Moldavië, ingeklemd tussen Roemenië en de Oekraïne, kiest vandaag een nieuw parlement. Worden het weer eens de communisten, die vooral naar Moskou kijken, of gaat de meerderheid naar de rechtse partijen, die meer zien in aansluiting bij de Europese Unie? De lange toegangsprocedure zou zelfs omzeild kunnen worden, als het land zichzelf opheft en net als voor 1940 weer bij Roemenië gaat horen. Een groeiend deel van de bevolking heeft daar wel oren naar.
Het nogal heikele punt daarbij is wat te doen met Transdnjestrië, een afvallige deelrepubliek die nooit bij Roemenië, maar wel bij de voormalige sovjetrepubliek Moldavië hoorde. Transdnjestrië heeft zich zelfstandig verklaard, maar dat wordt niet tot nauwelijks erkend, en al helemaal niet door de Moldaviërs. De Russen ondersteunen de Transdnjestrische claim, om hun betoog dat Zuid-Ossetië zich zou mogen afscheiden van Georgië te kunnen ondersteunen.
Het vervelende voor de Russen is dat ze ook Moldavië te vriend willen houden. Dat schipperen lukt steeds minder goed. Afgelopen vrijdag stuurde de Russische president Medvedev nog een vriendelijk briefje naar zijn Moldavische collega Voronin. Misschien helpt het. Zoniet, dan is het scenario niet ondenkbeeldig dat de nieuwe machthebbers in Chisinau erop aansturen Transdnjestrië overboord te mikken en zelf in rap tempo de EU-haven in te varen.
Reacties (13)
Dat overboord mikken zou dan weer een heel slecht idee zijn, want dat Transdnjestrië is Europa’s grootste hub voor vrouwen, drugs en wapens.
“Transdnjestrië overboord te mikken”
Dat zie ik dan weer niet zo snel gebeuren. Anders was het wel al eerder gebeurd (afgezien van dat probleem is er eigenlijk geen nadeel aan een anschluss bij Roemenië, dat stinkend rijk is, van die kant uit gezien).
@1: Daar verdient Moldavië momenteel erg weinig aan, aangezien Transdnjestrië de facto onafhankelijk is en dus geen cent de Dnjester over stuurt van die verdiensten.
@3
Ik doelde niet zozeer op de inkomsten, als wel op de ongewenste situatie die je in stand houdt als je Transdnjestrië af laat splitsen. Dan kunnen ze vrolijk doorgaan met die strapatsen, waar niet alleen Moldavië tegen zal zijn, maar ook zeker de EU.
@4: Alternatief?
@5
Verder gaan zoals ze nu bezig zijn. Onderhandelen, onder leiding van de EU, en stapje voor stapje werken aan de toenadering van Tiraspol en Chisinau. Dat gaat best de goede kant op, las ik (sorry, geen bron), omdat ook Rusland gebaat is bij normalisering van de situatie. Zo heeft ook Moskou last van wapens die via Transnjestrië in de Kaukasische republieken terechtkomen.
En die communistische partij die zo sterk is, en dat EU- en NAVO-lidmaatschap, ach, dat is van later zorg.
De communisten winnen.
6. Saloukoning.
Moskou gebaat bij normalisering?
Ik zie het niet zo. Rusland ziet Transnistrie als een (half?) overgbleven sattelietstaat. Wanneer dat uitkomt zullen Transnistrie steunen als is het om Europa c.q de EU een dwars te zitten.
Transnistrie als doorvoerhaven van wapens die in de Kaukasische republieken terechtkomen ? Onwaarschijnlijk. Die wapens worden rechtstreeks van corrupte russische soldaten/ officieren, derden gekocht.
Er loopt ‘gewoon’ een weg en spoorverbinding vanuit Rusland naar Grozny.
Of je nu door de hond gebeten wordt of door de kat gekrabd…. Voor de mensen daar is er weinig verschil tussen de nationalisten en de communisten.
“President Vladimir Voronin, the only Communist president in Europe and the former Soviet Union”
Zitten in Belarus, Centraal Azië en Azerbeidzjan niet nog ouwe communisten?
@7: Ik zie dat het verkiezingsresultaat alweer wat bijgesteld is, zodat de communisten precies genoeg parlementsleden hebben om de president te kiezen.
Verkiezingen in voormalige sovjet republieken zijn ook nooit helemaal verloren.
@10: Niet alleen in Belarus, maar ook in Tsjechië, Roemenië, Polen, en voor zo ver mij bekend gewoon in alle voormalige Oost Europese en Sovjet staten zitten voormalige communisten op de belangrijkste posities. Meestal kun je daar alleen kiezen tussen, pakweg) een voormalig communist, die zich nu christendemocraat of liberaal noemt, en een voormalig communist, die zich nu sociaaldemocratisch noemt. Het is eerder een uitzondering, wanneer je daar in de ‘nieuwe’ elite mensen tegenkomt, die geen deel van de oude communistische elite uitmaakten. Alleen de meest in het oog lopende figuren zijn verdwenen. Voor de rest komen gewoon de mensen met de grootste honger naar macht boven drijven, onder welk systeem je ook leeft. Ook hier in NL, hoor.
@11: Des te vreemder wordt die opmerkelijke bewering.
Gewelddadige protesten in Chisinau.