU DEMOCRATISCH tekort? ‘Een zeer bewust genomen principiële beslissing’, noemt de Duitse schrijver Hans Magnus Enzensberger het gebrek aan zeggenschap van de Europese burger in zijn recente essay Het zachte monster Brussel. ‘Alsof er in de negentiende en twintigste eeuw nooit strijd om burgerlijke grondrechten is geleverd, zijn Ministerraad en Commissie het er al bij de oprichting van de Europese Gemeenschap over eens geworden dat de bevolking geen inspraak krijgt bij hun besluiten.’
De leiders van het eerste uur werkten volgens de methode-Monnet, legt Enzensberger uit. De zakenman Jean Monnet was het Franse brein achter de Europese Gemeenschap van Kolen en Staal (EGKS), opgericht in 1951. De natiestaat was de oorzaak geweest van alle oorlogen, dus die moest worden uitgehold door een niet te stoppen proces, geleid door technocraten. Met politici had Monnet weinig op. Hij gaf de voorkeur aan met consensus genomen elitebeslissingen.
‘Aan de beleefde fictie van de volkssoevereiniteit hechtte hij geen waarde’, schrijft Enzensberger. ‘Monnet wist immers altijd precies wat hij wilde. Hij mikte bewust op een langlopend project dat stapje voor stapje, een inherente logica volgend, tot een steeds machtiger Unie zou leiden.’
Ik ben zelf ook voor verdergaande Europese eenwording, maar de manier waarop dit nu gaat is niet goed: mensen worden voor het blok gezet. Je kan nu gewoon geen nee meer zeggen. Als de euro opbreekt is dat een ramp, die moet dus bijeen blijven. Om dat te kunnen bereiken is fiscale unie nodig, dus meer eenwording. Maar op wiens voorwaarden? Als ik de dames en heren politici daarover hoor dan hoor ik alleen maar: meer discipline, straffen (liefst automatisch), allemaal op Duitse voorwaarden.
Maar wat moet je? Nee zeggen kan niet meer. Dit Europa wordt ons door de strot geduwd.
Het is in de geschiedenis nooit anders geweest, grote stappen gaan altijd met slikken of stikken. In het afgelopen decennium hebben referenda waarin allerlei irrationele argumenten een hoofdrol speelden Europa lamgelegd, een deel van de zooi die we nu hebben is terug te leiden op die obstructie. Als we moeten gaan zitten wachten totdat Henk & Ingrid klaar zijn voor Europese samenwerking kan je wachten tot Sintjuttemus. Terwijl datzelfde stel zonder problemen in één dag hun voorgevel en complete straat Oranje verven vanwege een onbenullig WK?
Democratie is lastig, ik weet het. Je moet mensen ergens van overtuigen. Dat is de taak van de politiek. Verhalen vertellen, inspireren, uitleggen. Maar wij hebben daar weinig van gemerkt. Pas toen de mensen door kregen dat Europese politiek meer was dan vergaderende politici, toen we namelijk ander geld kregen, is de weerstand ontstaan.
Het is in de geschiedenis nooit anders geweest, grote stappen gaan altijd met slikken of stikken.
Is het altijd zo geweest in de geschiedenis? Ik betwijfel dat: democratie is bevochten door vakbonden, burgerrecht bewegingen, sociaal democraten, journalisten. Democratie is nooit van boven opgelegd, maar van onder bevochten.
“Henk & Ingrid” zeg je. Als je die er bij haalt val je in de kuil die Geert voor je gegraven heeft. Dat is zijn framing van het probleem.
We hebben altijd anderen nodig die beslissingen voor ons nemen zodat we kunnen mopperen. Dat is in elk goed huwelijk zo en in elk slecht ook.
Over feitenvrije politiek gesproken zeg.
Zonder de euro zouden hun winsten verdampt zijn in valuta-schommelingen van de lire en drachme
Kan. Er kan ook iets compleet anders achter zitten (in de richting van su #15 bijvoorbeeld: never waste a crisis). De zoveelste niet onderbouwde kreet die als “inhoudelijk” moet doorgaan.
