In de serie gastbijdrages deze week, vandaag een bijdrage van Chinaman. Hij is een van onze vaste reaguurders en verblijft momenteel, zoals de naam al aangeeft, in China.
Als we een kind krijgen dat niet aan de eisen van het normale voldoet, houden we het recht op ons eigen leven. Het wordt dan verzorgd door de overheid, in een gesticht of tehuis. Soms komen we langs en klagen over de verzorging, maar vooral niet te vaak.
Als onze ouders ouder worden, houden we het recht op ons eigen leven. Ze worden dan verzorgd door de overheid, in een bejaarden- of verpleegtehuis. Soms komen we langs en klagen over de verzorging, maar vooral niet te vaak.
Als we zelf ziek worden, houden we het recht op ons eigen leven. We worden dan verzorgd door de overheid, thuis of in een ziekenhuis. Als we bezoek krijgen, kunnen we klagen over de verzorging, maar dat komt niet te vaak. (gelukkig is er Internet!)
Als we een kind krijgen, houden we dan het recht op ons eigen leven? Laten we het dan verzorgen door de overheid, in een buitenschoolse of andere opvang? Komen we dan soms langs om te klagen over de verzorging, maar vooral niet te vaak?
Over vier jaar zijn er (misschien) weer verkiezingen, welke deel van ons leven besteden we dan uit aan de overheid? Lopen we over enkele jaren enkel rond te neuken zonder dat we bang hoeven te zijn dat daar een relatie of kind van komt? Bijvoorbeeld te lezen in “A brave new world” Gaan we echt leven zonder dat we zelf ergens verantwoordelijkheid voor nemen?
Over hoeveel jaar zal er in Nederland niemand meer voor zijn/haar eigen kind zorgen omdat anders carrière, hypotheek of derde vakantie in gevaar komen? Welke partij komt als eerste met het voorstel om gratis kinderopvang als grondrecht in onze grondwet op te nemen? Welke partij komt met het voorstel dat een burger enkel gelukkig dient te zijn?
Reacties (25)
De mogelijkheid ertoe bieden is het minste wat een overheid kan doen. Gekwalificeerd ouderschap vinden is nog best moeilijk.
Ik denk dat we over het hoogtepunt van de bemoedering heenzijn. Maar in sommige gevallen is bemoederen winstgevend voor de overheid. Denk aan kinderopvang, waarbij de kosten waarschijnlijk zullen worden gecompenseerd door extra belastingopbrengsten doordat de ouders werken.
Daarnaast vind ik dat je overdrijft. Ik ken zat mensen die hun (geestelijk) gehandicapt kind verzorgen. Toen mijn oma werd opgenomen in een verzorgingshuis moesten we onderling afspreken wie er wanneer op bezoek zou gaan, anders werd het soms wat teveel voor haar. Voor die tijd zorgden we ervoor dat ze nog thuis kon wonen door boodschappen te doen en te helpen met de schoonmaak. Hier hielp uiteraard ook de thuiszorg een handje mee…
Ik vraag mij wel eens af waarom mensen “kinderen nemen”, als ze die vervolgens meteen in een crèche stoppen, en zodra ze vier zijn ’s morgens vroeg afleveren bij de voorschoolse opvang, ’s avonds ophalen bij de naschoolse opvang… met als gevolg dat het gezinnetje hooguit een uur per dag compleet is. Wat kan daarvan de bedoeling zijn? Die kinderen worden er niet wijzer van, de ouders evenmin. En ja, ik weet dat dat een reactionair standpunt is. Vroeger was ook de lucht schoner. Sommige dingen waren beter.
Vroeger was de lucht vuiler.
Bovengenoemde observaties zijn vanuit de flanken, de mediaan lijkt een bijrol te spelen. Wat klagen aangaat, volledig mee eens. Ik mag graag klagen over mensen die klagen.
Kinderen nemen wordt genomen vanuit ons reptielenbrein. De verhouding tot de buitenwereld door de neocortex. De afstand tussen die twee wordt steeds groter, ook in het volume want de kanteling van het bekken tijdens de afdaling van de jonge mens kan niet meer bijgehouden worden. De kop wordt te groot om zonder zuurstofverlies de gang door te schuiven.
Maar daar zal de overheid wel een oplossing voor bedenken ;)
In tegenstelling tot China waar kinderen met handicaps gedumpt worden en niet erkend worden door de overheid?
De wens van partijen om kinderopvang te verzorgen en geheel of gedeeltelijk door de overheid te laten betalen komt niet voort uit verzorgingsdrift. De bedoeling van dit beleid is er om te zorgen dat er meer mensen deelnemen aan het arbeidsproces.
Vadertje Staat zorgt dan net even te goed voor zijn onderdanen, is dat de vraag ?
Ik denk dat Zweden aardig die kant op ging, maar nu wel over de top heen is. Vooralsnog houdt de brave new world-mens de economie niet goed genoeg draaiende.
’t Is aardig opgeschreven. ’t Is ook wel een terzake doend thema. Maar ’t is tevens een bijna oudtestamentisch preekje. Bovendien hebben de aangesprokenen een hoge zelfzaamheidswaarde. Volgende onderwerp.
@Colson
euh.. Zelfzaamheidswaarde?
Colson heeft helemaal gelijk. Als iemand “zelfzaamheidswaarde” letterlijk naar het Duits had vertaald had men gezegd “in dat Duits kun je toch mooie woorden maken”. Ik ben helemaal voor zelfverzonnen woorden ter verrijking van onze taal.
@ Chinaman 11: Zeldzaam scherpzinnig.
Bibehorende quote uit het PvdA ontwerp-verkiezingsprogramma:
Op het eerste gezicht natuurlijk een aardig cadeautje.