De sneer naar de krijsende nationalisten vind ik wel interessant. Degenen die bij de invoering van de euro wezen op de asymmetrie tussen noord en zuid europa, het gebrek aan economische bewegingsvrijheid onder de eurostandaard en het ontberen van een politieke unie om de monetaire te stutten, werden destijds ook door het establishment weggezet als nationalisten. Lees het euro-dossier van NRC erop na: http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Euro/. Een feest der herkenning.
Nu verzinnen de progressieve meninkmakertjes weer een ander groots plan zonder plan B, en zijn de tegenstanders wederom domme nationalisten.
Het probleem dat ik heb met “de macht aan Europa” is dat het niet waar is. De macht die naar Europa gaat komt uiteindelijk altijd weer uit bij de Europese Raad, waar de regeringsleiders van de nationale staten beslissingen kunnen nemen, zonder dat ze daarbij in de weg kunnen worden gezeten door de nationale parlementen, terwijl het EP ook maar beperkte zeggenschap heeft. Het is gewoon een omweg van regeringen om moeilijkheden in eigen land te omzeilen. Daarbij kan bovendien keer op keer de EU als zondebok worden gebruikt (met overeenkomstige gevolgen voor het vertrouwen in de EU).
Dat is niet duurzaam vol te houden, op een keer gaat een meerderheid ook in eigen land “eurosceptisch” stemmen en dan heb je de poppen aan het dansen, want eurosceptische partijen hebben gewoonlijk nog wel een paar andere minder fraaie standpunten die potentieel veel ellende veroorzaken.
Een veel serieuzere rol voor het EP en democratische controle in het algemeen lijkt me dan ook onontkoombaar, wil de EU (en Europa) er uiteindelijk zonder kleerscheuren vanaf komen. Aangezien de overmacht van de Europese Raad momenteel ingebakken is in de verdragen, kan alleen vandaar uit zo’n initiatief komen, maar geen haar aan een premier/president in Europa die daar nu aan denkt.
Stevige taal van Verhofstadt
Guy for president!
Mooie vlag staat er bij het stuk.
“achte de dijken” Zal niet helpen poster maar mijn angs veleer is nog staande. Een platform (EU) voor enge mensen..dan de inertie voorbij. Kreeg van de week een bericht van een “vriend” uit Hongarije..kippenvel. Alles golft zo-ook de massa.
Chauffeur
De ongeveer 60 kranten en weblogs die de eurofiele propaganda klakkeloos overnemen. “Vrije” pers in nl.
De zestig kranten en weblogs die klakkeloos persberichten overnemen gegoolde. Propaganda vanuit europa.
http://www.google.fr/#hl=en&cp=20&gs_id=23&xhr=t&q=eurobonds+geen+taboe&pf=p&sclient=psy-ab&oq=eurobonds+geen+taboe&aq=f&aqi=&aql=&gs_sm=&gs_upl=&bav=on.2,or.r_gc.r_pw.,cf.osb&fp=ca10ac39e7311921&biw=1592&bih=704
Beste Geof, nu alleen nog een écht artikel schrijven over europa, zonder dat sentimenteel gedoe van je!
Eurotop, verspilde tijd en energie.
Alle goede bedoelingen ten spijt zal de komende Eurotop niets oplossen, omdat voorbij wordt gegaan aan de bron van de eurocrisis. Daarvoor zal Brussel zich moeten afvragen of de weg die Europa in ’45 is ingeslagen, wel past bij de roep van destijds: “Nooit meer oorlog”. Dat voor het bereiken van dat hoge doel ‘samenwerking’ essentieel is, staat buiten kijf. De keuze die toen is gemaakt voor de economische vertaling daarvan, via EGKS resulterend in de euro, maakt zo langzamerhand duidelijk dat deze weg doodloopt. Zoals deze week weer eens zal blijken ontgaat Brussel dat totaal, met alle moedeloos makende consequenties van dien.