De zorgende taak van de ouders wordt door de PvdA geladen op de schouders van de overheid. Die weet namelijk volgens de PvdA veel beter hoe je kinderen moet opvoeden.
Alleen jammer dat al dit soort plannen altijd doorslaan naar de verkeerde kant. Waarschijnlijk zal over enkele jaren de overheid genoodzaakt zijn om kinderopvang 5 dagen per week gratis aan te bieden. Want een huis kopen en te leven als de buren zal niet meer mogelijk zijn zonder 2 carrière salarissen.
Wat bereikt Nederland daarmee?
@colson, waarvan acte
@Spuyt12 het zelf verzorgen van een gehandicapt kind is de laatste paar jaar ernstig beter mogelijk geworden door de invoering van PGB-budgetten.
@Alper In China worden kinderen met een handicap nauwelijks geboren…
Onlangs kwam tussen neus en lippen op het nieuws dat er een proef gehouden wordt met 24-uurs kinderopvang. In eerste aanvang wordt er 300.000 euro voor uitgetrokken om te zien of het aanslaat en mensen behoefte hebben kinderen ook buitenshuis te laten overnachten. In mijn ogen totaal bizar, waarom nog kinderen nemen als je die continue uit wil besteden?
Ben het dus grotendeels wel met je eens. Het is een schijnsociaalheid, niet gericht op de mens zelf maar vanuit de overheid. Ik denk echter ook dat veel mensen er onderhand toe gedwongen worden. Steeds vaker is het geen kwestie meer van samen werken voor koophuizen en vakanties maar beiden werken omdat er anders niet rondgekomen wordt.
En inderdaad, gelukkig is er internet! :)
@Cinner
We zijn een landje van gemiddelden. Dus als de gemiddelde burger zijn kind naar de “gratis” opvang brengt zal na een tijdje ook de persoon moeten volgen die eigenlijk zijn kinderen zelf wilde opvoeden. Economisch gezien begaat namelijk een gezin dat enkele jaren draait op 1 salaris een blunder als er ook “gratis” kinderopvang aanwezig is.
Zo is er een tijdje (lang) geleden een campagne geweest dat vrouwen ook dienen te werken. Resultaat, in je eentje een huis kopen is praktisch onmogelijk, te duur. Voor sommigen een reden om te emigreren.
Nu wil ik natuurlijk niet alle vrouwen terug achter het aanrecht, maar ik maak me wel zorgen over hoe het recht op gratis kinderopvang onze toekomst zal bepalen.
Tja, misschien ben ik wat erg idealistisch van aard maar ik zou denken dat je kind hogere prioreiteit heeft dan economisch voordeel van kinderopvang. Maar wellicht zal een deel van de mensen er anders over denken.
Valt me op in de discussie dat er veel geneigt wordt alleen naar economische factoren te kijken. Ik denk dat ook mentaliteit en maatschappelijke druk een rol spelen. Tegenwoordig wordt je als vrouw zijnde bijna tot debiel bestempeld als je niet wil werken maar thuis wil blijven voor je gezin. Sowieso willen en ‘moeten’ mensen erg veel de laatste jaren.
Kan dat nog wel, vrouw/man thuis en partner aan het werk? Ook als je net een huis wilt kopen?
Kan dat later nog, kinderen thuis en niet 5 dagen per week van 8.00 tot 18.30 in de opvang? Ook als je een hypotheek hebt?
Kinderen zijn geluk.
Kinderen hebben liefde nodig.
En daar heeft de overheid geen ene donder mee te maken. Als de overheid gaat roepen hoe je kinderen moet opvoeden dan haak ik af. De overheid heeft er baat bij dat mensen blijven werken. Kinderen willen de aandacht van de ouders; geborgenheid en liefde. Dat staat haaks op elkaar.
Nou sta ik toch zeldzaam 90 graden haaks op @19. Marco heeft geen kinderen.
@Chinaman: dat weet ik ook zo net nog niet maar wordt dat alleen veroorzaakt door goedkoper maken van kinderopvang?
@Marco: daar is toch wel een tussenweg in te vinden lijkt me.
Huursubsidie en hypotheekrente aftrek waren ooit bedacht als extra’tje voor de burger om wonen goedkoper te maken. Nu kunnen we niet meer zonder.
Net als bij regelingen voor de opvang van ouderen, gehandicapten en zieken waren ze ooit bedacht voor een klein gedeelte van de bevolking die het echt nodig zou hebben. Nu maakt bijna iedereen er gebruik van. Het went. Nieuwe rechten zullen ook wennen.
@Chinaman:
Inderdaad. De AOW is ook bedacht in een tijd waar men niet veel langer dan 65 jaar leefde. En de WW, WAO en bijstand toen men nog een Scandinavisch arbeidsethos had. Overheidsmaatregelen veranderen het gedrag van mensen.
Tja, misschien ben ik stiknaief daar in. Heb altijd het idee dat het noodopvang-regels zijn (behalve de hypotheekrente) en mensen van nature daar niet in willen verblijven. Ken ook niet veel mensen die graag gebruik maken van regelingen of uitkeringen. Gelijk vind ik het wel sociaal om voor elkaar te willen zorgen als het tegen zit.
Voor de kinderopvang is het ook wel een dilemma. Ik zie je punt wel en het maakt het errug makkelijk als je gratis kinderopvang hebt. Aan de andere kant moet iedereen aan het werk, aan het werk en aan het werk en dan is het geen gek plan daar condities bij te schapen die dat mogelijk maken.
@mescaline: Ik heb een dochter:
http://flickr.com/photos/raaphorst/188980930/